🔸پرسش و پاسخ
با #استاد_اندیشمند_علی_صفایی_حائری درباره مسئولیت های #انقلاب_اسلامی
🔸قسمت اول
توضیح:
متن زیر گزیده ای کوتاه از وصیت نامه #استاد_علی_صفائی_حائری است در خصوص دیدگاه ایشان در زمینه انقلاب اسلامی ایران و مسئولیت های انقلابیون واقعی از منظر یک اندیشمند انقلابی که اتفاقا قدرت به وی روی نیاورده و در مظان اتهام برخی انقلابی نماها نیز قرار گرفته است.
✅لطفا ابتدا بفرمایید که در رابطه با انقلاب اسلامی، وظیفه ی شخص خود را چه میدانید و چه کارهایی را تاکنون انجام دادهاید؟
🔸#استاد_صفایی_حائری:
اينكه من براي انقلاب چه كردهام و يا پيش از انقلاب چه كردهام، داستانش بماند، كه مثل: ويالون زدن آن رند است كه «صبح صدايش درميآيد». ولي،
🔸كسي كه اين سؤال را ميكند بايد اين را مشخص كند كه:
🔸انقلاب چه كارهایی دارد و آنچه كه من نوشتهام و كردهام چه رابطهاي با اينكارها داشته است.
🔹من يافتهام كه #انقلاب_اسلامی «دو كار اساسي» دارد:
🔸۱- دگرگون كردن #تلقي_مردم، تا بتوانند حكومت را تحمل كنند و بخواهند،
🔸۲- #وجود_مهرهها، كه بتوانند كارها را به دوش بگيرند و ضربه شيلي را تجربه نكنند. كه بدون تلقي مردم، همراه مهرهها ميتوان حكومت كرد، ولي اين حكومت چه شورايي و چه فردي، رو به استبداد خواهد گذاشت. و همراه آن تلقي و بدون مهرهها نميتوان حكومت كرد، كه به اضمحلال خواهيم رسيد.
🔹هر حركتي این دو نیاز اساسی را داراست:
🔸 ۱- زمينهاي در شور و احساس مردم؛ و اين جاست كه بايد تلقي مردم از خودشان عوض شود تا بتوانند اسلام و حكومت اسلامي را تحمل كنند...
🔸۲- و همچنين به نفراتي كه اين بار را به دوش بگيرند، تا سرحد ايثار كار كنند و مزد و سپاس نخواهند و بدهكار هم باشند.
🔹اما اينكه من بروم تظاهرات و يا فشنگ پر كنم، گرچه برايم راحت است، ولي كار مطلوب از من نيست...
🔸كسي كه ميتواند طبابت كند و يا طبيب بسازد، به تزريقاتش اكتفا نميكنند. كار تو كار گنده نيست، كار مانده است، و كارهاي مانده همان «كارهاي اصولي» هستند. اين كارهاي عادي مشتري زيادي هم دارد.