✅ کلمات جدید درس یازدهم:👇 בַּחוּץ: بیرون הַר (הָרִים): کوه חַלּוֹן (חַלּוֹנוֹת): پنجره יוֹצֵא: بیرون می‌رود יָם (יַמִּים): دریا יֹפִי ~ יופי: زیبایی כִּי: زیرا، چون כָּל כָּךְ: بسیار، خیلی زیاد מְשׁוֹרֵר (מְשׁוֹרְרִים): شاعر (مذکر) מְשׁוֹרֶרֶת (מְשׁוֹרְרוֹת): شاعر (مؤنث) נוֹפֵל: می‌افتد עוֹבֵר: می‌گذرد، عبور می‌کند עוֹד: همچنان، هنوز، بیشتر، دیگر עוֹלֶה: طلوع می‌کند، بالا می‌رود צִפּוֹר ~ ציפור (צִפֳרִים ~ ציפורים): پرنده (این کلمه مؤنث است) קָם: برمی‌خیزد רָץ: می‌دود שׁוֹקֵעַ: فرومی‌نشیند، غرق می‌شود שִׁיר (שִׁירִים): شعر، سرود שָׁם: آنجا שָׁמַיִם ~ שמיים: آسمان שֶׁמֶשׁ: خورشید (این کلمه معمولا مؤنث گرفته می‌شود.) שָׁר: شعر می‌گوید יֹפִי! ~ יופי! محشر، عالی https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ بررسی کلمه شاعر (מְשׁוֹרֵר):👇 מְשׁוֹרֵר به معنی شاعر، از ریشه שׁיר و در بینیان پعّل (שׁוֹרֵר) است. ✳️ همانطور که در صرف افعال با حرف دوم י یا ו در ریشه توضیح دادیم، در این بینیان، تبدیل حرف י به ו را داریم. ✳️ از سوی دیگر توجه داشته باشید، همانطور که در درس اول آموختیم، فعل مضارع در زبان عبری، در واقع اسم فاعل آن بینیان است. به این ترتیب، מְשׁוֹרֵר، هم به معنی شاعر است، و هم می‌تواند برای فعل مضارع مفردهای مذکر به کار رود. אֲנִי מְשׁוֹרֵר.=> من شعر می‌نویسم. אַתָּה מְשׁוֹרֵר.=> تو شعر می‌نویسی. הוּא מְשׁוֹרֵר.=> او شعر می‌نویسد. 🔅همینطور است باقی صیغه‌ها. ✳️ در تلفظ جمع‌های این کلمه نیز دقت کنید. حرفی که شوا دارد، به جای ساکن، با صدای کسره خوانده می‌شود. מְשׁוֹרְרִים (meshorerim) מְשׁוֹרְרוֹת (meshorerot) ✳️ همین ریشه فعل اگر در بینیان پاعل آورده شود، به معنی سرود یا آواز خواندن است که در همین درس یازده به آن اشاره شده است. https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

⭕️ הַפְּעָלִים שֶׁל שִׁעוּר יא (11) فعل‌های درس یازدهم 🔴 این فعل‌ها سالم صرف می‌شوند: 1️⃣ נ - פ - ל افتادن، چکیدن נוֹפֵל נוֹפְלִים נוֹפֶלֶת נוֹפְלוֹת 2️⃣ ע - ב - ר گذشتن، عبور کردن עוֹבֵר עוֹבְרִים עוֹבֶרֶת עוֹבְרוֹת ⚪️ فعلی که حرف سومش א است.‏ 3️⃣ י - צ - א خارج شدن יוֹצֵא יוֹצְאִים יוֹצֵאת יוֹצְאוֹת ⚫️ فعلی که حرف سومش ע است.‏ 4️⃣ שׁ - ק - ע غرق شدن، فرورفتن שׁוֹקֵעַ שׁוֹקְעִים שׁוֹקַעַת שׁוֹקְעוֹת 🌀 فعل‌هایی که حرف دومشان י یا ו است: 5️⃣ ק - ו - מ برخاستن، بلند شدن، بیدار شدن، بنا شدن، به وجود آمدن קָם קָמִים קָמָה קָמוֹת 6️⃣ ר - ו - צ دویدن רָץ רָצִים רָצָה רָצוֹת 7️⃣ שׁ - י - ר آواز خواندن، سرودن שָׁר שָׁרִים שָׁרָה שָׁרוֹת https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ بررسی متن درس یازدهم:👇 הַמְּשׁוֹרֵר شاعر בֹּקֶר. صبح [است]. הַשֶּׁמֶשׁ עוֹלָה בַּשָּׁמַיִם. خورشید طلوع می‌کند در آسمان. 