eitaa logo
عبری بیاموزیم
767 دنبال‌کننده
279 عکس
169 ویدیو
25 فایل
آموزش زبان عبری توسط خانم دکتر عبدی فهرست مطالب https://eitaa.com/ebri_biyamoozim/847 فهرست درس‌های کتاب هیسود https://eitaa.com/ebri_biyamoozim/1564 ارتباط با مدیریت https://eitaa.com/farzanehpoor
مشاهده در ایتا
دانلود
✅ تمرینهای درس بیست و پنجم کتاب هیسود:👇 1. (אֲנִי) אֶעֱשֶׂה אֶת הָעֲבוֹדָה כַּאֲשֶׁר יִהְיֶה לִי זְמַן. 2. הַיּוֹם יָבוֹא וְכָל הָעַמִים יִחְיוּ יַחַד בְּשָׁלוֹם. 3. (אֲנִי) לֹא אָזוּז מִן הַשֻּׁלְחָן (השולחן) עַד שֶׁאֲנִי אֶגְמֹר (אגמור) אֶת הַחִבּוּר. 4. הוּא לֹא יַעַשֶׂה פֶּסֶל מִן כֶּסֶף מִפְּנֵי שֶׁזֶּה יַעַלֶה הַרְבֵּה. 5. לִפְעָמִים שֶׁאֲנִי עֲצְוּבָה אֲנִי אוֹהֶבֶת לָשֶׁבֶת בַּחֹשֶׁךְ וְלַחְשֹׁב (ולחשוב). 6. הַשֵּׁם יִשְׁלַח לָנוּ בְּרָכוֹת מִן הַשָּׁמַיִם (השמיים). 7. מָחָר (אֲנַחְנוּ) נָקוּם מֻקְדָם (מוקדם) כִּי אֲנַחְנוּ צְרִכִים לִפְגֹשׁ (לפגוש) הַחֲבֵרִים שֶׁלָּנוּ. 8. מַדּוּעַ אֵיִן אוֹר בַּחֶדֶר? 9. הָאִשָּׁה (האישה) תָּשִׂים אֶת הַקֶּמַח עַל הַשֻּׁלְחָן (השולחן) בַּמִּטְבָּח. 10. מָתַי יִהְיֶה שָׁלוֹם בָּעוֹלָם? 11. הַאִם אַתֶּם בְּאֶמֶת תָּבוֹאוּ לִרְאוֹת אוֹתָנוּ הַשָּׁבוּעַ הַבָּא? 12. אֲנִי אוֹהֶבֶת אוֹתוֹ מִפְּנֵי שֶׁהוּא תָּמִיד אוֹמֵר אֶת חָאֶמֶת. 13. אֲנִי פּוֹחֵד לִהְיוֹת בַּחֹשֶׁךְ. 14. בְּשַׁבָּת אֲנַחְנוּ אוֹכְלִים לֶחֶם לָבָן. 15. עַכְשָׁו (עכשיו) אֲנִי רוֹאֶה שֶׁעָשִׂתִי שְׁגִיאָה. 🔅שֶׁעָשִׂתִי שְׁגִיאָה: اشتباه کردم‌. فعل مناسب برای اشتباه کردن. https://eitaa.com/ebri_biyamoozim
✅ کلمات جدید درس بیست و شش (שיעור כו)👇 בָּנָה (לִבְנוֹת): بنا کرد، ساخت דֶּרֶךְ: از طریق، از راه، به واسطهٔ זָר, זָרָה: غریبه، بیگانه יָלַד (לָלֶדֶת): به دنیا آورد כֹּחַ= כוח (כֹּחוֹת= כוחות): نیرو، قدرت כֵּן: بنابراین، به این ترتیب לִפנֵי: پیش، قبل מְנוּחָה (מְנוּחוֹת): استراحت، سکون מְנוֹרָה (מְנוֹרוֹת): شمع، چراغ נָח (לָנוּחַ): استراحت کرد פָּתוּחַ, פְּתוּחָה: باز קָדוֹשׁ, קְדוֹשָׁה: مقدس רַב, רַבָּה: زیاد רַבִּים, רַבּוֹת: خیلی שָׁלֵם, שְׁלֵמָה: کامل، تمام، سالم 🔅عبارات تازه: בָּרִיא וְשָׁלֵם: سالم و سلامت לְעוֹלָם לֹא: هرگز לֹא... לְעוֹלָם: هرگز מַה טוֹב!= כַּמָּה טוֹב!: چه خوب! מַה גָּדוֹל!= כַּמָּה גָּדוֹל! : چه بزرگ! תּוֹדָה רַבָּה: خیلی ممنون https://eitaa.com/ebri_biyamoozim
✅ قواعد درس بیست و شش (۱):👇 ✳️ در درس پانزدهم (رک. به: صفحه ۵۵- ۵۶ کتاب هیسود، ۷۵- ۷۶ پی‌دی‌اف.) آموختیم که فعل‌ها را بر اساس حروف اصلی‌شان می‌توانیم دو نوع دسته‌بندی کنیم. 🔅یک نوع شامل سه گروه افعال سالم، ناخیم و خسریم می‌شود. 🔅یک نوع نیز بر اساس حروف ریشه‌ای که تغییر روی آن صورت می‌گیرد، به هشت گیزرا یا طبقه تقسیم می‌شود. ⭕️ یعنی: یک فعل می‌تواند در یک گروه از هر دو نوع دسته‌بندی قرار گیرد. ♦️گیزرای چهارم، شامل فعل‌های פ"י است، یعنی پِ‌هَپُعَل‌شان (فاءالفعل‌شان) یود است. خود این گیزرا بر مبنای دسته‌بندی اول، شامل دو گروه ناخیم و خسریم می‌شود که در این بخش به صرف آینده هر دو اشاره می‌شود. ۱. فعل‌های ناخیم (נָחִים: فعل‌هایی که یکی از حروف اصلی، هنگام صرف، صدایش را از دست می‌دهد.): در این فعل‌ها یود هنگام صرف آینده و ساخت مصدر حذف نمی‌شود، اما صدایی هم ندارد. ۲. فعل‌های خَسِریم (חֲסֵרִים: فعل‌هایی که در برخی صرف‌ها، یکی از حروف اصلی‌شان را از دست می‌دهند.): در این افعال یود هنگام صرف آینده و ساخت مصدر حذف می‌شود. 🔆 فعل‌های دسته פ"י در گذشته و حال مانند فعل‌های سالم (שְׁלֵמִים) صرف می‌شوند. اما برای آینده و مصدر، صرفشان به صورت زیر است: الف) صرف زمان آینده فعل‌های دسته ناخیم: לִישׁוֹן- خوابیدن אֲנִי אִישַׁן אֲנַחְנוּ נִישַׁן אַתָּה תִּישַׁן אַתֶּם תִּישְׁנוּ אַתְּ תִּישְׁנִי אַתֶּן תִּישַׁנָּה הוּא יִישַׁן הֵם יִישְׁנוּ הִיא תִּישַׁן הֵן תִּישַׁנָּה 🔅توجه داشته باشید که تمامی فعل‌های دسته פ"י، گروه ناخیم، طبق الگوی אֶפְעַל صرف می‌شوند. ب) صرف زمان آینده فعل‌های دسته خسریم: לָשֶׁבֶת- نشستن אֲנִי אֵשֵׁב אֲנַחְנוּ נֵשֵׁב אַתָּה תֵּשֵׁב אַתֶּם תֵּשְׁבוּ אַתְּ תֵּשְׁבִי אַתֶּן תֵּשַׁבְנָה הוּא יֵשֵׁב הֵם יֵשְׁבוּ הִיא תֵּשֵׁב הֵן תֵּשַׁבְנָה 🔅فعل‌های לָלֶכֶת، לָרֶדֶת، לָצֵאת و לָדַעַת مانند هم صرف می‌شوند. לָדַעַת- دانستن אֲנִי אֵדַע אֲנַחְנוּ נֵדַע אַתָּה תֵּדַע אַתֶּם תֵּדְעוּ אַתְּ תֵּדְעִי אַתֶּן תֵּדַעְנָה הוּא יֵדַע הֵם יֵדְעוּ הִיא תֵּדַע הֵן תֵּדַעְנָה ⭕️ دقت کنید که تمام پیشوندهای فعل‌های دسته פ"י (خسریم)، با تصره صداگذاری شده‌اند که نشانه حذف حرف اول ریشه است. https://eitaa.com/ebri_biyamoozim
