✅ تمرینهای درس سی و دو:👇 1. הוּא סִפֵּר (סיפר) לִי הַרְבֵּה דְּבָרִים מְעַנְיְנִים (מעניינים) עַל הַחַיִּים בְּאַרְצוֹת הַבְּרִית. 2. לִפְנֵי שֶׁיָּצָאתִי מֵהַבַּיִת, סַבָּא שָׂם אֶת יָדָיו עַל רֹאשִׁי וּבַיָּרֵךְ אוֹתִי. 3. אֲנִי מְבַקֵּשׁ מִכֶּם לֹא לַעֲשׂוֹת רַעַשׁ. 4. הוּא מְדַבֵּר עִבְרִית כִּמְעַט בְּלִי שְׁגִיאוֹת. 5. הַפֵּרוֹת הָאֵלֶּה גָּדְלוּ בַּגַּנֵּנוּ. 6. הִיא קִבְּלָה (קיבלה) מֵהַהוֹרִים שֶׁלָּה (מִן הוֹרֶיהָ) מַתָּנָה יָפָה מְאֹד (מאוד). 7. כְּשֶׁבִּקַּרְתִּי אוֹתְךָ אֶתְמוֹל, שָׁכַחְתִּי לָתֵת לְךָ דְּרִישַׁת שָׁלוֹם מֵאֲחוֹתְךָ (מִן אֲחוֹתְךָ). 8. דּוֹדוֹ גִּדֵּל (גידל) אוֹתוֹ אַחֲרֵי שֶׁהוֹרָיו מֵתּוּ. 9. לֹא חָשַׁבְתִּי שֶׁהַבִּקּוּר שֶׁלָּךְ (בִּקּוּרֵךְ ~ ביקורך) יִהְיֶה כָּל כָּךְ קָצָר. 10. קִבַּלְנוּ (קיבלנו) אֶת הַחֻפְשָׁה (החופשה) לִפְנֵי חַג הַפֶּסַח. 11. רַק עֵט שֶׁל מְשׁוֹרֵר יָכוֹל לְתָאֵר אֶת הַיֹּפי (היופי) שֶׁל אֵילַת‎ בַּלַּיְלָה. 12. רוּת, אַתְּ עֲסוּקָה הַיּוֹם אַחֲרֵי הַצָּהֳרַיִם (הצהריים)? 13. כָּל הַמִּשְׁפָּחָה עָלְתָה לָאָרֶץ בַּשָּׁנָה שֶׁעָבְרָה. 14. עוֹלִים חֲדָשִׁים רַבִּים הָלְכוּ יְשָׁרִים לַקִּבּוּץ (לקיבוץ). 15. הַחֲלוּצִים בָּנוּ קִבּוּצִים (קיבוצים) רַבִים בָּאָרֶץ. https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

#درس_سی_و_سه_کتاب_هیسود👇 #قواعد_درس_سی_و_سه #صرف_فعلهای_ל"ה #اسم_مصدر #عبارت_باران_باریدن #کلمات_جدید_درس_سی_و_سه #صرف_فعلهای_درس_سی_و_سه #بررسی_متن_درس_سی_و_سه #متن_ماله_درس_سی_و_سه #تمرینهای_درس_سی_و_سه https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ قواعد درس سی و سه:👇 الف) مصدر، صرف گذشته و صرف حال فعل‌های ל"ה در باب פִּעֵל: ✳️ לְחַכּוֹת- صبر کردن 🔅حال (הֹוֶה) ۱. مفرد مذکر: (אֲנִי- אַתָּה- הוּא) מְחַכֶּה ۲. مفرد مؤنث: (אֲנִי- אַתְּ- הִיא) מְחַכָּה ۳. جمع مذکر:(אֲנַחְנוּ- אַתֶּם- הֵם) מְחַכִּים ۴. جمع مؤنث: (אֲנַחְנוּ- אַתֶּן- הֵן) מְחַכּוֹת 🔅گذشته (עָבָר) אֲנִי חִכִּיתִי (חיכיתי) אֲנַחְנוּ חִכִּינוּ (חיכינו) אַתָּה חִכִּיתָ (חיכית) אַתֶּם חִכִּיתֶם (חיכיתם) אַתְּ חִכִּית (חיכית) אַתֶּן חִכִּיתֶן (חיכיתן) הוּא חִכָּה (חיכה) הֵם חִכּוּ (חיכו) הִיא חִכְּתָה (חיכתה) הֵן חִכּוּ (חיכו) 🔺توجه کنید که ה همان تغییری را که در باب פָּעַל داشت، اینجا هم دارد. ب) اسم مصدر (שֵׁם הַפְּעוּלָה): الگو (מִשׁקָל) در اسم مصدر فعل‌های سالم (שְׁלֵמִים) در باب פִּעֵל، به صورت زیر است: الگو: ~ִ~ּוּ~ 👇 (לְדַבֵּר) דִבּוּר= سخن (לְלַמֵד) לִמוּד= آموزش 🔅اگر حرف وسط ریشه א یا ר باشد، الگوی مصدر به صورت زیر است: الگو: ~ֵ~וּ~👇 (לְתָאֵר) תֵּאוּר= شرح 🔅در فعل‌های ל"ה، ה تبدیل به י می‌شود: الگو: ~ִ~ּוּי👇 (לְשַׁנּוֹת) שִׁנּוּי= تغییر ج) عبارت «باران باریدن»: فعل پایین رفتن (לָרֶדֶת) و اسم باران (גֶשֶׁם) در جایگاه فاعل، با هم این عبارت را می‌سازند. باران بارید.=> יָרַד גֶשֶׁם. باران می‌بارد=> יוֹרֵד גֶשֶׁם. باران خواهد بارید.=> יֵרֵד גֶשֶׁם. https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

