🔴شبهات محرم /آیا کوبیدن سرحضرت زینب(س) به محمل صحت و سندیت دارد؟آیا این کار حضرت دلیلی برای توجیه قمه زنی است؟
بخش_اول
♦️آیا حضرت زینب(س) پس از دیدن سر برادرشان، پیشانی خود را به چوبه محمل زدند؟ آیا این ماجرا میتواند تأییدی بر جواز قمهزنی باشد؟
#پاسخ
♦️در برخی از کتابهای روایی مرتبط با واقعه کربلا نقل شده است؛ مسلم جَصّاص(گچکار) به استقبال اسراى کربلا رفت و گزارشى از چگونگى حضور آنها در شهر کوفه ارائه داده است که در ضمن آن به ماجرای کوبیدن سر حضرت زینب(س) به محمل نیز اشاره شده است.
علامه مجلسی چنین نقل میکند: در بعضى از کتب معتبره دیدم از مسلم جصّاص نقل شده است: «ابن زیاد مرا خواست تا دارالاماره کوفه را تعمیر نمایم. زمانی که درهای دار الاماره را گچکارى میکردم، ناگاه شنیدم فریادهایى از اطراف بلند شد. از کارگر زیر دستم پرسیدم: چرا کوفه دچار زاری و فغان گشت!؟
گفت: همین حالا سر یکى از خارجیهایی که بر یزید خروج کرده را آوردهاند!
گفتم: آن خارجى کیست!؟
♦️زینب(س) با دیدن سر برادرش، پیشانی خود را بر چوب جلوی محمل زد و خون از زیر مقنعهاش فرو ریخت، سپس با یک قطعه پارچه به سر امام حسین(ع) اشاره کرده و اشعارى را خواند
🔴بررسی سندی
♦️چند اشکال به سند این گزارش وارد است:
1. شیخ عباس قمى(صاحب مفاتیح الجنان) منبع این گزارش علامه مجلسى را کتابهای «نور العین فی مشهد الحسین» اسفراینى(م 418ق) و «المنتخب فی جمع المراثی و الخطب» طریحى(م 1085ق) میداند و به دنبال آن در صحت ماجرای کوباندن سر حضرت زینب(س) به محمل تردید میکند
♦️به نظر میرسد که مجلسى(ره) این مطلب را از «المنتخب» طریحى نقل کرده است؛ زیرا نقل «بحار الانوار» منطبق با همان متن نقل شده در کتاب «المنتخب» بوده؛
♦️و در گزارش اسفراینی در «نور العین» - که از مقاتل اولیه است - سخنی از بخش اخیر داستان نیست:
«و بعد مدت کمى شترها آمدند، در حالیکه بر آنها خانواده حسین و شهدا بودند؛ آنان بر شتران برهنه بودند و هیچ پوششى نداشتند و زین العابدین در حال ضعف بر شترى سوار بود و دیدم که رانهاى آنها آمیخته به خون بود...».
در این گزارش، سخنی از آن نیست که حضرت زینب(س) پیشانى خود را به محمل زده باشد، بلکه طبق نقل این کتاب، اساساً محملی بر روی شتران نبوده تا زینب(س) سرشان را به چوبه آن بکوبند! این کوباندن سر در نسخه چاپى مقتل الحسین(ع) منسوب به أبى مخنف، نیز نیامده است.
📚منابع:
قمی، شیخ عباس، منتهی الآمال فی تواریخ النبی و الآل، ج 2، ص 938
طریحی، فخرالدین بن محمد، المنتخب، ج 2، ص 435 – 436
بحار الأنوار، ج 45، ص 114.