✅ قواعد درس بیست و شش (۲):👇 ج) עוֹלָם: עוֹלָם دو معنا دارد: ۱) سرمدیت، ۲) عالم. 🔅بنابراین לְעוֹלָם یعنی برای همیشه. من این را برای همیشه به خاطر خواهم سپرد.=> אֲנִי אֶזְכֹּר זֹאת לְעוֹלָם. 🔅לְעוֹלָם به همراه לֹא یعنی «هرگز». من این را هرگز از یاد نخواهم برد.=> לֹא אֶשְׁכַּח זֹאת לְעוֹלָם.= לְעוֹלָם לֹא אֶשְׁכַּח זֹאת. 💢برای «هرگز» در گذشته، از מֵעוֹלָם به همراه לֹא استفاده می‌شود. من هرگز آن را نشنیدم.=> לֹא שָׁמַעְתִּי זֹאת מֵעוֹלָם.= מֵעוֹלָם לֹא שָׁמַעְתִּי זֹאת. https://eitaa.com/ebri_biyamoozim
✅ قواعد درس بیست و شش (۳):👇 د) מַה و כַּמָה: هر دوی این الفاظ را می‌توان برای بزرگداشت و تعظیم استفاده کرد. چه خوب مردی است این مرد!=> (כַּמָה) מַה טוֹב הָאִישׁ הַזֶה! چه زیاد است قدرت او!=> (כַּמָה) מַה רַב הַכּוֹחַ שֶׁלוֹ! https://eitaa.com/ebri_biyamoozim
✅ הַפְּעָלִים שֶׁל שִׁעוּר כו (26)👇 فعل‌های درس بیست و ششم: 1⃣ ב - נ - ה 🔅مصدر: לִבְנוֹת بنا کردن، ساختن 🔅زمان گذشته: בָּנִיתִי בָּנִינוּ בָּנִיתָ בְּנִיתֶם בָּנִית בְּנִיתֶן בָּנָה בָּנוּ בָּנְתָה בָּנוּ 🔅زمان حال: בּוֹנֶה בּוֹנִים בּוֹנָה בּוֹנוֹת 🔅زمان آینده: אֶבְנֶה נִבְנֶה תִּבְנֶה תִּבְנוּ תִּבְנִי תִּבְנֶינָה יִבְנֶה יִבְנוּ תִּבְנֶה תִּבְנֶינָה 2⃣ י - ל - ד 🔅مصدر: לָלֶדֶת به دنیا آوردن، متولد کردن 🔅زمان گذشته: יָלַדְתִּי יָלַדְנוּ יָלַדְתָּ יְלַדְתֶּם יָלַדְתְּ יְלַדְתֶּן יָלַד יָלְדוּ יָלְדָה יָלְדוּ 🔅زمان حال: יוֹלֵד יוֹלְדִים יוֹלֶדֶת יוֹלְדוֹת 🔅زمان آینده: אֵלֵד נֵלֵד תֵּלֵד תֵּלְדוּ תֵּלְדִי תֵּלֵדְנָה יֵלֵד יֵלְדוּ תֵּלֵד תֵּלֵדְנָה 3⃣ נ - ו - ח 🔅مصدر: לָנוּחַ استراحت کردن، سکون یافتن 🔅زمان گذشته: נַחְתִּי נַחְנוּ נַחְתָּ נַחְתֶּם נַחְתְּ נַחְתֶּן נָח נָחוּ נָחָה נָחוּ 🔅زمان حال: נָח נָחִים נָחָה נָחוֹת 🔅زمان آینده: אָנוּחַ נָנוּחַ תָּנוּחַ תָּנוּחוּ תָּנוּחִי תָּנַחְנָה יָנוּחַ יָנוּחוּ תָּנוּחַ תָּנַחְנָה https://eitaa.com/ebri_biyamoozim
✅ متن ماله درس بیست و شش:👇 הברכה של הנביא לפני שנים רבות חיו בעיר שׁוּנֵם איש ואישה עשירים. הם היו אנשים טובים מאוד, והבית שלהם היה פתוח לכל זר. בימים האלה חי נביא בשם אֱלִישָׁע. כל פעם שאלישע היה עובר דרך העיר שונם, הוא היה בא אל הבית של האיש והאישה הטובים האלה. שם היה אוכל, שם היה נח ושם היה ישן. יום אחד אמרה האישה אל הבעל שלה: - אני רואה שהאורח שלנו, אלישע, הוא איש קדוש. הבית שלנו קטן, ואין די מקום בשבילו לנוח בו. נבנה חדר בשבילו, בחדר נשים מיטה, שולחן, כיסא ומנורה. כאשר אלישע יבוא העירה, הוא יגור בו וימצא שם מנוחה. שם ישב, שם ינוח ושם יישן. - את צודקת, ענה הבעל. אני אלך ואבנה חדר בשביל הנביא. אחרי זמן קצר, בא אלישע הנביא לעיר שונם. הוא ראה את החדר החדש שהאיש והאישה בנו בשבילו. הדבר עשה רשם חזק על הנביא. - מה טובים האנשים האלה, חשב הנביא, ומה טוב לעם ישראל שיש בו אנשים כאלה. אלך ואקרא לאשה, ואשאל אותה אם יש לה בקשה. כאשר האישה באה, אמר לה אלישע: - לעולם לא אשכח את כל הטוב שעשיתם לי. איך ובמה אני יכול לעזור לכם? האם יש לך בקשה? - תודה רבה, אמרה האישה, אנחנו לא צריכים דבר. תודה לאל אנחנו בריאים ושלמים. אלישע ידע שאין להם בן. הוא חשב רגע ואז אמר לה: - ישלח לך ה' ברכה מן השמיים, ובשנה הבאה תלדי בן! וכן היה. לא עברה שנה והאישה ילדה בן. אז ראו האיש והאישה מה רב הכוח של אלישע הנביא. https://eitaa.com/ebri_biyamoozim