جبران نمی‌شوی؛ حتی به گریه‌های عمیق... אתה לא תפוצה; אפילו בדמעות עמוקות... You will not be compensated; even with deep tears... #قهرمان_من #גיבור #Hero

✅ کلمات جدید درس سی و سه:👇 אוֹצָר (אוֹצָרוֹת): گنج אֶלָּה: تنها، فقط، اما גֶּשֶׁם (גְּשָׁמִים): باران דִּבּוּר ~ דיבור (דִּבּוּרִים ~ דיבורים): صحبت، گفتار זָרַע (לִזְרֹעַ ~ לזרוע): کاشت חִכָּה ~ חיכה (לְחַכּוֹת) לְ...: منتظر شد برای... חָכְמָה ~ חוכמה: حکمت 🔅دقت داشته باشید، در اینجا، حرکت حرف خت کاماتص کاطان است، بنابراین، صدای ضمه (ــُ) می‌دهد. همچنین، همانطور که گفته شد، کاماتص کاطان اغلب در متن ماله تبدیل به خلام ماله می‌شود. חִלֵּק ~ חילק (לְחַלֵּק): تقسیم کرد، پخش کرد חָפַר (לַחְפֹּר ~ לחפור): کاویدن، حفر کرد חִפֵּשׂ ~ חיפש (לְחַפֵּשׂ): جستجو کرد، گشت חֲשִׁיבוּת: اهمیت כִּבֵּד ~ כיבד (לְכַבֵּד): بزرگ داشت، احترام کرد؛ مفتخر شد כְּלוּם: هرچیز לֹא כְלוּם: هیچ‌چیز לִמֵּד ~ לימד (לְלַמֵּד): درس داد، یاد داد עֵצָה ~ עיצה (עֵצוֹת ~ עיצות): مشاوره، توصیه، طرح קִוָּה ~ קיווה(לְקַוּוֹת): امیدوار بود שִׁנָּה ~ שינה (לְשַׁנּוֹת): تغییر داد שֶׁקֶר (שְׁקָרִים): دروغ 🔅عبارات تازه: סוֹף סוֹף: در نهایت، عاقبت לַעֲמֹד לְ: در شرف... بودن אֵין לִי אֶלָּה: ندارم جز... https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ הַפְּעָלִים שֶׁל שִׁעוּר לג (33) (1):👇 فعل‌های درس سی و سه (۱): 1⃣ ז - ר - ע 🔅باب پعل ندارد. 🔅باب پاعَل (בִּניָן פָּעַל) 🔅مصدر: לִזְרֹעַ ~ לזרוע تخم کاشتن، منتشر کردن 🔅زمان حال: זוֹרֵעַ זוֹרְעִים זוֹרַעַת זוֹרְעוֹת 🔅زمان گذشته: זָרַעְתִּי זָרַעְנוּ זָרַעְתָּ זְרַעְתֶּם זָרַעְתְּ זְרַעְתֶּן זָרַע זָרְעוּ זָרְעָה זָרְעוּ 🔅زمان آینده: אֶזְרַע נִזְרַע תִּזְרַע תִּזְרְעוּ תִּזְרְעִי תִּזְרַעְנָה יִזְרַע יִזְרְעוּ תִּזְרַע תִּזְרַעְנָה 🔅امر: זְרַע!‏ זִרְעוּ!‏ זִרְעִי!‏ זְרַעְנָה!‏ 2⃣ ח - כ - ה 🔅باب پاعل ندارد. 🔅باب پِعِّل (בִּניָן פִּעֵל ~ בניין פיעל) 🔅مصدر: לְחַכּוֹת منتظر بودن برای (לְ...)، انتظار کشیدن 🔅زمان حال: מְחַכֶּה מְחַכִּים מְחַכָּה מְחַכּוֹת 🔅زمان گذشته: חִכִּיתִי (חיכיתי) חִכִּינוּ (חיכינו) חִכִּיתָ (חיכית) חִכִּיתֶם (חיכיתם) חִכִּית (חיכית) חִכִּיתֶן (חיכיתן) חִכְּתָה (חיכתה) חִכּוּ (חיכו) חִכָּה (חיכה) חִכּוּ (חיכו) 🔅زمان آینده: אֲחַכֶּה נְחַכֶּה תְּחַכֶּה תְּחַכּוּ תְּחַכִּי תְּחַכֶּינָה יְחַכֶּה יְחַכּוּ תְּחַכֶּה תְּחַכֶּינָה 🔅امر: חַכֵּה!‏ חַכּוּ!‏ חַכִּי!‏ חַכֶּינָה!