#درس_چهل_و_سه_کتاب_هیسود👇 #قواعد_درس_چهل_و_سه #אמר #אכל #بیان_سن #صفت_اشاره #کلمات_جدید_درس_چهل_و_سه #صرف_فعلهای_درس_چهل_و_سه #بررسی_متن_درس_چهل_و_سه #متن_ماله_درس_چهل_و_سه #تمرینهای_درس_چهل_و_سه https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ قواعد درس چهل و سه (۱):👇 الف) فعل‌های אמר و אכל: این فعل‌ها در زمان حال و گذشته مانند فعل‌های سالم שְׁלֵמִים صرف می‌شود. آینده و امر این فعل‌ها به صورت زیر است: לוֹמַר (לֵאמֹר)- گفتن 🔅آینده אֹמַר נֹאמַר תֹּאמַר תֹּאמְרוּ תֹּאמְרִי תֹּאמַרְנָה יֹאמַר יֹאמְרוּ תֹּאמַר תֹּאמַרְנָה 🔅امر אֱמֹר אִמְרִי אִמְרוּ אֱמֹרְנָה 📌مصدر אמר بی‌قاعده است. در کتاب مقدس عبری לֵאמֹר و در عبری بعد از کتاب مقدس و جدید לוֹמַר است. לֶאֱכֹל- خوردن 🔅آینده אֹכַל נֹאכַל תֹּאכַל תֹּאכְלוּ תֹּאכְלִי תֹּאכַלְנָה יֹאכַל יֹאכְלוּ תֹּאכַל תֹּאכַלְנָה 🔅امر אֱכֹל אִכְלִי אִכְלוּ אֱכֹלְנָה https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ قواعد درس چهل و سه (۲):👇 ب) بیان سن: برای بیان سن، בֵּן (پسر) و בַּת (دختر) مورد استفاده قرار می‌گیرد. این پسر، ۶ ساله است.=> הַיֶּלֶד הַזֶּה בֵּן שֵׁשׁ שָׁנִים. این دختر، ۶ ساله است.=> הַיַּלְדָה הַזֹּאת בַּת שֵׁשׁ שָׁנִים. 🔅برای سؤال از سن افراد نیز از عبارات בֵּן כַּמָה שָׁנִים...? و בַּת כַּמָה שָׁנִים...? قابل استفاده است: تو چند ساله‌ای؟ (مذکر)=> בֵּן כַּמָה שָׁנִים אַתָּה? تو چند ساله‌ای؟ (مؤنث)=> בַּת כַּמָה שָׁנִים אַתְּ? 🔅שָׁנִים را می‌توان حذف کرد، اما سن باید مؤنث بیاید. בֵּן כַּמָה הוּא? הוּא בֵּן שֵׁשׁ. בַּת כַּמָה הִיא? הִיא בַּת שֵׁשׁ. https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ قواعد درس چهل و سه (۳):👇 ج) صفات اشاره «آن» و «آنها»: این صفات اشاره با افزودن حرف تعریف הַ... یا הָ... به ضمایر شخصی ساخته می‌شوند. آن مرد=> הָאִישׁ הַהוּא آن مردها=> הָאֲנָשִׁים הַהֵם آن زن=> הָאִשֶּׁה הַהִיא آن زنها=> הַנָּשִׁים הָהֵן https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ کلمات درس چهل و سه:👇 אָמְנָם: درواقع דּוֹר (דּוֹרוֹת): نسل הַהוּא, הַהִיא: آنکه הָהֵם, הָהֵן: آنانکه חָרוּב (חָרוּבִים): خرنوب (نوعی گیاه دارویی) טִיּוּל (טִיּוּלִים): پیاده‌روی، گردش، قدم‌زنی טִיֵל ~ טייל (לְטַיֵּל ~ לטייל): پیاده‌روی کرد، گردش رفت، قدم زد יָרֹק ~ ירוק, יְרֻקָה ~ ירוקה: سبز מִזְרָח: شرق מַעֲרָב: غرب מַצָּב (מַצָּבִים): موقعیت، وضعیت נָטַע (לִנְטֹעַ ~ לנטוע): کاشت 🔅عبارات تازه: בֵּן כַּמָּה שָׁנִים? چند ساله‌ای...؟ (سؤال از مذکر) בַּת כַּמָּה שָׁנִים? چند ساله‌ای...؟ (سؤال از مؤنث) מִזְּמַן לִזְמַן: از زمانی به زمانی מִחוּץ לָעִיר: بیرون از شهر https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ הַפְּעָלִים שֶׁל שִׁעוּר מג (43)👇 فعل‌های درس چهل و سه: 1⃣ ט - י - ל 🔅 پاعل ندارد. 🔅باب پِعِّل (בִּניָן פִּעֵל ~ בניין פיעל) 🔅مصدر: לְטַיֵּל (לטייל) 🔅زمان حال: מְטַיֵּל (מטייל) מְטַיְּלִים (מטיילים) מְטַיֶּלֶת (מטיילת) מְטַיְּלוֹת (מטיילות) 🔅زمان گذشته: טִיַּלְתִּי (טיילתי) טִיַּלְנוּ (טיילנו) טִיַּלְתָּ (טיילת) טִיַּלְתֶּם (טיילתם) טִיַּלְתְּ (טיילת) טִיַּלְתֶּן (טיילתן) טִיֵּל (טייל) טִיְּלוּ (טיילו) טִיְּלָה (טיילה) טִיְּלוּ (טיילו) 🔅زمان آینده: אֲטַיֵּל (אטייל) נְטַיֵּל (נטייל) תְּטַיֵּל (תטייל) תְּטַיְּלוּ (תטיילו) תְּטַיְּלִי (תטיילי) תְּטַיֵּלְנָה (תטיילנה) יְטַיֵּל (יטייל) יְטַיְּלוּ (יטיילו) תְּטַיֵּל (תטייל) תְּטַיֵּלְנָה (תטיילנה) 🔅امر: טַיֵּל!‏ (טייל!‏) טַיְּלוּ!‏ (טיילו!‏) טַיְּלִי!‏ (טיילי!‏) !‏ (טיילנה!‏) 2⃣ נ - ט - ע 🔅 پعل ندارد. 🔅باب پاعَل (בִּניָן פָּעַל) 🔅مصدر: לָטַעַת (לִנְטֹעַ ~ לנטוע) 🔅زمان حال: נוֹטֵעַ נוֹטְעִים נוֹטַעַת נוֹטְעוֹת 🔅زمان گذشته: נָטַעְתִּי נָטַעְנוּ נָטַעְתָּ נְטַעְתֶּם נָטַעְתְּ נְטַעְתֶּן נָטַע נָטְעוּ נָטְעָה נָטְעוּ 🔅زمان آینده: אֶטַּע נִטַּע (ניטע) תִּטַּע (תיטע) תִּטְּעוּ (תיטעו) תִּטְּעִי (תיטעי) תִּטַּעְנָה (תיטענה) יִטַּע (ייטע) יִטְּעוּ (ייטעו) תִּטַּע (תיטע) תִּטַּעְנָה (תיטענה) 🔅امر: טַע!‏ טְעוּ!‏ טְעִי!‏ טַעְנָה!‏ https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ سلام فرمانده بین‌المللی 🎞 کاری از اهل بیت مدیا