✅ بررسی متن درس بیست و شش (۱):👇 📝 عنوان הַבְּרָכָה שֶׁל הַנָּבִיא برکت نبی 📝 بند اول: לִפְנֵי שָׁנִים רַבּוֹת سال‌های زیادی قبل (سالها پیش) חָיוּ בְּעִיר שׁוּנֵם زندگی می‌کردند در شهر شونام، אִישׁ וְאִשָּׁה עֲשִׁירִים. مرد و زنی ثروتمند. הֵם הָיוּ אֲנָשִׁים טוֹבִים מְאֹד, آنها بودند انسان‌هایی بسیار خوب، וְהַבַּיִת שֶׁלָּהֵם הָיָה פָּתוּחַ לְכָל זָר. و خانه آنها بود گشوده برای هر غریبی. 📝 بند دوم: בַּיָּמִים הָאֵלֶּה در آن روزها חַי נָבִיא בְּשֵׁם אֱלִישָׁע. زندگی می‌کرد پیامبری به نام الیسع. כָּל פַּעַם שֶׁאֱלִישָׁע هر بار که الیسع הָיָה עוֹבֵר דֶּרֶךְ הָעִיר שׁוּנֵם, می‌گذشت از شهر شونام 🔺הָיָה עוֹבֵר: زمان گذشته استمراری (کاری که در گذشته در دوره‌ای انجام می‌شد.) 🔅در ادامه این بند نیز به ساختار فعل‌ها و زمانی که می‌سازند، دقت کنید. הוּא הָיָה בָּא او می‌آمد אֶל הַבַּיִת שֶׁל הָאִישׁ וְהָאִשָּׁה הַטוֹבִים הָאֵלֶּה. به خانه این مرد و زن خوب. שָׁם הָיָה אוֹכֵל, آنجا می‌خورد، שָׁם הָיָה נָח آنجا استراحت می‌کرد וְשָׁם הָיָה יָשֵׁן. و آنجا می‌خوابید. 📝 بند سوم: יוֹם אֶחָד روزی אָמְרָה הָאִשָּׁה אֶל הַבַּעַל שֶׁלָּהּ: گفت آن زن به شوهرش: 📝 بند چهارم: - אֲנִי רוֹאָה שֶׁהָאוֹרֵחַ שֶׁלָּנוּ, אֱלִישָׁע, من می‌بینم که مهمان ما، الیسع، הוּא אִישׁ קָדוֹשׁ. او مردی مقدس است. 🔺הוּא در اینجا برای بلاغی شدن آمده و اگر نمی‌آمد، جمله همچنان صحیح بود. הַבַּיִת שֶׁלָּנוּ קָטָן, خانه ما کوچک است، וְאֵין דֵּי מָקוֹם בִּשְׁבִילוֹ לָנוּחַ בּוֹ. و نیست جای کافی برای او تا استراحت کند در آن. 🔺דֵּי מָקוֹם: ترکیب سمیخوت، تغییر صدا در اسم مضاف (דַּי) נִבְנֶה חֶדֶר בִּשְׁבִילוֹ, بیا بسازیم اتاقی برای او، 🔺נִבְנֶה: فعل آینده که برای دعوت از دیگران، برای انجام کاری، استفاده می‌شود. בַּחֶדֶר נָשִׂים מִטָּה, שֻׁלְחָן, כִּסֵּא וּמְנוֹרָה. در اتاق بگذاریم تخت، میز، صندلی و چراغی. כַּאֲשֶׁר אֱלִישָׁע יָבוֹא הָעִירָה, زمانی که الیسع بیاید به این شهر، 🔺הָעִירָה: قاعده مقصد معرفه. به جای אֶל، به آخر آن کاماتص و هی اضافه می‌کنیم. הוּא יָגוּר בּוֹ او ساکن شود در آن וְיִמְצָא שָׁם מְנוּחָה. و بیابد آنجا آسایش. שָׁם יֵשֵׁב, آنجا بنشیند، שָׁם יָנוּחַ آنجا استراحت کن וְשָׁם יִישֵׁן. و آنجا بخوابد. 📝 بند پنجم: - אַתְּ צוֹדֶקֶת, تو درست می‌گویی، עָנָה הַבַּעַל. پاسخ داد شوهر. אֲנִי אֵלֵךְ من خواهم رفت וְאֶבְנֶה חֶדֶר בִּשְׁבִיל הַנָּבִיא. و بنا خواهم کرد اتاقی برای پیامبر. https://eitaa.com/ebri_biyamoozim
✅ بررسی متن درس بیست و شش (۲):👇 بند ششم: אַחֲרֵי זְמַן קָצָר, پس از مدت زمانی کوتاه، בָּא אֱלִישָׁע הַנָּבִיא לָעִיר שׁוּנֵם. آمد الیسع نبی به شهر شونام. הוּא רָאָה אֶת הַחֶדֶר הֶחָדָש او دید اتاق تازه را שֶׁהָאִישׁ וְהָאִשָּׁה בָּנוּ בִּשְׁבִילוֹ. که مرد و زن ساخته بودند برای او. הַדָּבָר עָשָׂה רֹשֶׂם חָזָק עַל הַנָּבִיא. این موضوع گذاشت اثری زیادی بر آن نبی. 🔺עָשָׂה רֹשֶׂם חָזָק עַל...: اصطلاح برای کاری اثر‌گذار. 🔅اگر ترجمه لفظ به لفظ کنیم، می‌شود: «ساخت احساسی قوی بر...» اما باید به الفاظ ادبیاتی که به آن برمی‌گردانیم هم دقت کنیم، که به این ترتیب می‌شود: «گذاشت اثری زیادی بر...» بند هفتم: - מַה טּוֹבִים הָאֲנָשִׁים הָאֵלֶּה, چه خوب هستند این انسانها! 🔺داگش گرفتن حرف اول טוֹבִים، به خاطر מַה هست که قبل از آن آمده. 🔅טוֹבִים گزاره هست، نه صفت. این را از حرف تعریفی که הָאֲנָשִׁים گرفته، اما טוֹבִים نگرفته، می‌فهمیم. חָשַׁב הַנָּבִיא, فکر کرد نبی، וּמַה טּוֹב לְעַם יִשְׂרָאֵל و چه خوب است برای [امت] اسراییل (خوشا به حال [امت] اسراییل) 🔺וּמַה: וְ + מַה رسیدن حرف عطف به یکی از حروف بومَف (בּ, ו, מ, ף) و تغییر صدا از شوا به شروک. 🔺داگش טוֹב به خاطر מַה هست. שֶׁיֵּשׁ בּוֹ אֲנָשִׁים כָּאֵלֶּה. که هستند در آن، مردمانی اینچنین. 🔺داگش حرف اول יֵשׁ، به خاطر שֶׁ هست که مخفف אֲשֶׁר هست. 🔅داگش حرف اول کلمات، گاهی برای نشان دادن مخفف بودن کلمه‌ای است به قبل از آن آمده. אֵלֵךְ خواهم رفت וְאֶקְרָא לָאִשָּׁה, و آن خانم را صدا خواهم کرد، וְאֶשְׁאַל אוֹתָהּ و از او خواهم پرسید אִם יֵשׁ לָהּ בַּקָּשָׁה. [که] آیا هست برای او تقاضایی. بند هشتم: כַּאֲשֶׁר הָאִשָּׁה בָּאָה, زمانی که زن آمد، אָמַר לָהּ אֱלִישָׁע: گفت به او الیسع: بند نهم: - לְעוֹלָם לֹא אֶשְׁכַּח אֶת כָּל הַטוֹב - هرگز فراموش نخواهم کرد تمام خوبی‌ای שֶׁעֲשִׂיתֶם לִי. که انجام دادید در حق من. אֵיךְ וּבַמָּה אֲנִי יָכוֹל לַעֲזֹר לָכֶם? چگونه و با چه چیز من می‌توانم کمک کنم به شما؟ 🔺וּבַמָּה: וְ + בְּ + הַ + מָה ۱. رسیدن حرف عطف به یکی از حروف بومَف (בּ, ו, מ, ף) و تغییر صدا از شوا به شروک. ۲. رفتن حرف اضافه בְּ به وسط کلمه و افتادن داگش آن. ۳. ادغام حرف اضافه בְּ با حرف تعریف הַ و گرفتن صدای آن. ۴. آمدن حرف تعریف بر سر מַה و داگش گرفتن حرف اول آن. הַאִם יֵשׁ לָךְ בַּקָּשָׁה? آیا هست برای تو تقاضایی؟ بند دهم: - תּוֹדָה רַבָּה, - خیلی ممنون، אָמְרָה הָאִשָּׁה, گفت آن زن، אֲנַחְנוּ לֹא צְרִיכִים דָּבָר. ما چیزی نیاز نداریم. תּוֹדָה לָאֵל شکر خدا אֲנַחְנוּ בְּרִיאִים וּשְׁלֵמִים. ما سالم و سلامت هستیم. بند یازدهم: אֱלִישָׁע יָדַע الیسع می‌دانست שֶׁאֵין לָהֶם בֵּן. که نیست برای آنها فرزندی (آنها فرزندی ندارند). 🔺בֵּן می‌تواند به‌طور کلی به فرزند اشاره داشته باشد، نه صرفا پسر. הוּא חָשַׁב רֶגַע او فکر کرد لحظه‌ای וְאָז אָמַר לָהּ: و سپس گفت به او: بند دوازدهم: - יִשְׁלַח לָךְ ה' בְּרָכָה מִן הַשָּׁמַיִם, بفرستد بر تو خدا برکت از آسمان، 🔺יִשְׁלַח: فعل آینده در جایگاه آرزویی و تمنایی. וּבַשָּׁנָה הַבָּאָה תֵּלְדִי בֵּן! و در سال آینده به دنیا آوری فرزندی! 🔺וּבַשָּׁנָה: וְ + בְּ + הַ + שָׁנָה بند سیزدهم: וְכֵן הָיָה. و اینچنین شد. 🔺וְ + כֵּן לֹא עָבְרָה שָׁנָה نگذشت سالی וְהָאִשָּׁה יָלְדָה בֵּן. و زن به دنیا آورد فرزندی. אָז רָאוּ הָאִישׁ וְהָאִשָּׁה پس دیدند آن مرد و آن زن מָה רַב הַכֹּחַ שֶׁל אֱלִישָׁע הַנָּבִיא. چه زیاد است قدرت الیسع نبی. 🔺صدای مم در מָה کاماتص شده به خاطر اینکه حرف اول کلمه بعدی‌اش رش است. 🔅توجه: מַה در صداگذاری تابع قوانین حرف تعریف است. مانند حرف تعریف به حرف اول کلمه بعد از خودش هم داگش می‌دهد. https://eitaa.com/ebri_biyamoozim
✅ تمرینهای درس بیست و ششم:👇 1. אֲנִי אִישַׁן מָחָר עַד צָהֳרַים (צהריים) מִפְּנֵי שֶׁאֲנִי לֹא יָשַׁנְתִי טוֹב אֶתְמוֹל. 2. אִם אַתֶּם לֹא לוֹמְדִים דִּקְדּוּק, אַתֶּם מֵעוֹלָם לֹא תֵּדְעוּ עִבְרִית. 3. אַחֲרֵי כֵן אֲנִי אֵשֵׁב בַּגַּן וְאֶקְרָה הָעִתּוֹן. 4. אֲנִי לְעוֹלָם לֹא יָדַעְתִי מַה גְּדוֹלָה (הִיא) הָאַהֲבָה שֶׁלְּךָ לַתּוֹרָה הַקְּדוֹשָׁה. 5. הָרוֹעֶה יֵרֵד עִם הַצֹּאן לַנָּהָר (אֶל הַנָּהָר). 6. הִיא עָנְתָה: "יֵשׁ לִי רַק בַּקָּשָׁה אַחַת. אֲנִי רוֹצָה לָלֶדֶת לְבֵן." 7. הֵם יִבְנוּ בַּיִת עַל הַר קָרוֹב לַיָּם. 8. לִפְנֵי שָׁבוּעַ זָר בָּא וְנָתַּן לִי אֶת הַמִּכְתָב שֶׁלָּךְ. 9. אֲנַחְנוּ לֹא יְכוֹלִים לִמְצֹא (למצוא) מְנוּחָה בַּמָּלוֹן הַזֶּה. 10. הִיא צְרִיכָה לָנוּחַ מִפְּנֵי שֶׁהִיא הָיְתָה חוֹלָה מְאֹד (מאוד), וְהִיא כָּל כָּךְ עֲיֵפָה (עייפה). 11. אֲנִי אֶקְנֶח מְנוֹרָה לַסַּבְתָא שֶׁלִּי כִּי הִיא שָׁבְרָה שֶׁלָּהּ. 12. הוּא חַלָשׁ מְאֹד (מאוד) וְלֹא יִהְיֶה לוֹ כֹּחַ (כוח) לָלֶכֶת רָחוֹק מְאֹד. 13. אֲנִי רוֹצָה לָדַעַת מַה יִּקְרָה לִי אִם אֲנִי לֹא אֶעֱנֶה עַל כָּל שְׁאֵלָה וּשְׁאֵלָה. 14. אֵין שׁוּם דָּבָר חָדָשׁ בַּעוֹלָם הַזֶּה. 15. אֲנַחְנוּ כְּבָר לָמַדְנוּ אֶת הֶעָבָר וְהֹוֶה (הווה) שֶׁל הַפְּעָלִים הַשְּׁלֵמִים. 16. כַּמָה טוֹב לִהְיוֹת בָּרִיא וְשָׁלֵם. https://eitaa.com/ebri_biyamoozim
✅ کلمات جدید درس بیست و هفت (שיעור כז)👇 אָרֹךְ= ארוך, אֲרֻכָּה= ארוכה بلند אֲרָם: سرزمین ارم אֶרֶץ (אֲרָצוֹת): سرزمین، زمین (مؤنث) בַּת (בָּנוֹת): بانو، دختر גָּדַל=גָּדֵל (לִגְדּוֹל): بزرگ شدن، رشد کردن، افزایش یافتن גָּמָל (גְּמַלִּים): شتر דֶּרֶךְ (דְּרָכִים): سفر כְּלִי יָקָר: ظرف گرانقیمت כְּנַעַן: سرزمین کنعان לְאַט: به آهستگی לָקַח (לָקַחַת): گرفتن، برداشتن מַעְיָן= מעיין (מַעְיָנוֹת= מעְיָנִים): چشمه מַתָּנָה (מַתָּנוֹת): هدیه נַעַר (נְעָרִים): پسر، پسر نوجوان נַעֲרָה (נְעָרוֹת): دختر، دختر نوجوان נָתַן (לָתֵת): دادن עֶבֶד (עֲבָדִים): غلام، برده שָׁאַב (לִשְׁאוֹב): کشیدن (مایعات، آب، گاز و...)، تلمبه زدن תַּכְשִׁיט (תַּכְשִׁיטִים): جواهر 🔅عبارات تازه: זְמַן רַב: زمانی طولانی כְּדֵי לְ...: تا اینکه בְּשִׂמחָה רַבָּה: با افتخار، با شادی فراوان https://eitaa.com/ebri_biyamoozim
✅ قواعد درس بیست و هفت (۱):👇 الف) فعل לָקַחַת: این فعل در زمان حال و گذشته، باقاعده است، اما در مصدر و آینده، بی‌قاعده. در زمان آینده، این فعل مانند دسته פ"נ صرف می‌شود و حرف اولش می‌افتد و به نشانه این حذف، حرف دوم داگش می‌گیرد. לָקַחַת- گرفتن، برداشتن אֲנִי אֶקַּח אֲנַחְנוּ נִקַּח אַתָּה תִּקַּח אַתֶּם תִּקְּחוּ אַתְּ תִּקְּחִי אַתֶּן תִּקַּחְנָה הוּא יִקַּח הֵם יִקְּחוּ הִיא תִּקַּח הֵן תִּקַּחְנָה https://eitaa.com/ebri_biyamoozim