🔺בַּשָּׁמַיִם: בְּ + הַ + שָׁמַיִם אוּרִי הַקָּטָן קָם اوری کوچک برمی‌خیزد 🔺אוּרִי הַקָּטָן: موصوف و صفت. اسم خاص به خودی خود معرفه است و هیچگاه حرف تعریف نمی‌گیرد، اما صفتش باید معرفه شود. וְיוֹשֵׁב עַל כִּסֵּא و می‌نشیند بر روی صندلی לְיַד הַחַלּוֹן. کنار پنجره. - אוּרִי! מָה אַתָּה עוֹשֶׂה? - اوری! چه تو می‌کنی؟ שׁוֹאֶלֶת הָאֵם. می‌پرسد مادر. - אִמָּא! הַשֶּׁמֶשׁ כָּל כָּךְ יָפָה - مامان! خورشید بسیار زیبا [است] כַּאֲשֶׁר הִיא יוֹצֵאת מִן הֶהָרִים. زمانی که او بیرون می‌آید از کوه‌ها. 🔺הֶהָרִים: הֶ + הָרִים حرف تعریف به הָ رسیده، صدای سه‌گل گرفته. צָהֳרַיִם. ظهر [است]. אוּרִי הַקָּטָן רָץ מִן הַבַּיִת. اوری کوچک [بیرون] می‌دود از خانه. - אוּרִי! לְאָן אַתָּה רָץ? - اوری! به کجا تو می‌دوی؟ - אִמָּא! שָׁם בַּגַּן עֵצִים יָפִים. - مامان! آنجا در باغ، درختان زیبایی [هست]. 🔺בַּגַּן: בְּ + הַ + גַּן עַל עֵץ روی درختی יוֹשֶׁבֶת צִפּוֹר קְטַנָּה. نشسته است پرنده‌ای کوچک. 🔺צִפּוֹר مؤنث است و فعل و صفتش مؤنث آمده‌ 🔺צִפּוֹר קְטַנָּה: موصوف و صفت. انطباق در جنس، تعداد و شناس. 🔺יוֹשֶׁבֶת: با توجه به متن، اسم فاعل ترجمه می‌شود. הַצִּפּוֹר שָׁרָה כָּל כָּךְ יָפֶה. آن پرنده می‌خواند بسیار زیبا. 🔺יָפֶה قید است، پس صرفا به صورت مفرد مذکر می‌آید. עֶרֶב. شب [است]. הָאָח וְהָאָחוֹת הַגְּדוֹלִים שֶׁל אוּרִי برادر و خواهر بزرگ اوری הֵם כְּבָר בַּבַּיִת. آنها دیگر اکنون در خانه [هستند]. - אֵיפֹה אוּרִי? - کجا [هست] اوری؟ מַה הוּא עוֹשֶׂה? چه او می‌کند؟ שׁוֹאֵל הָאָב. می‌پرسد پدر. - הוּא עוֹד בַּחוּץ. او هنوز بیرون [است]. 🔺בַּחוּץ: בְּ + הַ + חוּץ עוֹנִים הָאָח וְהָאָחוֹת. پاسخ می‌دهند برادر و خواهر. - אוּרִי! מָה אַתָּה עוֹשֶׂה בַּחוּץ? - اوری! چه تو می‌کنی بیرون؟ - אַבָּא! הַשֶּׁמֶשׁ כָּל כָּךְ יָפֶה - پدر! خورشید بسیار زیبا [است] כַּאֲשֶׁר הִיא נוֹפֶלֶת לַיָּם. زمانی که او می‌افتد در دریا. 🔺לַיָּם: לְ + הַ + יָם הַיָּמִים עוֹבְרִים. روزها می‌گذرد. הַשָּׁנִים עוֹבְרוֹת. سالها می‌گذرد. 