✅ کاماتص کاطان:👇 در بین حرکتهای عبری، حرکتی داریم با نام کاماتص. این حرکت معمولا صدای آ می‌دهد که در این حالت به آن کاماتص گادُل (کاماتص بزرگ) گفته می‌شود. (קָמַץ גָּדוֹל Qamatz Gadol) ✳️ اما زمانی که علامت کاماتص به هجاهای بسته برسد (حرف بعدی، شوا ناخ داشته باشد یا دارای داگش خازاک باشد)، کاماتص صدای (ــُ) می‌دهد که در این صورت به آن کاماتص کاطان (کاماتص کوچک) گفته می‌شود. (קָמַץ קָטָן Qamatz Qaṭan) 🔅داگش خازاک، داگشی است که در غیر حروف بگدکفت (בּגּדּכּפתּ) قرار می‌گیرد و باعث می‌شود آن حرف مشدد خوانده شود. مثال: צָהֳרַים (tzohorayim) ✳️ به حرکت ה دقت کنید. مکان، مکان شواست، اما همانطور که قبلا گفته شد، از آنجا که حروف حلقی معمولا شوا نمی‌گیرند، به جای شوا، یکی از حرکتهای مسروقه (خطف پتخ، خطف سه‌گل، خطف کاماتص) می‌آید. در اینجا هم خطف کاماتص آمده. https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

📝 با هم بخوانیم (۷): 🔅حرکتهای مسروقه، پتخ گنوا و کاماتص کاطان 🔺עֲבוֹדָה => عَوُدا کار 🔺בֶּאֱמֶת => بِئِمِت حقیقتا 🔺צָהֳרַיִם => تصُهُرَییم ظهر 🔺חוּחַ => خواَخ خار 🔺גָּבוֹהַ => گاوُاَهْ بلند 🔺נוֹסֵעַ => نُسِئَع سفر می‌کند 🔺חָפְשִׁי‎ => خُفْشی آزاد (صفت برای مفرد مذکر) 🖇امروزه این کلمه را به صورت חוֹפְשִׁי‎ می‌نویسند. 🔺חָפְשִׁיָּה => خُفْشیا آزاد (صفت برای مفرد مؤنث) 🖇امروزه این کلمه را به صورت חוֹפְשִׁי‎ָּה می‌نویسند. 🔺תָּכְנִית ‎=> تُخْنیت برنامه 🖇امروزه این کلمه را به صورت תּוֹכְנִית می‌نویسند. ⛔️ به حروف בּ, גּ, דּ, כּ, פּ و תּ دقت کنید. هرکجا اول کلمه آمده‌اند، حتما نقطه (داگش) دارند. اگر آخر کلمه باشند، حتما داگش ندارند. اما وسط کلمه، بنا به موقعیت، وزن و... ممکن است داشته باشند یا نداشته باشند. ⛔️ تغییر شکل ظاهری در املای امروزی کلمات، تغییری در تلفظ ایجاد نمی‌کند. https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ عبری‌سازی اسمهای فارسی یا عربی: 🔅حرفها: ۱. א آ: آب => אָבּ ۲. בּ ب: باد => בָּאד ۳. פּ پ: پدر => פֶּדַר ۴. ט ت: تسنیم => טַסְנִים ۵. ת'‎ ث: حدیث => חַדִית' ۶. ג' ج: جواد => גַ'בָאד ۷. צ'‎ چ: چادر => צָ'אדוֹר ۸. ח ح: حدیث => חַדִית' ۹. ח' خ: خمینی => ח'וֹמֶיינִי ۱۰. ד د: پدر => פֶּדַר ۱۱. ד' ذ: ذوالفقار => ד'וּ אַלְ-פַקָאר ۱۲. ר ر: پدر => פֶּדַר ۱۳. ז ز: زهرا => זַהְרָא ۱۴. ז'‎ ژ: ژاله => זָ'אלֶה ۱۵. ס س: تسنیم => טַסְנִים ۱۶. שׁ ش => שַׁהִיד ۱۷. צ ص => צָאדֶק ۱۸. ז, צ' ض: رضا در فارسی => רֵזָא؛ رضا در عربی => רֶצָ'א (توجه کنید که در عربی چ نداریم، پس צ' فقط برای ض استفاده می‌شود.) 📌با توجه به شباهت تلفظ حرف ض با د هنگام تلفظ در زبان عربی، گاهی برای اسمهای عربی از ד برای ض استفاده می‌شود. رضا در عربی => רִידא ۱۹. ט ط: فلسطین => פֶלֶסְטִין ۲۰. ז (فارسی)، ט' (عربی) ظ: کاظم => כָּאזֶם (فارسی)، כָּאטֶ'ם (عربی) ۲۱. ע ع: علی => עַלִי ۲۲. ע' یا ר' غ (با توجه به لهجه عبری یکی از این دو استفاده می‌شود.): مغنیه => מוֹר'נִייֶה یا מוֹע'נִייֶה ۲۳. פ ف: فلسطین => פֶלֶסְטִין ۲۴. ק ق => קוֹדְס ۲۵. ק یا כּ ک: عسکری => עַסְכַּרִי ۲۶. ג گ: گیلان => גִילָאן ۲۷. ל ل: علی => עַלִי ۲۸. מ م: تسنیم => טַסְנִים ۲۹. נ ن: تسنیم => טַסְנִים ۳۰. ב یا וו و: جواد => גַ'בָאד؛ موسوی => מוּסַאווִי ۳۱. ה ه: الله => אַלְלָה ۳۲. יי یا י ی: آیت‌الله => אָייַתוֹלְלָה ⛔️ دقت داشته باشید، حروفی که با گرش صدایشان عوض می‌شود، حرکتش زیر خود حرف قرار می‌گیرد، نه زیر گرش. 🔅حرکتها: 🔺پتخ برای فتحه: تسنیم => טַסְנִים 🔺سه‌گل برای کسره: پدر => פֶּדַר 📌چون در عربی، کسره نسبتا کشیده ادا می‌شود، معمولا در کلمات عربی از خیریک و یود برای کسره استفاده می‌شود. رضا => רִידָא, فاطمه => פָאטִימֶה 🔺خلام ماله برای ضمه: چادر => צָ'אדוֹר 📌چون در عربی، ضمه نسبتا کشیده ادا می‌شود، معمولا در کلمات عربی از کوبوتص برای ضمه استفاده می‌شود. محمد => מֻחַמַד (در این صورت، در متنهای ماله، کوبوتص تبدیل به شروک می‌شود: محمد: מֻחַמַד: מוחמד) 🔺کاماتص و آلف برای ا: ایران => אִירָאן 🔺خیریک و یود برای ای: عسکری => עַסְכַּרִי 🔺شروک برای او، ارومیه => אוֹרוּמִיֵה 🔺کاماتص و آلف برای کلمات منتهی به ا: زهرا => זַהְרָא 🔺سه‌گل و هی برای کلمات منتهی به ه: فاطمه => פָאטֶמֶה 🔺آلف و کاماتص برای کلماتی که با آ شروع می‌شوند. آرش => אָרַשׁ 🔺آلف، خیریک و یود برای کلماتی که با ای شروع می‌شوند. ایران => אִירָאן 🔺آلف خلام ماله برای کلماتی که با اُ شروع می‌شوند. اردک => אוֹרְדַק 🔺آلف شروک برای کلماتی که با او شروع می‌شوند. ارومیه => אוֹרוּמִיֵה 🔺داگش یا تکرار حرف برای تشدید: محمد => מֻחַמַּד، یا آیت‌الله => אָייַתוֹלְלָה 🔅استفاده از سفیت‌ها: 🔺از پنج حرف سفیت‌دار (ךְ, ם, ן, ף, ץ) هرکدام نیاز بود در انتهای کلمه، از سفیت استفاده می‌کنیم. اما برای نوشتن حرف پ از شکل غیرسفیت (פּ) استفاده می‌شود، چون صدای سفیتش تفاوت دارد. رپ => רַאפ 🔺برای نوشتن ک در پایان اسمهای غیرعبری هم حتما از کف (ק) استفاده می‌شود نه کاف (כּ). چون سفیت حرف کاف (ךְ) صدایش تغییر می‌کند. اردک => אוֹרְדַק ⭕️ اسمهایی که بین‌المللی هستند، مثل اسامی ائمه رو می‌شه از ویکیپدیا درستش رو پیدا کرد. اسمهای دیگر رو هم با توجه به قوانینی که روی اسمهای بین‌المللی پیاده شده، می‌شه نوشت. https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ انواع خط‌های عبری👇 ۱. خط پالئو (Paleo) که شبیه به خط فنیقی هست. ۲. خط استاندارد (Square) که شبیه به خط آرامی است. ✳️ آنچه امروز استفاده می‌شود، خط استاندارد است که آن نیز به دو صورت کتابی و دست‌نویس است. 🔺نوع نوشتاری که تاکنون آموزش داده شد، صورت کتابی خط عبری است که عموما در کتابها، روزنامه‌ها، سایتها و هرآنچه به صورت رسمی منتشر می‌شود، به کار می‌رود و در همه‌جا یکسان است. 🔺اما صورت دیگر نوشتار، یعنی صورت دست‌نویس، بنا به زمان و مکان تغییر می‌کند‌. در ادامه چند تصویر از صورتهای دست‌نویس را می‌آوریم. https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

⛔️دقت داشته باشید: سفیت‌ها در پایان ۲۲ حرف آورده شده‌اند.