✅ قواعد درس بیست و هفت (۲):👇 ب) فعل נָתַן از دسته פ"נ: جز در زمان حال، باقی زمان‌های این فعل و مصدر آن بی‌قاعده است. مصدر آن לָתֵת و صرف گذشته و آینده آن به صورت زیر است. לָתֵת- دادن، اجازه دادن گذشته: אֲנִי נָתַתִּי אֲנַחְנוּ נָתַנּוּ אַתָּה נָתַתָּ אַתֶּם נָתַתֶּם אַתְּ נָתַתְּ אַתֶּן נָתַתֶּן הוּא נָתַן הֵם נָתְנוּ הִיא נָתְנָה הֵן נָתְנוּ آینده: אֲנִי אֶתֵּן אֲנַחְנוּ נִתֵּן אַתָּה תִּתֵּן אַתֶּם תִּתְּנוּ אַתְּ תִּתְּנִי אַתֶּן תִּתֵּנָּה הוּא יִתֵּן הֵם יִתְּנוּ הִיא תִּתֵּן הֵן תִּתֵּנָּה 🔅توجه داشته باشید در صیغه‌هایی که دو נ در کنار هم آمده (حرف سوم ریشه و شناسه فعل)، در هم ادغام شده و داگش گرفته است. https://eitaa.com/ebri_biyamoozim
✅ قواعد درس بیست و هفت (۳):👇 ج) אֶרֶץ: واژه אֶרֶץ (سرزمین، کشور، زمین) که اصطلاحاً برای سرزمین فلسطین نیز استفاده می‌شود، زمانی که حرف تعریف یا اضافه می‌گیرد، تبدیل به אָרֶץ می‌شود. הָאָרֶץ לָאָרֶץ בָּאָרֶץ https://eitaa.com/ebri_biyamoozim
✅ הַפְּעָלִים שֶׁל שִׁעוּר כז (27)👇 فعل‌های درس بیست و هفتم: 1⃣ ג - ד - ל 🔅مصدر: לִגְדֹּל (לגדול) بزرگ شدن، رشد کردن، افزایش یافتن 🔅زمان حال: גָּדֵל גְּדֵלִים גְּדֵלָה גְּדֵלוֹת 🔅زمان گذشته: גָּדַלְתִּי גָּדַלְנוּ גָּדַלְתָּ גְּדַלְתֶּם גָּדַלְתְּ גְּדַלְתֶּן גָּדֵל (גָּדַל) גָּדְלוּ גָּדְלָה גָּדְלוּ 🔅زمان آینده: אֶגְדַּל נִגְדַּל תִּגְדַּל תִּגְדְּלוּ תִּגְדְּלִי תִּגְדַּלְנָה יִגְדַּל יִגְדְּלוּ תִּגְדַּל תִּגְדַּלְנָה 2⃣ ל - ק - ח 🔅مصدر: לָקַחַת گرفتن 🔅زمان حال: לוֹקֵחַ לוֹקְחִים לוֹקַחַת לוֹקְחוֹת 🔅زمان گذشته: לָקַחְתִּי לָקַחְנוּ לָקַחְתָּ לְקַחְתֶּם לָקַחְתְּ לְקַחְתֶּן לָקַח לָקְחוּ לָקְחָה לָקְחוּ 🔅زمان آینده: אֶקַּח נִקַּח תִּקַּח תִּקְּחוּ תִּקְּחִי תִּקַּחְנָה יִקַּח יִקְּחוּ תִּקַּח תִּקַּחְנָה 3⃣ נ - ת - ן 🔅مصدر: לָתֵת دادن، اجازه دادن 🔅زمان حال: נוֹתֵן נוֹתְנִים נוֹתֶנֶת נוֹתְנוֹת 🔅زمان گذشته: נָתַתִּי נָתַנּוּ נָתַתָּ נְתַתֶּם נָתַתְּ נְתַתֶּן נָתַן נָתְנוּ נָתְנָה נָתְנוּ 🔅زمان آینده: אֶתֵּן נִתֵּן תִּתֵּן תִּתְּנוּ תִּתְּנִי תִּתֵּנָּה יִתֵּן יִתְּנוּ תִּתֵּן תִּתֵּנָּה 4⃣ שׁ - א - ב 🔅مصدر: לִשְׁאֹב کشیدن (مایعات، آب، گاز و...)، تلمبه زدن 🔅زمان حال: שׁוֹאֵב שׁוֹאֲבִים שׁוֹאֶבֶת שׁוֹאֲבוֹת 🔅زمان گذشته: שָׁאַבְתִּי שָׁאַבְנוּ שָׁאַבְתָּ שְׁאַבְתֶּם שָׁאַבְתְּ שְׁאַבְתֶּן שָׁאַב שָׁאֲבוּ שָׁאֲבָה שָׁאֲבוּ 🔅زمان آینده: אֶשְׁאַב נִשְׁאַב תִּשְׁאַב תִּשְׁאֲבוּ תִּשְׁאֲבִי תִּשְׁאַבְנָה יִשְׁאַב יִשְׁאֲבוּ תִּשְׁאַב תִּשְׁאַבְנָה https://eitaa.com/ebri_biyamoozim
✅ متن ماله درس بیست و هفتم:👇 אֱלִיעֶזֶר וְרִבְקָה אַבְרָהָם ושָׂרָה היו זקנים כאשר שרה ילדה את יִצְחָק. יצחק גדל והיה לאיש. אברהם ראה שבא הזמן לקחת אישה ליצחק. הוא קרא לאֱלִיעֶזֶר, העבד שלו, ואמר לו: - אינני רוצה לקחת ליצחק אישה מן הבנות הרעות של ארץ כְּנַעַן. המשפחה שלי באה מארץ אֲרָם. אני רוצה שיצחק יקח אישה משם, ואני מוכן לשלוח אותך שמה. אתן לך גמלים ועבדים ואתה תלך לארץ ארם. אני נותן לך ברכה, שה' ישמור אותך בדרך אשר תלך בה, וייתן לך כוח לעבור את המדבר הגדול והנורא, ותבוא בשלום לארץ ארם. שם יעזור לך ה' למצוא אישה טובה ליצחק. גם תכשיטים וכלים יקרים תקח אתך כדי לתת מתנות לנערה ולהורים שלה. אליעזר לקח את העבדים, את הגמלים ואת המתנות ויצא לדרך. הוא עבר מדברים ונהרות, ערים וארצות, ובסוף, אחרי ימים רבים, הוא בא אל ארץ ארם. אליעזר ידע שהבנות של העיר באות בערב אל המעיין לשאוב מיים. לכן, שם אפשר יהיה לפגוש בנות רבות כדי לבחור אשה טובה ליצחק. הוא לא נח אפלו רגע. בלב מלא תקווה הלך מייד שמה. הוא עמד לא רחוק מן המעיין, ולא זז משם זמן רב. פתאום הוא ראה נערה יפה עולה לאט מן המעיין עם כד מלא מיים. הוא הלך מהר אל הנערה ואמר לה: - אני איש זר בארץ הזאת. באתי מדרך ארוכה וקשה. עברתי ערים וארצות רבות, אני עייף וצמא. האם תתני לי לשתות טיפות אחדות מן הכד שלך? - בשמחה רבה, ענתה הנערה. הנה מיים בשבילך, וגם אלך ואשאב עוד מיים ואתן לגמלים שלך. הלב הטוב של הנערה והיפי שלה עשו רשם חזק על אליעזר. היא בוודאי תהיה אישה טובה ליצחק, כך חשב אליעזר, וכן היה. הנערה הזאת היא רִבְקָה, האישה של יצחק, והאם של עֵשָׂו ויַעֲקֹב. https://eitaa.com/ebri_biyamoozim
