✅ قواعد درس بیست و هفت (۱):👇 الف) فعل לָקַחַת: این فعل در زمان حال و گذشته، باقاعده است، اما در مصدر و آینده، بی‌قاعده. در زمان آینده، این فعل مانند دسته פ"נ صرف می‌شود و حرف اولش می‌افتد و به نشانه این حذف، حرف دوم داگش می‌گیرد. לָקַחַת- گرفتن، برداشتن אֲנִי אֶקַּח אֲנַחְנוּ נִקַּח אַתָּה תִּקַּח אַתֶּם תִּקְּחוּ אַתְּ תִּקְּחִי אַתֶּן תִּקַּחְנָה הוּא יִקַּח הֵם יִקְּחוּ הִיא תִּקַּח הֵן תִּקַּחְנָה https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ قواعد درس بیست و هفت (۲):👇 ب) فعل נָתַן از دسته פ"נ: جز در زمان حال، باقی زمان‌های این فعل و مصدر آن بی‌قاعده است. مصدر آن לָתֵת و صرف گذشته و آینده آن به صورت زیر است. לָתֵת- دادن، اجازه دادن گذشته: אֲנִי נָתַתִּי אֲנַחְנוּ נָתַנּוּ אַתָּה נָתַתָּ אַתֶּם נָתַתֶּם אַתְּ נָתַתְּ אַתֶּן נָתַתֶּן הוּא נָתַן הֵם נָתְנוּ הִיא נָתְנָה הֵן נָתְנוּ آینده: אֲנִי אֶתֵּן אֲנַחְנוּ נִתֵּן אַתָּה תִּתֵּן אַתֶּם תִּתְּנוּ אַתְּ תִּתְּנִי אַתֶּן תִּתֵּנָּה הוּא יִתֵּן הֵם יִתְּנוּ הִיא תִּתֵּן הֵן תִּתֵּנָּה 🔅توجه داشته باشید در صیغه‌هایی که دو נ در کنار هم آمده (حرف سوم ریشه و شناسه فعل)، در هم ادغام شده و داگش گرفته است. https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ قواعد درس بیست و هفت (۳):👇 ج) אֶרֶץ: واژه אֶרֶץ (سرزمین، کشور، زمین) که اصطلاحاً برای سرزمین فلسطین نیز استفاده می‌شود، زمانی که حرف تعریف یا اضافه می‌گیرد، تبدیل به אָרֶץ می‌شود. הָאָרֶץ לָאָרֶץ בָּאָרֶץ https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ הַפְּעָלִים שֶׁל שִׁעוּר כז (27)👇 فعل‌های درس بیست و هفتم: 1⃣ ג - ד - ל 🔅مصدر: לִגְדֹּל (לגדול) بزرگ شدن، رشد کردن، افزایش یافتن 🔅زمان حال: גָּדֵל גְּדֵלִים גְּדֵלָה גְּדֵלוֹת 🔅زمان گذشته: גָּדַלְתִּי גָּדַלְנוּ גָּדַלְתָּ גְּדַלְתֶּם גָּדַלְתְּ גְּדַלְתֶּן גָּדֵל (גָּדַל) גָּדְלוּ גָּדְלָה גָּדְלוּ 🔅زمان آینده: אֶגְדַּל נִגְדַּל תִּגְדַּל תִּגְדְּלוּ תִּגְדְּלִי תִּגְדַּלְנָה יִגְדַּל יִגְדְּלוּ תִּגְדַּל תִּגְדַּלְנָה 2⃣ ל - ק - ח 🔅مصدر: לָקַחַת گرفتن 🔅زمان حال: לוֹקֵחַ לוֹקְחִים לוֹקַחַת לוֹקְחוֹת 🔅زمان گذشته: לָקַחְתִּי לָקַחְנוּ לָקַחְתָּ לְקַחְתֶּם לָקַחְתְּ לְקַחְתֶּן לָקַח לָקְחוּ לָקְחָה לָקְחוּ 🔅زمان آینده: אֶקַּח נִקַּח תִּקַּח תִּקְּחוּ תִּקְּחִי תִּקַּחְנָה יִקַּח יִקְּחוּ תִּקַּח תִּקַּחְנָה 3⃣ נ - ת - ן 🔅مصدر: לָתֵת دادن، اجازه دادن 🔅زمان حال: נוֹתֵן נוֹתְנִים נוֹתֶנֶת נוֹתְנוֹת 🔅زمان گذشته: נָתַתִּי נָתַנּוּ נָתַתָּ נְתַתֶּם נָתַתְּ נְתַתֶּן נָתַן נָתְנוּ נָתְנָה נָתְנוּ 🔅زمان آینده: אֶתֵּן נִתֵּן תִּתֵּן תִּתְּנוּ תִּתְּנִי תִּתֵּנָּה יִתֵּן יִתְּנוּ תִּתֵּן תִּתֵּנָּה 4⃣ שׁ - א - ב 🔅مصدر: לִשְׁאֹב کشیدن (مایعات، آب، گاز و...)، تلمبه زدن 🔅زمان حال: שׁוֹאֵב שׁוֹאֲבִים שׁוֹאֶבֶת שׁוֹאֲבוֹת 🔅زمان گذشته: שָׁאַבְתִּי שָׁאַבְנוּ שָׁאַבְתָּ שְׁאַבְתֶּם שָׁאַבְתְּ שְׁאַבְתֶּן שָׁאַב שָׁאֲבוּ שָׁאֲבָה שָׁאֲבוּ 🔅زمان آینده: אֶשְׁאַב נִשְׁאַב תִּשְׁאַב תִּשְׁאֲבוּ תִּשְׁאֲבִי תִּשְׁאַבְנָה יִשְׁאַב יִשְׁאֲבוּ תִּשְׁאַב תִּשְׁאַבְנָה https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ متن ماله درس بیست و هفتم:👇 אֱלִיעֶזֶר וְרִבְקָה אַבְרָהָם ושָׂרָה היו זקנים כאשר שרה ילדה את יִצְחָק. יצחק גדל והיה לאיש. אברהם ראה שבא הזמן לקחת אישה ליצחק. הוא קרא לאֱלִיעֶזֶר, העבד שלו, ואמר לו: - אינני רוצה לקחת ליצחק אישה מן הבנות הרעות של ארץ כְּנַעַן. המשפחה שלי באה מארץ אֲרָם. אני רוצה שיצחק יקח אישה משם, ואני מוכן לשלוח אותך שמה. אתן לך גמלים ועבדים ואתה תלך לארץ ארם. אני נותן לך ברכה, שה' ישמור אותך בדרך אשר תלך בה, וייתן לך כוח לעבור את המדבר הגדול והנורא, ותבוא בשלום לארץ ארם. שם יעזור לך ה' למצוא אישה טובה ליצחק. גם תכשיטים וכלים יקרים תקח אתך כדי לתת מתנות לנערה ולהורים שלה. אליעזר לקח את העבדים, את הגמלים ואת המתנות ויצא לדרך. הוא עבר מדברים ונהרות, ערים וארצות, ובסוף, אחרי ימים רבים, הוא בא אל ארץ ארם. אליעזר ידע שהבנות של העיר באות בערב אל המעיין לשאוב מיים. לכן, שם אפשר יהיה לפגוש בנות רבות כדי לבחור אשה טובה ליצחק. הוא לא נח אפלו רגע. בלב מלא תקווה הלך מייד שמה. הוא עמד לא רחוק מן המעיין, ולא זז משם זמן רב. פתאום הוא ראה נערה יפה עולה לאט מן המעיין עם כד מלא מיים. הוא הלך מהר אל הנערה ואמר לה: - אני איש זר בארץ הזאת. באתי מדרך ארוכה וקשה. עברתי ערים וארצות רבות, אני עייף וצמא. האם תתני לי לשתות טיפות אחדות מן הכד שלך? - בשמחה רבה, ענתה הנערה. הנה מיים בשבילך, וגם אלך ואשאב עוד מיים ואתן לגמלים שלך. הלב הטוב של הנערה והיפי שלה עשו רשם חזק על אליעזר. היא בוודאי תהיה אישה טובה ליצחק, כך חשב אליעזר, וכן היה. הנערה הזאת היא רִבְקָה, האישה של יצחק, והאם של עֵשָׂו ויַעֲקֹב. https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ بررسی متن درس بیست و هفتم (۱):👇 📝 عنوان: אֱלִיעֶזֶר וְרִבְקָה 📝 بند اول: אַבְרָהָם וְשָׂרָה הָיוּ זְקֵנִים ابراهیم و سارا بودند پیر כַּאֲשֶׁר שָׂרָה יָלְדָה אֶת יִצְחָק. زمانی که سارا به دنیا آورد اسحاق را. יִצְחָק גָּדַל וְהָיָה לָאִישׁ. اسحاق بزرگ شد و شد مردی. אַבְרָהָם רָאָה ابراهیم دید שֶׁבָּא הַזְּמַן که آمده زمان לָקַחַת אִשָּׁה לְיִצְחָק. گرفتن همسری برای اسحاق. הוּא קָרָא לֶאֱלִיעֶזֶר, او صدا زد الیعاذر را، הָעֶבֶד שֶׁלּוֹ, بنده‌اش، וְאָמַר לוֹ: و گفت به او: 📝 بند دوم: - אֵינֶנִּי רוֹצֶה - نمی‌خواهم 🔺استفاده از אֵין صرف‌شده برای منفی کردن فعل. ۱. این قاعده تنها برای افعال زمان حال قابل استفاده است. ۲. بدون صرف و صرفا با استفاده از אֵין هم می‌توان منفی کرد. ۳. برای منفی کردن فعل زمان حال با استفاده از אֵין، باید آن را پیش از فاعل آورد، برخلاف לֹא که پیش از فعل می‌آید. ۴. چنانچه אֵין صرف شده باشد، دیگر نیازی به آوردن فاعل نیست و می‌توان حالت صرف‌شده אֵין را پیش از فعل زمان حال آورد. לָקַחַת לְיִצְחָק אִשָּׁה بگیرم برای اسحاق زنی מִן הַבָּנוֹת הָרָעוֹת שֶׁל אֶרֶץ כְּנַעַן. از دختران بد سرزمین کنعان. הַמִּשְׁפָּחָה שֶׁלִּי בָּאָה מֵאֶרֶץ אֲרָם. خانواده من آمده‌اند از سرزمین ارم (اهل سرزمین ارم هستند). אֲנִי רוֹצֶה من می‌خواهم שֶׁיִּצְחָק יִקַּח אִשָּׁה מִשָּׁם, که اسحاق بگیرد زنی از آنجا، 🔺استفاده از فعل آینده (יִקַּח) برای بیان آرزو וַאֲנִי מוּכָן לִשְׁלֹחַ אוֹתְךָ שָׁמָּה. و من می‌خواهم بفرستم تو را به آنجا. 🔺וַאֲנִי: رسیدن حرف عطف به صدای خطف پتخ و تغییر صدایش از شوا به پتخ 🔺שָׁמָּה: مقصد معرفه و استفاده از کاماتص هی در آخر آن به جای حرف اضافه לְ یا אֶל قبل از آن. אֶתֵּן לְךָ خواهم داد به تو גְּמַלִּים וַעֲבָדִים شتران و برده‌هایی 🔺וַעֲבָדִים: رسیدن حرف عطف به صدای خطف پتخ و تغییر صدایش از شوا به پتخ וְאַתָּה תֵּלֵךְ לְאֶרֶץ אֲרָם. و‌ تو خواهی رفت به سرزمین ارم. אֲנִי נוֹתֵן לְךָ בְּרָכָה, من می‌دهم به تو برکت، שֶׁה' יִשְׁמֹר אוֹתְךָ تا خدا محافظت کند تو را בַּדֶּרֶךְ אֲשֶׁר תֵּלֵךְ בָּהּ, در سفری که خواهی رفت به آن، וְיִתֵּן לְךָ כֹּחַ و بدهد به تو نیرو לַעֲבֹר אֶת הַמִּדְבָּר הַגָּדוֹל וְהַנּוֹרָא, تا بگذری از صحرای بزرگ و هولناک، 🔺دقت: فعل לַעֲבֹר به دنبالش حرف اضافه ندارد. اما در فارسی فعل «گذشتن» حرف اضافه «از» را به دنبال دارد. וְתָבוֹא בְּשָׁלוֹם לְאֶרֶץ אֲרָם. و بروی به سلامت به سرزمین ارم. 🔺וְתָבוֹא: داگش תּ به خاطر اضافه شدن حرف عطف بر سر آن، و رفتنش به وسط کلمه، افتاده. שָׁם יַעֲזֹר לְךָ ה' آنجا کمک خواهد کرد به تو خدا לִמְצֹא אִשָּׁה טוֹבָה לְיִצְחָק. که بیابی همسری خوب برای اسحاق. גַּם תַּכְשִׁיטִים וְכֵלִים יְקָרִים תִּקַּח אִתְּךָ همچنین جواهرات و‌ ظروف گرانقیمت بردار با خودت 🔺וְכֵלִים: داگش כּ به خاطر اضافه شدن حرف عطف بر سر آن، و رفتنش به وسط کلمه، افتاده. כְּדֵי לָתֵת מַתָּנוֹת לַנַּעֲרָה וְלַהוֹרִים שֶׁלָּהּ. تا بدهی هدیه به دختر و والدین او. https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ بررسی متن درس بیست و هفتم (۲):👇 📝 بند سوم: אֱלִיעֶזֶר לָקַח الیعاذر برداشت אֶת הָעֲבָדִים, אֶת הַגְּמַלִּים וְאֶת הַמַּתָּנוֹת