🌍 eitaa.com/ebratha_ir ایتا
🌍 sapp.ir/ebratha.org سروش
🔴شبهات محرم /آیا کوبیدن سرحضرت زینب(س) به محمل صحت و سندیت دارد؟آیا این کار حضرت دلیلی برای توجیه قمه زنی است؟
بخش_اول
♦️آیا حضرت زینب(س) پس از دیدن سر برادرشان، پیشانی خود را به چوبه محمل زدند؟ آیا این ماجرا میتواند تأییدی بر جواز قمهزنی باشد؟
#پاسخ
♦️در برخی از کتابهای روایی مرتبط با واقعه کربلا نقل شده است؛ مسلم جَصّاص(گچکار) به استقبال اسراى کربلا رفت و گزارشى از چگونگى حضور آنها در شهر کوفه ارائه داده است که در ضمن آن به ماجرای کوبیدن سر حضرت زینب(س) به محمل نیز اشاره شده است.
علامه مجلسی چنین نقل میکند: در بعضى از کتب معتبره دیدم از مسلم جصّاص نقل شده است: «ابن زیاد مرا خواست تا دارالاماره کوفه را تعمیر نمایم. زمانی که درهای دار الاماره را گچکارى میکردم، ناگاه شنیدم فریادهایى از اطراف بلند شد. از کارگر زیر دستم پرسیدم: چرا کوفه دچار زاری و فغان گشت!؟
گفت: همین حالا سر یکى از خارجیهایی که بر یزید خروج کرده را آوردهاند!
گفتم: آن خارجى کیست!؟
♦️زینب(س) با دیدن سر برادرش، پیشانی خود را بر چوب جلوی محمل زد و خون از زیر مقنعهاش فرو ریخت، سپس با یک قطعه پارچه به سر امام حسین(ع) اشاره کرده و اشعارى را خواند
🔴بررسی سندی
♦️چند اشکال به سند این گزارش وارد است:
1. شیخ عباس قمى(صاحب مفاتیح الجنان) منبع این گزارش علامه مجلسى را کتابهای «نور العین فی مشهد الحسین» اسفراینى(م 418ق) و «المنتخب فی جمع المراثی و الخطب» طریحى(م 1085ق) میداند و به دنبال آن در صحت ماجرای کوباندن سر حضرت زینب(س) به محمل تردید میکند
♦️به نظر میرسد که مجلسى(ره) این مطلب را از «المنتخب» طریحى نقل کرده است؛ زیرا نقل «بحار الانوار» منطبق با همان متن نقل شده در کتاب «المنتخب» بوده؛
♦️و در گزارش اسفراینی در «نور العین» - که از مقاتل اولیه است - سخنی از بخش اخیر داستان نیست:
«و بعد مدت کمى شترها آمدند، در حالیکه بر آنها خانواده حسین و شهدا بودند؛ آنان بر شتران برهنه بودند و هیچ پوششى نداشتند و زین العابدین در حال ضعف بر شترى سوار بود و دیدم که رانهاى آنها آمیخته به خون بود...».
در این گزارش، سخنی از آن نیست که حضرت زینب(س) پیشانى خود را به محمل زده باشد، بلکه طبق نقل این کتاب، اساساً محملی بر روی شتران نبوده تا زینب(س) سرشان را به چوبه آن بکوبند! این کوباندن سر در نسخه چاپى مقتل الحسین(ع) منسوب به أبى مخنف، نیز نیامده است.
📚منابع:
قمی، شیخ عباس، منتهی الآمال فی تواریخ النبی و الآل، ج 2، ص 938
طریحی، فخرالدین بن محمد، المنتخب، ج 2، ص 435 – 436
بحار الأنوار، ج 45، ص 114.
🌍 eitaa.com/ebratha_ir ایتا
🌍 sapp.ir/ebratha.org سروش
💢شبهات محرم /آیا کوبیدن سرحضرت زینب(س) به محمل صحت و سندیت دارد؟آیا این کار حضرت دلیلی برای توجیه قمه زنی است؟
بخش_اول
♦️آیا حضرت زینب(س) پس از دیدن سر برادرشان، پیشانی خود را به چوبه محمل زدند؟ آیا این ماجرا میتواند تأییدی بر جواز قمهزنی باشد؟
#پاسخ
♦️در برخی از کتابهای روایی مرتبط با واقعه کربلا نقل شده است؛ مسلم جَصّاص(گچکار) به استقبال اسراى کربلا رفت و گزارشى از چگونگى حضور آنها در شهر کوفه ارائه داده است که در ضمن آن به ماجرای کوبیدن سر حضرت زینب(س) به محمل نیز اشاره شده است.