✅ بررسی متن درس بیست و هفتم (۱):👇 📝 عنوان: אֱלִיעֶזֶר וְרִבְקָה 📝 بند اول: אַבְרָהָם וְשָׂרָה הָיוּ זְקֵנִים ابراهیم و سارا بودند پیر כַּאֲשֶׁר שָׂרָה יָלְדָה אֶת יִצְחָק. زمانی که سارا به دنیا آورد اسحاق را. יִצְחָק גָּדַל וְהָיָה לָאִישׁ. اسحاق بزرگ شد و شد مردی. אַבְרָהָם רָאָה ابراهیم دید שֶׁבָּא הַזְּמַן که آمده زمان לָקַחַת אִשָּׁה לְיִצְחָק. گرفتن همسری برای اسحاق. הוּא קָרָא לֶאֱלִיעֶזֶר, او صدا زد الیعاذر را، הָעֶבֶד שֶׁלּוֹ, بنده‌اش، וְאָמַר לוֹ: و گفت به او: 📝 بند دوم: - אֵינֶנִּי רוֹצֶה - نمی‌خواهم 🔺استفاده از אֵין صرف‌شده برای منفی کردن فعل. ۱. این قاعده تنها برای افعال زمان حال قابل استفاده است. ۲. بدون صرف و صرفا با استفاده از אֵין هم می‌توان منفی کرد. ۳. برای منفی کردن فعل زمان حال با استفاده از אֵין، باید آن را پیش از فاعل آورد، برخلاف לֹא که پیش از فعل می‌آید. ۴. چنانچه אֵין صرف شده باشد، دیگر نیازی به آوردن فاعل نیست و می‌توان حالت صرف‌شده אֵין را پیش از فعل زمان حال آورد. לָקַחַת לְיִצְחָק אִשָּׁה بگیرم برای اسحاق زنی מִן הַבָּנוֹת הָרָעוֹת שֶׁל אֶרֶץ כְּנַעַן. از دختران بد سرزمین کنعان. הַמִּשְׁפָּחָה שֶׁלִּי בָּאָה מֵאֶרֶץ אֲרָם. خانواده من آمده‌اند از سرزمین ارم (اهل سرزمین ارم هستند). אֲנִי רוֹצֶה من می‌خواهم שֶׁיִּצְחָק יִקַּח אִשָּׁה מִשָּׁם, که اسحاق بگیرد زنی از آنجا، 🔺استفاده از فعل آینده (יִקַּח) برای بیان آرزو וַאֲנִי מוּכָן לִשְׁלֹחַ אוֹתְךָ שָׁמָּה. و من می‌خواهم بفرستم تو را به آنجا. 🔺וַאֲנִי: رسیدن حرف عطف به صدای خطف پتخ و تغییر صدایش از شوا به پتخ 🔺שָׁמָּה: مقصد معرفه و استفاده از کاماتص هی در آخر آن به جای حرف اضافه לְ یا אֶל قبل از آن. אֶתֵּן לְךָ خواهم داد به تو גְּמַלִּים וַעֲבָדִים شتران و برده‌هایی 🔺וַעֲבָדִים: رسیدن حرف عطف به صدای خطف پتخ و تغییر صدایش از شوا به پتخ וְאַתָּה תֵּלֵךְ לְאֶרֶץ אֲרָם. و‌ تو خواهی رفت به سرزمین ارم. אֲנִי נוֹתֵן לְךָ בְּרָכָה, من می‌دهم به تو برکت، שֶׁה' יִשְׁמֹר אוֹתְךָ تا خدا محافظت کند تو را בַּדֶּרֶךְ אֲשֶׁר תֵּלֵךְ בָּהּ, در سفری که خواهی رفت به آن، וְיִתֵּן לְךָ כֹּחַ و بدهد به تو نیرو לַעֲבֹר אֶת הַמִּדְבָּר הַגָּדוֹל וְהַנּוֹרָא, تا بگذری از صحرای بزرگ و هولناک، 🔺دقت: فعل לַעֲבֹר به دنبالش حرف اضافه ندارد. اما در فارسی فعل «گذشتن» حرف اضافه «از» را به دنبال دارد. וְתָבוֹא בְּשָׁלוֹם לְאֶרֶץ אֲרָם. و بروی به سلامت به سرزمین ارم. 🔺וְתָבוֹא: داگش תּ به خاطر اضافه شدن حرف عطف بر سر آن، و رفتنش به وسط کلمه، افتاده. שָׁם יַעֲזֹר לְךָ ה' آنجا کمک خواهد کرد به تو خدا לִמְצֹא אִשָּׁה טוֹבָה לְיִצְחָק. که بیابی همسری خوب برای اسحاق. גַּם תַּכְשִׁיטִים וְכֵלִים יְקָרִים תִּקַּח אִתְּךָ همچنین جواهرات و‌ ظروف گرانقیمت بردار با خودت 🔺וְכֵלִים: داگش כּ به خاطر اضافه شدن حرف عطف بر سر آن، و رفتنش به وسط کلمه، افتاده. כְּדֵי לָתֵת מַתָּנוֹת לַנַּעֲרָה וְלַהוֹרִים שֶׁלָּהּ. تا بدهی هدیه به دختر و والدین او. https://eitaa.com/ebri_biyamoozim
✅ بررسی متن درس بیست و هفتم (۲):👇 📝 بند سوم: אֱלִיעֶזֶר לָקַח الیعاذر برداشت אֶת הָעֲבָדִים, אֶת הַגְּמַלִּים וְאֶת הַמַּתָּנוֹת برده‌ها، شتران و هدیه‌ها را 🔺אֶת که بر سر مفعول معرفه می‌آید، بر سر تک تک مفعول‌ها، جداگانه می‌آید. וְיָצָא לַדֶּרֶךְ. و‌ رفت به سفر. הוּא עָבַר מִדְבָּרִים וּנְהָרוֹת, עָרִים וַאֲרָצוֹת, او گذشت از صحراها و رودها، جنگل‌ها و سرزمین‌ها 🔺וּנְהָרוֹת: تغییر صدای حرف عطف از شوا به شروک، به دلیل ممنوعیت دو شوا در اول کلمه. וּבַסּוֹף, و در پایان، 🔺וּבַסּוֹף: וְ + בְּ + הַ + סוֹף 🔅تغییر صدای حرف عطف از شوا به شروک، به دلیل رسیدن به یکی از حروف بومَف (בּ, ו, מ, ף) 🔅حذف داگش בְּ به دلیل رفتن به وسط کلمه 🔅ادغام حرف اضافه בְּ با حرف تعریف הַ. 