برده‌ها، شتران و هدیه‌ها را 🔺אֶת که بر سر مفعول معرفه می‌آید، بر سر تک تک مفعول‌ها، جداگانه می‌آید. וְיָצָא לַדֶּרֶךְ. و‌ رفت به سفر. הוּא עָבַר מִדְבָּרִים וּנְהָרוֹת, עָרִים וַאֲרָצוֹת, او گذشت از صحراها و رودها، جنگل‌ها و سرزمین‌ها 🔺וּנְהָרוֹת: تغییر صدای حرف عطف از شوا به شروک، به دلیل ممنوعیت دو شوا در اول کلمه. וּבַסּוֹף, و در پایان، 🔺וּבַסּוֹף: וְ + בְּ + הַ + סוֹף 🔅تغییر صدای حرف عطف از شوا به شروک، به دلیل رسیدن به یکی از حروف بومَف (בּ, ו, מ, ף) 🔅حذف داگش בְּ به دلیل رفتن به وسط کلمه 🔅ادغام حرف اضافه בְּ با حرف تعریف הַ. 📝 بند چهارم: אַחֲרֵי יָמִים רַבִּים, پس از روزهای زیادی، הוּא בָּא אֶל אֶרֶץ אֲרָם. او آمد به سرزمین ارم. אֱלִיעֶזֶר יָדַע الیعاذر می‌دانست שֶׁהַבָּנוֹת שֶׁל הָעִיר בָּאוֹת בָּעֶרֶב که دختران شهر می‌آیند هنگام عصر אֶל הַמַּעְיָן לִשְׁאֹב מַיִם. به [کنار] چشمه تا بکشند آب. לָכֵן, שָׁם אֶפְשָׁר יִהְיֶה לִפְגֹשׁ בָּנוֹת רַבּוֹת بنابراین، آنجا ممکن بود ببیند دختران زیادی כְּדֵי לִבְחֹר אִשָּׁה טוֹבָה לְיִצְחָק. تا برگزیند همسری خوب برای اسحاق. הוּא לֹא נָח אֲפִלּוּ רֶגַע. او استراحت نکرد حتی لحظه‌ای. בְּלֵב מָלֵא תִּקְוָה با قلبی آکنده از امید 🔺מָלֵא حرف اضافه ندارد. הָלַךְ מִיָד שָׁמָּה. رفت فورا به آنجا. 🔺שָׁמָּה: مقصد معرفه، همراه با کاماتص و‌ هی. הוּא עָמַד לֹא רָחוֹק מִן הַמַּעְיָן, او‌ ایستاد نه [چندان] دور از چشمه، 🔺רָחוֹק מִן: دقت به حرف اضافه مناسب کلمه רָחוֹק. וְלֹא זָז מִשָּׁם זְמַן רַב. و حرکت نکرد از آنجا زمانی طولانی. 🔺מִשָּׁם: מִן + שָׁם داگش شین به نشانه حذف نون است. פִּתְאֹם הוּא רָאָה נַעֲרָה יָפָה ناگهان او دید دختری زیبا עוֹלָה לְאַט מִן הַמַּעְיָן بالا می‌آید آهسته از چشمه עִם כַּד מָלֵא מַיִם. با کوزه‌ای پر از آب. הוּא הָלַך מַהֵר אֶל הַנַּעֲרָה او رفت سریع به سمت دختر וְאָמַר לָהּ: و گفت به او: 🔺לָהּ به داگش داخل هی دقت کنید؛ مپیک، نقطه‌ای که داخل هی می‌نشیند و اغلب نشان‌دهنده ضمیر بودن آن است. 📝 بند پنجم: - אֲנִי אִישׁ זָר בָּאָרֶץ הַזֹּאת. - من مردی غریب هستم در این سرزمین. בָּאתִי מִדֶּרֶךְ אֲרֻכָּה וְקָשָׁה. آمده‌ام از سفری طولانی و‌ سخت. עָבַרְתִּי עָרִים וַאֲרָצוֹת רַבּוֹת, گذشته‌ام از شهرها و سرزمین‌های زیادی אֲנִי עָיֵף וְצָמֵא. من خسته و تشنه‌ام. הַאִם תִּתְּנִי לִי آیا می‌دهی به من לִשְׁתּוֹת טִפּוֹת אֲחָדוֹת מִן הַכַּד שֶׁלָּךְ? تا بنوشم قطراتی چند (جرعه‌ای) از کوزه‌ات؟ 📝 بند ششم: - בְּשִׂמְחָה רַבָּה, - با خوشحالی فراوان، עָנְתָה הַנַּעֲרָה. پاسخ داد دختر. הִנֵּה מַיִם בִּשְׁבִילְךָ, این آب برای شما، וְגַם אֵלֵך و همچنین خواهم رفت וְאֶשְׁאַב עוֹד מַיִם و خواهم کشید دوباره آب וְאֶתֵּן לַגְּמַלִּים שֶׁלְּךָ. و خواهم داد به شترانت. 📝 بند هفتم: הַלֵּב הַטּוֹב שֶׁל הַנַּעֲרָה دل خوب دختر וְהַיֹּפִי שֶׁלָּהּ و‌زیبایی او עָשׂוּ רֹשֶׁם חָזָק עַל אֱלִיעֶזֶר. گذاشت اثری زیاد بر الیعاذر. הִיא בְּוַדַּאי תִּהְיֶה אִשָּׁה טוֹבָה ליִצְחָק, او قطعا خواهد بود همسری خوب برای اسحاق، כָּךְ חָשַׁב אֱלִיעֶזֶר, اینچنین اندیشید الیعاذر، וְכֵן הָיָה. و اینچنین شد. הַנַּעֲרָה הַזֹּאת הִיא רִבְקָה, این دختر، او ربکا (رفقه) است، הָאִשָּׁה שֶׁל יִצְחָק, همسر اسحاق، וְהָאֵם שֶׁל עֵשָׂו וְיַעֲקֹב. و مادر عیسو و یعقوب. https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ تمرینهای درس بیست و هفتم کتاب هیسود:👇 1. הַנַּעַר נָתַן לָהּ מַתָּנָה יָפָה. 2. אֵיִזֶה מְעִיל (אַתְּ) תִּקְחִי לַדֶּרֶךְ? 3. הִיא מָכְרָה אֶת הַתַּכְשִׁטִים שֶׁלָּהּ כְּדֵי לָתֵּת אֶת הַכֶּסֶף לָעֲנִיִים. 4. הוּא בָּא לְאֶרֶץ (אֶל אֶרֶץ) זָרָה לָגוּר בָּהּ. 5. אִמָּא! מָה (אַתְּ) תִּתְּנִי לִי אִם אֲנִי אֶהְיֶה נַעַר טוֹב? 6. הָעֲבָדִים מָצְאוּ מַעְיָן (מעיין) בַּמִּדְבָּר. 7. זְמַן רַב עָבַר מִן הַיּוֹם שֶׁלָּמַדְנוּ יַחַד בְּבֵיִת הַסֵּפֶר. 8. הַנְּעָרוֹת יָבֹאוּ (תָּבֹאנָה) עִם כַּדִים לִשְׁאֹב (לשאוב) מַיִם (מיים) מִן הַנָּהָר. 