علامه مجلسی چنین نقل میکند: در بعضى از کتب معتبره دیدم از مسلم جصّاص نقل شده است: «ابن زیاد مرا خواست تا دارالاماره کوفه را تعمیر نمایم. زمانی که درهای دار الاماره را گچکارى میکردم، ناگاه شنیدم فریادهایى از اطراف بلند شد. از کارگر زیر دستم پرسیدم: چرا کوفه دچار زاری و فغان گشت!؟
گفت: همین حالا سر یکى از خارجیهایی که بر یزید خروج کرده را آوردهاند!
گفتم: آن خارجى کیست!؟
♦️زینب(س) با دیدن سر برادرش، پیشانی خود را بر چوب جلوی محمل زد و خون از زیر مقنعهاش فرو ریخت، سپس با یک قطعه پارچه به سر امام حسین(ع) اشاره کرده و اشعارى را خواند
💢💢بررسی سندی
♦️چند اشکال به سند این گزارش وارد است:
1. شیخ عباس قمى(صاحب مفاتیح الجنان) منبع این گزارش علامه مجلسى را کتابهای «نور العین فی مشهد الحسین» اسفراینى(م 418ق) و «المنتخب فی جمع المراثی و الخطب» طریحى(م 1085ق) میداند و به دنبال آن در صحت ماجرای کوباندن سر حضرت زینب(س) به محمل تردید میکند
♦️به نظر میرسد که مجلسى(ره) این مطلب را از «المنتخب» طریحى نقل کرده است؛ زیرا نقل «بحار الانوار» منطبق با همان متن نقل شده در کتاب «المنتخب» بوده؛
♦️و در گزارش اسفراینی در «نور العین» - که از مقاتل اولیه است - سخنی از بخش اخیر داستان نیست:
«و بعد مدت کمى شترها آمدند، در حالیکه بر آنها خانواده حسین و شهدا بودند؛ آنان بر شتران برهنه بودند و هیچ پوششى نداشتند و زین العابدین در حال ضعف بر شترى سوار بود و دیدم که رانهاى آنها آمیخته به خون بود...».
در این گزارش، سخنی از آن نیست که حضرت زینب(س) پیشانى خود را به محمل زده باشد، بلکه طبق نقل این کتاب، اساساً محملی بر روی شتران نبوده تا زینب(س) سرشان را به چوبه آن بکوبند! این کوباندن سر در نسخه چاپى مقتل الحسین(ع) منسوب به أبى مخنف، نیز نیامده است.
📚منابع:
قمی، شیخ عباس، منتهی الآمال فی تواریخ النبی و الآل، ج 2، ص 938
طریحی، فخرالدین بن محمد، المنتخب، ج 2، ص 435 – 436
بحار الأنوار، ج 45، ص 114.
🌍 eitaa.com/ebratha_ir ایتا
🌍 sapp.ir/ebratha.org سروش
📡حداقل برای یک☝️نفر ارسال کنید
هدایت شده از محمد حسین رجبی دوانی
📜 #متن
🚦زمان و نحوه دفن شهدای کربلا
استاد دکتر محمد حسین #رجبی_دوانی
🔹ویژه ماه #محرم
🚦#سوال : زمان و نحوه دفن پیکر شهدای کربلا و مشخص کردن قبور مطهر آنها چگونه بوده است؟
📍 #پاسخ : طبق نقلهای صحیح، پس از شهادت یاران امام حسین علیهالسلام و نهایتاً وجود مقدس حضرت سیدالشهدا علیهالسلام، این جنایتکاران شروع کردند به بریدن سرهای مطهر شهیدان.
