✅ بررسی متن درس پنجاه و سه (۲):👇 הוּא לֹא הָיָה יָכוֹל לִסְבֹּל עוֹד אֶת הַמַּצָּב, او نتوانست تحمل کند بیشتر اوضاع را، וְהוּא שָׁלַח אֶחָד מִן יְדִידָיו و فرستاد یکی از دوستانش را 🔺יְדִידָיו: הַיְדִידִים שֶׁלּוֹ לֶאֱסֹף אֶת תַּלְמִידָיו. تا جمع کند شاگردانش را. 🔺תַּלְמִידָיו: הַתַּלְמִידִם שֶׁלּוֹ. 🔺לֶאֱסֹף: فعل دوم به صورت مصدر آمده. כַּאֲשֶׁר בָּאוּ, وقتی آمدند، אָמַר לָהֶם: گفت به آنها: - הַמַּצָּב בָּעִיר מַדְאִיג אוֹתִי מְאֹד. - وضعیت شهر نگران می‌کند من را خیلی. 🔺הַמַּצָּב בָּעִיר: وضعیت شهر. 🔅به نوع نوشتن عبری و ترجمه فارسی دقت کنید. אֲנִי מְחַפֵּשׂ אֶמְצָעִים אֵיךְ לָצֵאת מִן הָעִיר, من گشته‌ام به دنبال طرح‌های چگونگی خروج از شهر כְּדֵי לִרְאוֹת אֶת אֶסְפַּסְיָנוּס, שַׂר הַצָּבָא שֶׁל הָרוֹמָאִים. تا ببینم وسپاسیان، فرمانده ارتش روم، را. אַחֲרֵי זְמַן־מָה پس از مدت زمانی עָשָׂה רַבִּי יוֹחָנָן אֶת עַצְמוֹ חוֹלֶה. ساخت ربی یوحنان خود را بیمار. הוּא אָסַף אֶת תַּלְמִידָיו בְּחֹשֶׁךְ הַלַּיְלָה او جمع کرد طلابش را در تاریکی شب וְצִוָּה אוֹתָם לְסַפֵּר בִּרְחוֹבוֹת הָעִיר و دستور داد به آنها که بگویند در کوچه‌های شهر 🔺בִּרְחוֹבוֹת: בְּ + רְחוֹבוֹת 🔅حرف اضافه בְּ بر سر کلمه‌ای آمده که با شوا شروع شده (רְחוֹבוֹת). ممنوعیت دو‌ شوا در ابتدای کلمه. تغییر صدای حرف اضافه از شوا به خیریک. 🔺רְחוֹבוֹת הָעִיר: سمیخوت (ترکیب اضافی). اصلش הָרְחוֹבוֹת שֶׁל הָעִיר بوده. ۱. برداشتن حرف تعریف مضاف (רְחוֹבוֹת)؛ ۲. برداشتن שֶׁל؛ ۳. تغییر در اسم مضاف (הָעִיר). در اینجا مضاف جمع مؤنث است که در ترکیب سمیخوت تغییری پیدا نمی‌کند. שֶׁהוּא מֵת מִכְּאֵב לֵב. که او مرده است از درد قلب. 🔺מִכְּאֵב: מִן + כְּאֵב 🔺כְּאֵב לֵב: سمیخوت (ترکیب اضافی). اصلش הַכְּאֵב שֶׁל לֵב بوده. ۱. برداشتن حرف تعریف مضاف (כְּאֵב)؛ ۲. برداشتن שֶׁל؛ ۳. تغییر در اسم مضاف (כְּאֵב). اسم‌هایی با این وزن در ترکیب سمیخوت تغییری پیدا نمی‌کنند. אָז הוּא צִוָּה אוֹתָם לָשִׂים אוֹתוֹ בְּאָרוֹן, پس او دستور داد به آنها که بگذارند او را در تابوتی וְלָשֵׂאת אֶת הָאָרוֹן מִחוּץ לְשַׁעֲרֵי יְרוּשָׁלַיִם. و ببرند تابوت را بیرون دروازه‌های اورشلیم. וְכֵן עָשׂוּ. و همینطور کردند. 🔺וְכֵן: וְ + כֵּן 🔅افتادن داگش حرف اول، به خاطر اضافه‌شدن حرف عطف به ابتدای آن. כַּאֲשֶׁר הַתַּלְמִידִים בָּאוּ אֶל הַשַּׁעַר, وقتی طلابش آمدند به سمت دروازه، נִגַּשׁ שׁוֹמֵר אֶל הָאָרוֹן, نزدیک شد نگهبانی به تابوت וְרָצָה לְהַכְנִיס בּוֹ חֶרֶב, و خواست فرو کند شمشیری در آن 🔺לְהַכְנִיס: فعل دوم به صورت مصدر 🔺בּוֹ: مرجع ضمیر، تابوت است. לִבְדֹק אִם בֶּאֱמֶת נִמְצָא בּוֹ גוּף מֵת. تا بررسی کند آیا واقعاً پیدا می‌شود در آن جسد مرده‌ای. 🔺לִבְדֹק: فعل دوم بعد از רָצָה به صورت مصدر - כָּבוֹד לָרַבִּי! - احترام بگذار به ربی! צָעֲקוּ הַתַּלְמִידִים. فریاد زدند طلاب. אָסוּר לְהַכְנִיס חֶרֶב בָּאָרוֹן שֶׁל אִישׁ גָּדוֹל בַּתּוֹרָה. حرام است فروکردن شمشیر در تابوت مرد بزرگ توراتی (ربی). הַשּׁוֹמֵר הִסְכִּים, نگهبان موافقت کرد וְנָתַן לָהֶם לָצֵאת מִן הָעִיר. و اجازه داد به آنها که خارج شوند از شهر. 