🔅יָבֹאוּ یا תָּבֹאנָה: امروزه برای فعل آینده صیغه جمع مؤنث از همان صیغه جمع مذکر استفاده می‌شود. اما در متنهای قدیمی خود صیغه جمع مؤنث به کار می‌رود. 9. הַגָּמָל יָכוֹל לִחְיוֹת יָמִים רַבִּים בְּלִי מַיִם (מיים). 10. כַּאֲשֶׁר הַלַּיְלוֹת אֲרֻכִּים (ארוכים), הַיָּמִים קְצָרִים. 11. הוּא חַי חַיִים אַרֻכּים (ארוכים). 12. אֲנִי מֵעוֹלָם לֹא אֶקַח כֶּסֶף מִן הַהוֹרִים שֶׁלִּי; אֲנִי אֶעֶבֹד (אעבוד) בְּמִסְעָדָה. 13. (אֲנַחְנוּ) נָתַּנּוּ כָּל הַסְּפָרִים שֶׁלָּנוּ לַסִּפְרִיָה שֶׁל הָעִיר. 14. הָאָחוֹת שֶׁלִּי הָיְתָּה קוֹנָה הַמַּתָּנוֹת לַהוֹרִים שֶׁלָּנוּ. 15. הוּא אוֹהֵב לָקַחַתּ, אַבָל לֹא לָתֵּת. 16. אֲנִי יוֹדַעַת אֵיךְ לִקְרֹא (לקרוא) אַבָל אֲנִי עוֹד קוֹרֵאת לְאַט. https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

#درس_بیست_و_هشتم_کتاب_هیسود #کلمات_و_عبارات_تازه #قواعد_درس_بیست_و_هشتم #فعل_امر #فعل_نهی #لطفا #نهی_در_کتاب_مقدس #اصطلاح_הלך_לו #صرف_فعل‌های_درس_بیست_و_هشتم #متن_ماله_درس_بیست_و_هشتم #بررسی_متن_درس_بیست_و_هشتم #پاسخ_تمرین‌های_درس_بیست_و_هشتم https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ کلمات جدید درس بیست و هشت (שיעור כח)👇 אֹהֶל= אוהל (אֹהָלִים= אוהלים): خیمه אֱלֹהִים: خدا בָּרָא (לִבְרוֹא): آفریدن (برای آفرینش الهی به کار می‌رود.) בָּרוּךְ, בְּרוּכָה: متبرک הֵנָּה: اینجا، این طرفی טוֹבָה (טוֹבוֹת): لطف، توجه، التفات לְאַט לְאַט: خیلی آرام סָבַל (לִסְבּוֹל): صبر کردن، متحمل شدن، رنج بردن סָלַח (לִסְלוֹחַ) לְ...: بخشیدن סְעוּדָה (סְעוּדוֹת): وعده غذا פָּנָה (לִפְנוֹת): چرخید، رو کرد פָּנִים= פַּרְצוּף (פַּרְצוּפִים): صورت צַדִּיק (צַדִּיקִים): پرهیزکار، پارسا רָחַץ (לִרְחוֹץ): شستن שׁוּב: دوباره שָׁעָה (שָׁעוֹת): ساعت، مدتی، یک چندی 🔅عبارات تازه: הָלַךְ לוֹ: او رفت https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ قواعد درس بیشت و هشتم (۱):👇 الف) فعل امر (צִוּוּי): فعل امر از زمان آینده گرفته می‌شود؛ به این ترتیب که پسوند صیغه‌های مخاطب برداشته می‌شوند. در ادامه به ساخت انواع فعل‌های امر اشاره می‌شود. https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ قواعد درس بیست و هشتم (۱- ۱):👇 ۱. امر فعل‌های سالم (שְׁלֵמִים): לִגְמוֹר- پایان دادن، کامل کردن עָתִיד (آینده) צִוּוּי (امر) אַתָּה תִּגְמֹר גְּמֹר אַתְּ תִּגְמְרִי גִּמְרִי אַתֶּם תִּגְמְרוּ גִּמְרוּ אַתֶּן תִּגְמֹרְנָה גְּמֹרְנָה לִשְׁמוֹעַ- شنیدن، گوش دادن עָתִיד (آینده) צִוּוּי (امر) אַתָּה תִּשְׁמַע שְׁמַע אַתְּ תִּשְׁמְעִי שִׁמְעִי אַתֶּם תִּשְׁמְעוּ שִׁמְעוּ אַתֶּן תִּשְׁמַעְנָה שְׁמַעְנָה 🔅تبدیل شوا به خیریک در حرف اول دو صیغه مفرد مؤنث و جمع مذکر، طبق قاعده ممنوعیت وجود دو شوا (שְׁוָאִים) در ابتدای کلمه یا هجا است. همین قانون برای امر فعل‌های سالمی که حرف اول ریشه‌شان حلقی است، به کار می‌رود. לַעֲזוֹר - کمک کردن עָתִיד (آینده) צִוּוּי (امر) אַתָּה תַּעֲזֹר עֲזֹר אַתְּ תַּעַזְרִי עִזְרִי אַתֶּם תַּעַזְרוּ עִזְרוּ אַתֶּן תַּעֲזֹרְנָה עֲזֹרְנָה 🔅با اینکه حرف اول ریشه در مفرد مؤنث و جمع مذکر صدای پتخ دارد، اما در فعل امر پتخ تبدبل به خیریک می‌شود، چرا که پتخ در واقع جایگزین خطف پتخ شده است. (رک. به: درس ۲۳.). 🔅زمانی که حرف دوم ریشه فعل‌های سالم، حلقی است، مانند: לִצְעוֹק، לִצְחוֹק، לִשְׁאוֹל، حرف اول ریشه برای مفرد مؤنث و جمع مذکر در فعل امر صدای پتخ می‌گیرد. به خاطر شباهت به خطف پتخ حرف بعدی، صدای اول به جای خیریک، پتخ می‌شود. לִשְׁאוֹל- پرسیدن، قرض گرفتن עָתִיד (آینده) צִוּוּי (امر) אַתָּה תִּשְׁאַל שְׁאַל אַתְּ תִּשְׁאֲלִי שַׁאֲלִי אַתֶּם תִּשְׁאֲלוּ שַׁאֲלוּ אַתֶּן תִּשְׁאַלְנָה שְׁאַלְנָה https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ قواعد درس بیست و هشتم (۱- ۲):👇 ۲. امر فعل‌های ناخیم از دسته פ"י: לִישׁוֹן- خوابیدن עָתִיד צִוּוּי אַתָּה תִּישַׁן שַׁן אַתְּ תִּישְׁנִי שְׁנִי אַתֶּם תִּישְׁנוּ שְׁנוּ אַתֶּן תִּישַׁנָּה שַׁנָּה https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ قواعد درس بیست