📍عمرسعد لعنهالله سر مقدس امام حسین علیهالسلام را به خولی داد که همراه با #حمید_بن_مسلم_ازدی که وقایعنگار لشکرخود بود، به سرعت به کوفه نزد عبیدالله ببرند و خبر پیروزی خود و شکست و شهادت امام حسین علیهالسلام را به اطلاع او برسانند.
📍اما چون دیر وقت بود و به شب رسیدند، این جنایتکاران پس از غارت خیمههای عزاداران و مصیبتزدگان امام حسین علیهالسلام شب را به صبح رساندند و صبح روز یازدهم تا ظهر به غسل دادن و دفن کشتههای منحوس خود پرداختند و بعدازظهر روز یازدهم در حالی که پیکر مقدس شهیدان را دفن نشده روی زمین رها کردند، عمرسعد لعنهالله دستور داد که آماده حرکت بشوند و به سوی کوفه بازگردند.
📍وقتی که لشکر عمرسعد لعنهالله همراه با اسیران آل الله منطقه را ترک کردند و از کربلا دور شدند، قبیله بنیاسد که در غاضریه در نزدیکی کربلا زندگی میکردند و از حادثه خبر داشتند، عصر روز یازدهم خود را به کربلا رساندند و امر تدفین پیکر مقدس شهدا را بر عهده گرفتند. منابع تاریخی که عمدتاً اهل تسنن هستند به این صورت آورده اند. یعنی قبیله بنی اسد در عصر روز یازدهم آمدند و پیکر مقدس شهدا را دفن کردند.
📍اما در منابع شیعی و عمدتاً در احادیث ما اینگونه آمده است که چون بر مبنای اعتقاد شیعه امام معصوم را جز امام معصوم نماز نمیخواند و دفن نمیکند، امام سجاد علیهالسلام که در اسارت به سوی کوفه برده میشدند با قدرت امامت و به اذن الهی از همان اسارت به کربلا باز گردانده شد و امام سجاد علیهالسلام است که بنیاسد را راهنمایی دفن شهدا میکند. چون سر شهدا همه بریده شده بود و پیکرهای آنها قابل شناسایی نبود و این مهم فقط از امام معصوم برمیآمد.
📍لذا امام سجاد علیهالسلام پیکر مقدس پدر خود را شناسایی کردند و خود این پیکر مقدس را دفن فرمودند سپس پیکر مطهر برادر خویش حضرت علی اکبر علیهالسلام را هم شناسایی کردند و آن پیکر مطهر را در مقابل پدر دفن کردند. بعد امام سجاد علیهالسلام به بنیاسد دستور دادند که در پایینتر از پای امام علیهالسلام یک قبر بزرگی حفر شود و پیکر مطهر همه شهدا را در این قبر جمعی دفن کنند، جز وجود مقدس حضرت عباس علیهالسلام که در کنار شریعه به خاک افتاده بود و در همانجا پیکر مقدسش دفن شد.
📍برخی نقلها حاکی از آن است که حر هم که با فاصلهای از منطقه درگیری به شهادت رسیده بود را هم در آنجا دفن کردند. برخی از نقل ها البته نه در نقلهای معتبر اصلی، حاکی از این است که چون قبیله بنی اسد از خویشاوندان حبیببنمظاهر بودند پیکر او را هم شناسایی کردند و وی را جداگانه در کنار امام حسین علیهالسلام دفن کردند که امروز هم ضریحی منسوب به حبیب بن مظاهر در نزدیکی قبر مطهر سیدالشهدا علیهالسلام وجود دارد...
📲 @rajabidavani
📜 #متن
🚦زمان و نحوه دفن شهدای کربلا
استاد دکتر محمد حسین #رجبی_دوانی
🔹ویژه ماه #محرم
🚦#سوال : زمان و نحوه دفن پیکر شهدای کربلا و مشخص کردن قبور مطهر آنها چگونه بوده است؟
♦️ #پاسخ : طبق نقلهای صحیح، پس از شهادت یاران امام حسین علیهالسلام و نهایتاً وجود مقدس حضرت سیدالشهدا علیهالسلام، این جنایتکاران شروع کردند به بریدن سرهای مطهر شهیدان.
