✅ بررسی متن درس پنجاه و هشت (۳):👇 בְּשֶׁבַע וָחֵצִי בַּבֹּקֶר, ساعت هفت و نیم صبح، כַּאֲשֶׁר הַשָּׁעוֹן צִלְצֵל, زمانی که ساعت زنگ زد، מִיָּד קָם מִיכָאֵל מִמִּטָּתוֹ. فورا برخاست میخاییل از تختش. לָקַח אֶת הָרְשִׁימָה שֶׁהֵכִין, برداشت فهرستی را که آماده کرده بود، שָׂם אֶת הַמִּשְׁקָפַיִם עַל אַפּוֹ گذاشت عینک را روی چشم וְקָרָא בְּשִׂמְחָה: و فریاد زد با شادمانی: - הַיּוֹם לֹא אֲאַחֵר! - امروز دیر نخواهم کرد! הַיּוֹם אָבוֹא מֻקְדָּם אֶל בֵּית הַסֵּפֶר. امروز خواهم رسید زود به مدرسه. מִיכָאֵל הִתְרַחֵץ. میخاییل حمام کرد‌. לָקַח אֶת הַמַּגֶּבֶת برداشت حوله را וְהִתְנַגֵּב. و خودش را خشک کرد. אַחֲרֵי־כֵן سپس، לָקַח אֶת הַמִּכְנָסַיִם וְאֶת הַחֻלְצָה برداشت شلوار و پیراهن را וְהִתְלַבֵּשׁ מַהֵר. و لباس پوشید سریع. אָז הִבִּיט תַּחַת הַמַּטָּה پس نگاه کرد زیر تخت וְהוֹצִיא אֶת הַנַּעֲלַיִם. و بیرون آورد کفشها را. אַחֲרֵי־כֵן سپس، הוֹצִיא אֶת הַסִּדוּר מֵאֲרוֹן הַסְּפָרִים درآورد سیدور را از کمد کتابها וְהִתְחִיל לְהִתְפַּלֵּל. و شروع کرد به خواندن نماز. כַּאֲשֶׁר הוּא גָּמַר לְהִתְפַּלֵּל, زمانی که او به پایان برد نمازخواندن را، הִבִּיט שׁוּב בָּרְשִׁימָה نگاه کرد دوباره به فهرست וְקָרָא: و خواند: "וַאֲנִי – בַּמִּטָּה". «و من در تخت». מִיכָאֵל הִבִּיט میخاییل نگاه کرد וְרָאָה שֶׁהַמָּטָּה רֵיקָה. و دید که تخت خالی است. אָז הֵרִים אֶת קוֹלוֹ پس بالا برد صدایش را וְקָרָא: و فریاد زد: – אִמָּא, וְאֵיפֹה אֲנִי?! - مامان! و کجا هستم من؟! הָרַבִּי גָּמַר אֶת סִפּוּרוֹ, ربی به پایان برد داستانش را، פָּנָה אֶל תַּלְמִידָיו, رو مرد به شاگردانش، וְהִמְשִׁיךְ: و ادامه داد: - אֲנָשִׁים רַבִּים דּוֹמִים לַיֶּלֶד מִיכָאֵל, مردم زیادی شبیه هستند به این پسر بچه، میخاییل، יֵשׁ לָהֶם יְדִיעוֹת רַבּוֹת וְשׁוֹנוֹת, دارند علم زیاد و مختلفی، אֲבָל אֶת מְקוֹמָם בָּעוֹלָם اما جایگاهشان در عالم را אֵינָם יוֹדְעִים. نمی‌دانند. https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ تمرینهای درس پنجاه و هشت:👇 1. קַמְתִּי מְאֻחָר (מאוחר), הִתְלַבַּשְׁתִּי מַהֵר, אֲבָל לֹא הָיָה לִי זְמַן לֶאֱכֹל אֲרוּחַת בֹּקֶר (בוקר). 2. חָזַרְתִּי הַבַּיְתָה כִּי שָׁכַחְתִּי אֶת הָרְשִׁימוֹת שֶׁלִּי בַּחֲדַר הָאֹכֶל (האוכל). 