✅ بررسی متن درس چهل و سه (۱):👇 דּוֹר לְדוֹר نسلی برای نسلی לִפְנֵי הַרְבֵּה שָׁנִים سالها پیش חַי בְּאֶרֶץ אַחַת מֶלֶךְ טוֹב וְיָשָׁר. زندگی می‌کرد در سرزمینی پادشاهی خوب و عادل. הַמֶּלֶךְ הַהוּא אָהַב לָבוֹא בֵּין הָעָם הַפָּשׁוּט, این پادشاه دوست داشت برود میان مردم عامی، כִּי רָצָה לְבָרֵר מָה הַמַּצָּב בָּאָרֶץ. چون می‌خواست بررسی کند چگونه [است] وضعیت در کشور. מִזְּמַן לִזְמַן הוּא הָיָה יוֹצֵא לִרְחוֹבוֹת הָעִיר, گهگاه او می‌رفت به خیابانهای شهر، 🔺רְחוֹבוֹת הָעִיר: سمیخوت (ترکیب اضافی). اصلش سمیخوت (ترکیب اضافی). اصلش הָרְחוֹבוֹת שֶׁל הָעִיר بوده. ۱. برداشتن حرف تعریف مضاف (הָרְחוֹבוֹת)؛ ۲. برداشتن שֶׁל؛ ۳. تغییر در اسم مضاف (רְחוֹבוֹת). در اینجا مضاف جمع مؤنث است که در ترکیب سمیخوت تغییری پیدا نمی‌کند. 🔺הָיָה יוֹצֵא: ماضی استمراری. וְהָיָה מְדַבֵּר עִם כָּל מִינֵי אֲנָשִׁים, و صحبت می‌کرد با همه نوع مردم، 🔺מִינֵי אֲנָשִׁים: سمیخوت (ترکیب اضافی). اصلش הַמִּינִים שֶׁל אֲנָשִׁים بوده. ۱. برداشتن حرف تعریف مضاف (הַמִּינִים)؛ ۲. برداشتن שֶׁל؛ ۳. تغییر در اسم مضاف (מִינִים). در اینجا مضاف جمع مذکر است که در ترکیب سمیخوت ם آن می‌افتد و خیریک جمع تبدیل به تصره می‌شود: מִינֵי. צְעִירִים וּמְבֻגָּרִים, جوان و پیر، כְּדֵי לִשְׁמֹעַ מִפִּיהֶם עַל הַבְּעָיוֹת שֶׁלָּהֶם. تا بشنود از دهانشان درباره مشکلاتشان. 🔺מִפִּיהֶם: מִן הַפֶּה שֶׁלָּהֶם הוּא גַּם רָצָה לִרְאוֹת בְּעַצְמוֹ او همچنین می‌خواست ببیند به‌شخصه אֵיךְ הַכֹּל פּוֹעֵל בָּאָרֶץ. چگونه هر کس کار می‌کند در کشور. יוֹם אֶחָד יָצָא הַמֶּלֶךְ לְטַיֵּל מִחוּץ לָעִיר, روزی خارج شد پادشاه برای پیاده‌روی در اطراف شهر، וְעָבַר דֶּרֶךְ כְּפָר אֶחָד. و گذشت از روستایی. הָיָה יוֹם אָבִיב יָפֶה. بود روز بهاری زیبایی. 🔺יוֹם אָבִיב יָפֶה: ترکیب اضافی و وصفی. יוֹם אָבִיב: روز بهار (ترکیب اضافی) יוֹם יָפֶה: روز زیبا (ترکیب وصفی) עֵשֶׂב יָרֹק וּפְרָחִים יָפִים מִכָּל הַמִּינִים علف سبز و گلهای زیبا از همه نوع גָּדְלוּ בַּגַּנִּים וּבַשָּׂדוֹת. رشد کرده بود در باغها و مزارع. 🔺וּבַשָּׂדוֹת: וְ + בְּ + הַ + שָׂדוֹת 🔅رسیدن حرف عطف به کلمه‌ای که با یکی از حروف بومَف (בּ, ו, מ, פ) شروع شده. تغییر صدای וְ از شوا به شروک. 🔅افتادن داگش בְּ، به خاطر اضافه‌شدن حرف اضافه به ابتدای آن. הַשֶּׁמֶשׁ זָרְחָה בַּשָּׁמַיִם, خورشید تابیده بود در آسمان، וְהָעוֹלָם הָיָה מָלֵא גַּלֵּי אוֹר וְשִׂמְחָה. و جهان بود مملو از امواج نور و شادمانی. 