✅ برای یادگیری طریقه نوشتن صورت دست‌نویس حروف، می‌توانید به وبگاه زیر مراجعه بفرمایید: https://ulpan.com/learn-write-hebrew-script/ ✳️ فیلم پیوست‌شده نیز از همین وبگاه گرفته شده است. https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

نمونه‌ای از کتابت دست‌نویس: متن عبری زیرنویس فیلم دست‌نویس هست که نوشتار کتابیش و ترجمه انگلیسیش به صورت زیر هست. 👇👇👇 שמעו סיפור. כל אורח שבא מחו''ל אני מראה לו את ראש החג הזה, שיכפול של ראש חוץ רומאי מהקרב ביודפת. יודפת היתה המבצר הראשון בגליל, שנפל לרומאים, ואחר כל גמלא ואחר כך ירושלים, חורבן גדול. ואני אומר להם זה הרומאים, הם כבר לא פה, זה החץ שלהם, וזה החץ שלנו, טיל החץ, הכי משוכלל בעולם, 'עכשיו אני מראה להם עוד דבר, חץ אחר. זה המזרק שאני קיבלתי בו את החיסון הראשון ממיליוני החיסונים שהבאנו לארץ. אנחנו נהיה המדינה הראשונה בעולם שתצא מהקורונה. עם אמונה אפשר הכל. Hear a story. Every guest who comes from abroad I show him this holiday head, a replica of a Roman foreign head from the Battle of Yodfat. Yodfat was the first fortress in the Galilee, which fell to the Romans, and after all Gamla and then Jerusalem, a great destruction. And I tell them It's the Romans, they'm not here anymore, it's their arrow, and it's our arrow, the most sophisticated arrow missile in the world, 'Now I show them another thing, another arrow. This is the syringe in which I received the first vaccine from the millions of vaccines we have brought to Israel. We will be the first country in the world to emerge from the Corona. With faith everything is possible.

♨️ جبهه‌ی مقاومت فرهنگی «رویین‌دژ»، به مناسبت نیمه‌ی شعبان برگزار می‌کند: 🔴 مسابقه‌ی عظیم فرهنگی «آشنای غریب» 🔴 ⚜ با محوریّت مهدویّت و آخرالزّمان ⚜ 🎁 جوایز ارزنده‌ی این مسابقه، در اوّلین قدم ۲۱ میلیون تومان شامل: 💰 ۱۲ کارت هدیه‌ی یک میلیون تومانی 💰 ۱۲ کارت هدیه‌ی پانصد هزار تومانی 💰 ۱۲ کارت هدیه‌ی ۲۵۰ هزار تومانی(به قید قرعه به کسانی که حداقل نصف نمره‌ی آزمون را کسب کنند) 💎 و ارزشمندترین جایزه‌ی مسابقه که محتوای آن است! ✅ ثبت‌نام در مسابقه و دریافت منبع آزمون از طریق: 🌐 www.zil.ink/ashenaye_gharib ⏰ آخرین مهلت ثبت‌نام: ۱۵ فروردین ماه 📝 تاریخ آزمون: ۱۸ و ۱۹ فروردین مـاه ✳️ آزمون به صورت رایگان، مجازی و تستی #آشنای_غریب #جبهه_مقاومت_فرهنگی_رویین_دژ 🔺 @RooyinDezh

مهلت‌ ثبت‌نام و زمان برگزاری مسابقه #تمدید_شد‼️ ⏳آخرین مهلت ثبت‌نام در مسابقه: ۲۰ فروردین ۱۴۰۱ 📆 تاریخ برگزاری مسابقه: ۲۵ و ۲۶ فروردین ۱۴۰۱ ✅ ثبت‌نام در مسابقه، دانلود نسخه PDF جزوه‌ی «آشنای غریب» و عضویت در کانال اطلاع‌رسانی: 🆔 zil.ink/ashenaye_gharib #آشنای_غریب 🔺 @RooyinDezh

📣📣📣📣📣📣📣 با سلام خدمت اعضای محترم کانال إن‌شاءالله بنا داریم بعد از پایان ماه مبارک رمضان تدریس درسهای جدید را پی‌بگیریم. 📚بزرگوارانی که تا درس چهل با ما همراه بودند، می‌توانند در طول ماه مبارک رمضان با مطالعه خلاصه درسها که در کانال بارگزاری می‌شود، برای شروع دوره جدید، اطلاعاتشان را زایابی و بازبینی نمایند. 🔖 برنامه هر هفته إن‌شاءالله به صورت زیر خواهد بود: ✅⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️✅ ✳️ برنامه خلاصه درسهای تدریس‌شده: 🔅شنبه، ۱۳ فروردین: 🔺خلاصه درسهای ۱- ۱۰ ۱. قواعد مربوط به اسم ۲. قواعد مربوط به فعل ۳. قواعد مربوط به حرف 🔅سه‌شنبه، ۱۶ فروردین: 🔺خلاصه درسهای ۱- ۱۰ ۴. قواعد مربوط به جمله ۵. قواعد مربوط به کلمات ۶. قواعد مربوط به عبارات 📊 ارائه جدول صرف تمامی فعلهای درسهای ۱- ۱۰ (شامل: اسم مصدر، معنا، زمان گذشته، حال، آینده، امر) 🔅شنبه، ۲۰ فروردین: 🔺خلاصه درسهای ۱۱- ۲۰ ۱. قواعد مربوط به اسم ۲. قواعد مربوط به فعل ۳. قواعد مربوط به حرف 🔅سه‌شنبه، ۲۳ فروردین: 🔺خلاصه درسهای ۱۱- ۲۰ ۴. قواعد مربوط به جمله ۵. قواعد مربوط به کلمات ۶. قواعد مربوط به عبارات 📊 ارائه جدول صرف تمامی فعلهای درسهای ۱۱- ۲۰ (شامل: اسم مصدر، معنا، زمان گذشته، حال، آینده، امر) 🔅شنبه، ۲۷ فروردین: 🔺خلاصه درسهای ۲۱- ۳۰ ۱. قواعد مربوط به اسم ۲. قواعد مربوط به فعل ۳. قواعد مربوط به حرف 🔅سه‌شنبه، ۳۰ فروردین: 🔺خلاصه درسهای ۲۱- ۳۰ ۴. قواعد مربوط به جمله ۵. قواعد مربوط به کلمات ۶. قواعد مربوط به عبارات 📊 ارائه جدول صرف تمامی فعلهای درسهای ۲۱- ۳۰ (شامل: اسم مصدر، معنا، زمان گذشته، حال، آینده، امر) 🔅شنبه، ۳ اردیبهشت: 🔺خلاصه درسهای ۳۱- ۴۰ ۱. قواعد مربوط به اسم ۲. قواعد مربوط به فعل ۳. قواعد مربوط به حرف 🔅سه‌شنبه، ۶ اردیبهشت: 🔺خلاصه درسهای ۳۱- ۴۰ ۴. قواعد مربوط به جمله ۵. قواعد مربوط به کلمات ۶. قواعد مربوط به عبارات 📊 ارائه جدول صرف تمامی فعلهای درسهای ۳۱- ۴۰ (شامل: اسم مصدر، معنا، زمان گذشته، حال، آینده، امر) 🗒 با ما همراه باشید... https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ توضیح مختصری درباره کتاب هیسود و نحوه تدریس در کانال عبری بیاموزیم👇 ✳️ ویراست اول کتاب هیسود مربوط به سال ۱۹۷۱ می‌باشد. این کتاب از نظر قواعدی یکی از بهترین کتاب‌های قواعد است که اساتید مختلفمون که خارج از کشور هم تدریس داشتن، تأییدش کردن. ❇️ از نظر قدمت، این کتاب مربوط می‌شود به بعد از رسمی‌شدن زبان عبری در سرزمین‌های اشغالی. بنابراین، تقریبا قواعدش امروزی‌ست. البته نسبت به امروز، تغییراتی جزئی دارد که ما در هر درس به این تغییرات اشاره کرده و می‌کنیم. اگر بزرگواران از ابتدای کانال ملاحظه بفرمایند متوجه این نکته می‌شوند. ❎ مبنای تدریس ما در کانال نیز کتاب هیسود است. درواقع، ما در کانال، عبری جدید را در کنار عبری پنجاه سال پیش تدریس می‌کنیم. 👈البته قواعد عبری کهن (کتاب مقدس) و جدید فرق چندانی ندارند. بیشتر نوع نوشتار هست که تغییر کرده که در کانال به هر دو حالت نوشتار اشاره می‌شود. https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ خلاصه قواعد درس یک تا ده کتاب هیسود:👇 ۱. قواعد مربوط به اسم ۲. قواعد مربوط به فعل ۳. قواعد مربوط به حرف ۴. قواعد مربوط به جمله ۵. قواعد مربوط به کلمات ۶. قواعد مربوط به عبارات و اصطلاحات 📊 ارائه جدول صرف تمامی فعلهای درسهای ۱- ۱۰ (شامل: اسم مصدر، معنا، زمان گذشته، حال، آینده، امر) https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✳️ قواعد مربوط به اسم (درسهای ۱- ۱۰): ✴️ ویژگیهای اسم: 1⃣ جنس: 🔺تمام اسم‌ها یا مذکرند یا مؤنث. بنا بر مذکر بودن است، مگر اینکه نشانی از تأنیث داشته باشند (به ת و ـָـה ختم شوند، استثناهای مؤنث در درس ۶۴). (درس ۱) 2⃣ شمار 🔺اسم‌ها یا مفردند یا جمع. مثنى تنها برای موارد خاصی کاربرد دارد. معمولا با افزودن ִـים (برای مذکر) و -וֹת (برای مؤنث) اسم‌ها جمع می‌شوند. استثناهایی نیز وجود دارد. (درس ۱) 3⃣ شناس (معرفه یا نکره) 🔺همه اسم‌ها نکره هستند، مگر اینکه علامت معرفه بگیرند. یکی از علامت‌های معرفه، حرف تعریف (הַ) است که بر سر اسم می‌آید و به حرف اول کلمه بعد از خودش داگش می‌دهد. (درس ۱) 🔺اسم‌های عام باید به صورت معرفه بیایند. (درس ۴) 🔺ضمیر اشاره (זֶה, זֹאת, אֵלֶה) قبل از اسم می‌آید و تنها در جنس و تعداد با اسم مطابقت پیدا می‌کند. حرف تعریف هم نمی‌گیرد. (درس ۵) 📌 ویژگی‌های صفت: 🔺صفت از قواعد اسم (شمار، جنس، شناس) پیروی می‌کند و در همه ویژگیها کاملا تابع موصوف است. بعد از اسم هم می‌آید. (درس ۵) 🔺تبدیل صفت مذکر به مؤنث مانند قواعد تبدیل اسم مذکر به مؤنث است. (درس ۵) 🔺صفت می‌تواند در جایگاه مسند و خبر بیاید. در این صورت، حرف تعریف نمی‌گیرد. ( הַתַּלְמִיד טוֹב. این دانش‌آموز پسر، خوب است.) (درس ۵) 🔺شماری از اسم‌ها هستند که به ظاهر جمع‌اند، اما در معنا، مفرد (مانند חַיִים). صفات و مسند این اسم‌ها باید مانند خود آن‌ها، به صورت جمع بیاید. (درس ۵) 🔺صفت اشاره (זֶה, זֹאת, אֵלֶה) از قواعد صفت پیروی می‌کند (در شمار، جنس و شناس تابع موصوف) و بعد از موصوف می‌آید. (درس ۶) 🔺خود صفت اشاره، اسم را معرفه می‌کند، اما می‌توان برای تأکید بیشتر بر معرفه‌بودن، حرف تعریف نیز اضافه نمود. در این صورت هم موصوف و هم صفت اشاره باید حرف تعریف بگیرند. (درس ۶) 🔺صفت‌های خاصی هستند که به عنوان قید نیز استفاده می‌شوند. در این حالت، نیازی به تطابق پیدا کردن با فاعل را ندارند، چرا که به دنبال وصف عمل و فعل هستند. در این حال، کلمه قید تنها به صورت مفرد مذکر می‌آید. (درس ۸) https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✳️ قواعد مربوط به فعل (درسهای ۱- ۱۰): 🔅قوانین کلی: ۱. اغلب فعلها از سه حرف اصلی (ریشه) تشکیل می‌شوند. ۲. هفت باب اصلی داریم که سه حرف اصلی وارد آن باب شده، معنای ویژه پیدا می‌کند. ۳. وجود حروف اطواری (א, ה, ח, ע, י, ו, נ) در ریشه فعل باعث تغییر در نوع صرف می‌شود. 🔺فعل‌های عبری در زمان حال، در اصل فعل نیستند، بلکه اسم فاعل هستند. به همین خاطر است که ما در زمان حال، صرف فعل نداریم، بلکه اسم فاعل را در چهار حالت به کار می‌بریم. ۱. مفرد مذکر (برای ضمایر אֲני, אַתָּה, הוּא) ۲. مفرد مؤنث (برای ضمایر אֲני, אַתְּ, הִיא) ۳. جمع مذکر (برای ضمایر אֲנַחְנוּ, אַתֶּם, הֵם) ۴. جمع مؤنث (برای ضمایر אֲנַחְנוּ, אַתֶּן, הֵן) (درس ۲) 🔺نمونه صرف فعل بدون حروف اطواری: (درس ۲) 🔖حروف اصلی: כ - ת - ב כּוֹתֵב כּוֹתְבִים כּוֹתֶבֶת כּוֹתְבוֹת 🔺نمونه صرف فعل‌هایی که حرف دوم ریشه‌شان حلقی (א, ה, ח, ע) است. (درس ۳) 🔖 حروف اصلی: ש - א - ל שׁוֹאֵל שׁוֹאֲלִים שׁוֹאֶלֶת שׁוֹאֲלוֹת 🔺نمونه صرف فعل‌هایی که حرف سوم ریشه‌شان א است. (درس ۳) 🔖 حروف اصلی: ק - ר - א קוֹרֵא קוֹרְאִים קוֹרֵאת קוֹרְאוֹת 🔺نمونه صرف فعل‌هایی که حرف سوم ریشه‌شان ח یا ע است. (درس ۳) 🔖 حروف اصلی: ל - ק - ח לוֹקֵחַ לוֹקְחִים לוֹקַחַת לוֹקְחוֹת 🔺نمونه صرف فعل‌هایی که حرف سوم ریشه‌شان ה است. (درس ۷) 🔖حروف اصلی: ר - א - ה רוֹאֶה רוֹאִים רוֹאָה רוֹאוֹת 🔺فعل زمان حال را علاوه بر לֹא، با אֵין نیز می‌توان منفی کرد. فقط باید توجه داشته باشیم که אֵין پیش از فاعل و לֹא پیش از فعل می‌آید. (درس ۱۰) 📌 حرف اضافه فعل‌ها: 🔺אוֹמֵר אֶל یا לְ... (می‌گوید به...) 