3. יְלָדִים רַבִּים לֹא אוֹהֲבִים לְהִתְרַחֵץ. 4. הוּא מִתְפַּלֵּל בְּלִי סִדוּר כִּי הוּא יוֹדֵעַ אֶת כָּל הַתְּפִלּוֹת (התפילות) עַל פֶּה. 5. אִמָּא, אֵיפֹה מַגֶּבֶת נְקִיָּה (נקייה)? אֲנִי רוֹצֶה לְהִתְנַגֵב. 6. הוּא חִפֵּשׂ (חיפש) אֶת הַנַּעֲלַיִם (הנעליים) שֶׁלּוֹ וְסוֹף סוֹף מָצָא אוֹתָן עַל הַסַּפְסָל. 7. עִבְרִית נִכְתֶּבֶת מֵהַיָּמִין לַשְּׂמֹאל וְכוֹתְבִים אַנְגְּלִית מֵהַשְּׂמֹאל לַיָּמִין. 8. הַחֻלְצָה (החולצה) הַזּוֹ הִיא מְצִיאָה גְּדוֹלָה. זֹאת עוֹלָה רַק דוֹלָר וָחֵצִי. 9. בַּשַּׁבָּת הַבָּאָה אֶלְבַּשׁ אֶת הַמִּכְנָסַיִם (המכנסיים) הַחֲדָשִׁים וְאֶת הַמְּעִיל הֶחָדָשׁ שֶׁלִּי, וְאָז אֵלֵךְ לְבַקֵּר אֶת הַחֲבֵרָה שֶׁלִּי. 10. הַבֵּן שֶׁלִּי רַק בֵּן שָׁלוֹשׁ וְהוּא כְּבָר יוֹדֵעַ לְהִתְלַבֵּשׁ וּלְהִתְפַּשֵּׁט בְּעַצְמוֹ. 11. הוּא רוֹשֵׁם אֶת כָּל הַמִּלִּים (המילים) הַחֲדָשׁוֹת בַּמַּחְבֶּרֶת שֶׁלּוֹ. 12. בְּבַקָּשָׁה תְּנִי לִי מַגֶּבֶת וַאֲנִי אֲנַגֵּב אֶת הַצַּלָּחוֹת. 13. פָּחַדְתִּי לָבוֹא לַכִּתָּה (לכיתה) כִּי לֹא הֵכַנְתִּי אֶת הַשִּׁעוּר (השיעור). 14. נִשְׂמַח מְאֹד (מאוד) לִרְאוֹת אוֹתָךְ. בּוֹאִי בְּבַקָּשָׁה. 15. אֱמֶת וְצֶדֶק חֶבְרָתִּי הֵם מֻשָּׂגִים יְסוֹדִיִּים בַּתַּנַ"ךְ. https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ متن ماله درس پنجاه و هشت:👇 דע את עצמך פעם שאלו תלמידים את רבם: "מה היא הבעיה היסודית של האדם בחיים?" הרבי חשב רגע, וענה: - הבעיה היסודית היא, שאין האדם יודע את עצמו ואת מקומו בחיים. אנשים רבים הם כמו הילד השכחן בספור: "איפה אני?". והנה אספר לכם את הספור. מיכאל היה ילד שכחן. תמיד היה שוכח באיזה מקום הוא שם את הדברים שלו. בכל בקר, כאשר היה קם ממטתו, הוא היה מחפשׂ זמן רב כל דבר ודבר. כאשר היה הולך להתרחץ, ורצה לנגב את הפנים ואת הידים, לא היה יכול למצא את המגבת שלו. כאשר רצה להתלבש, לא היה יכול למצא את בגדיו. כאשר רצה להתפלל, לא זכר איפה הוא שם את סדורו. תמיד היה מאחר לבית הספר, והיה צריך ללכת למשרד של המנהל כדי לקבל רשות להכנס לכתה. פעם אחת אמרה לו אמו: - מיכאל בני, יש לי רעיון מצֻין בשבילך. אם אתה רוצה לבוא בזמן לבית הספר, שמע לעצה שלי: בערב לפני שאתה הולך לישן, בראשונה סדר את ספריך. אחרי־כן, כאשר אתה פושט את בגדיך, קח ניר נקי והכן לך רשימה. ברשימה כתב באיזה מקום אתה שם כל דבר ודבר. מיכאל שמח על