‏ 3⃣ ח - ל - ק 🔅باب پاعل: לַחֲלֹק ~ לחלוק (به اشتراک گذاشتن، تقسیم کردن؛ مخالفت کردن) 🔅باب پِعِّل (בִּניָן פִּעֵל ~ בניין פיעל) 🔅مصدر: חִלֵּק (חילק) (לְחַלֵּק): به اشتراک گذاشتن، تقسیم کردن 🔅زمان حال: מְחַלֵּק מְחַלְּקִים מְחַלֶּקֶת מְחַלְּקוֹת 🔅زمان گذشته: חִלַּקְתִּי (חילקתי) חִלַּקְנוּ (חילקנו) חִלַּקְתָּ (חילקת) חִלַּקְתֶּם(חילקתם) חִלַּקְתְּ (חילקת) חִלַּקְתֶּן (חילקתן) חִלֵּק (חילק) חִלְּקוּ (חילקו) חִלְּקָה (חילקה) חִלְּקוּ (חילקו) 🔅زمان آینده: אֲחַלֵּק נְחַלֵּק תְּחַלֵּק תְּחַלְּקוּ תְּחַלְּקִי תְּחַלֵּקְנָה יְחַלֵּק יְחַלְּקוּ תְּחַלֵּק תְּחַלֵּקְנָה 🔅امر: חַלֵּק!‏ חַלְּקוּ!‏ חַלְּקִי!‏ חַלֵּקְנָה!‏ 4⃣ ח - פ - ר 🔅باب پعل ندارد. 🔅باب پاعَل (בִּניָן פָּעַל) 🔅مصدر: לַחְפֹּר ~ לחפור حفر کردن، کندن 🔅زمان حال: חוֹפֵר חוֹפְרִים חוֹפֶרֶת חוֹפְרוֹת 🔅زمان گذشته: חָפַרְתִּי חָפַרְנוּ חָפַרְתָּ חֲפַרְתֶּם חָפַרְתְּ חֲפַרְתֶּן חָפַר חָפְרוּ חָפְרָה חָפְרוּ 🔅زمان آینده: אֶחְפֹּר (אחפור) נַחְפֹּר (נחפור) תַּחְפֹּר (תחפור) תַּחְפְּרוּ תַּחְפְּרִי תַּחְפֹּרְנָה (תחפורנה) יַחְפֹּר (יחפור) יַחְפְּרוּ תַּחְפֹּר (תחפור) תַּחְפֹּרְנָה (תחפורנה) 🔅امر: חֲפֹר!‏ (חפור!‏) חִפְרוּ!‏ חִפְרִי!‏ חֲפֹרְנָה!‏ (חפורנה!‏) 5⃣ ח - פ - ש 🔅باب پاعل ندارد. 🔅باب پِعِّل (בִּניָן פִּעֵל ~ בניין פיעל) 🔅مصدر: לְחַפֵּשׂ جستجو کردن، گشتن 🔅زمان حال: מְחַפֵּשׂ מְחַפְּשִׂים מְחַפֶּשֶׂת מְחַפְּשׂוֹת 🔅زمان گذشته: חִפַּשְׂתִּי (חיפשתי) חִפַּשְׂנוּ (חיפשנו) חִפַּשְׂתָּ (חיפשת) חִפַּשְׂתֶּם (חיפשתם) חִפַּשְׂתְּ (חיפשת) חִפַּשְׂתֶּן (חיפשתן) חִפֵּשׂ (חיפש) חִפְּשׂוּ (חיפשו) חִפְּשָׂה (חיפשה) חִפְּשׂוּ (חיפשו) 🔅زمان آینده: אֲחַפֵּשׂ נְחַפֵּשׂ תְּחַפֵּשׂ תְּחַפְּשׂוּ תְּחַפְּשִׂי תְּחַפֵּשְׂנָה יְחַפֵּשׂ יְחַפְּשׂוּ תְּחַפֵּשׂ תְּחַפֵּשְׂנָה 🔅امر: חַפֵּשׂ!‏ חַפְּשׂוּ!‏ חַפְּשִׂי!‏ חַפֵּשְׂנָה!‏ https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ הַפְּעָלִים שֶׁל שִׁעוּר לג (33) (2):👇 فعل‌های درس سی و سه (۲): 6⃣ כ - ב - ד 🔅باب پاعل: לִכְבּוֹד (تحمیل‌کردن، اسباب زحمت شدن، بار کردن) 🔅باب پِعِّل (בִּניָן פִּעֵל ~ בניין פיעל) 🔅مصدر: לְכַבֵּד بزرگ داشتن، احترام کردن؛ مفتخر شدن 🔅زمان حال: מְכַבֵּד מְכַבְּדִים מְכַבֶּדֶת מְכַבְּדוֹת 🔅زمان گذشته: כִּבַּדְתִּי (כיבדתי) כִּבַּדְנוּ (כיבדנו) כִּבַּדְתָּ (כיבדת) כִּבַּדְתֶּם (כיבדתם) כִּבַּדְתְּ (כיבדת) כִּבַּדְתֶּן (כיבדתן) כִּבֵּד (כיבד) כִּבְּדוּ (כיבדו) כִּבְּדָה (כיבדה) כִּבְּדוּ (כיבדו) 🔅زمان آینده: אֲכַבֵּד נְכַבֵּד תְּכַבֵּד תְּכַבְּדוּ תְּכַבְּדִי תְּכַבֵּדְנָה יְכַבֵּד יְכַבְּדוּ תְּכַבֵּד תְּכַבֵּדְנָה 🔅امر: כַּבֵּד!‏ כַּבְּדוּ!‏ כַּבְּדִי!‏ כַּבֵּדְנָה!