🔺הוֹלֵךְ אֶל یا לְ... (می‌رود به...) 🔺חוֹשֵׁב עַל... (فکر می‌کند به...) 🔺נוֹתֵן לְ... (می‌دهد به...) 🔺עוֹנֶה עַל... (پاسخ می‌دهد به...) (هم «به سؤال»، هم «به فرد سؤال‌کننده»، برای هر دو حالت עַל می‌آید.) 🔺קוֹנֶה לְ... (می‌خرد برای...) 🔺שׁוֹאֵל (حرف اضافه ندارد) (می‌پرسد از...) (اسمی که مورد سؤال قرار می‌گیرد، حالت مفعول دارد و اگر اسم خاص یا معرفه باشد، باید قبلش אֶת بیاید.) https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✳️ قواعد مربوط به حرف (درسهای ۱- ۱۰): 🔅قوانین کلی: ۱. حروف اضافه درصورتی که یک حرف تنها باشند، به کلمه بعدشان می‌چسبند. ۲. طبق قاعده بِگِد کِفِت (בּגּדּ כּפתּ) هنگامی که حرف اضافه‌ای (غیر از حرف تعریف و حروف مخفف‌شده) بر سر کلمه‌ای بیاید که با این حروف شروع شده، داگش این حروف حذف می‌شود. 🔺حرف تعریف (ה): 🖇یکی از راه‌های معرفه‌کردن اسم‌ها آوردن حرف تعریف بر سر آن اسم است. حرف تعریف ה است، معمولا با صدای پتخ. حرف اول کلمه بعد از حرف تعریف داگش می‌گیرد. (درس ۱) 🖇زمانی که حرف تعریف بر سر اسم‌هایی بیاید که با یکی از حروف א, ע یا ר شروع شده، صدای حرف تعریف کاماتص می‌شود، چرا که این حروف داگش نمی‌گیرند. (درس ۴) 🖇چنانچه حرف تعریف بر سر اسمی بیاید که با یود شوادار شروع شده، صدای خود را حفظ می‌کند، اما یود داگش نمی‌گیرد و مشدد نمی‌شود. (درس ۴) 🖇 زمانی که حرف تعریف بر سر کلمه‌ای بیاید که حرف اولش הָ، חָ و עָ است، در این صورت، صدای حرف تعریف، سه‌گل می‌شود. (درس ۸) 🖇اگر بر سر کلماتی که به بیان زمان اختصاص دارند، حرف تعریف بیاوریم، حرف تعریف معنای «این» می‌دهد. به این ترتیب: הַיּוֹם (امروز)، הַשָּׁבוּעַ (این هفته) یا הַשָּׁנָה (امسال). (درس ۱۰) 🔺حرف اضافه בְּ: 🖇حرف اضافه בְּ (با، در، درون) به ابتدای کلمه می‌چسبد: בְּסֵפֶר (در کتاب). (درس ۲) 🖇اگر کلمه بعد از בְּ معرفه باشد و ابتدای آن حرف تعریف (הַ) آمده باشد، حرف اضافه בְּ و حرف تعریف הַ با هم ادغام می‌شوند: בְּ+הַ+סֵפֶר= בַּסֵּפֶר (داگش در סֵּ داگش حرف تعریف است.) (درس ۲) 🖇اگر حرف تعریف، صدایی غیر از پتخ داشته باشد، בְּ هم همان صدا را می‌گیرد؛ مثلا کاماتص (درس ۴) یا سه‌گل (درس ۸). 🔺حرف اضافه לְ...: 🖇حرف اضافه לְ... (برای، به سوی) می‌تواند جایگزینی برای אֶל نیز باشد. اما אֶל جایگزین לְ نیست. (درس ۹) 🖇حرف לְ زمانی که قبل از حرف تعریف بیاید، با آن ترکیب می‌شود. به این صورت که حرف تعریف حذف شده، صدایش را به ל... می‌دهد. (درس ۹) 🖇صرف حرف اضافه לְ... با ضمایر متصل به صورت زیر است: לִי לְךָ לָךְ לוֹ לָהּ לָנוּ לָכֶם לָכֶן לָהֶם לָהֶן (درس ۹) https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✳️ قواعد مربوط به جمله (درسهای ۱- ۱۰): 🔺برای زمان حال فعل ربطی (هستم، هستی، هست...) نداریم. (من داوود هستم. = אֲנִי דָּוִד.) (درس ۱) 🔺زمانی که اسم جمع به هر دو جنس مذکر و مؤنث اشاره دارد، از جمع مذکر استفاده می‌شود. (درس ۱) 🔺برای بیان جمله عام و مجهول (نه فعل مجهول) از صیغه جمع مذکر استفاده می‌شود، بدون آوردن هیچ ضمیر یا اسمی به عنوان فاعل. (درس ۸) 🔺شیوه ساختن جمله شرطی در بیان واقعیت زمان حال: אִם... (جمله زمان حال)، אָז... (جمله زمان حال)! مثال: אִם לוֹמְדִים הַרְבֵּה، אָז יוֹדְעִים הַרְבֵּה! (اگر درس خوانده شود زیاد، پس یاد گرفته می‌شود زیاد!) (درس ۸) 🔺درحالیکه در عبری، اسمهای عمومی را جمع می‌آورند، ما در فارسی مفرد می‌آوریم. باید به این نکته در ترجمه دقت کنیم: אִמָּא קוֹנָה לִי סְפָרִים, מַחְבָּרוֹת, עֵטִים וְעֶפְרוֹנוֹת. (مامان می‌خرد برای من کتاب، دفتر، خودکار و مداد.) (درس ۹) 🔺کلمات در جمله، ترتیب خاصی ندارند و می‌توان با توجه به اهمیت کلمات و نقش‌شان، آنها را در جمله آورد. به این ترتیب، یک جمله را می‌توان به صورت‌های مختلف بیان کرد. (درس ۱۰) https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✳️ قواعد مربوط به کلمات (درسهای ۱- ۱۰): 🔺استفاده از واژه כָּל (هر، همه): اگر כָּל معنای «هر» داشته باشد، اسم بعد از آن مفرد و نکره می‌آید: כָּל תַּלְמִיד (هر دانش‌آموز). اما اگر معنای «همه» داشته باشد، اسم بعد از آن جمع و معرفه می‌آید: כָּל הַתַּלְמִידִים (همه دانش‌آموزان). اگر اسم بعد از כָּל معرفه و مفرد یا جمع باشد، می‌تواند معنای «تمام آن چیز» بدهد: כָּל הַיּוֹם (تمام آن روز)، כָּל הַשָּׁנִים (تمام این سالها). (درس ۲) 🔺هر دوی کلمات پرسشی לְאָן و אֵיפֹה به معنای «کجا» هستند، اما לְאָן برای فعل‌هایی استفاده می‌شود که در آنها حرکت به سمت چیزی هست. در موارد دیگر از אֵיפֹה استفاده می‌شود. (درس ۳) 🔺כַּאֲשֵׁר (زمانی که...) و מָתַי (چه زمانی؟) هر دو به زمان مربوط می‌شوند، اما מָתַי کلمه پرسشی است، درحالیکه כַּאֲשֵׁר اسم موصول است. (درس ۴) 🔺اسم موصول כַּאֲשֵׁר می‌تواند به صورت مخفف כְּשֶׁ... بیاید. فقط باید دقت داشته باشیم که כְּשֶׁ... همیشه به کلمه‌ای که به دنبالش می‌آید، متصل می‌شود و چون مخفف است، اولین حرفی که بعد از آن می‌آید، داگش می‌گیرد: כְּשֶׁשָּׂרָה... (زمانی که سارا...)