העצה הזאת והודה לאמו. בערב, לפני שמיכאל הלך לישן, הוא סדר את ספריו בילקוטו. הוא התפשט מהר ורחץ את פניו וידיו. אז הוציא ניר נקי מן המחברת שלו, לקח עפרון אדם ורשם באותיות גדולות: המגבת שלי בצד שׂמאל של הדלת המכנסים על הכסא בצד ימין של הארון החֻלצה בפנה ליד החלון הנעלים תחת המטה הסדור בארון הספרים ואני – במטה בשבע וחצי בבקר, כאשר השעון צלצל, מיד קם מיכאל ממטתו. לקח את הרשימה שהכין, שׂם את המשקפים על אפו וקרא בשמחה: - היום לא אאחר! היום אבוא מֻקדם אל בית הספר. מיכאל התרחץ. לקח את המגבת והתנגב. אחרי־כן לקח את המכנסים ואת החֻלצה והתלבש מהר. אז הביט תחת המטה והוציא את הנעלים. אחרי־כן הוציא את הסדור מארון הספרים והתחיל להתפלל. כאשר הוא גמר להתפלל, הביט שוב ברשימה וקרא ":ואני – במטה". מיכאל הביט וראה שהמטה ריקה. אז הרים את קולו וקרא: – אמא, ואיפה אני?! הרבי גמר את ספורו, פנה אל תלמידיו, והמשיך: - אנשים רבים דומים לילד מיכאל, יש להם ידיעות רבות ושונות, אבל את מקומם בעולם אינם יודעים. https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

#درس_پنجاه_و_نهم_کتاب_هیسود👇 #قواعد_درس_پنجاه_و_نهم #هیتپعل #איזה #کلمات_جدید_درس_پنجاه_و_نهم #بررسی_متن_درس_پنجاه_و_نهم #متن_ماله_درس_پنجاه_و_نهم #تمرینهای_درس_پنجاه_و_نهم https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ قواعد درس پنجاه و نهم (۱):👇 الف) فعل‌های פ"ס، פ"שׁ، פ"שׂ از دسته سالم שְׁלֵמִים در باب הִתְפַּעֵל: در فعل‌هایی که حرف اول ریشه‌شان ס، שׁ و שׂ است، قلب שׁ صورت می‌گیرد و این حروف به جای ת در پیشوند הִתְפַּעֵל می‌نشیند. اما صداها همانطور باقی می‌مانند. به این ترتیب، לְהִתְּסַכֵּל می‌شود לְהִסְתַּכֵּל. الگوی صرف این فعل‌ها به صورت زیر است: (סכל) לְהִסְתַּכֵּל- نگاه‌کردن، تماشاکردن، مراقبت‌کردن حال מִסְתַּכֵּל מִסְתַּכְּלִים מִסְתַּכֶּלֶת מִסְתַּכְּלוֹת گذشته הִסְתַּכַּלְתִּי הִסְתַּכַּלְנוּ הִסְתַּכַּלְתָּ הִסְתַּכַּלְתֶּם הִסְתַּכַּלְתְּ הִסְתַּכַּלְתֶּן הִסְתַּכֵּל הִסְתַּכְּלוּ הִסְתַּכְּלָה הִסְתַּכְּלוּ آینده אֶסְתַּכֵּל נִסְתַּכֵּל תִּסְתַּכֵּל תִּסְתַּכְּלוּ תִּסְתַּכְּלִי תִּסְתַּכֵּלְנָה יִסְתַּכֵּל יִסְתַּכְּלוּ תִּסְתַּכֵּל תִּסְתַּכֵּלְנָה امر הִסְתַּכֵּל הִסְתַּכְּלוּ הִסְתַּכְּלִי הִסְתַּכֵּלְנָה https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ قواعد درس پنجاه و نهم (۲):👇 ب) فعل‌های دسته ל"א در باب הִתְפַּעֵל: (פלא) לְהִתְפַּלֵּא- شگفت‌زده‌شدن حال מִתְפַּלֵּא מִתְפַּלְּאִים מִתְפַּלְּאָה מִתְפַּלְּאוֹת گذشته הִתְפַּלֵּאתִי הִתְפַּלֵּאנוּ הִתְפַּלֵּאתָ הִתְפַּלֵּאתֶם הִתְפַּלֵּאת הִתְפַּלֵּאתֶן הִתְפַּלֵּא הִתְפַּלְּאוּ הִתְפַּלְּאָה הִתְפַּלְּאוּ آینده אֶתְפַּלֵּא נִתְפַּלֵּא תִּתְפַּלֵּא תִּתְפַּלְּאוּ תִּתְפַּלְּאִי תִּתְפַּלֵּאנָה יִתְפַּלֵּא יִתְפַּלְּאוּ תִּתְפַּלֵּא תִּתְפַּלֵּאנָה امر הִתְפַּלֵּא הִתְפַּלְּאוּ הִתְפַּלְּאִי הִתְפַּלֵּאנָה 🔅توجه کنید که در زمان گذشته، حرف دوم ریشه تصره گرفته، درحالیکه در فعل‌های سالم، پتخ می‌گیرد. https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ قواعد درس پنجاه و نهم (۳):👇 ج) אֵיזֶה: אֵיזֶה جز به عنوان کلمه پرسشی، به عنوان کلمه تعظیم و بزرگداشت نیز استفاده می‌شود که در این حالت، معنای «چه» می‌گیرد. چه هیجانی! => אֵיזֶה פֶּלֶא! چه خانمی! => אֵיזֶה אִשֶׁה! https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ کلمات درس پنجاه و نهم:👇 (בושׁ, לְהִתְבַּיֵּשׁ ~ להתבייש) הִתְבַּיֵּשׁ ~ התבייש: شرمنده شد، خجالت‌زده شد מְלַמֵּד (מְלַמְּדִים): معلم (دینی) (נגד, לְהִתְנַגֵּד) הִתְנַגֵּד לְ...: مخالفت کرد، ضدیت کرد؛ مقاومت کرد (סכל, לְהִסְתַּכֵּל) הִסְתַּכֵּל: نگاه کرد، تماشا کرد، مشاهده کرد (ב־) עֵז (עִזִּים ~ עיזים): بز עֲיָרָה ~ עיירה (עֲיָרוֹת ~ עיירות): شهر کوچک פֶּלֶא (פְּלָאִים): معجزه، شگفتی (פלא, לְהִתְפַּלֵּא) הִתְפַּלֵּא: تعجب کرد، شگفت‌زده شد צָפוּף, צְפוּפָה: شلوغ؛ متراکم، ضخیم צְפוּפוּת: شلوغی؛ تراکم، ضخامت רַבִּי: ربی (רגז, לְהִתְרַגֵּז) הִתְרַגֵּז: عصبانی شد، خشمگین شد (רגל, לְהִתְרַגֵּל) הִתְרַגֵּל: عادت کرد (به چیزی) (שׁגע, לְהִשְׁתַּגֵּעַ) הִשְׁתַּגֵּעַ: دیوانه شد، عقلش را از دست داد (שׁדל, לְהִשְׁתַּדֵּל) הִשְׁתַּדֵּל: تلاش کرد، سعی کرد בְּדֶרֶךְ כְּלָל: معمولاً، به عنوان یک قانون יוֹם יוֹם: هر روز לְפִי דַּעְתִּי: به نظر من מָה הָעִנְיָנִים? چه خبر؟ https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ بررسی متن درس پنجاه و نه (۱):👇 📝הָרַבִּי וְהָעֵז 📝 ربی و بز בְּעֲיָרָה אַחַת גָּר מְלַמֵּד עָנִי. در شهری زندگی می‌کرد استادی فقیر. הַמְּלַמֵּד הָיָה בַּעַל מִשְׁפָּחָה גְּדוֹלָה. این معلم بود صاحب خانواده‌ای بزرگ. הַבַּיִת שֶׁלּוֹ הָיָה קָטָן מְאֹד, خانه او بود بسیار کوچک، וְהַצְּפִיפוּת בּוֹ הָיְתָה רַבָּה.  