🔺לָצֵאת: فعل دوم به صورت مصدر כַּאֲשֶׁר הַתַּלְמִידִים הָיוּ רְחוֹקִים מִן הַשַׁעַר, وقتی طلاب دور شدند از دروازه، יָצָא רַבִּי יוֹחָנָן מִן הָאָרוֹן, بیرون آمد ربی یوحنان از تابوت וְהָלַךְ יָשָׁר אֶל הַמַּחֲנֶה שֶׁל הָרוֹמָאִים. و رفت مستقیم به اردوگاه رومیان. הוּא בָּא לִפְנֵי אֶסְפַּסְיָנוּס, او آمد نزد وسپاسیان וְקָרָא: و بلند گفت: - שָׁלוֹם עָלֶיךָ, אֲדוֹנִי הַמֶּלֶךְ! - درود بر تو، ای آقای من، پادشاه! - אֲנִי לֹא הַמֶּלֶךְ, אָמַר אֶסְפַּסְיָנוּס. من نیستم پادشاه، گفت وسپاسیان. אֵין אֲנִי אֶלָּא שַׁר צָבָא שֶׁל רוֹמָא. من نیستم جز فرمانده ارتش روم. https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ بررسی متن درس پنجاه و سه (۳):👇 בָּרֶגַע הַזֶּה בְּדִיּוּק בָּא שָׁלִיחַ מֵרוֹמָא در همان لحظه دقیقا، آمد قاصدی از رُم 🔺מֵרוֹמָא: מִן + רוֹמָא וּמִכְתָּב בְּיָדוֹ. و نامه‌ای در دستش. וּמִכְתָּב: וְ + מִכְתָּב 🔅رسیدن حرف عطف به کلمه‌ای که با یکی از حروف بومَف (בּ, ו, מ, פ) شروع شده. تغییر صدای וְ از شوا به شروک. בַּמִּכְתָּב הָיָה כָּתוּב در نامه بود نوشته שֶׁהַמֶּלֶךְ מֵת, که پادشاه مرده است וְהַזְּקֵנִים שֶׁל רוֹמָא הִמְלִיכוּ אֶת אֶסְפַּסְיָנוּס עַל רוֹמָא. و بزرگان رُم به پادشاهی برگزیدند وسپاسیان را بر روم. אָז הִזְמִין אֶסְפַּסְיָנוּס אֶת רַבִּי יוֹחָנָן אֶל הָאֹהֶל שֶׁלּוֹ. بنابراین، دعوت کرد وسپاسیان ربی یوحنان را به خیمه‌اش. רַבִּי יוֹחָנָן קִבֵּל אֶת הַהַזְּמָנָה בְּשִׂמְחָה ربی یوحنان پذیرفت دعوت را با خوشحالی וְנִכְנַס לָאֹהֶל. و وارد شد به خیمه. - אֲנִי בָּטוּחַ שֶׁאַתָּה אִישׁ קָדוֹשׁ, - من مطمئنم که تو مردی مقدسی، אָמַר אֶסְפַּסְיָנוּס, گفت وسپاسیان، לָמָּה בָּאתָ לִרְאוֹת אוֹתִי? چرا آمده‌ای برای دیدار من؟ 🔺לִרְאוֹת: فعل دوم به صورت مصدر מַה בַּקָּשָׁתְךָ וְתִנָּתֵן לְךָ! آنچه خواسته‌ات است، داده خواهد شد به تو! - בַּקָּשָׁתִי הִיא, - درخواست من این است תֵּן לִי רְשוּת بدهید به من اجازه לִבְנוֹת יְשִׁיבָה בָּעִיר יַבְנֶה, تا بسازم یشیوایی در شهر یبنه، עָנָה רַבִּי יוֹחָנָן. پاسخ داد ربی یوحنان. הַבַּקָּשָׁה שֶׁל רַבִּי יוֹחָנָן הִצְחִיקָה אֶת אֶסְפַּסְיָנוּס, درخواست ربی یوحنان به خنده انداخت وسپاسیان را، וְהוּא אָמַר: و او گفت: –הַאִם זֹאת הִיא כָּל בַּקָּשָׁתְךָ? - آیا این تمام خواسته‌ات است؟ 🔺כָּל: اسم بعد از כָּל اگر معرفه باشه، כָּל معنای تمام می‌دهد. اینجا اسم بعد از כָּל معرفه به صفت ملکی است. אֲנִי אֲמַלֵּא אוֹתָהּ בְּרָצוֹן רַב. من برآورده خواهم کرد آن را با اشتیاق فراوان. אֲנִי מַבְטִיחַ לְךָ שֶׁיַּבְנֶה תִּנָּתֵן לְךָ! من اطمینان می‌دهم به تو که یبنه داده خواهد شد به تو! אֶסְפַּסְיָנוּס לֹא יָדַע שֶׁהַתּוֹרָה יוֹתֵר חֲזָקָה מֵהַחֶרֶב. وسپاسیان نمی‌دانست که تورات قدرتمندتر از شمشیر است. רוֹמָא נָפְלָה, روم سقوط کرده است، אֲבָל עַם יִשְׂרָאֵל חַי! اما ملت اسرائیل زنده است! מִתּוֹךְ מַעְיַן הַתּוֹרָה שֶׁל יַבְנֶה, از چشمه تورات یبنه، שָׁאֲבוּ הַדּוֹרוֹת הַבָּאִים כֹּחַ וְתִקְוָה دریافت کردند نسل‌های آینده نیرو و امید לַעֲמֹד בִּפְנֵי כָּל הַשּׂוֹנְאִים שֶׁל עַם יִשְׂרָאֵל. تا بایستند در برابر تمام دشمنان ملت اسرائیل. https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ تمرینهای درس پنجاه و سه:👇 1. אֲנִי מֵבִין שֶׁאַתָּה לֹא יָכוֹל לְהַסְכִּים לְבַקָּשׁוֹתַי (לבקשותיי) (לַבַּקָּשׁוֹת שֶׁלִּי). 