بسم الله الرحمن الرحیم #امام_علی_علیه_السلام در آن نفس که بمیرم در آرزوی نجف نهم ز روی شعف روی خویش، سوی نجف مباد خاطرم آشفته، زان که داده خدای حساب خلق، به دستان چاره‌جوی نجف ز بوتراب رسیده‌ست بر تراب عزّت زمین شده‌ست مکرّم ز آبروی نجف زهی سعادت اگر سرمه‌ای به دیده کشم ز خاک پای سگان مقیم کوی نجف خراب‌ها همگی بی‌قرار ایوانش شراب‌ها همه مست‌اند از سبوی نجف طواف، دور ضریح علی شود معنا بیا که کعبه نشسته‌ست روبروی نجف نوای صبح و شبم ذکر یاابالحسن است هزار شکر که هستم مدیحه‌گوی نجف