🔺מָלֵא: مملو از 🔅מָלֵא حرف اضافه ندارد. 🔺גַּלֵּי אוֹר: سمیخوت (ترکیب اضافی). اصلش הַגַּלִּים שֶׁל אוֹר بوده. ۱. برداشتن حرف تعریف مضاف (הַגַּלִּים)؛ ۲. برداشتن שֶׁל؛ ۳. تغییر در اسم مضاف (גַּלִּים). در اینجا مضاف جمع مذکر است که در ترکیب سمیخوت ם آن می‌افتد و خیریک جمع تبدیل به تصره می‌شود: גַּלֵּי. הָאִכָּרִים הָיוּ עֲסוּקִים בַּחוּץ, کشاورزان بودند مشغول در بیرون، אֲחָדִים מֵהֶם בְּתִקּוּן הַגַּגּוֹת شماری از آنها [مشغول] به تعمیر پشت‌بامها וְהָאֲחָדִים בַּעֲבוֹדָה בַּשָּׂדֶה. و شماری [مشغول] به کار در مزرعه. בִּשְׁעַת הַטִּיּוּל در زمان پیاده‌روی רָאָה הַמֶּלֶךְ מֵרָחוֹק دید پادشاه از دور אִישׁ זָקֵן עוֹמֵד לְבַדּוֹ בַּשָּׂדֶה مردی پیر ایستاده به‌تنهایی در مزرعه 🔺עוֹמֵד: اینجا اسم فاعل ترجمه می‌شود، نه فعل مضارع. וְנוֹטֵעַ עֵץ. و می‌کارد درختی. https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ بررسی متن درس چهل و سه (۲):👇 הַמֶּלֶךְ בָּא קָרוֹב לַזָּקֵן, پادشاه آمد نزدیک پیر، 🔺קָרוֹב לְ: حرف اضافه קָרוֹב וְאָמַר לוֹ: و گفت به او: - שָׁלוֹם, סַבָּא. - سلام پدربزرگ! אֵיזֶה מִין עֵץ אַתָּה נוֹטֵעַ? - کدام نوع درختی تو می‌کاری؟ - עֵץ חָרוּב אֲנִי נוֹטֵעַ, עָנָה הַזָּקֵן. درخت خرنوب من می‌کارم. پاسخ داد پیر. - בֶּן כַּמָּה שָׁנִים אַתָּה? - چند سال داری تو؟ שָׁאַל אוֹתוֹ הַמֶּלֶךְ. پرسید او را پادشاه (پادشاه از او پرسید). - אֲנִי בֶּן שְׁמוֹנִים שָׁנָה, - من هشتاد ساله [هستم]. עָנָה הַנָּקֵן. پاسخ داد پیر. - הַאִם אַתָּה מְקַוֶּה - آیا تو امیدواری לֶאֱכֹל מִן הַפֵּרוֹת שֶׁל הָעֵץ که بخوری از میوه‌های این درخت שֶׁאַתָּה נוֹטֵעַ? که تو می‌کاری؟ שָׁאַל שׁוּב הַמֶּלֶךְ. پرسید دوباره پادشاه. הֲלֹא חָרוּב נוֹתֵן פֵּרוֹת آیا نه [اینکه] خرنوب می‌دهد میوه 🔺הֲלֹא: הַאִם + לֹא רַק אַחֲרֵי שָׁנִים רַבּוֹת? تنها پس از سالهایی زیاد؟ הַזָּקֵן עָנָה: پیر پاسخ داد: - אָמְנָם אֲנִי כְּבָר זָקֵן, - درست است که من دیگر پیر [هستم] וַאֲנִי לֹא אֹכַל מִן פֵּרוֹת הָעֵץ, و من نخواهم خورد از میوه‌های این درخت، 🔺וַאֲנִי: וְ + אֲנִי 🔅رسیدن حرف تعریف به کلمه‌ای که حرکت حرف اولش خطف پتخ است و تغییر حرکت حرف تعریف از شوا به پتخ. שֶׁאֲנִי נוֹטֵעַ עַכְשָׁו. که من می‌کارم اکنون. אֲבָל בָּנַי שֶׁגִּדַּלְתִּי اما فرزندانم که بزرگ کردم 🔺בָּנַי: הַבָּנִים שֶׁלִּי וְהַבָּנִים שֶׁלָּהֶם و فرزندان آنها יֹאכְלוּ מִן הַפֵּרוֹת שֶׁלּוֹ. خواهند خورد از میوه‌های آن. רְאֵה, אֲדוֹנִי הַמֶּלֶךְ, ببین! سرورم! אֶת הָעֵץ הַהוּא בְּצַד מִזְרָח נָטַע אָבִי آن درخت در جانب شرقی را کاشت پدرم 🔺אֶת הָעֵץ הַהוּא בְּצַד מִזְרָח: عبارت مفعولی. به خاطر اهمیت بیشتر نسبت به باقی اجزاء جمله، ابتدای جمله آمده. אֶת هم همراهش آمده. 🔺הָעֵץ הַהוּא: عبارت وصفی. הַהוּא صفت اشاره. כַּאֲשֶׁר הָיִיתִי בֶּן עֶשֶׂר. زمانی که بودم ده ساله. אֶת הָעֵצִים הָהֵם בַּפִּנָּה בְּצַד מַעֲרָב נָטַע סָבִי آن درختان در گوشه جانب غربی را کاشت پدربزرگم כַּאֲשֶׁר אָבִי הָיָה בְּעֶרֶךְ בֶּן שְׁלֹשׁ עֶשְׂרֵה. زمانی که پدرم بود تقریبا سیزده ساله. כָּל חַיַּי אָכַלְתִּי מִן הַפֵּרוֹת שֶׁל הָעֵצִים הָהֵם, تمام زندگی‌ام خوردم از میوه‌های این درختان، 🔺חַיַּי: הַחַיִּים שֶׁלִּי כְּמוֹ שֶׁאֲבוֹתַי נָטְעוּ בִּשְׁבִיל הַדּוֹרוֹת הַבָּאִים، همانطور که پدرانم کاشتند برای نسل‌های آینده، 🔺אֲבוֹתַי: הָאֲבוֹת שֶׁלִּי כָּךְ גַּם אֲנִי נוֹטֵעַ עַכְשָׁו בִּשְׁבִיל בָּנַי همانطور هم من می‌کارم اکنون برای فرزندانم וּבִשְׁבִיל הַבָּנִים שֶׁלָּהֶם. و برای فرزندان آنها. 🔺וּבִשְׁבִיל: וְ + בִּשְׁבִיל 🔅رسیدن حرف عطف به کلمه‌ای که با یکی از حروف بومَف (בּ, ו, מ, פ) شروع شده. تغییر صدای וְ از شوا به شروک. 🔅افتادن داگش حرف اول בִּשְׁבִיל، به خاطر اضافه‌شدن حرف اضافه به ابتدای آن. הַדָּבָר מָצָא חֵן בְּעֵינֵי הַמֶּלֶךְ, این مسئله خوش آمد به چشمان پادشاه، וְהוּא קָרָא: و او با صدای بلند گفت: - בָּרוּךְ תִּהְיֶה, متبرک باشی! וּבָרוּךְ הַדּוֹר הַדּוֹאֵג לַדּוֹר הַבָּא! و متبرک باشد نسلی که نگران نسل آینده [است]! 🔺וּבָרוּךְ: וְ + בָּרוּךְ 🔺הַדּוֹאֵג: اسم فاعل در جایگاه صفت. https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

قابل توجه بزرگوارانی که به دنبال عبری باستانی و تورات‌خوانی هستند. استاد آبایی خودشون عالم یهودی هستن.