🔺שָׁנִים: جمع שָׁנָה هست و مؤنث؛ بنابراین فعل هم مؤنث آمده (עוֹבְרוֹת). برای تشخیص جنس اسم، ملاک مفرد آن است. אוּרִי כְּבָר בָּחוּר גָּדוֹל. اوری دیگر اکنون پسر جوان بزرگی [است]. עַכְשָׁו הוּא יוֹדֵעַ اکنون او می‌داند כִּי הַשֶּׁמֶשׁ לֹא יוֹצֵאת מִן הֶהָרִים. که خورشید بیرون نمی‌آید از کوهها. עַכְשָׁו הוּא יוֹדֵעַ اکنون او می‌داند כִּי הַשֶּׁמֶשׁ לֹא נוֹפֶלֶת לַיָּם. که خورشید نمی‌افتد در دریا. עַכְשָׁו אוּרִי כּוֹתֵב שִׁירִים יָפִים. اکنون اوری می‌نویسد شعرهایی زیبا. הוּא כּוֹתֵב עַל הַיֹּפִי שֶׁל הַשֶּׁמֶשׁ او می‌نویسد درباره زیبایی خورشید כַּאֲשֶׁר הִיא עוֹלָה. زمانی که او (خورشید) طلوع می‌کند. הוּא כּוֹתֵב עַל הַיֹּפִי שֶׁל הַשֶּׁמֶשׁ او می‌نویسد درباره زیبایی خورشید כַּאֲשֶׁר הִיא שׁוֹקַעַת. زمانی که او (خورشید) غروب می‌کند. הוּא כּוֹתֵב עַל הַיֹּפִי שֶׁל הַשָּׁמַיִם וְשֶׁל הַיָּם. او می‌نویسد درباره زیبایی آسمان و دریا. הוּא כּוֹתֵב עַל הָעֵצִים וְעַל הַצִּפֳרִים. او می‌نویسد درباره درختان و درباره پرندگان. יֹפִי! عالی [است]! אוּרִי הוּא עַכְשָׁו מְשׁוֹרֵר. اوری او اکنون شاعر [است]. 🔺הוּא: برای زیبایی جمله آمده و اگر نباشید، جمله همچنان درست است. ✳️ چند نکته: 🔅به عناصر طبیعت، همچون خورشید و آسمان دقت کنید. همه معرفه آمده‌اند (הַשָּׁמַיִם, הַשָּׁמַיִם). این یک قاعده است. 🔅وقتی درباره کلیت صحبت می‌شود، موضوع معرفه می‌آید، مثل اشاره به زیبایی کلیت درختان و پرندگان (הָעֵצִים, הַצִּפֳרִים). 🔅به حرفهای اضافه‌ای چون עַל و שֶׁל دقت کنید. اگر در یک جمله به چند اسم با آن حرف اضافه اشاره شود، حتما برای هر اسم بطور مستقل آن حرف را می‌آورند: עַל הָעֵצִים וְעַל הַצִּפֳרִים. https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

متن

✅ متن ماله درس یازدهم:👇 המשורר בוקר. השמש עולה בשמיים. אורי הקטן קם ויושב על כיסא ליד החלון. - אורי! מה אתה עושה? שואלת האם. - אימא! השמש כל כך יפה כאשר היא יוצאת מן ההרים. צהריים. אורי הקטן רץ מן הבית. - אורי! לאן אתה רץ? - אימא! שם בגן עצים יפים. על עץ יושבת ציפור קטנה. הציפור שרה כל כך יפה. ערב. האח והאחות הגדולים של אורי הם כבר בבית. - איפה אורי? מה הוא עושה? שואל האב. - הוא עוד בחוץ. עונים האח והאחות. - אורי! מה אתה עושה בחוץ? - אבא! השמש כל כך יפה כאשר היא נופלת לים. הימים עוברים. השנים עוברות. אורי כבר בחור גדול. עכשיו הוא יודע כי השמש לא יוצאת מן ההרים. עכשיו הוא יודע כי השמש לא נופלת לים. עכשיו אורי כותב שירים יפים. הוא כותב על היופי של השמש כאשר היא עולה. הוא כותב על היופי של השמש כאשר היא שוקעת. הוא כותב על היופי של השמיים ושל הים. הוא כותב על העצים ועל הציפורים. יופי! אורי הוא עכשיו משורר. https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