، مگر اینکه آن حرف حلقی باشد: כְּשֶׁאֲנִי... (زمانی که من...) (درس ۴) 🔺کلمات پرسشی אֵיזֶה (کدام، مذکر), אֵיזוֹ (کدام، مؤنث) معمولاً هم برای مفرد و هم برای جمع استفاده می‌شوند. هرچند، کلمه پرسشی אֵילוּ نیز هست که برای جمع (چه مذکر و چه مؤنث) به کار می‌رود. (درس ۶) 🔺אֵיזֶה و אֵיזוֹ برای پرسش از «کدام» است و دارای یک محدوده است و پاسخ از آن محدوده است. اما מַה برای پرسش از «چه چیز» است و کلیت دارد، بدون تعیین محدوده‌ای برای پاسخ. (درس ۶) 🔺قبل از مفعولی که معرفه هست از حرف اضافه אֶת استفاده می‌شود. اسم‌های خاص نیز معرفه محسوب می‌شوند. با افزودن אֶת بر سر מִי نیز می‌توانیم از مفعول سؤال کنیم: אֶת מִי؟ (چه کسی را؟) (درس ۷) 🔺کلمه پرسشی‌ای که برای «آیا» به کار می‌رود، הַאִם است. می‌توانیم به جای הַאִם از حرف پرسشی הֲ استفاده کنیم که در این صورت، این حرف باید بر سر کلمه اصلی جمله و ابتدای جمله بیاید. اگر جمله فعل داشته باشد، ترجیح با فعل است. (درس ۷) 🔺حرف اضافه בְּ... (در، درون) به معنی «با» و «به وسیله» نیز هست، اما معنای همراهی معنای ندارد. درحالیکه در עִם (با) همراهی هست، نه وسیله‌بودن. (درس ۸) 🔺لفظ הִנֵּה در معنای اسم اشاره به کار می‌رود، به معنی: «هان!»، «این است»، «اینجاست». همچنین زمانی که הִנֵּה با فعل حال همراه شود، می‌توان آن را در معنای حال مستمر ترجمه کرد. (درس ۹) https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✳️ قواعد مربوط به عبارات و اصطلاحات (درسهای ۱- ۱۰): 🔺زمانهایی چون صبح (הַבֹּקֶר)، ظهر (הַצָּהֳרַיִם) و شب (הָעֶרֶב)، تقریبا همیشه در حالت معرفه می‌آیند، مگر اینکه به دلیل خاصی معرفه نشده باشند. (درس ۴) 🔺هنگام بیان اتفاقات در زمانهایی چون صبح (בֹּקֶר)، ظهر (צָהֳרַיִם) و شب (עֶרֶב)، تقریبا همیشه در ابتدای این زمانها בּ در حالت ادغام با حرف تعریف، آورده می‌شود: בַּבֹּקֶר, בַּצָּהֳרַיִם, בָּעֶרֶב. (درس ۴) 🔺عبارت לֹא... וְלֹא، برای اصطلاح «نه این و نه آن» استفاده می‌شود. (درس ۶) 🔺نوع و درس امتحان با حرف اضافه בְּ... مشخص می‌شود: מִבְחָן בְּעִבְרִית (امتحان عبری) (درس ۶) 🔺اصطلاح «برداشتن چیزی از روی میز» در عبری حرف اضافه «روی» ندارد: לוֹקֵחַ מִן הַשֻּׁלְחָן (برمی‌دارد از [روی] میز) (درس ۶) 🔺درصورتی که بخواهیم پیش از نام شهر، لفظ «شهر» را به کار ببریم، باید کلمه «شهر» در حالت معرفه بیاید: הָעִיר יְרוּשָׁלַיִם (شهر بیت‌المقدس) (درس ۸) 🔺اصطلاحی مفید برای یادگیری زبان، هنگام صحبت به عبری. مثال: אֵיךְ אוֹמְרִים בְּעִבְרִית מֵדָד (مداد)?: در عبری به مداد چه می‌گویند؟ (ترجمه تحت‌اللفظی) (درس ۸) 🔺شیوه ساختن صفت برتر: آوردن واژه יוֹתֵר و بعد از آن، آوردن صفت مورد نظر. مثال: יוֹתֵר חָשׁוּב: مهم‌تر. اگر صفت به موصوف مؤنث یا جمع برگردد، باید با آن مطابقت پیدا کند. (درس ۹) 🔺در زمان حال می‌توان قیمت را با توجه به جنس و تعداد کالا، با افعال עוֹלֶה، עוֹלָה، עוֹלִים و עוֹלוֹת بیان کرد: הַסֵּפֶר הַזֶּה עוֹלֶה שֶׁקֶל. یا הַמַּחְבֶּרֶת הַזֹּאת עוֹלָה שֶׁקֶל. دقت داشته باشیم که فعل עוֹלֶה با توجه به کالای مورد نظر صرف می‌شود، نه میزان قیمت یا شخص خریدار. (درس ۱۰) 🔺در زبان عبری فعل «داشتن» وجود ندارد و برای بیان مالکیت از عبارت יֵשׁ לְ... استفاده می‌کنند و به نسبت مالک، یا نام مالک یا ضمیر متصل مناسب بعد از לְ... آورده می‌شود. برای نفی مالکیت نیز عبارت אֵין לְ... کاربرد دارد. (درس ۱۰) 🔺 درحالیکه در فارسی برای بیان نوع مغازه به انتهای جنسی که در آن فروخته می‌شود، «فروشی» اضافه می‌کنیم (کتابفروشی)، در عبری لفظ חֲנוּת שֶׁל را آورده، پس از آن اسم جنس را می‌آوریم: חֲנוּת שֶׁל סְפָרִים (مغازه کتاب یا کتابفروشی) (درس ۱۰) 🔺یک اصطلاح: אֵין לִי מַזָּל! (نیست برای من اقبالی! اقبالی ندارم! بخت یارم نیست! (درس ۱۰) https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

4⃣0⃣⛔️4⃣0⃣⛔️4⃣0⃣ ✅ بزرگوارانی که تا درس چهل همراه ما بودند، الان صرف فعلها رو در تمامی زمانها یاد گرفتند. 🖇فایلهایی که هر هفته بخشی از اون رو در اختیارتون قرار می‌دیم شامل صرف تمامی فعلهای درسهای کتاب هیسود هست؛ در تمامی زمانها، همراه اسم مصدر و معنا. 📊 هر ستون به یک فعل اختصاص داره که دوستان می‌تونن بعد از چاپ، برگه رو برش بزنن و هر فعل رو به صورت مستقل داشته باشن و به صورت کارتهای حافظه برای حفظ‌کردن در محیطهای مختلفی چون اتوبوس و مترو و... استفاده کنن. ☝️بزرگواران توجه داشته باشن این فایلها برای استفاه شخصی آماده شده بود، بنابراین ترتیب قرارگرفتن فعلها در هر فایل، تطبیق خاصی با درسهای کتاب نداره و معنای فعلها هم انگلیسی هست. ✔️البته هر فایلی که هر هفته گذاشته می‌شه، تقریبا با درسهای خلاصه‌شده همون هفته منطبقه. موفق باشید.