و هشتم (۱- ۳):👇 ۳. امر فعل‌های خسریم از دسته פ"י: לָשֶׁבֶת- نشستن עָתִיד צִוּוּי אַתָּה תֵּשֵׁב שֵׁב אַתְּ תֵּשְׁבִי שְׁבִי אַתֶּם תֵּשְׁבוּ שְׁבוּ אַתֶּן תֵּשַׁבְנָה שֵׁבְנָה לָדַעַת- دانستن עָתִיד צִוּוּי אַתָּה תֵּדַע דַּע אַתְּ תֵּדְעִי דְּעִי אַתֶּם תֵּדְעוּ דְּעוּ אַתֶּן תֵּדַעְנָה דַּעְנָה https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ قواعد درس بیست و هشتم (۱- ۴):👇 ۴. فعل امر دسته ע"ו و ע"י: לָקוּם- برخاستن، بیدار شدن עָתִיד צִוּוּי אַתָּה תָּקוּם קוּם אַתְּ תָּקוּמִי קוּמִי אַתֶּם תָּקוּמוּ קוּמוּ אַתֶּן תָּקֹמְנָה קֹמְנָה לָשִׂים- گذاشتن עָתִיד צִוּוּי אַתָּה תָּשִׂים שִׂים אַתְּ תָּשִׂימִי שִׂימִי אַתֶּם תָּשִׂימוּ שִׂימוּ אַתֶּן תָּשֵׂמְנָה שֵׂמְנָה https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ قواعد درس بیست و هشتم (۱- ۵):👇 5. فعل امر دسته ל"ה: לִקְנוֹת- خریدن עָתִיד צִוּוּי אַתָּה תִּקְנֶה קְנֵה אַתְּ תִּקְנִי קְנִי אַתֶּם תִּקְנוּ קְנוּ אַתֶּן תִּקְנֶינָה קְנֶינָה לַעֲשׂוֹת- انجام دادن، ساختن עָתִיד צִוּוּי אַתָּה תַּעֲשֶׂה עֲשֵׂה אַתְּ תַּעֲשִׂי עֲשִׂי אַתֶּם תַּעֲשׂוּ עֲשׂוּ אַתֶּן תַּעֲשֶׂינָה עֲשֶׂינָה 🔅توجه داشته باشید که در دوم شخص مفرد، حرف دوم ریشه، به جای سه‌گل با تصره صداگذاری شده، تا هجا کشیده شود. https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ قواعد درس بیست و هشتم (۱- ۶):👇 ۶. فعل امر دسته פ"נ: לִיפּוֹל- افتادن עָתִיד צִוּוּי אַתָּה תִּפֹּל נְפֹל אַתְּ תִּפְּלִי נִפְלִי אַתֶּם תִּפְּלוּ נִפְלוּ אַתֶּן תִּפֹּלְנָה נְפֹלְנָה לִנְסוֹעַ- مسافرت کردن עָתִיד צִוּוּי אַתָּה תִּסַּע סַע אַתְּ תִּסְּעִי סְעִי אַתֶּם תִּסְּעוּ סְעוּ אַתֶּן תִּסַּעְנָה סַעְנָה 🔅توجه داشته باشید که حرف اول ریشه (נ)‌ برمی‌گردد، جز در فعل‌هایی که حرف آخرشان ח یا ע است. https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ قواعد درس بیست و هشتم (۱- ۷):👇 ۷. امر فعل‌های לָתֵת و לָקַחַת: עָתִיד צִוּוּי אַתָּה תִּתֵּן תֵּן אַתְּ תִּתְּנִי תְּנִי אַתֶּם תִּתְּנוּ תְּנוּ אַתֶּן תִּתֵּנָּה תֵּנָּה עָתִיד צִוּוּי אַתָּה תִּקַּח קַח אַתְּ תִּקְּחִי קְחִי אַתֶּם תִּקְּחוּ קְחוּ אַתֶּן תִּקַּחְנָה קַחְנָה https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ قواعد درس بیست و هشتم (۲):👇 ب) منفی کردن فعل امر: با افزودن אַל به فعل آینده، فعل نهی ساخته می‌شود. داوود! آن نامه را ننویس!=> דָּוִד, אַל תִּכְתֹּב אֶת הַמִכְתָב! روت! من را فراموش نکن!=> רוּת, אַל תִּשְׁכְּחִי אוֹתִי! https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ قواعد درس بیست و هشتم (۳):👇 ج) آینده در مقام امر: در عبری روزمره، گاه فعل آینده در معنای امر استفاده می‌شود. תַּלמִידִים, תִּלְמְדוּ אֶת הַשִּׁיר עַל פֶּה! => دانش‌آموزان! یاد بگیرید این شعر را از حفظ! https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ قواعد درس بیست و هشتم (۴):👇 د) مصدر در مقام امر: گاه، مصدر به جای فعل امر استفاده می‌شود؛ به ویژه در فرامین کوتاه. بنشین!=> לָשֶׁבֶת! 🔅نهی این قالب با לֹא ساخته می‌شود. ننشین!=> לֹא לָשֶׁבֶת! 🔅زمانی که مصدر برای فعل امر و نهی استفاده می‌شود، برای تمامی جنس و تعداد به کار می‌رود. https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ قواعد درس بیست و هشتم (۵):👇 هـ) בְּבַקָּשָׁה قبل از امر: زمانی که בְּבַקָּשָׁה ابتدای جمله بیاید، هم می‌توان از فعل امر استفاده کرد و هم مصدر. בְּבַקָּשָׁה, פִּתְחוּ אֶת הַסְּפָרִים. בְּבַקָּשָׁה, לִפְתֹּחַ אֶת הַסְּפָרִים. => لطفا باز کنید کتابها را! https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ قواعد درس بیست و هشتم (۶):👇 و) نواهی در کتاب مقدس: در کتاب مقدس، از לֹא به جای אַל برای ممنوعیات دائمی استفاده شده است. دزدی نکن!=> לֹא תִּגְנֹב! https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ قواعد درس بیست و هشتم (۷):👇 ز) اصطلاح הָלַךְ לוֹ: فعل הָלַךְ به همراه صرف לְ... برای بیان «رفتن و دور شدن» به کار می‌رود. او رفت.