📍عمرسعد لعنهالله سر مقدس امام حسین علیهالسلام را به خولی داد که همراه با #حمید_بن_مسلم_ازدی که وقایعنگار لشکرخود بود، به سرعت به کوفه نزد عبیدالله ببرند و خبر پیروزی خود و شکست و شهادت امام حسین علیهالسلام را به اطلاع او برسانند.
📍اما چون دیر وقت بود و به شب رسیدند، این جنایتکاران پس از غارت خیمههای عزاداران و مصیبتزدگان امام حسین علیهالسلام شب را به صبح رساندند و صبح روز یازدهم تا ظهر به غسل دادن و دفن کشتههای منحوس خود پرداختند و بعدازظهر روز یازدهم در حالی که پیکر مقدس شهیدان را دفن نشده روی زمین رها کردند، عمرسعد لعنهالله دستور داد که آماده حرکت بشوند و به سوی کوفه بازگردند.
📍وقتی که لشکر عمرسعد لعنهالله همراه با اسیران آل الله منطقه را ترک کردند و از کربلا دور شدند، قبیله بنیاسد که در غاضریه در نزدیکی کربلا زندگی میکردند و از حادثه خبر داشتند، عصر روز یازدهم خود را به کربلا رساندند و امر تدفین پیکر مقدس شهدا را بر عهده گرفتند. منابع تاریخی که عمدتاً اهل تسنن هستند به این صورت آورده اند. یعنی قبیله بنی اسد در عصر روز یازدهم آمدند و پیکر مقدس شهدا را دفن کردند.
📍اما در منابع شیعی و عمدتاً در احادیث ما اینگونه آمده است که چون بر مبنای اعتقاد شیعه امام معصوم را جز امام معصوم نماز نمیخواند و دفن نمیکند، امام سجاد علیهالسلام که در اسارت به سوی کوفه برده میشدند با قدرت امامت و به اذن الهی از همان اسارت به کربلا باز گردانده شد و امام سجاد علیهالسلام است که بنیاسد را راهنمایی دفن شهدا میکند. چون سر شهدا همه بریده شده بود و پیکرهای آنها قابل شناسایی نبود و این مهم فقط از امام معصوم برمیآمد.
📍لذا امام سجاد علیهالسلام پیکر مقدس پدر خود را شناسایی کردند و خود این پیکر مقدس را دفن فرمودند سپس پیکر مطهر برادر خویش حضرت علی اکبر علیهالسلام را هم شناسایی کردند و آن پیکر مطهر را در مقابل پدر دفن کردند. بعد امام سجاد علیهالسلام به بنیاسد دستور دادند که در پایینتر از پای امام علیهالسلام یک قبر بزرگی حفر شود و پیکر مطهر همه شهدا را در این قبر جمعی دفن کنند، جز وجود مقدس حضرت عباس علیهالسلام که در کنار شریعه به خاک افتاده بود و در همانجا پیکر مقدسش دفن شد.
📍برخی نقلها حاکی از آن است که حر هم که با فاصلهای از منطقه درگیری به شهادت رسیده بود را هم در آنجا دفن کردند. برخی از نقل ها البته نه در نقلهای معتبر اصلی، حاکی از این است که چون قبیله بنی اسد از خویشاوندان حبیببنمظاهر بودند پیکر او را هم شناسایی کردند و وی را جداگانه در کنار امام حسین علیهالسلام دفن کردند که امروز هم ضریحی منسوب به حبیب بن مظاهر در نزدیکی قبر مطهر سیدالشهدا علیهالسلام وجود دارد...
🌍 eitaa.com/ebratha_ir ایتا
🌍 sapp.ir/ebratha.org سروش