🔅به تفاوت לְבַקָּשׁוֹתַי و לַבַּקָּשׁוֹת שֶׁלִּי دقت کنید. در اولی، בַּקָּשׁוֹת مضاف در ترکیب سمیخوت است، پس حرف تعریف ندارد که با לְ ادغام شود. داگش בּ هم به خاطر آمدن לְ بر سرش، افتاده. اما در دومی، چون ترکیب اضافی را با שֶׁל انجام داده‌ایم، مضاف حرف تعریف گرفته و با לְ ادغام شده است. داگش בּ هم درواقع داگشی است که حرف تعریف به آن داده. 2. אֲנִי עֲדַיִן (עדיין) זוֹכֶרֶת אֶת הַשִּׂיחָה הַנִּפְלָאָה שֶׁהָיְתָה לִי אִיתוֹ לִפְנֵי חֹדֶשׁ (חודש). 3. אֲנִי מַבְטִיחַ לָךְ שֶׁאֲנִי אָבוֹא. 4. אַתָּה תַּדְאִיג אוֹתִי אִם תַּחֲזֹר (תחזור) הַבַּיְתָה (אֶל הַבַּיְת) מְאֻחָר (מאוחר). 5. הַשָּׁלִיחַ שִׁקֵּר (שיקר) לְשַׂר הַצָּבָא (לַשַּׂר שֶׁל הַצָּבָא). 🔅שַׂר הַצָּבָא: سمیخوت (ترکیب اضافی). اصلش הַשַּׂר שֶׁל הַצָּבָא بوده. اسمهایی با وزن שַׂר در ترکیب سمیخوت تغییری ندارند. 🔅به تفاوت לְשַׂר و לַשַּׂר دقت کنید. در اولی، چون שַׂר مضاف در ترکیب سمیخوت است، حرف تعریف ندارد که با לְ ادغام شود، اما اگر ترکیب اضافی را با שֶׁל انجام دهیم، مضاف حرف تعریف می‌گیرد و با לְ ادغام می‌شود. 6. הָרוֹמָאִים שַׂרְפוּ אֶת הַמִּקְדָּשׁ לְפָנַי אַלְפַּיִם (אלפיים) שָׁנָה. 7. חַיַּי (הַחַיִּים שֶׁלִּי) הָיוּ בַּסַּכָּנָה, אֲבָל הָיָה לִי מַזָּל, הַהוֹרִים שֶׁלִּי מָצְאוּ רוֹפֵא מְצֻיָּן (מצוין). 8. הַשּׁוֹמֵר עָמַד עִם חֶרֶב בְּיָדוֹ (בַּיָּד שֶׁלּוֹ) וְלֹא נָתַן לִי לְהִכָּנֵס (להיכנס) דֶּרֶךְ הַשְּׁעָרִים. 9. בִּזְמַן מִלְחָמָה תָּמִיד יֵשׁ רָעֵב. 10. אֲנִי מַבְטִיחַ לְךָ שֶׁאַכְנִיס אֶת הַבֵּן שֶׁלִּי לַיְּשִׁיבָה. 11. הַזְּקֵנִים הִמְלִיכוּ אֶת הַבֵּן כִּי אָבִיו עָמַד לָמוּת. 12. הֵם הִזְמִינוּ אֶת כָּל אַנְשֵׁי הַכְּפָר (הָאֲנָשִׁים שֶׁל הַכְּפָר) לְחֲתֻנַּת (לחתונת) הַבֵּן הַצָּעִיר בְּיוֹתֵר. 🔅לְחֲתֻנַּת (לחתונת) הַבֵּן: לַחֲתֻנָּה שֶׁל הַבֵּן باز هم به تفاوت ל در לְחֲתֻנַּת و לַחֲתֻנָּה دقت کنید. 13. הֵם רָחֲצוּ אֶת הַגּוּף וְשָׂמוּ אוֹתוֹ לְאָרוֹן יָקָר. 14. בַּקַּיִץ אֲנַחְנוּ שׁוֹלְחִים אֶת הַיְּלָדִים לְמַחֲנֶה בֶּהָרִים. 15. אַבָּא שֶׁלִּי אוֹהֵב לְהַצְחִיק אוֹתָנוּ. 16. הַאִם קִבַּלְתָּ (קיבלת) רְשׁוּת לָצֵאת מֵהַחֶדֶר? https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

🔷 عشق است دیگر...🖤 🔆 وقتی سال ۶۸ #امام یک امت به رحمت خدا رفت، میلیون‌ها نفر خودشان را به تهران رساندند، آنقدر اتوبوس و وسایل نقلیه کم آمد که گروه زیادی از مردم #گیلان برای اینکه در تدفین و تسلیت #رحلت_امام شان حاضر باشند به ناچار #پای_پیاده از رشت تا تهران را طی کردند. این سنت باقی ماند و هر سال گیلانی‌ها این #کاروان_پیاده را به راه انداختند. امسال هم چند روزی همراه با #دهه_هشتادیها حرکت آغاز شده، متاسفانه رسانه‌ها از این سوژه خوب غافلند. دوستان رسانه‌ای که این پیام را می‌خوانند کاری کنند. این کاروان به گمانم از قزوین عبور کرده باشد‌. 🔆 #راه_بیداری 🔆 #امام_خمینی #خبر 🔅🔆🔅 راه‌بیداری 🔅🔆🔅 با ما همراه شوید🔻 بله: ble.im/join/YjIzYzU0N2 ایتا: eitaa.com/rahe_bidari روبیکا: rubika.ir/rahe_bidari 👈روبینو 🔻 صفحه جدید لطفا حمایت کنید: @rahe_bidari

