هدایت شده از هنر حکمرانی و توسعه || محمد حق شناس
ماجرای لمس و حس بین مدیران دولتی در ایران👆!
چه شد که تا قبل از مسئولیت و قرار گرفتن در عرصه خدمت، برخی از این عزیزان اینقدر ایده های خوب داشتند ولی امروز هیچ خبری از آن ایده ها و فکرهای ناب و تحول آفرین برای حل مشکلات اساسی مردم نیست؟ چرا اولویت های کف میدانشان که مرتبط با زندگی طبقه #ضعیف و قاطبه مردم بود، جایش را به نشست ها، گرفتاری های سیاسی و دغدغه های روزمرگی و گاهی نمایش بازی کردن و وانمود کردن به حل مشکلات مردم و در خفا خدمت به هم حزبی ها و ثروت اندوزان داده است؟
✅علت اش پدیده لمس و حس است!!!
تا قبل از مسئولیت، خیلی از این عزیزان خودشان درگیر #تامین_معیشت خانواده بودند و دائما با پوست و استخوان گرانی خانه، #هزینه_اجاره_خانه، # هزینه_بالای_حمل_و_نقل، #بیکاری، #گرانی خدمات درمانی و آموزشی را لمس می کردند و طبعا برای رفع اين فشارها ایده های خوبی به ذهنشان می رسید.
اما امروز برخی از این عزیزان با تصاحب صندلی ها و بالا رفتن حقوقشان، تامین معاش و مسکن، بهره مندی از ماشین و راننده شخصی و ... ممکن است دیگر مثل قبل این فشارها را لمس نکنند بنابراین حس کمتری برای حل آن ها به خرج می دهند!
✅ اسم پدیده فوق #لمس_و_حس است که برآمده از کژرفتار سیستم اداری در بالا بردن سطح رفاهیات مدیران و مسئولین پس از کسب موقعیت های مهم سیاسی و اداری است؛ اگر سیستم اجازه می داد که افراد مسئول یا مدیر به همان اندازه متوسط جامعه از رفاهیات، دستمزد و ... برخوردار شوند و نه بیشتر، این پدیده #لمس_و_حس اتفاق نمی افتاد!
https://eitaa.com/hokmraniirani