🔴 #تا_انتخابات | تحلیل شمخانی در مورد انتخابات؛ دوقطبی نظامی و غیرنظامی ؛ قانون هسته ای مجلس
🔻دبیر شورای عالی امنیت ملی :
🔹من معتقدم روشی که اکنون گروه‌های سیاسی در زمینه تعیین و معرفی کاندیداهای ریاست جمهوری ۱۴۰۰ دنبال می‌کنند، کامل و دقیق نیست. آنچه امروز در بین سیاسیون به عنوان اولویت مطرح است و آن را پیگیری می‌کنند این است که چه کسی را برای حضور در انتخابات ۱۴۰۰ نامزد کنند تا بتواند رآی‌آوری مناسبی داشته باشد.
🔹مساله اصلی انتخابات، این نیست. همه باید در این اندیشه باشند که چه کسی بعد از انتخاب شدن با توجه به شرایط فعلی و آتی کشور که باید موضوع تداوم تحریم‌ها را نیز در آن مفروض دانست، توانمندی اداره کشور و رفع مشکلات موجود بویژه نارسایی‌های اقتصادی و معیشتی را دارد.
🔹درباره نامزدی نظامی‌ها؛ طبیعتا مدیریت موفق در بخش دفاعی به تنهایی نمی‌تواند تضمین کننده توانایی افراد برای قرار گرفتن در پست ریاست جمهوری باشد اما با توجه به ساختارهای موجود در کشور ما و چگونگی شکل‌گیری برخی نهادهای نظامی پس از پیروزی انقلاب اسلامی تفاوت‌های معنی‌داری بین نظامی‌گری و افراد نظامی در ایران و سایر کشورها وجود دارد.
🔹برخی آگاهانه و گروهی نیز از سر ناآگاهی علیه کاندیداهای نظامی فضای نامناسبی ایجاد کرده‌اند. البته انتخاب نهایی را مردم خواهند کرد که بطور قطع بلوغ لازم برای تشخیص ویژگی های کاندیداها اعم از نظامی و غیر نظامی را دارند اما من معتقدم ترساندن مردم از نظامیان با بهانه ایجاد محدودیت، جفاست. حرف‌هایی که در مورد اثرات حضور کاندیداهای با سوابق نظامی در عرصه انتخابات بیان می‌شود عمدتا مبنای درستی ندارد.
🔹در مورد مصوبه ضدتحریمی مجلس؛ متاسفانه برخی در کشورما عادت دارند همه مسائل را با عینک سیاسی و جناحی ببینند و ارزیابی کنند. این گروه حتی موضوعات امنیت ملی که طبیعتا باید ورود و اظهار نظر در مورد آنها در چارچوب تامین منافع ملی و نه منافع باندی و جناحی باشد را هم از این دایره مستثنی نمی‌کنند.
🔹اکنون روشن شده که محتوای این قانون و زمان تصویب و ابلاغ آن، نقش تعیین کننده‌ای در فعال شدن طرف‌های غربی برای دست‌یابی به راه حل برای رفع مشکلات موجود ایجاد کرده است.
🔹البته برداشت من این است که آمریکا هنوز به تصمیم قطعی برای تغییر روال گذشته و عمل به تعهدات قانونی خود نرسیده است. اظهارات مقام‌های مختلف آمریکایی نشان‌دهنده سردرگمی آنها در تصمیم‌گیری و قطعیت نیافتن اراده آنها برای تغییر وضعیت موجود است.