‏ 7⃣ ל - מ - ד 🔅باب پاعل לִלְמוֹד (درس‌خواندن، یادگرفتن) 🔅باب پِعِّل (בִּניָן פִּעֵל ~ בניין פיעל) 🔅مصدر: לְלַמֵּד درس‌دادن، تعلیم‌دادن 🔅زمان حال: מְלַמֵּד מְלַמְּדִים מְלַמֶּדֶת מְלַמְּדוֹת 🔅زمان گذشته: לִמַּדְתִּי (לימדתי) לִמַּדְנוּ (לימדנו) לִמַּדְתָּ (לימדת) לִמַּדְתֶּם (לימדתם) לִמַּדְתְּ (לימדת) לִמַּדְתֶּן (לימדתן) לִמֵּד (לימד) לִמְּדוּ (לימדו) לִמְּדָה (לימדה) לִמְּדוּ (לימדו) 🔅زمان آینده: אֲלַמֵּד נְלַמֵּד תְּלַמֵּד תְּלַמְּדוּ תְּלַמְּדִי תְּלַמֵּדְנָה יְלַמֵּד יְלַמְּדוּ תְּלַמֵּד תְּלַמֵּדְנָה 🔅امر: לַמֵּד!‏ לַמְּדוּ!‏ לַמְּדִי!‏ לַמֵּדְנָה!‏ 8⃣ ק - ו - ה 🔅باب پاعل ندارد. 🔅باب پِعِّل (בִּניָן פִּעֵל ~ בניין פיעל) 🔅مصدر: לְקַוּוֹת امید داشتن 🔅زمان حال: מְקַוֶּה (מקווה) מְקַוִּים (מקווים) מְקַוָּה (מקווה) מְקַוּוֹת 🔅زمان گذشته: קִוִּיתִי (קיוויתי) קִוִּינוּ (קיווינו) קִוִּיתָ (קיווית) קִוִּיתֶם (קיוויתם) קִוִּית (קיווית) קִוִּיתֶן (קיוויתן) קִוָּה (קיווה) קִוּוּ (קיוו) קִוְּתָה (קיוותה) קִוּוּ (קיוו) 🔅زمان آینده: אֲקַוֶּה (אקווה) נְקַוֶּה (נקווה) תְּקַוֶּה (תקווה) תְּקַוּוּ תְּקַוִּי (תקווי) תְּקַוֶּינָה (תקווינה) יְקַוֶּה (יקווה) יְקַוּוּ תְּקַוֶּה (תקווה) תְּקַוֶּינָה (תקווינה) 🔅امر: קַוֵּה!‏ (קווה!‏) קַוּוּ!‏ קַוִּי!‏ (קווי!‏) קַוֶּינָה!‏ (קווינה!‏) 9⃣ שׁ - נ - ה 🔅باب پاعل לִשְׁנוֹת (تکرارکردن، دوره‌کردن) 🔅باب پِعِّل (בִּניָן פִּעֵל ~ בניין פיעל) 🔅مصدر: לְשַׁנּוֹת تغییر دادن (چیزی) 🔅زمان حال: מְשַׁנֶּה מְשַׁנִּים מְשַׁנָּה מְשַׁנּוֹת 🔅زمان گذشته: שִׁנִּיתִי (שיניתי) שִׁנִּינוּ (שינינו) שִׁנִּית (שינית) שִׁנִּיתֶן (שיניתן) שִׁנִּיתָ (שינית) שִׁנִּיתֶם (שיניתם) שִׁנָּה (שינה) שִׁנּוּ (שינו) שִׁנְּתָה (שינתה) שִׁנּוּ (שינו) 🔅زمان آینده: אֲשַׁנֶּה נְשַׁנֶּה תְּשַׁנֶּה תְּשַׁנּוּ תְּשַׁנִּי תְּשַׁנֶּינָה יְשַׁנֶּה יְשַׁנּוּ תְּשַׁנֶּה תְּשַׁנֶּינָה 🔅امر: שַׁנֵּה!‏ שַׁנּוּ!‏ שַׁנִּי!‏ שַׁנֶּינָה!‏ https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

از اسم تو هم می‌ترسند. از عکس تو هم می‌ترسند. إنهم يخافون من اسمك أيضًا. إنهم خائفون من صورتك أيضًا. הם גם מפחדים מהשם שלך. הם גם מפחדים מהתמונה שלך. They are afraid of your name, too. They are afraid of your photo, too. #قهرمان_من #س_ل_ی_م_ا_ن_ی #بطل #גיבור #ס_ו_ל_י_מ_א_נ_י #Hero #S_o_l_e_i_m_a_n_i

امام خامنه‌ای: شهید س_ل_ی_م_ا_ن_ی برای دشمنانش خطرناک‌تر از سردار س_ل_ی_م_ا_ن_ی است. الإمام الخامنئی: الشهيد س_ل_ی_م_ا_ن_ي أخطر على أعدائه من سردار س_ل_ی_م_ا_ن_ي. אמאם ח'אמנאי: קדוש מעונה ס_ו_ל_י_מ_א_נ_י מסוכן יותר לאויביו מסרדאר ס_ו_ל_י_מ_א_נ_י. Imam Khamenei: Martyr S_o_l_e_i_m_a_n_i is more dangerous to his enemies than Sardar S_o_l_e_i_m_a_n_i. #قهرمان_من #س_ل_ی_م_ا_ن_ی #بطل #גיבור #ס_ו_ל_י_מ_א_נ_י #Hero #S_o_l_e_i_m_a_n_i

برای حذف نشدن مطلب از سوی اینستاگرام، بزرگواران می‌تونن از این عکسها استفاده کنن.