#جلسه_دوم_سطح_سه👇 #پاسخ_تمرین‌های_درس_یازده #قواعد_درس_دوازده #صرف_فعل‌های_حالت #בְּ_همراه_ضمیرهای_متصل #עִם_همراه_ضمیرهای_متصل #کلمات_جدید_درس_دوازده #صرف_فعل‌های_درس_دوازده #بررسی_متن_درس_دوازده #متن_ماله_درس_دوازده #عدد_یک_با_معدود #عدد_دو_با_معدود

✅ پاسخ تمرین‌های درس یازده کتاب هیسود:👇 1. מְשׁוֹרֵר זֶה (הַמְּשׁוֹרֵר הַזֶּה) כּוֹתֵב שִׁירִים עַל הַיֹּפִי שֶׁל הַחַיִּים. 2. אֲנִי יוֹצֵא אֶל הָעֲבוֹדָה (לָעֲבוֹדָה) כַּאֲשֵׁר הַשֶּׁמֶשׁ עוֹלָה. 3. הַצִּפֳּרִים (הצפורים) שִׁרִוֹת כָּל כָּךְ יָפֶה. 4. אֲנִי פּוֹתַחַת הַחַלּוֹנוֹת בַּבֹּקֶר (בבוקר) וַאֲנִי סוֹגֶרֶת הַחַלּוֹנוֹת בָּעֶרֶב. 5. הִיא (הִנֵּה) יוֹשֶׁבֶת בַּחוּץ כַּאֲשֵׁר הַשֶּׁמֶשׁ שׁוֹקַעַת (הִנֵּה). 6. כַּאֲשֵׁר אֲנַחְנוּ רוֹאִים אִישׁ זָקֶן, אֲנַחְנוּ קָמִים מִן הַסַּפְסָל. 7. אֲנִי חוֹשֶׁבֶת כִּי הֵם עוֹד שָׁם. 8. יְלָדוֹת קְטַנוֹת לֹא יוֹצְאוֹת מִן הַבַּית בָּעֶרֶב בְּלִי הָאֵם אוֹ הָאָב. 9. הַיֶּלֶד הַקָּטָן חוֹשֵׁב כִּי הַשֶּׁמֶשׁ נוֹפֶלֶת לַיָּם. 10. הָאִישׁ עוֹלֶה עַל הָהָר. 11. יֵשׁ הַרְבֵּה עָרִים גְּדוֹלוֹת עַל-יַד (לְיַד) הַיָּם. 12. כָּךְ הוּא עוֹבֵד כָּל הַשָּׁנִים. 13. הָאֹכֶל (האוכל) כְּבָר עַל הַשֻּׁלְחָן (השולחן). 14. הִיא (הִנֵּה) רָצָה אֶל הַסִּפְרִיָה כִּי הִיא צְרִיכָה סֵפֶר. 15. הַיֹּפִי עוֹבֵר, הַחַיִּים עוֹבְרִים. 16. הַשָּׁמַיִם כָּל כָּךְ יָפִים כַּאֲשֵׁר הַשֶּׁמֶש שׁוֹקַעַת בָּעֶרֶב. https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✳️ قواعد درس دوازده کتاب هیسود:👇 الف) فعل‌های حالت (Stative Verbs): فعل‌هایی که تا به اینجا آموختیم، فعل‌های کُنِش (Actional Verbs) بودند؛ فعل‌هایی که به بیان عملی می‌پردازند. مانند: הוֹלֵךְ קוֹרֵא לוֹמֵד כּוֹתֵב دسته دیگری از فعل‌ها نیز هستند که فعل‌های حالت نامیده می‌شوند و به بیان حالتی پرداخته، به عنوان صفت نیز به کار می‌روند. گرسنه=> רָעֵב خسته=> עָיֵף تشنه=> צָמֵא زمان حال این افعال به صورت زیر صرف می‌شوند: الگو: ~ָ~ֵ~ ~ְ~ֵ~ָה ~ְ‏~ֵ~ִים ~ְ~ֵ~וֹת ۱. مفرد مذکر: (אֲנִי- אַתָּה- הוּא) רָעֵב، עָיֵף، צָמֵא ۲. مفرد مؤنث: (אֲנִי- אַתְּ- הִיא) רְעֵבָה، עֲיֵפָה، צְמֵאָה ۳. جمع مذکر: (אֲנַחְנוּ- אַתֶּם- הֵם) רְעֵבִים، עֲיֵפִים، צְמֵאִים ۴. جمع مؤنث: (אֲנַחְנוּ- אַתֶּן- הֵן) רְעֵבוֹת، עֲיֵפוֹת، צְמֵאוֹת ✳️ از دست دادن کاماتص در مفرد مؤنث و جمع‌ها، به دلیل تغییر در تکیه صدا از حرف دوم به حرف سوم است. (ر. ک. به: درس ۵.) ب) صرف حروف