📝 بند چهارم: אַחֲרֵי יָמִים רַבִּים, پس از روزهای زیادی، הוּא בָּא אֶל אֶרֶץ אֲרָם. او آمد به سرزمین ارم. אֱלִיעֶזֶר יָדַע الیعاذر می‌دانست שֶׁהַבָּנוֹת שֶׁל הָעִיר בָּאוֹת בָּעֶרֶב که دختران شهر می‌آیند هنگام عصر אֶל הַמַּעְיָן לִשְׁאֹב מַיִם. به [کنار] چشمه تا بکشند آب. לָכֵן, שָׁם אֶפְשָׁר יִהְיֶה לִפְגֹשׁ בָּנוֹת רַבּוֹת بنابراین، آنجا ممکن بود ببیند دختران زیادی כְּדֵי לִבְחֹר אִשָּׁה טוֹבָה לְיִצְחָק. تا برگزیند همسری خوب برای اسحاق. הוּא לֹא נָח אֲפִלּוּ רֶגַע. او استراحت نکرد حتی لحظه‌ای. בְּלֵב מָלֵא תִּקְוָה با قلبی آکنده از امید 🔺מָלֵא حرف اضافه ندارد. הָלַךְ מִיָד שָׁמָּה. رفت فورا به آنجا. 🔺שָׁמָּה: مقصد معرفه، همراه با کاماتص و‌ هی. הוּא עָמַד לֹא רָחוֹק מִן הַמַּעְיָן, او‌ ایستاد نه [چندان] دور از چشمه، 🔺רָחוֹק מִן: دقت به حرف اضافه مناسب کلمه רָחוֹק. וְלֹא זָז מִשָּׁם זְמַן רַב. و حرکت نکرد از آنجا زمانی طولانی. 🔺מִשָּׁם: מִן + שָׁם داگش شین به نشانه حذف نون است. פִּתְאֹם הוּא רָאָה נַעֲרָה יָפָה ناگهان او دید دختری زیبا עוֹלָה לְאַט מִן הַמַּעְיָן بالا می‌آید آهسته از چشمه עִם כַּד מָלֵא מַיִם. با کوزه‌ای پر از آب. הוּא הָלַך מַהֵר אֶל הַנַּעֲרָה او رفت سریع به سمت دختر וְאָמַר לָהּ: و گفت به او: 🔺לָהּ به داگش داخل هی دقت کنید؛ مپیک، نقطه‌ای که داخل هی می‌نشیند و اغلب نشان‌دهنده ضمیر بودن آن است. 📝 بند پنجم: - אֲנִי אִישׁ זָר בָּאָרֶץ הַזֹּאת. - من مردی غریب هستم در این سرزمین. בָּאתִי מִדֶּרֶךְ אֲרֻכָּה וְקָשָׁה. آمده‌ام از سفری طولانی و‌ سخت. עָבַרְתִּי עָרִים וַאֲרָצוֹת רַבּוֹת, گذشته‌ام از شهرها و سرزمین‌های زیادی אֲנִי עָיֵף וְצָמֵא. من خسته و تشنه‌ام. הַאִם תִּתְּנִי לִי آیا می‌دهی به من לִשְׁתּוֹת טִפּוֹת אֲחָדוֹת מִן הַכַּד שֶׁלָּךְ? تا بنوشم قطراتی چند (جرعه‌ای) از کوزه‌ات؟ 📝 بند ششم: - בְּשִׂמְחָה רַבָּה, - با خوشحالی فراوان، עָנְתָה הַנַּעֲרָה. پاسخ داد دختر. הִנֵּה מַיִם בִּשְׁבִילְךָ, این آب برای شما، וְגַם אֵלֵך و همچنین خواهم رفت וְאֶשְׁאַב עוֹד מַיִם و خواهم کشید دوباره آب וְאֶתֵּן לַגְּמַלִּים שֶׁלְּךָ. و خواهم داد به شترانت. 📝 بند هفتم: הַלֵּב הַטּוֹב שֶׁל הַנַּעֲרָה دل خوب دختر וְהַיֹּפִי שֶׁלָּהּ و‌زیبایی او עָשׂוּ רֹשֶׁם חָזָק עַל אֱלִיעֶזֶר. گذاشت اثری زیاد بر الیعاذر. הִיא בְּוַדַּאי תִּהְיֶה אִשָּׁה טוֹבָה ליִצְחָק, او قطعا خواهد بود همسری خوب برای اسحاق، כָּךְ חָשַׁב אֱלִיעֶזֶר, اینچنین اندیشید الیعاذر، וְכֵן הָיָה. و اینچنین شد. הַנַּעֲרָה הַזֹּאת הִיא רִבְקָה, این دختر، او ربکا (رفقه) است، הָאִשָּׁה שֶׁל יִצְחָק, همسر اسحاق، וְהָאֵם שֶׁל עֵשָׂו וְיַעֲקֹב. و مادر عیسو و یعقوب. https://eitaa.com/ebri_biyamoozim
✅ تمرینهای درس بیست و هفتم کتاب هیسود:👇 1. הַנַּעַר נָתַן לָהּ מַתָּנָה יָפָה. 2. אֵיִזֶה מְעִיל (אַתְּ) תִּקְחִי לַדֶּרֶךְ? 3. הִיא מָכְרָה אֶת הַתַּכְשִׁטִים שֶׁלָּהּ כְּדֵי לָתֵּת אֶת הַכֶּסֶף לָעֲנִיִים. 4. הוּא בָּא לְאֶרֶץ (אֶל אֶרֶץ) זָרָה לָגוּר בָּהּ. 5. אִמָּא! מָה (אַתְּ) תִּתְּנִי לִי אִם אֲנִי אֶהְיֶה נַעַר טוֹב? 6. הָעֲבָדִים מָצְאוּ מַעְיָן (מעיין) בַּמִּדְבָּר. 7. זְמַן רַב עָבַר מִן הַיּוֹם שֶׁלָּמַדְנוּ יַחַד בְּבֵיִת הַסֵּפֶר. 8. הַנְּעָרוֹת יָבֹאוּ (תָּבֹאנָה) עִם כַּדִים לִשְׁאֹב (לשאוב) מַיִם (מיים) מִן הַנָּהָר. 🔅יָבֹאוּ یا תָּבֹאנָה: امروزه برای فعل آینده صیغه جمع مؤنث از همان صیغه جمع مذکر استفاده می‌شود. اما در متنهای قدیمی خود صیغه جمع مؤنث به کار می‌رود. 9. הַגָּמָל יָכוֹל לִחְיוֹת יָמִים רַבִּים בְּלִי מַיִם (מיים). 10. כַּאֲשֶׁר הַלַּיְלוֹת אֲרֻכִּים (ארוכים), הַיָּמִים קְצָרִים. 11. הוּא חַי חַיִים אַרֻכּים (ארוכים). 12. אֲנִי מֵעוֹלָם לֹא אֶקַח כֶּסֶף מִן הַהוֹרִים שֶׁלִּי; אֲנִי אֶעֶבֹד (אעבוד) בְּמִסְעָדָה. 13. (אֲנַחְנוּ) נָתַּנּוּ כָּל הַסְּפָרִים שֶׁלָּנוּ לַסִּפְרִיָה שֶׁל הָעִיר. 14. הָאָחוֹת שֶׁלִּי הָיְתָּה קוֹנָה הַמַּתָּנוֹת לַהוֹרִים שֶׁלָּנוּ. 15. הוּא אוֹהֵב לָקַחַתּ, אַבָל לֹא לָתֵּת. 16. אֲנִי יוֹדַעַת אֵיךְ לִקְרֹא (לקרוא) אַבָל אֲנִי עוֹד קוֹרֵאת לְאַט. https://eitaa.com/ebri_biyamoozim
✅ کلمات جدید درس بیست و هشت (שיעור כח)👇 אֹהֶל= אוהל (אֹהָלִים= אוהלים): خیمه אֱלֹהִים: خدا בָּרָא (לִבְרוֹא): آفریدن (برای آفرینش الهی به کار می‌رود.) בָּרוּךְ, בְּרוּכָה: متبرک הֵנָּה: اینجا، این طرفی טוֹבָה (טוֹבוֹת): لطف، توجه، التفات לְאַט לְאַט: خیلی آرام סָבַל (לִסְבּוֹל): صبر کردن، متحمل شدن، رنج بردن סָלַח (לִסְלוֹחַ) לְ...: بخشیدن סְעוּדָה (סְעוּדוֹת): وعده غذا פָּנָה (לִפְנוֹת): چرخید، رو کرد פָּנִים= פַּרְצוּף (פַּרְצוּפִים): صورت צַדִּיק (צַדִּיקִים): پرهیزکار، پارسا רָחַץ (לִרְחוֹץ): شستن שׁוּב: دوباره שָׁעָה (שָׁעוֹת): ساعت، مدتی، یک چندی 🔅عبارات تازه: הָלַךְ לוֹ: او رفت https://eitaa.com/ebri_biyamoozim