🔸 گروه ادیان و عرفان دانشگاه الزهرا (س) با همکاری انجمن علمی دانشجویی ادیان و عرفان دانشگاه الزهرا (س) برگزار می‌کند. 🔸 کارگاه آشنایی با دروس تخصصی ادیان و عرفان (برای متقاضیان در کنکور کارشناسی ارشد ۱۴۰۱ و سایر علاقمندان) 🔸 ادیان هند: دکتر مرتضی اخلاقی فرد در سه جلسه (شش ساعت) تاریخ شروع دوره: ۱۴۰۱/۰۱/۲۹ دوشنبه‌ها ساعت: ۱۴:۰۰ الی ۱۶:۰۰ 🔸 ادیان خاور دور: خانم مرجان نوری در چهار جلسه (هشت ساعت) تاریخ شروع دوره: ۱۴۰۱/۰۲/۱۸ یکشنبه ها و سه شنبه ها ساعت: ۱۴:۰۰ الی ۱۶:۰۰ 🔸 مکان برگزاری: اسکای روم 🔸 شرکت برای عموم آزاد است 🔸 به همراه اعطای گواهی معتبر دو زبانه از دانشگاه الزهرا (س) 🔸 برای اطلاع از شرایط ثبت نام به شماره‌ی زیر در ایتا پیام دهید: 09165118216

امام خامنه‌ای (۱۳ آبان ۱۳۹۹) 03 November 2020 مسئله فلسطین ادامه پیدا خواهد کرد و فلسطین، فلسطین خواهد شد و رژیم صهیونیستی جعلی از بین خواهد رفت. در این تردیدی نیست. الامام الخامنئی: ستستمر قضية فلسطين وستصبح فلسطين، فلسطين ويختفي النظام الصهيوني المزيف. ليس هناك شك في ذلك. אמאם ח'אמנאי: נושא פלסטין יימשך ופלסטין תיהפך לפלסטין והמשטר הציוני המזויף ייעלם. אין ספק בכך. Imam Khamenei: The issue of Palestine will continue and Palestine will become Palestine and the fake Zionist regime will disappear. There is no doubt about that. #فلسطين #اسرائیل #פלסטין #ישראל #Palestine #Israel

✅ خلاصه قواعد درس یازده تا بیست کتاب هیسود:👇 ۱. قواعد مربوط به اسم ۲. قواعد مربوط به فعل ۳. قواعد مربوط به حرف ۴. قواعد مربوط به جمله ۵. قواعد مربوط به کلمات ۶. قواعد مربوط به عبارات و اصطلاحات 📊 ارائه جدول صرف فعلهای درسهای ۱۱- ۲۰ (شامل: اسم مصدر، معنا، زمان گذشته، حال، آینده، امر) https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✳️ قواعد مربوط به اسم (درسهای ۱۱- ۲۰): 🔺عناصر طبیعت، همچون خورشید و آسمان، همیشه معرفه می‌آیند: הַשֶּׁמֶשׁ, הַשָּׁמַיִם). این یک قاعده است. (درس ۱۱) 🔺اسم‌های عبری که حالت مثنی هم دارند (با پسوند ‏~‏ַיִם، مشترک در مذکر و مؤنث): ۱. اعضای زوج بدن: עַיִן=> עֵינַיִם (چشم‌ها) 🔅این اسم‌ها دیگر حالت جمع ندارند و جمعشان، همان حالت مثنی است. ۲. لوازمی که به صورت جفت هستند: מִשׁקָפַיִם (عینک) 🔅این اسم‌ها نیز حالت جمع ندارند. ۳. اسم‌هایی که برای بیان زمان استفاده می‌شوند: שָׁבוּעַ=> שְׁבוּעַיִם (دو هفته) 🔅این اسم‌ها قابل جمع بسته شدن نیز هستند: שְׁבוּעוֹת (هفته‌ها). 🖇صفت و فعل اسم‌های مثنی، حالت جمع دارند. 🖇در متن‌های ماله، اسم مثنی، دو یود می‌گیرد: עיניים، משקפיים. (درس ۱۳) 🔺اسم‌های מַיִם (آب) و שָׁמַיִם (آسمان) با وجود مفرد بودن، ظاهری مثنی دارند. صفت و فعل برای اینگونه اسم‌ها در حالت جمع می‌آید. (درس ۱۳) 🔺آن دسته از اعضای بدن که جفت هستند، مؤنث هستند. (درس ۱۴) 🔺سه حرف י, ו, ה که حروف تشکیل‌دهنده יהוה (یهوه) هستند، جایگاه ویژه‌ای دارند و یهودیان اجازه استفاده از آنها را در هر شرایطی ندارند. به این ترتیب، هنگام نوشتن اعدادی که این حروف در آنها هستند، تغییراتی صورت می‌گیرد. در کتاب هیسود، در عنوان درس پانزده و شانزده، شاهد این تغییر هستیم. به این صورت که عدد پانزده به جای در کنار هم قرار گرفتن حرف دهم و حرف پنجم (יה) از حروف نهم و ششم استفاده شده است (טו). عدد شانزده هم همین نکته را دارد که به جای حرف دهم و ششم (יו) از حرف نهم و هفتم استفاده شده (טז). (درس ۱۵) 🔺در اسمهای دو بخشی مانند בֵּית כְּנֶסֶת، همیشه بخش دوم حرف تعریف را می‌گیرد. حال اگر حرف اضافه بخواهد به این اسمها اضافه شود، داگش حرف اول בֵּית می‌افتد و בֵית می‌شود. این اتفاق برای تمامی اسمهایی شبیه این کلمه می‌افتد. مثل: בֵּית חוֹלִים (بیمارستان), בֵּית סֵפֶר (مدرسه), בֵּית קָפֶה (قهوه‌خانه). (درس ۱۵) 🔺לַיְלָה (شب) در اصل לַיְל و مذکر بوده. اما به مرور، برای بلاغی‌شدن، به صورت לַיְלָה درآمده، درحالیکه حالت مذکرش را حفظ کرده. (درس ۱۵) 🔺گزاره یا صفت از نظر شمار و جنس باید با نهاد مطابقت داشته باشند. برخلاف زبان فارسی که گزاره و‌ صفت مفرد می‌آید: הַמִּדְרָכוֹת רֵיקוֹת. (پیاده‌روها خالی [هستند]). (درس ۱۶) 🔺عدد یک (אֶחָד: مذکر، אַחַת: مؤنث) مانند صفت بوده و بعد از اسمی می‌آید که تعدادش را مشخص کرده است. در جنسیت نیز تابع معدود است. یک روز => יוֹם אֶחָד یک سال => שָׁנָה אַחַת (درس ۱۶) 🔺تکرار صفت، معنای «خیلی» به آن می‌دهد: רָחוֹק רָחוֹק (خیلی دور) (درس ۱۸) 🔺به ترتیب کلمات دقت کنید. ابتدا اسم می‌آید، بعد صفت ملکی، بعد صفت: אוּרִי שֶׁלִּי הַיָּקָר! (اوری عزیزم!) (درس ۱۸) 🔺ضمایر انعکاسی (אוֹתוֹ، אוֹתָהּ، אוֹתָם، אוֹתָן) به معنای «همان»، بسته به جنس و تعداد اسمی که به آن منسوبند، به کار می‌روند: אוֹתוֹ הָאִישׁ (همان مرد)؛ אוֹתָן הַנָּשִׁים (همان زنان) (درس ۲۰) https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✳️ قواعد مربوط به فعل (درسهای ۱۱- ۱۶): 🔺نمونه صرف فعل‌هایی که حرف دوم ریشه‌شان ו یا י است. (درس ۱۱) 🔖 حروف اصلی: ש - י - ר שָׁר שָׁרִים שָׁרָה שָׁרוֹת 🔺نمونه صرف فعل‌های حالت که به عنوان صفت نیز می‌توانند به کار روند: (درس ۱۲) 🔖حروف اصلی: ר - ע - ב