اضافه בְּ... و עִם: این دو حرف اضافه نیز مانند לְ... می‌توانند با ضمایر متصل صرف شوند. בִּי בְּךָ בָּך בּוֹ בָּה בָּנוּ בָּכֶם בָּכֶן בֶּהָם בָּהֶן עִמִּי עִמְּךָ עִמָּךְ עִמּוֹ עִמָּה עִמָּנוּ עִמָּכֶם עִמָּכֶן עִמָּהֶם עִמָּהֶן https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ کلمات جدید درس دوازدهم:👇 אוֹכֵל: می‌خورد בָּא: می‌آید בָּשָׁר: گوشت דָּג (דָּגִים): ماهی יַחַד: با هم לֶחֶם: نان מִדְבָּר (מִדְבָּרִים): صحرا מַיִם ~ מיים: آب מָלֵא, מְלֵאָה: پر از، مملو از מֶלַח: نمک מֶלְצַר (מֶלְצָרִים): پیشخدمت מָן: مَن و سلویٰ מִסְעָדָה (מִסְעָדוֹת): غذاخوری מָקוֹם (מְקוֹמוֹת): جا، مکان، جایگاه מֹשֶׁה: موسی סִינַי: سینا עָיֵף, עֲיֵפָה: خسته פּוֹגֵשׁ: دیدار می‌کند، ملاقات می‌کند צָמֵא, צְמֵאָה: تشنه קָפֶה: کافه רָעֵב, רְעֵבָה: گرسنه שָׂם: می‌گذارد، می‌نهد ✅ הַפְּעָלִים שֶׁל שִׁעוּר יב (12) فعل‌های درس دوازده 🔴 این فعل‌ها سالم صرف می‌شوند: 1️⃣ א - כ - ל خوردن אוֹכֵל אוֹכְלִים אוֹכֶלֶת אוֹכְלוֹת 🔅دقت داشته باشیم که در این فعل، حرف سوم خاف است و سالم صرف می‌شود. هنگام صرف آن را با خِت که حلقی است و برای صرف قاعده خاص دارد، اشتباه نگیریم. 2️⃣ פ - ג - ש ملاقات کردن، دیدار کردن פּוֹגֵשׁ פּוֹגְשׁים פּוֹגֶשֶׁת פּוֹגְשׁוֹת 🌀 فعل‌هایی که حرف دومشان י یا ו است: 3⃣ ש - י - ם שָׂם שָׂמִים שָׂמָה שָׂמוֹת 4⃣ ב - ו - א בָּא בָּאִים בָּאָה בָּאוֹת 💢 فعل‌های حالت: 5⃣ ע - י - ף خسته بودن עָיֵף (עייף) עֲיֵפִים (עייפים) עֲיֵפָה (עייפה) עֲיֵפוֹת (עייפוות) 6⃣ צ -מ - א تشنه بودن צָמֵא צְמֵאִים צְמֵאָה צְמֵאוֹת 7⃣ ר - ע - ב گرسنه بودن רָעֵב רְעֵבִים רְעֵבָה רְעֵבוֹת https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ بررسی متن درس دوازدهم:👇 מָן מִן הַשָּׁמַיִם منّ از آسمان אָדוֹן כֹּהֵן עָיֵף וְרָעֵב. آقای کهن خسته و گرسنه [است]. הוּא הוֹלֵךְ לְמִסְעָדָה. او می‌رود به غذاخوری. בַּדֶּרֶךְ הוּא פּוֹגֵשׁ חָבֵר. در راه او دیدار می‌کند با دوستی. הַשֵּׁם שֶׁל הֶחָבֵר דָּוִד לֵוִי. نام دوست داوود لوی [است]. 🔺הֶחָבֵר: دوست در این جمله معرفه شده، چون می‌دانیم منظور همان دوستی است که در راه دیده. - לְאָן אַתָּה הוֹלֵךְ? به کجا تو می‌روی؟ שׁוֹאֵל אָדוֹן לֵוִי. می‌پرسد آقای لوی. אָדוֹן כֹּהֵן עוֹנֶה: آقای کهن پاسخ می‌دهد: - אֲנִי הוֹלֵךְ לִרְחוֹב הַמֶּלֶך דָּוִד. من می‌روم به خیابان پادشاه داوود. אֲנִי רָעֵב מְאֹד من گرسنه [هستم] بسیار וְשָׁם יֵשׁ מִסְעָדָה טוֹבָה. و آنجا وجود دارد غذاخوری خوبی. 