✅ متن ماله درس پنجاه و سه:👇 הישיבה של יבנה לפני אלפיים שנה, בערך, באו הרומאים וכיבשו את ארץ ישראל. אחרי מאה שנה של כיבוש קשה ומר, קמה כת של קנאים מבין היהודים ונלחמה ברומאים. במשך זמן קצר גירשו הקנאים את הרומאים מן הארץ. אז אספו הרומאים צבא חדש ובאו מן הצפון להילחם עם עם ישראל. דם רב נשפך במלחמה הזאת. כל הארץ היתה חזית גדולה אחת. במשך שנה אחת כיבשו הרומאים מחדש כמעט את כל הארץ, ובאו עד שערי ירושלים. אבל ניצחונם לא היה שלם. גיבורי ישראל נלחמו כמו אריות, וחיילי רומא עמדו שם שתי שנים. הקשר בין ירושלים ובין שאר הארץ נפסק. בעיר לא היה די אוכל, והרעב גדל מיום ליום. אנשים לאין מספר מתו מרעב וממחלות. בירושלים חי אז איש גדול בתורה בשם רבי יוחנן בן זכאי. הוא הרגיש שהעם נמצא בסכנה גדולה. לילות וימים הוא חשב על המצב בעיר, ולבו לא ידע מנוחה. הכל נראה שחור, בלי תקווה לניצחון. הוא לא היה יכול לסבול עוד את המצב, והוא שלח אחד מן ידידיו לאסוף את תלמידיו. כאשר באו, אמר להם: - המצב בעיר מדאיג אותי מאוד. אני מחפש אמצעים איך לצאת מן העיר, כדי לראות את אספסינוס, שר הצבא של הרומאים. אחרי זמן־מה עשה רבי יוחנן את עצמו חולה. הוא אסף את תלמידיו בחושך הלילה וציווה אותם לספר ברחובות העיר שהוא מת מכאב לב. אז הוא ציווה אותם לשים אותו בארון, ולשאת את הארון מחוץ לשערי ירושלים. וכן עשו. כאשר התלמידים באו אל השער, ניגש שומר אל הארון, ורצה להכניס בו חרב, לבדוק אם באמת נמצא בו גוף מת. - כבוד לרבי! צעקו התלמידים. אסור להכניס חרב בארון של איש גדול בתורה. השומר הסכים, ונתן להם לצאת מן העיר. כאשר התלמידים היו רחוקים מן השער, יצא רבי יוחנן מן הארון, והלך ישר אל המחנה של הרומאים. הוא בא לפני אספסינוס, וקרא: - שלום עליך, אדוני המלך! - אני לא המלך, אמר אספסינוס. אין אני אלא שר צבא של רומא. ברגע הזה בדיוק בא שליח מרומא ומכתב בידו. במכתב היה כתוב שהמלך מת, והזקנים של רומא המליכו את אספסינוס על רומא. אז הזמין אספסינוס את רבי יוחנן אל האוהל שלו. רבי יוחנן קיבל את ההזמנה בשמחה ונכנס לאוהל. –אני בטוח שאתה איש קדוש, אמר אספסינוס, למה באת לראות אותי? מה בקשתך ותינתן לך! –בקשתי היא, תן לי רשות לבנות ישיבה בעיר יבנה, ענה רבי יוחנן. הבקשה של רבי יוחנן הצחיקה את אספסינוס, והוא אמר: - האם זאת היא כל בקשתך? אני אמלא אותה ברצון רב. אני מבטיח לך שיבנה תינתן לך! אספסינוס לא ידע שהתורה יותר חזקה מהחרב. רומא נפלה, אבל עם ישראל חי! מתוך מעיין התורה של יבנה, שאבו הדורות הבאים כוח ותקווה לעמוד בפני כל השונאים של עם ישראל. https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