=> הוּא הָלַךְ לוֹ. او خواهد رفت.=> הִיא תֵּלֵךְ לָה. برو! (مذکر)=> לֵךְ לְךָ! برو! (مؤنث)=> לְכִי לָךְ! بروید! (مذکر)=> לְכוּ לָכֶם! بروید! (مؤنث)=> לֵכְנָה לָכֶן! https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ הַפְּעָלִים שֶׁל שִׁעוּר כח (28)👇 فعل‌های درس بیست و هشتم: 1⃣ ב - ר - א 🔅مصدر: לִבְרֹא ~ לברוא آفریدن، شکل دادن 🔅زمان حال: בּוֹרֵא בּוֹרְאִים בּוֹרֵאת בּוֹרְאוֹת 🔅زمان گذشته: בָּרָאתִי בָּרָאנוּ בָּרָאתָ בְּרָאתֶם בָּרָאת בְּרָאתֶן בָּרָא בָּרְאוּ בָּרְאָה בָּרְאוּ 🔅زمان آینده: אֶבְרָא נִבְרָא תִּבְרָא תִּבְרְאִי תִּבְרְאוּ תִּבְרֶאנָה יִבְרָא יִבְרְאוּ תִּבְרָא תִּבְרֶאנָה 🔅امر: בְּרָא בִּרְאוּ בִּרְאִי!‏ בְּרֶאנָה 2⃣ ס - ל - ח 🔅مصدر: לִסְלֹחַ (ס - ל - ח) بخشیدن، عفو کردن 🔅زمان حال: סוֹלֵחַ סוֹלְחִים סוֹלַחַת סוֹלְחוֹת 🔅زمان گذشته: סָלַחְתִּי סָלַחְנוּ סָלַחְתָּ סְלַחְתֶּם סָלַחְתְּ סְלַחְתֶּן סָלַח סָלְחוּ סָלְחָה סָלְחוּ 🔅زمان آینده: אֶסְלַח נִסְלַח תִּסְלַח תִּסְלְחוּ תִּסְלְחִי תִּסְלַחְנָה יִסְלַח יִסְלְחוּ תִּסְלַח תִּסְלַחְנָה 🔅امر: סְלַח סִלְחוּ סִלְחִי סְלַחְנָה 3⃣ ס - ב - ל 🔅مصدر: לִסְבֹּל (ס - ב - ל) تحمل کردن، رنج بردن 🔅زمان حال: סוֹבֵל סוֹבְלִים סוֹבֶלֶת סוֹבְלוֹת 🔅زمان گذشته: סָבַלְתִּי סָבַלְנוּ סָבַלְתָּ סְבַלְתֶּם סָבַלְתְּ סְבַלְתֶּן סָבַל סָבְלוּ סָבְלָה סָבְלוּ 🔅زمان آینده: אֶסְבֹּל נִסְבֹּל תִּסְבֹּל תִּסְבְּלוּ תִּסְבְּלִי תִּסְבֹּלְנָה יִסְבֹּל יִסְבְּלוּ תִּסְבֹּל תִּסְבֹּלְנָה 🔅امر: סְבֹל סִבְלוּ סִבְלִי סְבֹלְנָה 4⃣ ר - ח - ץ 🔅مصدر: לִרְחֹץ (ר - ח - צ) شستن، تمیز کردن 🔅زمان حال: רוֹחֵץ רוֹחֲצִים רוֹחֶצֶת רוֹחֲצוֹת 🔅زمان گذشته: רָחַצְתִּי רָחַצְנוּ רָחַצְתָּ רְחַצְתֶּם רָחַצְתְּ רְחַצְתֶּן רָחַץ רָחֲצוּ רָחֲצָה רָחֲצוּ 🔅زمان آینده: אֶרְחַץ נִרְחַץ תִּרְחַץ תִּרְחֲצוּ תִּרְחֲצִי תִּרְחַצְנָה יִרְחַץ יִרְחֲצוּ תִּרְחַץ תִּרְחַצְנָה 🔅امر רְחַץ רַחֲצוּ רַחֲצִי רְחַצְנָה 5⃣ פ - נ - ה 🔅مصدر: לִפְנוֹת چرخیدن، رو کردن، صحبت کردن با... (ל...) 🔅زمان حال: פּוֹנֶה פּוֹנִים פּוֹנָה פּוֹנוֹת 🔅زمان گذشته: פָּנִיתִי פָּנִינוּ פָּנִיתָ פְּנִיתֶם פָּנִית פְּנִיתֶן פָּנָה פָּנוּ פָּנְתָה פָּנוּ 🔅زمان آینده: אֶפְנֶה נִפְנֶה תִּפְנֶה תִּפְנוּ תִּפְנִי תִּפְנֶינָה יִפְנֶה יִפְנוּ תִּפְנֶה תִּפְנֶינָה 🔅امر: פְּנֵה פְּנוּ פְּנִי!‏ פְּנֶינָה https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ متن ماله درس بیست و هشتم:👇 אַבְרָהָם והזקן אַבְרָהָם הָעִבְרִי היה איש צדיק. האוהל של אברהם עמד על יד הדרך. האוהל שלו היה תמיד פתוח לאורחים. אברהם היה נותן אוכל ומיים לכל איש זר שהיה עובר בדרך. הוא לא היה שואל את האורח מאין הוא בא ולאן הוא הולך. כאשר האורח היה נותן לו תודה, אברהם היה אומר: - אל תתן תודה לי. תן תודה לה'. ה' ברה את הארץ ואת כל אשר בה. ביום חם אחד עבר איש זקן וחלש על יד האוהל של אברהם. הבגדים שלו היו מלאים חול לבן, והוא הלך לאט לאט. אברהם פנה אל הזקן, ואמר לו: - בבקשה, אל תעבור מפה. בוא לאוהל שלי, רחץ את הרגליים ונוח מעט. הזקן היה עייף מאוד, ולא היה לו כוח ללכת הלאה. הוא הלך בשמחה רבה אל האוהל. אברהם שאב מיים מן המעיין ונתן לזקן לרחוץ את הפנים ואת הרגליים. אחרי שהזקן רחץ את הפנים ואת הרגליים, אמר לו אברהם: - עכשיו שב, אכול ושתה מכל מה שה' נתן לי. הזקן אמר לו תודה וישב לאכול. אז אמר אברהם לזקן: - אל תתן תודה לי. תן תודה לה', כי הוא ברה את האוכל הזה שאתה אוכל. הזקן צחק ואמר: - איך אפשר לתת תודה לאל שלא רואים אותו? אין אני רואה את האל שלך, איך אתן לו תודה? אברהם כעס ושלח את הזקן מן האוהל, ואמר לו: - צא מפה! ואל תבוא שוב הנה! הזקן קם, עזב את האוהל והלך לו. אז שמע אברהם קול קורא מן השמיים: - שמע, אברהם, את הזקן הזה סבלתי שנים רבות, ואתה לא יכול לסבל אותו אפילו שעה אחת?! מייד רץ אברהם אחרי הזקן, ומצה אותו הולך בדרך. - סלך לי! אמר לו אברהם, עשה לי טובה, שוב אל האוהל וגמור את הסְעודה. - אני רואה שטעית, אמר הזקן, אתה בּאמת איש צדיק וקדוש. ברוך תהיה, וברוך