🔺מִסְעָדָה טוֹבָה: موصوف و صفت. انطباق در عدد، جنس و شناس. הָאֹכֶל טוֹב, غذا خوب [است] וְלֹא עוֹלֶה הַרְבֵּה כֶּסֶף. و نمی‌ارزد خیلی پولی (خیلی گران نیست). 🔅این جمله اصطلاح خوبی برای حفظ و استفاده کردن است. - הַאִם אַתָּה אוֹכֵל תָּמִיד בְּמִסְעָדָה? آیا تو [غذا] می‌خوری همیشه در غذاخوری؟ - לֹא, רַק בַּצָּהֳרַיִם. - نه، فقط ظهرها. 🔺בַּצָּהֳרַיִם: ما در فارسی صرف گفتن، ظهر، شب یا صبح، زمان کار را می‌گوییم. اما در زبان عبری از حرف اضافه בְּ هم استفاده می‌شود. و البته چون زمانها معرفه هستند، حرف تعریف (הַ) هم در این حرف اضافه ادغام می‌شود: בָּעֶרֶב, בַּבֹּקֶר. בָּעֶרֶב הָאִשָּׁה בַּבַּיִת شبها همسر (همسرم) در خانه [است] 🔺בָּעֶרֶב: نکته اشاره شده در خط بالا. 🔺הָאִשָּׁה: چون هنوز صفت ملکی نخوانده‌ایم، نتوانسته از اصطلاح «همسرم» استفاده کند. ولی حرف تعریف را دارد. וְאָז אֲנִי אוֹכֵל עִמָּהּ. و پس من [غذا] می‌خورم با او. - יֹפִי! - عالی است! גַּם אֲנִי הוֹלֵךְ לַמִּסְעָדָה. همچنین من می‌روم به غذاخوری. אוֹמֵר הֶחָבֵר. گفت [آن] دوست. גַּם אֲנִי רָעֵב וְצָמֵא. همچنین من (من نیز) گرسنه و تشنه [هستم]. הַחֲבֵרִים הוֹלְכִים יַחַד. دوستان می‌روند با هم. הֵם בָּאִים לַמִּסְעָדָה. آنها می‌آیند به غذاخوری. הַמִּסְעָדָה מְלֵאָה אֲנָשִׁים. غذاخوری مملو از مردم [است]. 🔺מְלֵאָה (پر، مملو) حرف اضافه ندارد، اما برای ترجمه در فارسی حرف اضافه «از» لازم است. הָרַעַשׁ גָּדוֹל صدا زیاد [است] וְכִמְעַט אֵין בָּהּ מָקוֹם. و تقریبا وجود ندارد در آن جایی. 🔺וְכִמְעַט: וְ + כִּמְעַט 🔅افتادن داگش כּ با آمدن וְ بر سر کلمه. פִּתְאֹם הֵם רוֹאִים ناگهان آنها می‌بینند אִישׁ וְאִשָּׁה קָמִים מִן הַשֻׁלְחָן לְיַד הַחַלּוֹן. مرد و زنی را [که] برمی‌خیزند از میز کنار پنجره. הַחֲבֵרִים הוֹלְכִים אֶל הַשֻׁלְחָן دوستان می‌روند به سمت میز וְיוֹשְׁבִים. و می‌نشینند. מֶלְצַר בָּא. پیشخدمت می‌آید. הַמֶּלְצַר שָׂם מַיִם, מֶלַח וְלֶחֶם עַל הַשֻׁלְחָן. پیشخدمت می‌گذارد آب، نمک و نان بر روی میز. אָדוֹן כֹּהֵן אוֹמֵר: آقای کهن می‌گوید: - אֲנַחְנוּ רְעֵבִים מְאֹד. - ما گرسنه [هستیم] خیلی زیاد. מַה יֵּשׁ לָכֶם הַיּוֹם? چه هست برای شما امروز؟(امروز چه دارید؟) - יֵשׁ לָנוּ הַרְבֵּה דְּבָרִים טוֹבִים. - هست برای ما(ما داریم) خیلی چیزهای خوب. 🔺דְּבָרִים טוֹבִים: موصوف و صفت. انطباق در عدد، جنس و شناس. עוֹנֶה הַמֶּלְצַר. پاسخ می‌دهد پیشخدمت. - מָה, לְמָשָׁל? - چه، برای مثال؟ שׁוֹאֵל אָדוֹן כֹּהֵן. می‌پرسد آقای کهن. - יֵשׁ לָנוּ הַיּוֹם בָּשָׁר טוֹב מְאֹד. - هست برای ما(ما داریم) امروز گوشت خیلی خوبی. עוֹנֶה הַמֶּלְצַר. پاسخ می‌دهد پیشخدمت. אָדוֹן כֹּהֵן אוֹמֵר: آقای کهن می‌گوید: - אֲנִי לֹא רוֹצֶה בָּשָׁר. - من نمی‌خواهم گوشت. מָה עוֹד יֵשׁ לָכֶם? دیگر چه هست برای شما؟(دیگر چه دارید؟) - יֵשׁ לָנוּ הַיּוֹם דָּגִים טוֹבִים מְאֹד. - هست برای ما(ما داریم) ماهی خیلی خوبی. עוֹנֶה הַמֶּלְצַר. پاسخ می‌دهد پیشخدمت. - לֹא, אֲנִי לֹא אוֹהֵב דָּגִים. نه، من دوست ندارم ماهی. אוֹמֵר אָדוֹן כֹּהֵן. می‌گوید آقای کهن. - יֵשׁ לָנוּ - هست برای ما (ما داریم) קָפֶה, עוּגוֹת טוֹבוֹת וְגַם גְּלִידָה. کافه، کیک‌های خوب و همچنین بستنی. אוֹמֵר הַמֶּלְצַר. می‌گوید پیشخدمت. - אֲנִי לֹא רוֹצֶה עוּגָה אוֹ גְּלִידָה. من نمی‌خواهم کیک یا بستنی. אוֹמֵר אָדוֹן כֹּהֵן. می‌گوید آقای کهن. - אִם כֵּן, מָה אַתָּה רוֹצֶה? اگر چنین است، چه تو می‌خواهی؟ אוֹמֵר הַמֶּלְצַר. می‌گوید پیشخدمت. הַאִם אַתָּה רוֹצֶה מָן מִן הַשָּׁמַיִם? آیا تو می‌خواهی من از آسمان؟ פֹּה מִסְעָדָה اینجا غذاخوری [است] וְלֹא מִדְבַּר סִינַי! و نه صحرای سینا! אֲנִי רַק מֶלְצַר من فقط پیشخدمت[هستم] וְלֹא מֹשֶׁה! و نه موسی! https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ متن ماله درس دوازدهم:👇 מן מן השמיים אדון כוהן עייף ורעב. הוא הולך למסעדה. בדרך הוא פוגש חבר. השם של החבר דוד לוי. - לאן אתה הולך? שואל אדון לוי. אדון כוהן עונה: - אני הולך לרחוב המלך דוד. אני רעב מאוד ושם יש מסעדה טובה. האוכל טוב, ולא עולה הרבה כסף. - האם אתה אוכל תמיד במסעדה? - לא רק בצהריים. בערב האישה בבית ואז אני אוכל עימה. - יופי! גם אני הולך למסעדה. אומר החבר. גם אני רעב וצמא. החברים הולכים יחד. הם באים למסעדה. המסעדה מלאה אנשים. הרעש גדול וכמעט אין בה מקום. פתאום הם רואים איש ואישה קמים מן השולחן ליד החלון. החברים הולכים אל השולחן ויושבים. מלצר בא. המלצר שם מיים, מלח ולחם על השולחן. אדון כוהן אומר: - אנחנו רעבים מאוד. מה יש לכם היום? - יש לנו הרבה דברים טובים. עונה המלצר. - מה, למשל? שואל אדון כוהן. - יש לנו היום בשר טוב מאוד. עונה המלצר. אדון כוהן אומר: - אני לא רוצה בשר. מה עוד יש לכם? - יש לנו היום דגים טובים מאוד. עונה המלצר. - לא, אני לא אוהב דגים. אומר אדון כוהן. - יש לנו קפה, עוגות טובות וגם גלידה. אומר המלצר. - אני לא רוצה עוגה או גלידה. אומר אדון כוהן. - אם כן, מה אתה רוצה? אומר המלצר. האם אתה רוצה מן מן השמים? פה מסעדה ולא מדבר סיני! אני רק מלצר ולא מושה. https://eitaa.com/ebri_biyamoozim