#درس_کتاب_هیسود👇 #قواعد_درس_پنجاه_و_چهار #هیفعیل #کلمات_جدید_درس_پنجاه_و_چهار #بررسی_متن_درس_پنجاه_و_چهار #متن_ماله_درس_پنجاه_و_چهار #تمرینهای_درس_پنجاه_و_چهار https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ قواعد درس پنجاه و چهار (۱):👇 الف) فعل‌های سالم שְׁלֵמִים که حرف اول ریشه‌شان حلقی است، در باب הִפְעִיל: ۱. جز در گذشته، در باقی زمان‌ها پیشوند صدای پتخ می‌گیرد. حرف اول ریشه هم که حلقی است، به جای شوا ختف پتخ می‌گیرد. לְהַעֲבִיר- عبوردادن، منتقل‌کردن، گذراندن حال מַעֲבִיר מַעֲבִירִים מַעֲבִירָה מַעֲבִירוֹת آینده אַעֲבִיר נַעֲבִיר תַּעֲבִיר תַּעֲבִירוּ תַּעֲבִירִי תַּעֲבֵרְנָה יַעֲבִיר יַעֲבִירוּ תַּעֲבִיר תַּעֲבֵרְנָה امر הַעֲבֵר הַעֲבִירוּ הַעֲבִירִי הַעֲבֵרְנָה ۲. در گذشته، پیشوند ה صدای سه‌گل می‌گیرد و حرف حلقی صدای ختف سه‌گل. گذشته הֶעֱבַרְתִּי הֶעֱבַרְנוּ הֶעֱבַרְתָּ הֶעֱבַרְתֶּם הֶעֱבַרְתְּ הֶעֱבַרְתֶּן הֶעֱבִיר הֶעֱבִירוּ הֶעֱבִירָה הֶעֱבִירוּ https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ قواعد درس پنجاه و چهار (۲):👇 ب) فعل‌های دسته פ"נ در باب הִפְעִיל: در این فعل‌ها، נ حذف می‌شود و به جبران حذف آن، حرف دوم ریشه داگش می‌گیرد. درخت افتاد.=> הָעֵץ נוֹפֵל. مرد، درخت را انداخت. (موجب افتادن آن شد.)=> הָאִישׁ מַפִּיל אֶת הָעֵץ. 🔅البته اگر حرف دوم حلقی باشد، נ حذف نمی‌شود؛ مثل باب פָּעַל (ر. ک. به: درس ۲۴): دلپذیرکردن زندگی=> לְהַנְעִים אֶת הַחַיִים 🔅الگوی فعل‌های دسته פ"נ در باب הִפְעִיל که נ آنها حذف می‌شود، به صورت زیر است: حال מַפִּיל מַפִּילִים מַפִּילָה מַפִּילוֹת گذشته הִפַּלְתִּי הִפַּלְנוּ הִפַּלְתָּ הִפַּלְתֶּם הִפַּלְתְּ הִפַּלְתֶּן הִפִּיל הִפִּילוּ הִפִּילָה הִפִּילוּ آینده אַפִּיל נַפִּיל תַּפִּיל תַּפִּילוּ תַּפִּילִי תַּפֵּלְנָה יַפִּיל יַפִּילוּ תַּפִּיל תַּפֵּלְנָה امر הַפֵּל הַפִּילוּ הַפִּילִי הַפֵּלְנָה https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ کلمات درس پنجاه و چهار:👇 אָדֹם ~ אדום, אֲדֻמָה ~ אדומה: قرمز (אדם, לְהַאֲדִים) הֶאֱדִים: قرمز شد، سرخ شد، شرمنده شد (אכל, לְהַאֲכִיל) הֶאֱכִיל (בּ..., אֶת): خوراند، غذا داد בּוּשָׁה: شرم، خجالت בַּקְבּוּק (בַּקְבּוּקִים): بطری (דגשׁ, לְהַדְגִּישׁ) הִדְגִּישׁ: تأکید کرد، خاطرنشان کرد דָּלַק (לִדלֹק ~ לדלוק): درخشید، سوخت، تعقیب کرد (אחרי) חַלָּה (חַלּוֹת): نان خالا (نان مخصوص یهودیان که معمولا در اعیاد می‌پزند) טוּב: خوبی טַעַם (טְעָמִים): طعم، مزه יָרָק (יְרָקוֹת): سبزی כּוֹס (כּוֹסוֹת): فنجان، لیوان מַפָּה (מַפּוֹת): نقشه، رومیزی מָרָק (מְרָקִים): سوپ נִגּוּן ~ ניגון (נִגּוּנִים ~ ניגונים): آهنگ، نوا (נעם, לְהַנְעִים) הִנְעִים: دلپذیر کرد (נפל, לְהַפִּיל) הִפִּיל: انداخت، پایین انداخت (נבט, לְהַבִּיט) הִבִּיט: نگاه کرد، چشم انداخت (נגשׁ, לְהַגִּישׁ) הִגִּישׁ: خدمت کرد، آورد، ارائه داد، تحویل داد נָקִי, נְקִיָּה ~ נקייה: تمیز (עבר, לְהַעֲבִיר) הֶעֱבִיר: انتقال داد، چیزی را داد קִדּוּשׁ ~ קידוש (קִדּוּשִׁים ~ קידושים): کیدوش (تقدیس) (مراسمی یهودی در شب شبات که روی شراب یا آب انگور انجام می‌شود) קִדֵּשׁ ~ קידש (לְקַדֵּשׁ): تقدیس کرد، مقدس کرد שָׁבוּר, שְׁבוּרָה: شکسته؛ افسرده، مأیوس בַּעַל בַּיִת: صاحبخانه (مرد) בַּעֲלַת בַּיִת: صاحبخانه (زن) לֵיל שַׁבָּת: جمعه شب כָּל טוּב: همه بهترین‌ها עוֹד יוֹתֵר: حتی بیشتر https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ بررسی متن درس پنجاه و چهار (۱):👇 הַצַּדִיק וְהָאוֹרֵחַ انسان پرهیزکار و مهمان בְּעִיר אַחַת חַי אִישׁ צַדִּיק. در شهری زندگی می‌کرد مردی پرهیزکار. הַצַּדִיק הַזֶּה הָיָה עוֹזֵר این مرد پرهیزکار کمک می‌کرد 🔺הָיָה עוֹזֵר: فعل ماضی استمراری؛ کاری که در گذشته برای مدتی انجام می‌شده. 