רָעֵב רְעֵבִים רְעֵבָה רְעֵבוֹת 🔺نمونه صرف فعل‌های حالت که حرف اول ریشه‌شان حلقی است: (درس ۱۲) 🔖حروف اصلی: ע - י - ף עָיֵף עֲיֵפִים עֲיֵפָה עֲיֵפוֹת 🔺واژه فعل در زبان عبری، פֹּעַל (פועל) است. برای راحتی بیان هر یک از حروف اصلی، آنها را با تک‌تک حروف פֹּעַל می‌خوانند. به این ترتیب، حرف اول می‌شود "פּ" הַפֹּעַל، حرف دوم "ע" הַפֹּעַל و حرف سوم "ל" הַפֹּעַל. (درس ۱۵) 🔺فعل‌ها به سه دسته تقسیم می‌شوند: ۱. فعل‌هایی که در هیچ یک از صرف‌ها، هیچ حرفی را از دست نمی‌دهند. به این افعال شلمیم (سالم و محکم) گفته می‌شود. ۲. فعل‌هایی که یکی از حروف اصلی هنگام صرف صدایش را از دست می‌دهد. به این افعال ناخیم (ساکن و آرام) گفته می‌شود. ۳. فعل‌هایی که در برخی صرف‌ها، یکی از حروف اصلی‌اش را از دست می‌دهد. به این افعال خسریم (ناقص) گفته می‌شود. (درس ۱۵) 🔺تمامی افعال در دسته‌بندی‌های مختلفی که گیزرا نامیده می‌شوند، جای می‌گیرند. هر دسته با توجه به حرف اصلی خاصی که متأثر می‌شود، نامی می‌گیرد. (درس ۱۵) ✅ ورود به مبحث زمان گذشته فعل: 🔺فعل گذشته با افزودن پسوندهایی به حروف اصلی ساخته می‌شود. ده صیغه دارد و هر ضمیری دارای فعلی مستقل است. البته فعل دو جنس جمع غایب مشترک است. (درس ۱۵) 🔺برای منفی کردن فعل گذشته، تنها می‌توانیم از واژه לֹא استفاده کنیم‌: אֲנִי לֹא אָכַלְתִּי. (من نخوردم.) (درس ۱۵) 🔺هنگام استفاده از فعل در زمان گذشته، جز برای صیغه مفرد مذکر غایب، در بقیه صیغه‌ها استفاده از ضمیر اختیاری است. (درس ۱۵) 🔺نمونه صرف فعل‌های سالم، زمان گذشته: (درس ۱۵) 🔖حروف اصلی: ג - מ - ר אֲנִי גָּמַרְתִּי אֲנַחְנוּ גָּמַרְנוּ אַתָּה גָּמַרְתָּ אַתֶּם גְּמַרְתֶּם אַתְּ גָּמַרְתְּ אַתֶּן גְּמַרְתֶּן הוּא גָּמַר הֵם גָּמְרוּ הִיא גָּמְרָה הֵן גָּמְרוּ 🔺نمونه صرف فعل‌هایی که حرف اول ریشه‌شان حلقی است، زمان گذشته: (درس ۱۵) 🔖حروف اصلی: ע - ב - ד אֲנִי עָבַדְתִּי אֲנַחְנוּ עָבַדְנוּ אַתָּה עָבַדְתָּ אַתֶּם עֲבַדְתֶּם אַתְּ עָבַדְתְּ אַתֶּן עֲבַדְתֶּן הוּא עָבַד הֵם עָבְדוּ הִיא עָבְדָה הֵן עָבְדוּ 🔅تغییر در دو صیغه جمع مخاطب. 🔺نمونه صرف فعل‌هایی که حرف دوم ریشه‌شان حلقی است، زمان گذشته: (درس ۱۵) 🔖حروف اصلی: ש - א - ל אֲנִי שָׁאַלְתִּי אֲנַחְנוּ שָׁאַלְנוּ אַתָּה שָׁאַלְתָּ אַתֶּם שְׁאַלְתֶּם אַתְּ שָׁאַלְתְּ אַתֶּן שְׁאַלְתֶּן הוּא שָׁאַל הֵם שָׁאֲלוּ הִיא שָׁאֲלָה הֵן שָׁאֲלוּ 🔅تغییر در سه صیغه مفرد مؤنث غایب و جمعهای غایب. 🔺فعل‌هایی که حرف سوم ریشه‌شان ח یا ע است در زمان گذشته مانند فعل‌های سالم صرف می‌شوند، جز در مفرد مؤنث مخاطب که حرف ח یا ע، پتخ می‌گیرد: אַתְּ לָקַחַתְּ، אַתְּ שָׁמַעַתְּ. هرچند این نکته در تکلم روزانه رعایت نمی‌شود: אַתְּ לָקַחְתְּ، אַתְּ שָׁמַעְתְּ. (درس ۱۵) 🔺افعال افعال פ"נ، פ"י در زمان گذشته، مانند افعال سالم صرف می‌شوند: אֲנִי נָפַלְתִּי... (נ-פ-ל)، אֲנִי יָשַׁבְתִּי... (י-ש-ב). 🔺از آنجا که در زبان عبری تنها یک فعل گذشته داریم، هنگام ترجمه باید دقت کنیم چه نوع گذشته‌ای (بعید، ساده، استمراری، مستمر...) باید ترجمه شود که با متن فارسی هماهنگ شود. (درس ۱۶) 🔺نمونه صرف فعلهایی که حرف دوم ریشه‌شان י یا ו است (ע"י و ע"ו)، زمان گذشته: (درس ۱۶) 🔖حروف اصلی: ק - ו - ם אֲנִי קַמְתִּי אֲנַחְנוּ קַמְנוּ אַתָּה קַמְתָּ אַתֶּם קַמְתֶּם אַתְּ קַמְתְּ אַתֶּן קַמְתֶּן הוּא קָם הֵם קָמוּ הִיא קָמָה הֵן קָמוּ 🔅مانند زمان حال، حرف وسطشان را هنگام صرف گذشته نیز از دست می‌دهند. 🔺زمان گذشته فعل בוא از دسته ע"ו متفاوت است: (درس ۱۶) אֲנִי בָּאתִּי אֲנַחְנוּ בָּאנוּ אַתָּה בָּאתָּ אַתֶּם בָּאתֶּם אַתְּ בָּאתְּ אַתֶּן בָּאתֶּן הוּא בָּא הֵם בָּאוּ הִיא בָּאָה הֵן בָּאוּ https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✳️ قواعد مربوط به فعل (درسهای ۱۷- ۲۰): 🔺نمونه صرف فعلهای ל"א، زمان گذشته: (درس ۱۷) 🔖حروف اصلی: ק - ר -א אֲנִי קָרָאתִי אֲנַחְנוּ קָרָאנוּ אַתָּה קָרָאתָ אַתֶּם קְרָאתֶם אַתְּ קָרָאת אַתֶּן קְרָאתֶן הוּא קָרָא הֵם קָרְאוּ הִיא קָרְאָה הֵן קָרְאוּ 🔺نمونه صرف فعلهای حالت دسته ל"א، زمان گذشته: (درس ۱۷) 🔖حروف اصلی: צ - מ - א אֲנִי צָמֵאתִי אֲנַחְנוּ צָמֵאנוּ אַתָּה צָמֵאתָ אַתֶּם צְמֵאתֶם אַתְּ צָמֵאת אַתֶּן צְמֵאתֶן הוּא צָמֵא הֵם צָמְאוּ הִיא צָמְאָה הֵן צָמְאוּ 🔅در زبان عامیانه، فعل حالت معمولا صرف نمی‌شود، بلکه به صورت زمان حال و با صرف فعل הָיָה (بودن) همراه می‌شود. او تشنه بود. (مذکر) => הוּא הָיָה צָמֵא. 🔺نمونه صرف فعل‌های ל"ה، زمان گذشته: (درس ۱۷) 🔖حروف اصلی: ק - נ - ה (خریدن) אֲנִי קָנִיתִי אֲנַחְנוּ קָנִינוּ אַתָּה קָנִיתָ אַתֶּם קְנִיתֶם אַתְּ קָנִית אַתֶּן קְנִיתֶן הוּא קָנָה הֵם קָנוּ הִיא קָנְתָה הֵן קָנוּ 🔅توجه داشته باشید که حرف سوم (ה) تبدیل به י می‌شود. 🔺نمونه صرف فعل הָיָה از دسته ל"ה: (درس ۱۷) 🔖حروف اصلی: ה - י - ה (بودن) אֲנִי הָיִיתִי אֲנַחְנוּ הָיִינוּ אַתָּה הָיִיתָ אַתֶּם הֱיִיתֶם אַתְּ הָיִית אַתֶּן הֱיִיתֶן הוּא הָיָה הֵם הָיוּ הִיא הָיְתָה הֵן הָיוּ 🔅فعل חיה (زندگی‌کردن) نیز به همین صورت صرف می‌شود، جز در دو صیغه جمع مذکر و مؤنث مخاطب که می‌شود: חֲיִיתֶם و חֲיִיתֶן. 