✅ بررسی متن درس سی و سه (۱):👇 📝הָאוֹצָר 📝گنج בְּעִיר אַחַת חַי אִישׁ עָשִׁיר. در شهری زندگی می‌کرد مردی ثروتمند. 🔺אִישׁ עָשִׁיר: عبارت وصفی، انطباق در جنس، شمار، شناس. הַבָּנִים שֶׁלּוֹ הָיוּ עֲצֵלִים فرزندان او بودند تنبل 🔅دقت داشته باشیم، برخلاف فارسی که صفت یا گزاره همیشه مفرد می‌آید، در عبری، صفت یا گزاره مطابق موصوف و نهاد، جمع یا مفرد می‌آید. וְלֹא רָצוּ לַעֲבֹד. و نمی‌خواستند کار کنند. הֵם הָיוּ עוֹשִׂים רֹשֶׁם שֶׁהֵם עֲסוּקים, آنها احساس می‌کردند که مشغول‌اند، 🔺הָיוּ עוֹשִׂים: استفاده از صرف فعل היה مطابق با فاعل، به اضافه فعل زمان حال (یا همان اسم فاعل) برای بیان کاری که در گذشته، برای مدتی انجام می‌شده‌. אֲבָל בֶּאֱמֶת לֹא עָשׂוּ כְּלוּם. اما حقیقتا انجام نمی‌دادند چیزی. כָּל יוֹם וְיוֹם هر روز כַּאֲשֶׁר הָיוּ חוֹזְרִים הַבַּיְתָה מִן‌ הַחוּץ, زمانی که برمی‌گشتند به خانه از بیرون، הָאָב הָיָה שׁוֹאֵל אוֹתָם: پدر می‌پرسید از آنها: 🔺הָיָה שׁוֹאֵל: کاری که در گذشته، برای مدتی انجام می‌شده‌. "מָה עֲשִׂיתֶם הַיּוֹם בַּחוּץ?" «چه کردید امروز بیرون؟» 🔺בַּחוּץ: בְּ + חוּץ 🔅استفاده از בְּ بر سر חוּץ (بیرون) در زبان عبری. תָּמִיד הָיָה מְקַבֵּל אוֹתָהּ הַתְּשׁוּבָה: همیشه دریافت می‌کرد همین پاسخ را: 🔺הָיָה מְקַבֵּל: کاری که در گذشته، برای مدتی انجام می‌شده‌. "הָיִינוּ עֲסוּקִים פֹּה וְשָׁם." «بودیم مشغول اینجا و آنجا.» הָאָב יָדַע שֶׁזֶּה שֶׁקֶר, پدر می‌دانست که این دروغ [است]، אֲבָל הוּא הָיָה סוֹלֵחַ לָהֶם. اما او می‌بخشید آنها را. 🔺סוֹלֵחַ לְ...: «بخشیدن» در فارسی حرف اضافه ندارد، اما در عبری دارد. כַּאֲשֶׁר הָאָב רָאָה שֶׁאֵין סוֹף לַדָּבָר, زمانی که پدر دید که نیست پایانی بر این مسئله، הוּא בָּחַר סְפּוּרִים וּמְשָׁלִים יָפִים او انتخاب کرد داستانها و مثالهایی زیبا וּמְשָׁלִים: וְ + מְשָׁלִים 🔅رسیدن حرف عطف به کلمه‌ای که با یکی از حروف بومَف (בּ, ו, מ, פ) شروع شده. تغییر صدای וְ از شوا به شروک. עַל הַחֲשִׁיבוּת שֶׁל הָעֲבוֹדָה, درباره اهمیت کار، וְהָיָה מְסַפֵּר אוֹתָם לַבָּנִים. و روایت می‌کرد آنها را برای فرزندان. הָאָב קִוָּה שֶׁזֶּה יַעֲשֶׂה پدر امید داشت که این [کار] ایجاد کند רֹשֶׁם חָזָק עַל הַבָּנִים. احساسی عمیق بر روی فرزندان‌. אֲבָל כָּל הַדִּבּוּרִים, اما همه گفته‌ها، כָּל הַדִּבּוּרִים: بعد از כָּל اسم جمع (הַדִּבּוּרִים) آمده، «همه» ترجمه می‌شود. כָּל הַמְּשָׁלִים همه مثالها וְכָל הַסִּפּוּרִים و همه داستانها 🔺וְכָל: וְ + כָּל לֹא עָשׂוּ שׁוּם רֹשֶׁם עַל הַבָּנִים. ایجاد نمی‌کرد هیچ احساسی روی فرزندان. הֵם לֹא כִּבְּדוּ אוֹתוֹ, آنها احترام نمی‌کردند او را، וְלֹא שִׁנּוּ אֶת הַדֶּרֶךְ הָרָעָה שֶׁלָּהֶם. و تغییر نمی‌دادند مسیر بدشان را. 🔺אֶת برای مفعول معرفه. שָׁנִים‌ עָבְרוּ, سالها گذشت، וְהָאָב לֹא רָאָה שִׁנּוּי לְטוֹבָה. و پدر ندید تغییری به سمت خوب‌شدن. הַבָּנִים גָּדְלוּ فرزندان بزرگ شدند וְהָיוּ לַאֲנָשִׁים و مرد شدند וְעוֹד לֹא רָצוּ לְשַׁנּוֹת אֶת הַדֶּרֶךְ שֶׁלָּהֶם. و همچنان نمی‌خواستند تغییر دهند مسیرشان را. https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ بررسی متن درس سی و سه (۲):👇 הָאָב דָּאַג מְאֹד, پدر نگران بود بسیار، וְלֹא יָדַע אֵיךְ לִנְהֹג בַּבָּנִים שֶׁלּוֹ. و نمی‌دانست چگونه رفتار کند با فرزندانش. סוֹף סוֹף מָצָא עֵצָה נִפְלָאָה. در نهایت، یافت طرحی فوق‌العاده. הוּא חִלֵּק אֶת הַכֶּסֶף שֶׁלוֹ לָעֲנִיִּים, او تقسیم کرد پولهایش را بین فقرا. 🔺חִלֵּק לְ...