🔅 طریقه ساخت: صرف فعل לִהְיוֹת مناسب فاعل + فعل مضارع مناسب فاعل לְכָל אִישׁ שֶׁנִּמְצָא בְּצָרָה. به هر فردی که بود در تنگنا. הַבַּיִת שֶׁלּוֹ הָיָה פָּתוּחַ לַעֲנִיִים נוֹדְדִים. خانه‌اش بود گشوده برای فقرایی که سرگردان بودند. 🔺נוֹדְדִים اینجا اسم فاعل است. בְּכָל לֵיל שַׁבָּת هر شب شنبه 🔺לֵיל שַׁבָּת: سمیخوت (ترکیب اضافی). اصلش הַלַּיְלָה שֶׁל שַׁבָּת بوده. ۱. برداشتن حرف تعریف مضاف (לַיְלָה)؛ ۲. برداشتن שֶׁל؛ ۳. تغییر در اسم مضاف לַיְלָה => לֵיל הוּא הָיָה מַזְמִין אוֹרֵחַ עָנִי לִסְעוּדַת שַׁבָּת. او دعوت می‌کرد مهمانی فقیر را به غذای شبات. 🔺לִסְעוּדַת: לְ + סְעוּדַת 🔅حرف اضافه לְ بر سر کلمه‌ای آمده که با شوا شروع شده. ممنوعیت دو‌ شوا در ابتدای کلمه. تغییر صدای حرف اضافه از شوا به خیریک. 🔺סְעוּדַת שַׁבָּת: سمیخوت (ترکیب اضافی). اصلش הַסְּעוּדָה שֶׁל שַׁבָּת بوده. ۱. برداشتن حرف تعریف مضاف (סְעוּדָה)؛ ۲. برداشتن שֶׁל؛ ۳. تغییر در اسم مضاف (סְעוּדָה). در اینجا مضاف مفرد مؤنث است که در ترکیب سمیخوت به جای کاماتص و هی در آخر کلمه، پتخ و تاو می‌گیرد‌. סְעוּדָה => סְעוּדַת הוּא הָיָה מַאֲכִיל אוֹתוֹ מִכָּל טוּב, او غذا می‌داد به آن [مهمان] از هر چیز خوبی، 🔺מִכָּל: מִן כָּל כְּיַד הַמֶּלֶךְ, شاهانه וְהָיָה מַנְעִים לוֹ בִּדְבָרָיו הַנְעִימִים. و دلداری می‌داد به او با کلمات دلنشین. 🔺בִּדְבָרָיו: בְּ + דְּבָרִים + וֹ 🔅حرف اضافه בְּ بر سر کلمه‌ای آمده که با شوا شروع شده. ممنوعیت دو‌ شوا در ابتدای کلمه. تغییر صدای حرف اضافه از شوا به خیریک. 🔅افتادن داگش حرف اول דְּבָרִים به خاطر اضافه‌شدن حرف اضافه به ابتدای آن. 🔅דְּבָרָיו: به تغییرات کلمات هنگام چسبیدن ضمایر ملکی متصل به آنها، دقت کنید. לֵיל שַׁבָּת אֶחָד אַחֲרֵי הַתְּפִלָּה, یک شب شبات بعد از نماز، הִזְמִין הַצַּדִיק אִישׁ עָנִי לִסְעוּדַת שַׁבָּת. دعوت کرد مرد پرهیزکار فقیری را به شام شبات. כַּאֲשֶׁר הָאוֹרֵחַ נִכְנַס לַבַּיִת, هنگامی که مهمان وارد شد به خانه، יָצְאָה לִקְרָאתוֹ אֵשֶׁת הַצַּדִּיק מִן הַמִּטְבָּח, بیرون آمد به سمت او همسر مرد پرهیزکار از آشپزخانه 🔺אֵשֶׁת הַצַּדִּיק: سمیخوت הָאִישָׁה שֶׁל הַצַּדִּיק וְקִבְּלָה אוֹתוֹ בְּשִׂמְחָה. و استقبال کرد از او با خوشحالی. הַבַּיִת הָיָה נָקִי וּמָלֵא אוֹר. خانه بود تمیز و پر از نور. 🔺וּמָלֵא: וְ + מָלֵא 🔅رسیدن حرف عطف به کلمه‌ای که با یکی از حروف بومَف (בּ, ו, מ, פ) شروع شده. تغییر صدای וְ از شوا به شروک. עַל הַשֻּׁלְחָן הָיְתָה מַפָּה לְבָנָה כְּמוֹ שֶׁלֶג. روی میز بود سفره‌ای سفید مانند برف. 🔺מַפָּה לְבָנָה: عبارت وصفی، انطباق در جنس، شمار، شناس. עַל הַמַּפָּה עָמְדוּ נֵרוֹת דּוֹלְקִים, روی سفره بود شمع‌های روشن، 🔺נֵרוֹת דּוֹלְקִים: عبارت وصفی، انطباق در جنس، شمار، شناس. בַּקְבּוּק יַיִן אָדֹם וּשְׁתֵּי חַלוֹת. بطری شراب قرمز و دو نان خلا. 