و ازدحام در آن بود زیاد. יוֹם יוֹם הָיְתָה הָאִשָּׁה אוֹמֶרֶת לְבַעֲלָהּ: هر روز، زن می‌گفت به شوهرش: 🔺הָיְתָה אוֹמֶרֶת: ماضی استمراری 🔺לְבַעֲלָהּ: לְ + בַּעַל + ָהּ 🔅افتادن داگش حرف اول בַּעַל، به خاطر اضافه‌شدن حرف اضافه به ابتدای آن. – כַּמָּה רַע וּמַר לִי! - چقدر بد و تلخ است برای من! אֵינֶנִּי יְכוֹלָה לִסְבֹּל אֶת הַצְּפִיפוּת בַּבַּיִת. نمی‌توانم تحمل کنم شلوغی در خانه را. 🔺אֵינֶנִּי יְכוֹלָה: منفی‌کردن فعل مضارع با אֵין صرف‌شده 🔺לִסְבֹּל: فعل دوم به صورت مصدر הַמְּלַמֵּד הָיָה אִישׁ דָּתִי, این معلم بود مردی مذهبی، וְהָיָה מִתְפַּלֵּל שָׁלשׁ פְּעָמִים בַּיּוֹם و می‌خواند نماز سه بار در روز 🔺הָיָה מִתְפַּלֵּל: ماضی استمراری בְּבֵית הַכְּנֶסֶת שֶׁל הָרַבִּי. در کنیسه ربی. יוֹם אֶחָד روزی הֶחְלִיט הַמְּלַמֵּד לָלֶכֶת אֶל הָרַבִּי تصمیم گرفت معلم که برود نزد ربی לְבַקֵּשׁ מִמֶּנּוּ עֵצָה. که بخواهد از او طرحی. 🔺הֶחְלִיט فعل اول است و فعلهای לָלֶכֶת و לְבַקֵּשׁ که بعد از آن آمده‌اند و به همان جمله و همان فاعل مربوطند، مصدر آمده‌اند. אֵחֲרֵי תְּפִלַּת הַבֹּקֶר پس از نماز صبح קָם הַמְּלַמֵּד برخاست معلم וְהָלַךְ אֶל הָרַבִּי. و رفت نزد ربی. - מָה הָעִנְיָנִים? - چیست موضوع؟ בִּגְלַל מַה בָּאתָ אֵלַי, בְּנִי? برای چه آمدی نزد من، پسرم؟ שָׁאַל אוֹתוֹ הָרַבִּי. پرسید از او ربی. - רַבִּי, יֵשׁ לִי צָרוֹת, - ربی! من دارم مشکلاتی. עָנָה הַמְּלַמֵּד. پاسخ داد معلم. הַמִּשְׁפָּחָה שֶׁלִּי, خانواده من، בָּרוּךְ הַשֵּׁם, شکر خدا، גְּדוֹלָה, بزرگ است، אֲבָל הַבַּיִת קָטָן اما خانه کوچک است וְאֵין בּוֹ מָקוֹם לָזוּז. و نیست در آن جایی برای حرکت. הָרַבִּי הִקְשִׁיב לַבְּעָיָה, ربی بر مشکل וְאַחֲרֵי דַּקּוֹת אֲחָדוֹת שָׁאַל: و بعد از دقایقی چند پرسید: - הַאִם יֵשׁ לְךָ עֵז? - آیا دارید بز؟ - כֵּן, רַבִּי, - بله ربی، עָנָה הַמְּלַמֵּר, پاسخ داد معلم، יֵשׁ לָנוּ עֵז רָזָה אַחַת. داریم بزی لاغر. 