✅ قواعد درس بیشت و هشتم (۱):👇 الف) فعل امر (צִוּוּי): فعل امر از زمان آینده گرفته می‌شود؛ به این ترتیب که پسوند صیغه‌های مخاطب برداشته می‌شوند. در ادامه به ساخت انواع فعل‌های امر اشاره می‌شود. https://eitaa.com/ebri_biyamoozim
✅ قواعد درس بیست و هشتم (۱- ۱):👇 ۱. امر فعل‌های سالم (שְׁלֵמִים): לִגְמוֹר- پایان دادن، کامل کردن עָתִיד (آینده) צִוּוּי (امر) אַתָּה תִּגְמֹר גְּמֹר אַתְּ תִּגְמְרִי גִּמְרִי אַתֶּם תִּגְמְרוּ גִּמְרוּ אַתֶּן תִּגְמֹרְנָה גְּמֹרְנָה לִשְׁמוֹעַ- شنیدن، گوش دادن עָתִיד (آینده) צִוּוּי (امر) אַתָּה תִּשְׁמַע שְׁמַע אַתְּ תִּשְׁמְעִי שִׁמְעִי אַתֶּם תִּשְׁמְעוּ שִׁמְעוּ אַתֶּן תִּשְׁמַעְנָה שְׁמַעְנָה 🔅تبدیل شوا به خیریک در حرف اول دو صیغه مفرد مؤنث و جمع مذکر، طبق قاعده ممنوعیت وجود دو شوا (שְׁוָאִים) در ابتدای کلمه یا هجا است. همین قانون برای امر فعل‌های سالمی که حرف اول ریشه‌شان حلقی است، به کار می‌رود. לַעֲזוֹר - کمک کردن עָתִיד (آینده) צִוּוּי (امر) אַתָּה תַּעֲזֹר עֲזֹר אַתְּ תַּעַזְרִי עִזְרִי אַתֶּם תַּעַזְרוּ עִזְרוּ אַתֶּן תַּעֲזֹרְנָה עֲזֹרְנָה 🔅با اینکه حرف اول ریشه در مفرد مؤنث و جمع مذکر صدای پتخ دارد، اما در فعل امر پتخ تبدبل به خیریک می‌شود، چرا که پتخ در واقع جایگزین خطف پتخ شده است. (رک. به: درس ۲۳.). 🔅زمانی که حرف دوم ریشه فعل‌های سالم، حلقی است، مانند: לִצְעוֹק، לִצְחוֹק، לִשְׁאוֹל، حرف اول ریشه برای مفرد مؤنث و جمع مذکر در فعل امر صدای پتخ می‌گیرد. به خاطر شباهت به خطف پتخ حرف بعدی، صدای اول به جای خیریک، پتخ می‌شود. לִשְׁאוֹל- پرسیدن، قرض گرفتن עָתִיד (آینده) צִוּוּי (امر) אַתָּה תִּשְׁאַל שְׁאַל אַתְּ תִּשְׁאֲלִי שַׁאֲלִי אַתֶּם תִּשְׁאֲלוּ שַׁאֲלוּ אַתֶּן תִּשְׁאַלְנָה שְׁאַלְנָה https://eitaa.com/ebri_biyamoozim
✅ قواعد درس بیست و هشتم (۱- ۲):👇 ۲. امر فعل‌های ناخیم از دسته פ"י: לִישׁוֹן- خوابیدن עָתִיד צִוּוּי אַתָּה תִּישַׁן שַׁן אַתְּ תִּישְׁנִי שְׁנִי אַתֶּם תִּישְׁנוּ שְׁנוּ אַתֶּן תִּישַׁנָּה שַׁנָּה https://eitaa.com/ebri_biyamoozim
✅ قواعد درس بیست و هشتم (۱- ۳):👇 ۳. امر فعل‌های خسریم از دسته פ"י: לָשֶׁבֶת- نشستن עָתִיד צִוּוּי אַתָּה תֵּשֵׁב שֵׁב אַתְּ תֵּשְׁבִי שְׁבִי אַתֶּם תֵּשְׁבוּ שְׁבוּ אַתֶּן תֵּשַׁבְנָה שֵׁבְנָה לָדַעַת- دانستن עָתִיד צִוּוּי אַתָּה תֵּדַע דַּע אַתְּ תֵּדְעִי דְּעִי אַתֶּם תֵּדְעוּ דְּעוּ אַתֶּן תֵּדַעְנָה דַּעְנָה https://eitaa.com/ebri_biyamoozim
✅ قواعد درس بیست و هشتم (۱- ۴):👇 ۴. فعل امر دسته ע"ו و ע"י: לָקוּם- برخاستن، بیدار شدن עָתִיד צִוּוּי אַתָּה תָּקוּם קוּם אַתְּ תָּקוּמִי קוּמִי אַתֶּם תָּקוּמוּ קוּמוּ אַתֶּן תָּקֹמְנָה קֹמְנָה לָשִׂים- گذاشتن עָתִיד צִוּוּי אַתָּה תָּשִׂים שִׂים אַתְּ תָּשִׂימִי שִׂימִי אַתֶּם תָּשִׂימוּ שִׂימוּ אַתֶּן תָּשֵׂמְנָה שֵׂמְנָה https://eitaa.com/ebri_biyamoozim
✅ قواعد درس بیست و هشتم (۱- ۵):👇 5. فعل امر دسته ל"ה: לִקְנוֹת- خریدن עָתִיד צִוּוּי אַתָּה תִּקְנֶה קְנֵה אַתְּ תִּקְנִי קְנִי אַתֶּם תִּקְנוּ קְנוּ אַתֶּן תִּקְנֶינָה קְנֶינָה לַעֲשׂוֹת- انجام دادن، ساختن עָתִיד צִוּוּי אַתָּה תַּעֲשֶׂה עֲשֵׂה אַתְּ תַּעֲשִׂי עֲשִׂי אַתֶּם תַּעֲשׂוּ עֲשׂוּ אַתֶּן תַּעֲשֶׂינָה עֲשֶׂינָה 🔅توجه داشته باشید که در دوم شخص مفرد، حرف دوم ریشه، به جای سه‌گل با تصره صداگذاری شده، تا هجا کشیده شود. https://eitaa.com/ebri_biyamoozim
✅ قواعد درس بیست و هشتم (۱- ۶):👇 ۶. فعل امر دسته פ"נ: לִיפּוֹל- افتادن עָתִיד צִוּוּי אַתָּה תִּפֹּל נְפֹל אַתְּ תִּפְּלִי נִפְלִי אַתֶּם תִּפְּלוּ נִפְלוּ אַתֶּן תִּפֹּלְנָה נְפֹלְנָה לִנְסוֹעַ- مسافرت کردن עָתִיד צִוּוּי אַתָּה תִּסַּע סַע אַתְּ תִּסְּעִי סְעִי אַתֶּם תִּסְּעוּ סְעוּ אַתֶּן תִּסַּעְנָה סַעְנָה 🔅توجه داشته باشید که حرف اول ریشه (נ)‌ برمی‌گردد، جز در فعل‌هایی که حرف آخرشان ח یا ע است. https://eitaa.com/ebri_biyamoozim