🔺בַּקְבּוּק יַיִן: سمیخوت (ترکیب اضافی). اصلش הַבַּקְבּוּק שֶׁל יַיִן بوده. ۱. برداشتن حرف تعریف مضاف (בַּקְבּוּק)؛ ۲. برداشتن שֶׁל؛ ۳. تغییر در اسم مضاف (בַּקְבּוּק). اسمهایی با وزن בַּקְבּוּק در ترکیب سمیخوت تغییری پیدا نمی‌کند. https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ بررسی متن درس پنجاه و چهار (۲):👇 הֶעָנִי הִבִּיט בְּעֵינַיִם בּוֹחֲנוֹת فقیر نگاه کرد با چشمانی جستجوگر 🔺עֵינַיִם בּוֹחֲנוֹת: عبارت وصفی، انطباق در جنس، شمار، شناس. 🔅עֵינַיִם مثنی هست، تمامی اسمهای مثنی فعل و صفتشان جمع می‌آید. 🔅עַין مؤنث است، صفتش هم مؤنث آمده. עַל כָּל דָּבָר וְדָבָר שֶׁנִּמְצָא בַּבַּיִת, به تک‌تک چیزهایی که یافت می‌شد در خانه 🔺הִבִּיט حرف اضافه‌اش עַל هست‌ וְאָמַר לְעַצְמוֹ: و گفت با خود: "מַה טּוֹב וּמַה נָּעִים לִהְיוֹת בְּשַׁבָּת בְּבַיִת כָּזֶה!" «چقدر خوب و چه دلپذیر است بودن در شبات در خانه‌ای اینچنین. 🔺בְּבַיִת: בְּ + בַּיִת 🔅افتادن داگش حرف اول، به خاطر اضافه‌شدن حرف اضافه به ابتدای آن. 🔺בְּבַיִת כָּזֶה: چون در حالت شگفتی بیان شده، نکره آمده که مفهوم را بیشتر برساند و منظور دقیقا همان خانه نیست. בַּעַל הַבַּיִת קִדֵּשׁ עַל הַיַּיִן صاحب‌خانه تقدیس کرد شراب را 🔺קִדֵּשׁ עַל: تقدیس کردن چیزی בְּשָׂפָה בְּרוּרָה וּבְנִגוּן מָתוֹק به زبانی روشن و با لحنی شیرین 🔺וּבְנִגוּן: וְ + בְּ + נִגוּן 🔅رسیدن حرف عطف به کلمه‌ای که با یکی از حروف بومَف (בּ, ו, מ, פ) شروع شده. تغییر صدای וְ از شوا به شروک. 🔅افتادن داگش حرف اول، به خاطر اضافه‌شدن حرف اضافه به ابتدای آن. 🔺שָׂפָה בְּרוּרָה و נִגוּן מָתוֹק: عبارت وصفی، انطباق در جنس، شمار، شناس. כְּשֶׁהוּא מַדְגִּישׁ כָּל מִלָּה וּמִלָּה. در حالی که او تأکید می‌کرد بر تک‌تک کلمات. 🔺מַדְגִּישׁ: تأکید می‌کرد بر... 🔅فعل تأکیدکردن در عبری حرف اضافه ندارد. אַחֲרֵי הַקִּדּוּשׁ بعد از تقدیس، יָשְׁבוּ אֶל הַשֻּׁלְחָן לֶאֱכֹל. نشستند بر سر میز تا غذا بخورند. 🔺יָשְׁבוּ אֶל הַשֻּׁלְחָן: اصطلاح برای سر میز نشستن בַּעַל הַבַּיִת בֵּרֵךְ עַל הַחַלּוֹת. صاحب‌خانه دعا کرد بر نان خلا. הוּא לָקַח חַלָּה אַחַת, او برداشت یک نان خلا חָתַךְ אוֹתָהּ, برید آن را וְנָתַן חֲתִיכָה לְכָל אֶחָד. و داد تکه‌ای به هر فرد. בַּעֲלַת הַבַּיִת הִגִּישָׁה חֲתִיכוֹת דָּגִים גְּדוֹלוֹת. خانم خانه پخش کرد تکه‌های بزرگ ماهی را. 🔺חֲתִיכוֹת דָּגִים גְּדוֹלוֹת: גְּדוֹלוֹת صفت برای חֲתִיכוֹת است و انطباقش با ویژگی‌های آن است. הַדָּגִים הָיוּ מְתוּקִים וּמְלֵאִים טַעַם, ماهی‌ها بودند شیرین و خوشمزه، 🔺וּמְלֵאִים: וְ + מְלֵאִים 🔅رسیدن حرف عطف به کلمه‌ای که با یکی از حروف بومَف (בּ, ו, מ, פ) شروع شده. تغییر صدای וְ از شوا به شروک. 🔺מְלֵאִים טַעַם: اصطلاح برای خوشمزه אַחֲרֵי הַדָּגִים بعد از ماهی، הִגִישָׁה בַּעֲלַת הַבַּיִת מָרָק שֶׁל תַּרְנְגֹלֶת, پخش کرد خانم خانه سوپ مرغ را، 🔺מָרָק שֶׁל תַּרְנְגֹלֶת: جنس سوپ را با שֶׁל مشخص کرده. וְאַחֲרֵי הַמָּרָק و بعد از سوپ، הִגִּישָׁה בָּשָׂר וְכָל מִינֵי יְרָקוֹת. پخش کرد گوشت و انواع سبزیجات را. 