= تقسیم کرد بین 🔅به حرف اضافه یک فعل در دو زبان دقت کنید. וְלֹא סִפֵּר לַבָּנִים و نگفت به فرزندان מַה שֶּׁהוּא עָשָׂה. آنچه او انجام داد. 🔺מַה שֶּׁ...: داگش گرفتن حرف اول کلمه بعد از מַה. כַּאֲשֶׁר הָאָב עָמַד לָמוּת, زمانی که پدر در بستر مرگ بود، 🔺עָמַד לְ: در آستانه کاری بودن... הוּא אָסַף אֶת הַבָּנִים שֶׁלּוֹ עַל יַד מִטָּתוֹ او جمع کرد فرزندانش را کنار بسترش 🔺מִטָּתוֹ: מִטָּה + וֹ וְאָמַר לָהֶם: و گفت به آنها: - בָּנִים יְקָרִים, - فرزندان عزیز! חָיִיתִי חַיִּים אֲרֻכִּים, زندگی طولانی‌ای داشتم، וְעַכְשָׁו אֲנִי עוֹמֵד לָמוּת. و اکنون من در بستر مرگم. אֵין לִי אֶלָּא שָׂדֶה אֶחָד نیست برای من (ندارم) جز یک مزرعه לָתֵת לָכֶם. که بدهم به شما. אֲבָל בַּשָּׂדֶה הַזֶּה اما در این مزرعه יֵשׁ אוֹצָר גָּדוֹל. هست گنجی بزرگ. חִפְרוּ בַּשָּׂדֶה بکاوید در مزرعه וְתִמְצְאוּ אוֹתוֹ. و بیابید آن را. 🔺וְתִמְצְאוּ: וְ + תִּמְצְאוּ 🔅حرف عطف بر سر תִּמְצְאוּ آمده، داگش תּ افتاده. אַחֲרֵי זְמַן קָצָר מֵת הָאָב. بعد از زمانی کوتاه مرد پدر. הַבָּנִים חָשְׁבוּ שֶׁהָאָב שָׂם בַּשָּׂדֶה فرزندان گمان کردند که پدر گذاشته در مزرعه אֶת הַכֶּסֶף וְהַזָּהָב, نقره و طلا، אֶת הַתַּכְשִׁיטִים וְהָאֲבָנִים הַיְקָרוֹת ظروف و سنگهای قیمتی שֶׁהָיוּ לוֹ. که بود برایش. הֵם לֹא חִכּוּ זְמַן רַב آنها صبر نکردند زمان زیادی וְהָלְכוּ יָשָׁר לַשָּׂדֶה و رفتند مستقیم به مزرعه לְחַפֶּשׂ אֶת הָאוֹצָר. برای یافتن گنج. הֵם חָפְרוּ וְחִפְּשׂוּ, آنها کاویدند و گشتند، אֲבָל אֶת הָאוֹצָר לֹא מָצְאוּ. اما گنج یافت نشد. https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ بررسی متن درس سی و سه (۳):👇 אָז אָמַר אֶחָד מִן הַבָּנִים: پس گفت یکی از فرزندان: - אַחִים, דַי, - برادران! کافی [است]، כְּבָר חָפַרְנוּ בְּכָל הַשָּׂדֶה. دیگر کاویدیم تمام مزرعه را. 🔺חָפַרְנוּ בְּ...: کاویدن جایی 🔅دقت به حرف اضافه. וְאֵין עוֹד תִּקְוָה و نداریم دیگر امید שֶׁנִּמְצָא אֶת הָאוֹצָר. که بیابیم گنج را. מָה עוֹד אֶפְשָׁר לַעֲשׂוֹת? چه دیگر ممکن است انجام داد؟ (دیگر چه می‌شود کرد؟) בְּוַדַּאי אַבָּא טָעָה. قطعا بابا اشتباه کرد. - עַכְשָׁו אֶפְשָׁר לִזְרֹעַ - الان ممکن است بکاریم וּלְגַדֵּל פֵּרוֹת, و پرورش دهیم میوه، 🔺וּלְגַדָּל: וְ + לְגַדָּל 🔅رسیدن حرف عطف به کلمه‌ای که با شوا شروع شده. ممنوعیت دو‌ شوا در ابتدای کلمه. تغییر صدای حرف عطف از شوا به شروک. אָמַר אֶחָד מִן הָאַחִים. گفت یکی از برادران. הָאַחִים קִבְּלוּ אֶת הָעֵצָה הַזֹּאת, برادران پذیرفتند آن طرح را. וְזָרְעוּ אֶת הַשָּׁדֶה. و کاشتند مزرعه را. הַשָּׁנָה הָיְתָה בְּרוּכָה. آن سال بود پربرکت. גְּשָׁמִים רַבִּים יָרְדוּ, باران زیادی بارید. 🔅به جمع آوردن لفظ باران (גְּשָׁמִים) دقت کنید. ما در فارسی معمولا جمع نمی‌بندیم. וְהַפֵּרוֹת גָּדְלוּ יָפֶה. و میوه‌ها رشد کردند به‌خوبی. 🔅יָפֶה در اینجا قید است، نه صفت. بنابراین مفرد مذکر آمده. בַּסּוֹף שֶׁל הַקַּיִץ در پایان آن تابستان אָסְפוּ הָאַחִים אֶת הַפֵּרוֹת. جمع کردند برادران میوه‌ها را. הֵם מָכְרוּ אוֹתָם בַּשּׁוּק آنها فروختند آنها (میوه‌ها) را در بازار בִּמְחִיר גָּבוֹהַּ, به قیمتی بالا، 🔺בִּמְחִיר: בְּ + מְחִיר 🔅حرف اضافه בְּ بر سر کلمه‌ای آمده که با شوا شروع شده (מְחִיר). ممنوعیت دو‌ شوا در ابتدای کلمه. تغییر صدای حرف اضافه از شوا به خیریک. וְקִבְּלוּ הַרְבֵּה כֶּסֶף. و دریافت کردند پول زیادی. אָז רָאוּ הָאַחִים אֶת הַחָכְמָה שֶׁל הָאָב, پس دیدند برادران حکمت پدر را، וְהֵם קָרְאוּ פֶּה אֶחָד: و آنها گفتند یک صدا: - הָעֲבוֹדָה הִיא הָאוֹצָר! - کار همان گنج [است]. 