🔺עֵז רָזָה אַחַת: عبارت وصفی. - אִם כֵּן, - اگر چنین است، אָמַר הָרַבִּי, گفت ربی، הַכְנֵס אֶת הָעֵז אֶל הַבַּיִת. وارد کن بز را به خانه. https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ بررسی متن درس پنجاه و نه (۲):👇 הַמְּלַמֵּד הִתְפַּלֵא עַל הָעֵצָה הַזֹּאת, معلم تعجب کرد از این طرح، 🔺הִתְפַּלֵא עַל: حرف اضافه تعجب‌کردن در عبری. אֲבָל בְּכָל זֹאת اما با این حال، לֹא פִּקְפֵּק בְּחָכְמַת הָרַבִּי, شک نکرد به بینش ربی، כִּי הֶאֱמִין בָּרַבִּי בְּכָל לִבּוֹ. چون ایمان داشت به ربی با تمام قلبش. הוּא הָלַךְ او رفت וְהִכְנִיס אֶת הָעֵז אֶל הַבַּיִת. و وارد کرد بز را به خانه. הָאִשָּׁה לֹא הִתְנַגְּדָה. زن مخالفت نکرد. הִיא הִשְׁתַּדְּלָה לְהִתְרַגֵּל לַמַּצָּב הֶחָדָשׁ, او تلاش کرد تا عادت کند به وضعیت جدید، אֲבָל לֹא יָכְלָה. اما نتوانست. - אֵיזֶה מִין עֵצָה נָתַן לְךָ הָרַבִּי! چه نوع طرحی داده به تو ربی! צָעֲקָה הָאִשָּׁה. فریاد زد زن. לְפִי דַעְתִּי זוֹ עֵצָה רָעָה. به نظر من این طرح بدی است. לֵךְ וְהַגֶד לוֹ برو و بگو به او שֶׁעַכְשָׁו עוֹד יוֹתֵר צָפוּף בַּבַּיִת. که اینک ازدحام بیشتری در خانه است. הַמְּלַמֵּד הִסְתַּכֵּל בְּאִשְׁתּוֹ معلم نگاه کرد به همسرش וְלֹא עָנָה דָּבָר, و جواب نداد چیزی، כִּי גַּם הוּא לֹא הֵבִין אֶת הָעֵצָה שֶׁל הָרַבִּי. چون همچنین او نفهمیده بود طرح ربی را. הוּא יָצָא מֵהַבַּיִת او بیرون رفت از خانه וּמִהֵר אֶל הָרַבִּי و سریع رفت نزد ربی לְבַקֵּשׁ עֵצָה אַחֶרֶת מִמֶּנּוּ. که درخواست کند طرح دیگری از او. - הַאִם יֵשׁ לָכֶם - آیا دارید בַּעֲלֵי-חַיִּים אֲחֵרִים חוּץ מִן הָעֵז? حیوان دیگری به جز این بز؟ שָׁאַל הָרַבִּי. پرسید ربی. לְמָשָׁל, תַּרְנְגֹל אוֹ תַּרְנְגֹלֶת? مثلاً خروس یا مرغ؟ - כֵּן, רַבִּי, עָנָה הַמְּלַמֵּד. - بله، ربی، پاسخ داد معلم. יֵשׁ לָנוּ תַּרְנְגֹלֶת שְׁמֵנָה אַחַת. داریم یک مرغ چاق. - אִם כֵּן, אָמַר הָרַבִּי, - اگر چنین است، گفت ربی، הַכְנֵס אוֹתָהּ אֶל הַבַּיִת. وارد کن آن را به خانه. הַפַּעַם הָיָה לוֹ עוֹד יוֹתֵר קָשֶׁה اینبار بود برای او سختتر לְהָבִין אֶת הָעֵצָה שֶׁל הָרַבִּי, که درک کند طرح ربی را، אֲבָל בְּכָל זֹאת שָׁמַע בְּקוֹלוֹ اما با این حال گوش داد וְעָשָׂה כְּמוֹ שֶׁצִּוָּה הָרַבִּי. و انجام داد آنگونه که فرمان داده بود ربی. הוּא הָלַךְ او رفت וְהִכְנִיס אֶת הַתַּרְנְגֹלֶת אֶל הַבַּיִת. و وارد کرد مرغ را به خانه. https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ بررسی متن درس پنجاه و نه (۳):👇 בְּדֶרֶךְ כְּלָל, طبق معمول، הָאִשָּׁה לֹא הָיְתָה מִתְנַגֶּדֶת