🔺מִינֵי יְרָקוֹת: سمیخوت (ترکیب اضافی). اصلش הַמִּינִים שֶׁל יְרָקוֹת بوده. ۱. برداشتن حرف تعریف مضاف (מִינִים)؛ ۲. برداشتن שֶׁל؛ ۳. تغییر در اسم مضاف: מִינִים => מִינֵי https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ بررسی متن درس پنجاه و چهار (۳):👇 בַּעַל הַבַּיִת לָקַח כּוֹס, صاحب‌خانه برداشت لیوانی מִלֵּא אוֹתָהּ יַיִן پر کرد آن را از شراب וְהֶעֱבִיר אוֹתָהּ לָאוֹרֵחַ. و داد آن را به مهمان. הָאוֹרֵחַ תָּפַס אֶת הַכּוֹס בְּיָד רוֹעֶדֶת. مهمان گرفت لیوان را با دستی لرزان (که می‌لرزید). 🔺רוֹעֶדֶת: اسم فاعل است در معنای صفتی استفاده شده. כַּאֲשֶׁר הוּא שָׂם אוֹתָהּ עַל הַשֻּׁלְחָן, وقتی او گذاشت آن را روی میز، הַכּוֹס נָפְלָה, لیوان افتاد וְהַיַּיִן נִשְׁפַּךְ עַל הַמַּפָּה הַלְּבָנָה. و شراب پاشید روی سفره سفید. הַשִּׂיחָה עַל יַד הַשֻּׁלְחָן נִפְסְקָה. صحبت پشت میز متوقف شد. פְּנֵי הָאוֹרֵחַ הֶאֱדִימוּ מִבּוּשָׁה. صورت مهمان سرخ شد از خجالت. 🔺פְּנֵי הָאוֹרֵחַ: سمیخوت (ترکیب اضافی). اصلش הַפָּנִים שֶׁל הָאוֹרֵחַ بوده. ۱. برداشتن حرف تعریف مضاف (פָּנִים)؛ ۲. برداشتن שֶׁל؛ ۳. تغییر در اسم مضاف: פָּנִים => פְּנֵי הָאוֹרֵחַ הִרְגִּישׁ שֶׁכָּל אֶחָד מַבִּיט עָלָיו, مهمان احساس کرد که همه نگاه می‌کنند به او וּפָנָיו הֶאֱדִימוּ עוֹד יוֹתֵר. و صورتش سرخ شد بیشتر. 🔺וּפָנָיו: וְ + פָּנִים + וֹ 🔅رسیدن حرف عطف به کلمه‌ای که با یکی از حروف بومَف (בּ, ו, מ, פ) شروع شده. تغییر صدای וְ از شوا به شروک. 🔅افتادن داگش حرف اول פָנָיו، به خاطر اضافه‌شدن حرف اضافه به ابتدای آن. 🔅به تغییرات کلمات هنگام چسبیدن ضمایر ملکی متصل به آنها، دقت کنید (פָּנָיו). כַּאֲשֶׁר בַּעַל הַבַּיִת רָאָה מַה שֶׁקָּרָה, وقتی صاحب‌خانه دید آنچه را که رخ داده، 🔺שֶׁקָּרָה: שֶׁ + קָרָה داگش ק در קָרָה به خاطر مخفف بودن שֶׁ (אֲשֶׁר) است. וְאֶת פְּנֵי הָאוֹרֵחַ הָאֲדָמִּים כְּמוֹ אֵשׁ, و چهره سرخ مانند آتش مهمان را، 🔺פְּנֵי הָאוֹרֵחַ הָאֲדָמִּים: הַפָּנִים הָאֲדָמִּים שֶׁל הָאוֹרֵחַ 🔅ترکیب اضافی و‌ وصفی با هم هستند. הָאוֹרֵחַ به פָּנִים اضافه شده. پس פָּנִים معرفه به اضافه است. הָאֲדָמִּים هم صفت פָּנִים است، پس حرف تعریف گرفته. מִיָּד הוּא דָּחַף בָּרֶגֶל אֶת הַשֻּׁלְחָן, بلافاصله او هل داد با پا میز را וְהִפִּיל אֶת הַבַּקְבּוּק. و انداخت بطری را. בַּקְבּוּק הַיַּיִן נָפַל بطری شراب افتاد וְהַיַּיִן נִשְׁפַּךְ עַל הַמַּפָּה הַלְּבָנָה. و شراب ریخت روی سفره سفید. אָז הִבִּיט בַּעַל הַבַּיִת תַּחַת הַשֻּׁלְחָן سپس نگاهی انداخت صاحب‌خانه به زیر میز וְקָרָא: و بلند گفت: - מַשֶׁהוּ לֹא בְּסֵדֶר. - چیزی درست نیست. כַּנִרְאֶה, ظاهراً אַחַת מֵרַגְלֵי הַשֻּׁלְחָן שְׁבוּרָה! یکی از پایه‌های میز شکسته است! 🔺מֵרַגְלֵי: מִן + רַגְלֵי 🔅מִן مخفف شده، پس حرف بعدش باید داگش بگیرد. اما چون ר داگش نمی‌گیرد، حرکت מ به جای خیریک، تصره شده. 🔺רַגְלֵי הַשֻּׁלְחָן: سمیخوت (ترکیب اضافی). اصلش הָרַגְלַים שֶׁל הַשֻּׁלְחָן بوده. ۱. برداشتن حرف تعریف مضاف (רַגְלַים)؛ ۲. برداشتن שֶׁל؛ ۳. تغییر در اسم مضاف: רַגְלַים: רַגְלֵי https://eitaa.com/ebri_biyamoozim