🔺הָאוֹצָר: چون אוֹצָר حرف تعریف گرفته، در ترجمه از «همان» استفاده می‌کنیم. چون درواقع، اشاره به گنج پدرشان کرده‌اند. و به طور کلی به کلیت گنج بودن اشاره نداشتند. https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ متن ماله درس سی و سه:👇 האוצר בעיר אחת חי איש עשיר, הבנים שלו היו עצלים ולא רצו לעבד. הם היו עושים רושם שהם עסוקים, אבל באמת לא עשו כלום. כל יום ויום כאשר היו חוזרים הביתה מן‌ החוץ, האב היה שואל אותם: "מה עשיתם היום בחוץ?" תמיד היה מקבל אותה התשובה: "היינו עסוקים פה ושם." האב ידע שזה שקר, אבל הוא היה סולח להם. כאשר האב ראה שאין סוף לדבר, הוא בחר סיפורים ומשלים יפים על החשיבות של העבודה, והיה מספר אותם לבנים. ‌האב קווה שזה יעשה רושם חזק על הבנים. אבל כל הדיבורים, כל המשלים וכל הסיפורים לא עשו שום רושם על הבנים. הם לא כיבדו אותו, ולא שינו את הדרך הרעה שלהם. שנים‌ עברו, והאב לא ראה שינוי לטובה. הבנים גדלו והיו לאנשים ועוד לא רצו לשנות את הדרך שלהם. האב דאג מאוד, ולא ידע איך לנהוג בבנים שלו. סוף סוף מצא עיצה נפלאה. הוא חילק את הכסף שלו לעניים, ולא סיפר לבנים מה שהוא עשה. כאשר האב עמד למות, הוא אסף את הבנים שלו על יד מיטתו ואמר להם: - בנים יקרים, חייתי חיים ארוכים, ועכשיו אני עומד למות. אין לי אלא שדה אחד לתת לכם. אבל בשדה הזה יש אוצר גדול. חפרו בשדה ותמצאו אותו. אחרי זמן קצר מת האב. הבנים חשבו שהאב שם בשדה את הכסף והזהב, את התכשיטים והאבנים היקרות שהיו לו. הם לא חיכו זמן רב והלכו ישר לשדה לחפש את האוצר. הם חפרו וחפשו, אבל את האוצר לא מצאו. אז אמר אחד מן הבנים: - אחים, די, כבר חפרנו בכל השדה. ואין עוד תקווה שנמצא את האוצר. מה עוד אפשר לעשות? בוודאי אבא טעה. - עכשיו אפשר לזרוע ולגדל פירות, אמר אחד מן האחים. האחים קיבלו את העצה הזאת, וזרעו את השדה. השנה היתה ברוכה. גשמים רבים ירדו, והפירות גדלו יפה. בסוף של הקיץ אספו האחים את הפירות. הם מכרו אותם בשוק במחיר גבוה, וקיבלו הרבה כסף. אז ראו האחים את החכמה של האב, והם קראו פה אחד: - העבודה היא האוצר!  https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ تمرین‌های درس سی و سه:👇 1. הִיא חִפְּשָׂה (חיפשה) אֶת הַסֶּפֶר בְּסִפְרִיָּה (בספרייה), אֲבָל הִיא לֹא מָצְאָה אוֹתוֹ. 2. אֵין לוֹ אֶלָּא שָׂדֶה אֶחָד, וְהוּא לֹא יוֹדֵעַ (וְאֵינוֹ יוֹדֵעַ) אֵיךְ לְחַלֵּק אוֹתָהּ בֵּין הַבָּנִים שֶׁלּוֹ. 3. בְּפֶלֶסְטִין יוֹרֵד גֶּשֶׁם בַּסְּתָו (בסתיו), אֲבָל לֹא יוֹרֵד גֶּשֶׁם בַּקַּיִץ. 4. חִכִּיתִי (חיכיתי) שָׁעָה שְׁלֵמָה לָךְ בָּרְחוֹב, אֲבָל לֹא בָּאתְּ. 5. אֲנִי מְקַוָּה (מקווה) לִרְאוֹת אוֹתְךָ בְּקָרוֹב. 6. אֲנַחְנוּ לֹא רוֹצוֹת לִשְׁמֹעַ (לשמוע) דִּבּוּרִים רֵיקִים אוֹ שֶׁקָּרִים. 7. כַּמָּה כֶּסֶף קִבַּלְתֶּם (קיבלתם) כְּשֶׁמְּכַרְתֶּם אֶת הַפֵּרוֹת בַּשּׁוּק. 8. אֲנִי לֹא חוֹשֵׁב שֶׁאֶפְשָׁר לְלַמֵּד יֶלֶד עָצֵל לֶאֱהֹב (לאהוב) עֲבוֹדָה. 9. עָמַדְנוּ לָצֵאת מֵהַבַּיִת כְּשֶׁפִּתְאֹם (כשפתאום) יֵרֵד גֶּשֶׁם. 10. הֶחָכְמָה שֶׁל הָאִישׁ הִיא הָאוֹצָר שֶׁלּוֹ. 11. הוּא דִּבֵּר (דיבר) הַרְבֵּה, אֲבָל הוּא לֹא אָמַר דָּבָר. 12. נָתַתָּ לוֹ עֵצָה טוֹבָה, אֲבָל הוּא לֹא קִבֵּל (קיבל) אוֹתָהּ. 13. אֲנִי מְקַוֶּה (מקווה) שֶׁסּוֹף סוֹף אַתֶּם תִּרְאוּ אֶת הַחֲשִׁיבוּת שֶׁל הַתְּפִלָּה (התפילה). 14. הַתּוֹרָה מְלַמֶּדֶת אוֹתָנוּ שֶׁכָּל בֵּן צָרִיךְ לְכַבֵּד אֶת הַהוֹרִים שֶׁלּוֹ. 15. חָפַרְנוּ בַּגַּן וְרָצִינוּ לִזְרֹעַ (לזרוע), אֲבָל בָּאָה רוּחַ חֲזָקָה וְרַצְנוּ מַהֵר הַבַּיְתָה. 16. כְּשֶׁהוּא בָּא לָאָרֶץ, הוּא שִׁנָּה (שינה) אֶת שְׁמוֹ לְשֵׁם עִבְרִי. https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