🔺برای بیان کاری که در گذشته انجام می‌دادیم، اما امروز دیگر انجامش نمی‌دهیم، صیغه مناسب فاعل از فعل הָיָה را در کنار زمان حال فعل مورد نظر قرار می‌دهیم. הָיִיתִי לוֹמֵד הַרבֵּה. (من (مذکر) خیلی درس می‌خواندم.) (درس ۱۷) 🔺زمانی که بعد از دو فعل יָכוֹל (توانایی، بدون اجبار) و צָרִיך (اجبار مستتر) فعل دیگری استفاده می‌شود، فعل دوم باید به صورت مصدر بیاید: אֲנִי צָרִיך לָלֶכֶת. (من باید بروم.) אֲנִי יָכוֹל לָלֶכֶת. (من می‌توانم بروم.) (درس ۱۹) 🔺با افزودن ל... به حروف اصلی، می‌توان مصدر ساخت. (درس ۱۹) 🖇نمونه مصدر فعلهای سالم: לִגְמֹר (לגמור) 🖇اگر حرف آخر ریشه، یکی از حروف ח یا ע باشد، پتخ می‌گیرد: לִשְׁלֹחַ (לשלוח) 🖇اگر حرف اول، یکی از حروف حلقی ה، ח یا ע باشد: לַהֲרֹג (להרוג) 🖇مصدر فعل‌های פ"א: לֶאֱכֹל (לאכול) 🖇مصدر فعل‌های ל"ה: לִקְנוֹת 🖇مصدر فعل‌های ל"ה که حرف اولش ה, ח یا ע است: לַעֲשׂוֹת ⛔️ دو فعل הָיָה (بودن) و חָיָה (زندگی کردن) استثنا هستند و مصدرشان می‌شود: לִהְיוֹת و לִחְיוֹת. 🖇مصدر فعل‌های ע"ו و ע"י: לָקוּם 🖇مصدر فعل‌های פ"י: לָשֶׁבֶת ⛔️ دقت داشته باشیم که وجود حروف حلقی در ریشه، تفاوتهایی در نوع مصدرسازی ایجاد می‌کند. (درس ۱۹) 🔺אֵין را که برای منفی‌کردن زمان حال قابل استفاده است، می‌توان صرف کرد. אֵינֶנִי (אֵינִי) אֵינֵנוּ אֵינְךָ אֵינְכֶם אֵינֵךְ אֵינְכֶן אֵינוֹ (אֵינֶנוּ) אֵינָם אֵינָהּ (אֵינֶנָה) אֵינָן. אֵינֶנִי יוֹדֵעַ עִברִית. (من عبری بلد نیستم) (درس ۲۰) https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✳️ قواعد مربوط به حرف (درسهای ۱۱- ۲۰): 🔺صرف حرف اضافه בְּ... با ضمایر متصل: בִּי בְּךָ בָּך בּוֹ בָּה בָּנוּ בָּכֶם בָּכֶן בֶּהָם בָּהֶן (درس ۱۲) 🔺صرف حرف اضافه עִם با ضمایر متصل: עִמִּי עִמְּךָ עִמָּךְ עִמּוֹ עִמָּה עִמָּנוּ עִמָּכֶם עִמָּכֶן עִמָּהֶם עִמָּהֶן (درس ۱۲) 🔺מִן ممکن است به صورت מִ... مخفف شده و به کلمه بعد از خود متصل شود که در این صورت، حرف اول کلمه بعد، داگش می‌گیرد که نشانه حذف ן باشد. מִשָּׁבוּעַ לְשָׁבוּעַ => از هفته‌ای به هفته‌ای. (درس ۱۳) 🔺اگر מִן، به صورت مخفف‌شده به کلماتی برسد که با حروف حلقی (א، ה، ח، ע+ ר) شروع می‌شوند، چون این حروف داگش نمی‌گیرند، صدای خیریک מִ... تبدیل به تصره מֵ... می‌شود. מֵאַנְגְלִיָה => از انگلستان. (درس ۱۳) 🔺حرف عطف וְ...: 🖇حرف عطف به طور معمول با شوا صداگذاری می‌شود. 🖇قبل از کلماتی که با صدای خطف پتخ شروع می‌شوند، حرف عطف صدای پتخ می‌گیرد: אַתָּה וַאֲנִי 🖇 וְ... تبدیل به וּ... می‌شود، در صورتی که: - حرف عطف قبل از کلماتی که با صدای شوا شروع می‌شوند، بیاید: יְלָדִים גְּדוֹלִים וּקְטַנִים - حرف عطف قبل از کلماتی که با حروف بومَف (בּ, ו, מ, פ) شروع می‌شوند، بیاید: לֶחֶם וּמַיִם 🖇پیش از کلمه‌ای که با יְ شروع می‌شود، حرف عطف تبدیل به וִ... می‌شود و י صدای خود را از دست می‌دهد: צִיוֹן וִירוּשָׁלַיִם. (درس ۱۴) 🔺کلماتی که حرف اول‌شان یکی از حروف בּגּדּ כּפתּ (بگدکفت یا داگش‌دار) است، زمانی که بعد از حرف اضافه‌ای بیایند، داگش‌شان حذف می‌شود: קוֹרֵא וְכוֹתֵב (خواندن و نوشتن). مگر اینکه بنا به دلیلی، مثل مخفف‌بودن آن حرف واردشده، این اتفاق نیفتد: מִ (مخفف מִן)+ בַּית=> מִבַּית (از خانه‌ای). (درس ۱۴) 🔺حرف اضافه בְּ...: به طور معمول صدای این حرف اضافه، شوا است. اما: 🖇زمانی که בְּ به کلمه‌ای متصل شود که صدای حرف اول آن شواست، בְּ تبدیل به בִּ... می‌شود: בְּמְקוֹמוֹת => בִּמְקוֹמוֹת. 🖇زمانی که בְּ به کلمه‌ای متصل شود که حرف اول آن יְ است، شوای י می‌افتد و בְּ تبدیل به בִּ... می‌شود: בְּיְרוּשָׁלַיִם => בִּירוּשָׁלַיִם. 🖇زمانی که בְּ به کلمه‌ای متصل شود که صدای حرف اول آن خطف پتخ است، בְּ هم پتخ می‌گیرد: בְּאֲרוֹנוֹת => בַּאֲרוֹנוֹת. (درس ۱۴) 🔺صداگذاری حرف اضافه לְ...: قوانینی که برای בְּ... به کار می‌رود، برای לְ... نیز کاربرد دارد. به مردی=> לְאִישׁ به مکانی=> לִמְקוֹמוֹת به مردم=> לַאֲנָשִׁים به بچه‌ها=> לִילָדִים (درس ۱۴) 🔺صرف שֶׁל با ضمائر متصل ‌و ساخت صفت و‌ ضمیر ملکی: שֶׁלִּי שֶׁלְּךָ שֶׁלָּךְ שֶׁלּוֹ שֶׁלָּה שֶׁלָּנוּ שֶׁלָּכֶם שֶׁלָּכֶן שֶׁלָּהֶם שֶׁלָּהֶן 🔅در صورتی که این ترکیب صفت ملکی باشد، بعد از اسم معرفه می‌آید: הַסֵּפֶר שֶׁלִּי (کتابَم) 🔅در صورتی که ضمیر ملکی باشد، اسمی همراهش نمی‌آید: הַסֵּפֶר הַזֶּה לֹא שֶׁלִּי. (این کتاب، مال من نیست.) (درس ۱۸) 🔺کاربرد حرف تعریف: از آنجا که فعل زمان حال در واقع، اسم فاعل است و نه صرفاً فعل مضارع، اگر با حرف تعریف همراه شود، حرف تعریف کار اسم موصول (که) را انجام می‌دهد: הַכִּסֵא הָעוֹמֶד שָׁם, הוּא שֶׁלִּי. (آن صندلی که آنجاست، مال من است.) (درس ۱۸) 🔺صرف אֶת با ضمایر متصل: ۱. در معنای «با» حکم متمم پیدا می‌کند: אִתִּי (איתי) אִתְּךָ (איתך) אִתָּךְ (איתך) אִתּוֹ (איתו) אִתָּהּ (איתה) אִתָּנוּ (איתנו) אִתְּכֶם (איתכם) אִתְּכֶן (איתכן) אִתָּם (איתם) אִתָּן (איתן) 🔅در این حالت با صرف עִם با ضمایر ملکی هم‌معنی است. ۲. אֶת با ضمیر مفعولی: אוֹתִי אוֹתְךָ אוֹתָךְ אוֹתוֹ אוֹתָהּ אוֹתָנוּ אֶתְכֶם אֶתְכֶן אוֹתָם אוֹתָן (درس ۲۰) https://eitaa.com/ebri_biyamoozim