לְמַעֲשֵׂי בַּעֲלָהּ. زن مخالفت نکرد با کارهای شوهرش. הִיא תָּמִיד הָיְתָה עוֹשָׂה אֶת רְצוֹן בַּעֲלָהּ او همیشه انجام می‌داد خواسته شوهرش را כְּמוֹ כָּל אִשָּׁה טוֹבָה. مانند هر زن خوبی. מֵעוֹלָם לֹא הֵרִימָה אֶת קוֹלָהּ עָלָיו هرگز بالا نمی‌برد صدایش را بر سر او וְלֹא רָבָה אִתּוֹ. و بحث نمی‌کرد با او. אֲבָל הַפַּעַם اما این بار הִיא הִתְרַגְּזָה מְאֹד او عصبانی شد خیلی וְהִתְחִילָה לִבְכּוֹת. و شروع کرد به گریستن. הִיא צָעֲקָה او فریاد زد וְאָמְרָה: و گفت: - אִי אֶפְשָׁר לְהַמְשִׁיךְ בַּמַּצָּב הַנוֹרָא הַזֶּה. - امکان ندارد ادامه دادن با این وضعیت وحشتناک. 🔺הַמַּצָּב הַנוֹרָא הַזֶּה: عبارت وصفی؛ موصوف، صفت و صفت اشاره. انطباق در جنس، شمار، شناس. רוּץ מַהֵר אֶל הָרַבִּי برو سریع نزد ربی וֶאֱמֹר לוֹ, و بگو به او، 🔺וֶאֱמֹר: וְ + אֱמֹר 🔅حرف عطف به حرکت مسروقه رسیده، نزدیک‌ترین حرکت به آن را به جای شوای خودش می‌پذیرد: سه‌گل نزدیک‌ترین حرکت به خطف‌سه‌گل. כִּי אֶפְשָׁר לְהִשְׁתַּגֵּעַ چون ممکن است دیوانه شویم מִן הָרַעַשׁ וּמִן הַצְּפִיפוּת! از سر و صدا و از شلوغی! 🔺וּמִן: וְ + מִן 🔅رسیدن حرف عطف به کلمه‌ای که با یکی از حروف بومَف (בּ, ו, מ, פ) شروع شده. تغییر صدای וְ از شوا به شروک. שׁוּב רָץ הַמְּלַמֵּד אֶל הָרַבִּי. دوباره دوید معلم نزد ربی. הָרַבִּי הִקְשִׁיב לְדִבְרֵי הַמְּלַמֵּד, ربی گوش کرد به سخنان معلم، וְאָמַר: و گفت: - לֵךְ וְהוֹצֵא אֶת הָעֵז וְאֶת הַתַּרְנְגֹלֶת מִן הַבַּיִת. - برو و خارج کن بز و مرغ را از خانه. הַמְּלַמֵּד הִתְפַּלֵּא מְאֹד, معلم تعجب کرد خیلی زیاد، אֲבָל הִתְבַּיֵּשׁ לִשְׁאֹל שְׁאֵלוֹת. اما خجالت کشید بپرسد سؤالی. הוּא הָלַךְ וְהוֹצִיא אֶת הָעֵז וְאֶת הַתַּרְנְגֹלֶת מֵהַבַּיִת. او رفت و خارج کرد بز و مرغ را از خانه. וְהִנֵּה נֵס! و اینک معجزه! הַמְּלַמֵּד וְאִשְׁתּוֹ הִסְתַּכְּלוּ זֶה בְּזוֹ معلم و همسرش نگاه کردند به یکدیگر וְקָרְאוּ פֶה אֶחָד: و فریاد زدند یک صدا: - כַּמָּה חָכָם הוּא רַבֵּנוּ! - چه زیرک است این ربی! אֵין עוֹד צְפִיפוּת בַּבַּיִת. دیگر ازدحامی در خانه نیست. אֵיזֶה פֶלֶא! چه معجزه‌ای! https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

به یاد تمام عزیزانی که به بهانه مرگ دختری، به شهادت رسیدند؛ معصومانه غریبانه و وحشیانه... 😭🖤😭🖤😭 #آرشام #سید_روح_الله #آرمان_عزیز و...