#درس_سی_و_چهار_کتاب_هیسود👇 #قواعد_درس_سی_و_چهار #صرف_فعل_آینده #صرف_فعل_امر #باب_پعل #עצם #זאת #کلمات_جدید_درس_سی_و_چهار #صرف_فعلهای_درس_سی_و_چهار #بررسی_متن_درس_سی_و_چهار #متن_ماله_درس_سی_و_چهار #تمرینهای_درس_سی_و_چهار https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ قواعد درس سی و چهار (۱):👇 الف) آینده و امر فعل‌های سالم שְׁלֵמִים، در باب پِعِّل: ✳️ לְדַבֵּר (صحبت کردن) 🔅آینده אֲנִי אֲדַבֵּר אֲנַחְנוּ נְדַבֵּר אַתָּה תְּדַבֵּר אַתֶּם תְּדַבְּרוּ אַתְּ תְּדַבְּרִי אַתֶּן תְּדַבֵּרְנָה הוּא יְדַבֵּר הֵם יְדַבְּרוּ הִיא תְּדַבֵּר הֵן תְּדַבֵּרְנָה 🔅امر (אַתָּה) דַּבֵּר (אַתֶּם) דַּבְּרוּ (אַתְּ) דַּבְּרִי (אַתֶּן) דַּבֵּרְנָה ب) آینده و امر فعل‌های سالم שְׁלֵמִים، در باب پِعِّل که حرف دوم ریشه‌شان א یا ר است: ✳️ לְתָאֵר- توصیف کردن، تصور کردن 🔅آینده (עָתִיד) אֲנִי אֲתָאֵר אֲנַחְנוּ נְתָאֵר אַתָּה תְּתָאֵר אַתֶּם תְּתָאֲרוּ אַתְּ תְּתָאֲרִי אַתֶּן תְּתָאֵרְנָה הוּא יְתָאֵר הֵם יְתָאֲרוּ הִיא תְּתָאֵר הֵן תְּתָאֵרְנָה 🔅امر (אַתָּה) תָּאֵר (אַתֶּם) תָּאֲרוּ (אַתְּ) תָּאֲרִי (אַתֶּן) תָּאֵרְנָה ج) آینده و امر فعل‌های ל"ה، در باب پِعِّل: ✳️ לְחַכּוֹת- منتظر شدن 🔅آینده אֲנִי אֲחַכֶּה אֲנַחְנוּ נְחַכֶּה אַתָּה תְּחַכֶּה אַתֶּם תְּחַכּוּ אַתְּ תְּחַכִּי אַתֶּן תְּחַכֶּינָה הוּא יְחַכֶּה הֵם יְחַכּוּ הִיא תְּחַכֶּה הֵן תְּחַכֶּינָה 🔅امر (אַתָּה) חַכֵּה (אַתֶּם) חַכּוּ (אַתְּ) חַכִּי (אַתֶּן) חַכֶּינָה https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ قواعد درس سی و چهار (۲):👇 د) کاربرد و صرف עֶצֶם همراه با ضمایر متصل ملکی: یکی از معانی مختلف עֶצֶם، «خود» است که در این معنا، تنها به صورت صرف‌شده با ضمایر متصل ملکی به کار می‌رود. עַצְמִי עַצְמֵנוּ עַצְמְךָ עַצְמְכֶם עַצְמֵךְ עַצְמְכֶן עַצְמוֹ עַצְמָם עַצְמָהּ עַצְמָן او خودش را دوست دارد.=> הוּא אוֹהֵב אֶת עַצְמוֹ. من از خودم عصبانی هستم.=> אֲנִי כּוֹעֵס עַל עַצְמִי. 🔅עֶצֶם با حروف اضافه בְּ و לְ نیز استفاده می‌شود. من خودم آن را انجام دادم.=> עָשִׂיתִי זֹאת בְּעַצְמִי. با خودم گفتم. => אָמַרְתִּי לְעַצְמִי. هـ) ضمیر זֹאת: زمانی که مرجع ضمیر، کلی، عمومی و نکره است، از ضمیر اشاره זֹאת استفاده می‌شود. من آن را می‌دانم.=> אֲנִי יוֹדֵעַ זֹאת. به این معناست: => זֹאת אוֹמֶרֶת: 🔅این قاعده در عبری محاوره‌ای چندان رعایت نمی‌شود و اغلب ضمیر اشاره مذکر זֶה به کار می‌رود. https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ کلمات درس سی و چهار:👇 אַחֵר, אַחֶרֶת: دیگر، دیگری אַחֲרוֹן, אַחֲרוֹנָה: پایانی בָּאַחֲרוֹנָה: درنهایت، درپایان אֶלָּא־אִם־כֵּן: مگر اینکه בָּכָה (לִבְכּוֹת): گریه کرد בֵּרֵר (לְבָרֵר): کشف کرد، روشن کرد טִפֵּשׁ ~ טיפש, טִפְּשָׁה ~ טיפשה: احمق כַּדּוּר (כַּדּוּרִים): توپ עֶצֶם (עֲצָמִים): ماده، جوهر، خود (مذکر) עֶצֶם (עֲצָמוֹת): استخوان (مؤنث) בְּעֶצֶם: درواقع، دراصل רִאשׁוֹן, רִאשׁוֹנָה: نخستین، نخست בָּרִאשׁוֹנָה: در ابتدا רָם, רָמָה: بلند (صدا، قد) שִׂחֵק ~שיחק (לְשַׂחֵק) בְּ...: بازی کرد با... (یک بازی) שָׂנֵא (לִשְׂנֹא ~ לשנוא): متنفر بود، نفرت داشت תֻּכִּי ~ תוכי (תֻּכִּיִּים ~ תוכיים): طوطی 🔅عبارات تازه: בְּקוֹל רָם: با صدای بلند זֹאת אוֹמֶרֶת: گفته می‌شود، یعنی https://eitaa.com/ebri_biyamoozim