+سلام مادر -سلام قربونت شم،فداے قدمت بشم. +خدانڪنه مادر،حالت خوبه؟ -تو ڪے میاے؟خوبم مادر.الحمدالله +چیزےڪم وڪسرندارےڪه اینجا؟ -نه هیچےڪم نیستـ عزیزڪم.فقط.. +فقط چے مادرجان؟ -راستش میرم جلسه قران هفتگےاونجا همه قران میخونن ولے من ڪه سواد ندارم مادر.بگے نگےخجالت میڪشم دیگه. +ناراحتیتو نبینم مادر جانم. -نه والا ناراحت ڪه نه... +مادر؟ -جان مادر عزیزدلم؟ +واسه نماز شب ڪه بیدار شدے یه صفحه قرائتم واسه من بخون.... -اما... +اما نداره دیگه قربونت برم بخون،منم دعا ڪن. . . نور مهتاب اتاق رو روشن تر از همیشه ڪرده بود... -السلام علیڪم ورحمته الله وبرڪاته نمازش ڪه تمام شد دستِ لرزانش را سمت قران برد. صفحه اے را باز ڪرد تا ڪلمات دوبارِه مقابِل چشمش پیچ و تاب بخورند، اما انگار اینبار ڪلمات همه معنا پیدا ڪرده بودندوشروع به خواندن ڪرد. یڪ خط،دوخط،یڪ صفحه،یڪ جزء! مادر به گریه افتاد... پسرش راست میگفت ...😭💞 |روایتـ مادرشهیدکاظم رستگار| #پس_ازشهادت...☘ 🕊 @ebrahiimhadi74