✅ متن ماله درس چهل و سه:👇 דור לדור לפני הרבה שנים חי בארץ אחת מלך טוב וישר. המלך ההוא אהב לבוא בין העם הפשוט, כי רצה לברר מה המצב בארץ. מזמן לזמן הוא היה יוצא לרחובות העיר, והיה מדבר עם כל מיני אנשים, צעירים ומבוגרים, כדי לשמוע מפיהם על הבעיוֹת שלהם. הוא גם רצה לראות בעצמו איך הכל פועל בארץ.  יום אחד יצא המלך לטייל מחוץ לעיר, ועבר דרך כפר אחד. היה יום אביב יפה. עשב ירוק ופרחים יפים מכל המינים גדלו בגנים ובשדות. השמש זרחה בשמיים, והעולם היה מלא גלי אור ושמחה. האכרים היו עסוקים בחוץ, אחדים מהם בתקון הגגות והאחדים בעבודה בשדה. בשעת הטיול ראה המלך מרחוק איש זקן עומד לבדו בשדה ונוטע עץ. המלך בא קרוב לזקן, ואמר לו:  - שלום, סבא. איזה מין עץ אתה נוטע? - עץ חרוב אני נוטע, ענה הזקן. - בן כמה שנים אתה? שאל אותו המלך. - אני בן שמונים שנה, ענה הזקן. - האם אתה מקווה לאכול מן הפירות של העץ שאתה נוטע? שאַל שוב המלך. הלא חרוב נותן פירות רק אחרי שנים רבות?  הזקן ענה: - אמנם אני כבר זקן, ואני לא אוכל מן פירות העץ, שאני נוטע עכשיו. אבל בני שגדלתי והבנים שלהם יאכלו מן הפירות שלו. ראה, אדוני המלך, את העץ ההוא בצד מזרח נטע אבי כאשר הייתי בן עשר. את העצים ההם בפנה בצד מערב נטע סבי כאשר אבי היה בערך בן שלוש עשרה. כל חיי אכלתי מן הפירות של העצים ההם, כמו שאבותי נטעו בשביל הדורות הבאים, כך גם אני נוטע עכשיו בשביל בני ובשביל הבנים שלהם. הדבר מצא חן בעיני המלך, והוא קרא: - ברוך תהיה, וברוך הדור הדואג לדור הבא! https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ تمرینهای درس چهل و سه:👇 1. לְכָל דוֹר יֵשׁ בְּעָיוֹת חֲדָשׁוֹת. 2. עֵץ זֶה (הָעֵץ הַזֶּה) הוּא עֵץ תַּפּוּחַ, אֲבָל הָעֵץ בְּצַד מִזְרָח הוּא חָרוּב. 3. אֲנִי לֹא יוֹדֵעַ מִי נָטַע אֶת הָעֵצִים הָאֵלֶּה. 4. הַשֶּׁמֶשׁ עוֹלָה בַּמִּזְרָח וְשׁוֹקַעַת בַּמַּעֲרָב. 5. הַבֵּן שֶׁלִּי יֵלֵךְ לַעֲבוֹדָה כְּשֶיִהְיֶה (כַּאֲשֶר יִהְיֶה) בֵּן שְׁמוֹנֶה עֶשְׂרֵה. 6. בָּאָבִיב הִיא אוֹהֶבֶת לְטַיֵּל (לטייל) לְבַדָּה מִחוּץ לָעִיר. 7. הַחֲלוּצִים בָּנוּ כְּפָרִים וְעָרִים וְנָטְעוּ יַעֲרוֹת. 8. הַטִּיּוּל שֶׁלָּנוּ בְּנֶגֶב הָיָה מְעַנְיֶן (מעניין) מְאֹד (מאוד), וּמַה שֶּׁרָאִינוּ שָׁם עָשָׂה רֹשֶׁם (רושם) גָּדוֹל עָלֵינוּ. 9. מָה אֲנִי יָכוֹל לוֹמַר לְךָ? אַתָּה יוֹדֵעַ אֶת הַמַּצָב שֶׁלִי בְּעַצְמְךָ. 10. אֲנִי צָרִיךְ לוֹמַר תָּמִיד אֶת הָאֶמֶת. 11. אַל תֹּאכַל אֶת תַּפּוּחַ זֶה (הַתַּפּוּחַ הַזֶּה). זֶה עֲדַיִן (עדיין) יָרֹק (ירוק). 12. אֱמֹר (אמור) לִי בַּת כַּמָה אַתְּ תִּהְיִי בַּקַּיִץ הַבָּא. 13. אַף פַּעַם לֹא יוֹרֵד שֶׁלֶג בְּתֵל אָבִיב, אֲבָל לִפְעָמִים יוֹרֵד שֶׁלֶג בִּירוּשָׁלַיִם. 15. לֹא תָּמִיד אֲנַחְנוּ מְקַבְּלִים אֶת הַתְּמוּנָה הַנְּכוֹנָה שֶׁל הַמַּצָב בָּעוֹלָם מִן הָעִיתוֹנִים (העיתונים). 16. בְּאֶמֶת, רָאִיתִי אוֹתוֹ אֶתְמוֹל, אֲבָל לֹא דִּבֵּרְתִי (דיברתי) אִתּוֹ (איתו). https://eitaa.com/ebri_biyamoozim