هر کس که می خواهد ببیند لطف حیدر را باید بگیرد دامنِ موسیَ ابنِ جعفر را باب الحوائج شد که درمانده نَمانیم و… باب الحوائج شد بگیرد دستِ نوکر را از نسل شیرِ خیبر و زهرای مرضیّهَ ست با دستِ بسته می کند تسخیر… خیبر را از هر سرِ انگشت او جود و کرم جاریست وقتی نَفَس می زد جهان می دید کوثر را بابای سلطان خراسان است و معصومه دنیا ببین این پادشاهِ ذرّه پرور را بر روی دوشَش بیرقِ شیخ امامان است استاد علم و رأفتِ شاه خراسان است در هر کجای کشور ما رَدّی از پایش شد افتخار ما غلامیِ پسرهایش معصومه یِ او سفره داری می کند در قم پهن است در مشهد به لطف حق ببین سایهَ ش شیراز صحنِ احمد ابنِ موسِیِ کاظم یارِ علی موسیَ الرّضا غمخوار بابایش باید جوانِ او زیارتگاه ری باشد عبدالعظیم از زائران حمزه و پایش… در شهرِری وا شد اگر موسیَ ابن جعفر خواست هر سوی ایران یک زیارتگاه بابایش با این حَرم ها کشورِ ما کاظمینی شد موسیَ بن جعفر خواست که ایران حسینی شد 📌 شاعر: حسین ایمانی #امام_کاظم