האלהים שלך. והזקן שב יחד עם אברהם אל האוהל. https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ بررسی متن درس بیست و هشت (۱):👇 📝 عنوان: אַבְרָהָם וְהַזָּקֵן ابراهیم و پیر[مرد] 📝 بند اول: אַבְרָהָם הָעִבְרִי הָיָה אִישׁ צַדִּיק. ابراهیم عبرانی بود مردی پارسا. הָאֹהֶל שֶׁל אַבְרָהָם עָמַד עַל יַד הַדֶּרֶךְ. خیمه ابراهیم برپا بود کنار جاده. הָאֹהֶל שֶׁלּוֹ הָיָה תָּמִיד פָּתוּחַ לְאוֹרְחִים. خیمه او بود همیشه گشوده برای مهمانان. אַבְרָהָם הָיָה נוֹתֵן אֹכֶל וּמַיִם לְכָל אִישׁ זָר ابراهیم می‌داد غذا و آب به هر فرد غریبی 🔺הָיָה נוֹתֵן: فعل ماضی استمراری 🔅اتفاقی که در گذشته، برای دوره‌ای انجام می‌شده. چند جمله بعدی هم فعلشان از همین نوع است. שֶׁהָיָה עוֹבֵר בַּדֶּרֶךְ. که می‌گذشت از جاده. הוּא לֹא הָיָה שׁוֹאֵל אֶת הָאוֹרֵחַ او نمی‌پرسید از مهمان מֵאַיִן הוּא בָּא از کجا او آمده וּלְאָן הוּא הוֹלֵךְ. و به کجا او می‌رود. 🔺וּלְאָן: וְ + לְאָן 🔅به خاطر ممنوعیت دو شوا در ابتدای کلمه، شوای حرف عطف تبدیل به شروک شده. כַּאֲשֶׁר הָאוֹרֵחַ הָיָה נוֹתֵן לוֹ תּוֹדָה, هر زمان مهمان تشکر می‌کرد از او، 🔺נוֹתֵן לוֹ תּוֹדָה: عبارت «تشکر کردن از کسی» אַבְרָהָם הָיָה אוֹמֵר: ابراهیم می‌گفت: 📝 بند دوم: - אַל תִּתֵּן תּוֹדָה לִי. از من تشکر نکنید. תֵּן תּוֹדָה לַה'. از خدا تشکر کنید. ה' בָּרָה אֶת הָאָרֶץ וְאֶת כָּל אֲשֶׁר בָּהּ. خدا آفرید زمین را و هرچه در آن است. 🔺אֶת مفعول معرفه، برای هر مفعول، تک تک می‌آید. 📝 بند سوم: בְּיוֹם חַם אֶחָד در روزی گرم עָבַר אִישׁ זָקֵן וְחַלָּשׁ گذشت مرد پیر و ضعیفی עַל יַד הָאֹהֶל שֶׁל אַבְרָהָם. از کنار خیمه ابراهیم. הַבְּגָדִים שֶׁלּוֹ הָיוּ מְלֵאִים חוֹל לָבָן, لباس‌های او بود پر از شن سفید، 🔺מְלֵאִים חוֹל: پر از شن 🔅מְלֵא به دنبالش حرف اضافه ندارد. וְהוּא הָלַךְ לְאַט לְאַט. و‌ او راه می‌رفت خیلی آرام. 🔺לְאַט לְאַט: به جای استفاده از «خیلی»، می‌توان صفت را دوبار آورد. אַבְרָהָם פָּנָה אֶל הַזָּקֵן, ابراهیم رو کرد به پیر[مرد] 🔺פָּנָה אֶל: حرف اضافه פָּנָה (رو کردن) אֶל است. וְאָמַר לוֹ: و گفت به او: 📝 بند چهارم: - בְּבַקָּשָׁה, אַל תַּעֲבֹר מִפֹּה. - بفرما، نگذر از اینجا. 🔺מִפֹּה: מִן + פֹּה בּוֹא לָאֹהֶל שֶׁלִּי, بیا به خیمه من، רְחַץ אֶת הָרַגְלַיִם بشوی پاها را וְנוּחַ מְעַט. و استراحت کن اندکی. 📝 بند پنجم: הַזָּקֵן הָיָה עָיֵף מְאֹד, پیر[مرد] بود خسته بسیار، וְלֹא הָיָה לוֹ כֹּחַ و نبود برای او نیرویی (و نیرویی نداشت) לָלֶכֶת הָלְאָה. تا برود پیشتر. הוּא הָלַךְ בְּשִׂמְחָה רַבָּה אֶל הָאֹהֶל. او رفت با شادمانی بسیار به سمت خیمه. אַבְרָהָם שָׁאַב מַיִם מִן הַמַּעְיָן ابراهیم کشید آب از چاه וְנָתַן לַזָּקֵן و داد به پیر[مرد] לִרְחֹץ אֶת הַפָּנִים וְאֶת הָרַגְלַיִם. تا بشوید صورت و پاها را. אַחֲרֵי שֶׁהַזָּקֵן רָחַץ پس از آنکه پیر[مرد] شست אֶת הַפָּנִים וְאֶת הָרַגְלַיִם, صورت و پاها را، אָמַר לוֹ אַבְרָהָם: گفت به او ابراهیم: 📝 بند ششم: - עַכְשָׁו שֵׁב, - اکنون بنشین، אֱכֹל וּשְׁתֵה מִכָּל מַה שֶׁה' נָתַן לִי. بخور و بنوش از هرآنچه که خدا داده به من. 🔺וּשְׁתֵה: וְ + שְׁתֵה 🔅به خاطر ممنوعیت دو شوا در ابتدای کلمه، شوای حرف عطف تبدیل به شروک شده. 🔺מִכָּל: מִן + כָּל 📝 بند هفتم: הַזָּקֵן אָמַר לוֹ תּוֹדָה پیر[مرد] تشکر کرد از او וְיָשַׁב לֶאֱכֹל. و نشست تا بخورد. אָז אָמַר אַבְרָהָם לַזָּקֵן: پس گفت ابراهیم به پیر[مرد]: 📝 بند هشتم: - אַל תִּתֵן תּוֹדָה לִי. - تشکر نکن از من. תֵּן תּוֹדָה לַה', تشکر کن از خدا، כִּי הוּא בָּרָה אֶת הָאֹכֶל הַזֶּה زیرا او آفریده این غذا را שֶׁאַתָּה אוֹכֵל. که تو می‌خوری. 📝 بند نهم: הַזָּקֵן צָחַק וְאָמַר: پیر[مرد] خندید و گفت: 📝 بند دهم: - אֵיךְ אֶפְשָׁר לָתֵת תּוֹדָה לְאֵל - چگونه ممکن است تشکر شود از خدایی שֶׁלֹא רוֹאִים אוֹתוֹ? که نمی‌بینند او را؟ רוֹאִים: فعل مضارع جمع مذکر، بدون فاعل 🔅فعل با عمومیت فاعل ترجمه می‌شود. אֵין אֲנִי רוֹאֶה אֶת הָאֵל שֶׁלְךָ, نمی‌بینم من خدای تو را، 🔺אֵין אֲנִי רוֹאֶה: منفی کردن جمله با אֵין 🔅در این صورت אֵין پیش از فاعل می‌آید. אֵיךְ אֶתֵן לוֹ תּוֹדָה? چگونه تشکر کنم از او؟ https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ بررسی متن درس بیست و هشت (۲):👇 📝 بند یازدهم: אַבְרָהָם כָּעַס ابراهیم عصبانی شد וְשָׁלַח אֶת הַזָּקֵן מִן הָאֹהֶל, و راند پیر[مرد] را از خیمه، וְאָמַר לוֹ: و گفت به او: 📝 بند دوازدهم: - צֵא מִפֹּה! - برو از اینجا! וְאַל תָּבוֹא שׁוּב הַנָּה! و نیا دوباره اینجا! 📝 بند سیزدهم: הַזָּקֵן קָם, پیر[مرد] برخاست، עָזַב אֶת הָאֹהֶל ترک کرد خیمه را וְהָלַךְ לוֹ. و رفت. 📝 بند چهاردهم: אָז שָׁמַע אַבְרָהָם پس شنید ابراهیم קוֹל קוֹרֵא מִן הַשָּׁמַיִם: صدایی که می‌خواند از آسمان: 📝 بند پانزدهم: - שְׁמַע, אַבְרָהָם, بشنو، ابراهیم! אֶת הַזָּקֵן הַזֶּה סָבַלְתִּי שָׁנִים רַבּוֹת, این پیر[مرد] را تحمل کردم سالهای زیادی، וְאַתָּה לֹא יָכוֹל לִסְבֹּל אוֹתוֹ و تو نمی‌توانی تحمل کنی او را אֲפִילוּ שָׁעָה אַחַת?! حتی یک ساعت؟! 📝 بند شانزدهم: מִיָד רָץ אַבְרָהָם אַחֲרֵי הַזָּקֵן, فورا دوید ابراهیم به دنبال پیر[مرد]، וּמָצָה אוֹתוֹ הוֹלֵךְ בַּדֶּרֶךְ. و یافت او را درحالیکه می‌رفت در جاده. 🔺וּמָצָה: וְ + מָצָה 🔅رسیدن حرف عطف به یکی از حروف بومَف (בּ, ו, מ, ף) و تبدیل شوای آن به شروک 📝 بند هفدهم: - סְלַךְ לִי! - ببخش مرا! אָמַר לוֹ אַבְרָהָם, گفت به او ابراهیم، עֲשֵׂה לִי טוֹבָה, انجام بده در حق من خوبی‌ای، 🔺עֲשֵׂה לִי טוֹבָה: اصطلاحی برای «بیا و در حقم خوبی کن!» שׁוּב אֶל הָאֹהֶל برگرد به خیمه וּגְמֹר אֶת הַסְּעוּדָה. و تمام کن وعده غذایی را. 🔺וּגְמֹר: וְ + גְמֹר 🔅ممنوعیت دو شوا در ابتدای کلمه و تغییر صدای حرف عطف 📝 بند هیجدهم: - אֲנִי רוֹאֶה שֶׁטָּעִיתִ, - من می‌بینم که خطا کردم، אָמַר הַזָּקֵן, گفت پیر[مرد]، אַתָּה בֶּאֱמֶת אִישׁ צַדִּיק וְקָדוֹשׁ. تو حقیقتا مردی پارسا و مقدسی. בָּרוּךְ תִּהְיֶה, متبرک باشی، וּבָרוּךְ הָאֱלֹהִים שֶׁלְּךָ. و متبرک باشد خدای تو. 🔺וּבָרוּךְ: וְ + בָּרוּךְ 🔅رسیدن حرف عطف به یکی از حروف بومَف (בּ, ו, מ, ף) و تبدیل شوای آن به شروک 🔅رفتن בּ به وسط کلمه و افتادن داگش آن 📝 بند نوزدهم: וְהַזָּקֵן שָׁב יַחַד עִם אַבְרָהָם אֶל הָאֹהֶל. و پیر[مرد] برگشت همراه با ابراهیم به خیمه. https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ تمرینهای درس بیست و هشتم کتاب هیسود:👇 1. הָאִישׁ הַצַּדִּיק הָיָה אוֹכֵל רַק סְעוּדָה אַחַת בְּיוֹם. 2. כַּאֲשֶׁר הַהוֹרִים שֶׁלִּי בָּאוּ לְפֶלֶסְטִין (אֶל פֶלֶסְטִין), הֵם חָיוּ בְּאֹהֶל (באוהל). 3. רוּת, עֲשִׂי לִי טוֹבָה, לְכִי שׁוּב לַחַנוּת וּקְנִי לִי לֶחֶם. 🔅וּקְנִי: וְ + קְנִי تغییر صدای حرف عطف به دلیل ممنوعیت دو شوا در ابتدای کلمه. 4. בְּבַקָּשָׁה סִלְחִי לִי, (אֲנִי) שָׁכַחְתִי אֶת הָעִתוֹן (העיתון) שֶׁלָּךְ בַּמִּסְעָדָה. 5. אֵלוֹהִים אָמַר לְאַבְרָהָם: צֵא מֵהַמְּדִינָה הַזֹּאת. 6. אַל תַּעֲזֹב (תעזוב) אוֹתִי! 7. אַבְרָהָם פָּנָה אֶל הַזָּר וְאָמַר: בּוֹא הֵנָה בְּבַקָּשָׁה. 8. הִיא בְּרוּכָה בְּבָּנִים טוֹבִים. 9. ה' בָּרָא אֶת הַשָּׁמַיִם וְאֶת הָאָרֶץ. 🔅به علامت بعد از هی (ה) دقت کنید. این علامت، همان گرش است که نشانه مخفف بودن است. ✳️ دقت داشته باشید گرش را با یود اشتباه نگیرید. 10. אֲנִי לֹא יְכוֹלָה לִסְבֹּל (לסבול) אֶת הַפָּנִים שֶׁלּוֹ. 11. הֵם סָבְלוּ מְאֹד (מאוד) בְּחַיִים. 12. רוּצִי מַהֵר לַבַּיתּ (אֶל הַבַּיתּ), מֶאֻחָר (מאוחר) מֵאֹד. 13. קְנִי אֶת הַתִּיק הַזֶּה וּתְנִי אוֹתוֹ אֶל הָאָח שֶׁלָּךְ. 🔅וּתְנִי: וְ + תְנִי 14. רַחֲצוּ אֶת הַיָּדַיִים שֶׁלָּכֶם וּלְכוּ לַשֻּׁלְחָן (לשולחן) לֶאֱכֹל (לאכול). 15. אֶתְמוֹל (אֲנִי) עָבַדְתִי שָׁעוֹת רַבּוֹת בַּשָּׂדֶה. 16. אַל תַּעַבְדִי כֹּל כָּךְ קָשֶּׁה, נוּחִי רֶגַע. https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

#درس_بیست_و_نهم_کتاب_هیسود #کلمات_و_عبارات_تازه #قواعد_درس_بیست_و_نهم #اسم_مصدر #صرف_فعل‌های_درس_بیست_و_نهم #متن_ماله_درس_بیست_و_نهم #بررسی_متن_درس_بیست_و_نهم #پاسخ_تمرین‌های_درس_بیست_و_نهم https://eitaa.com/ebri_biyamoozim