eitaa logo
عدالت‌خواهی
524 دنبال‌کننده
81 عکس
6 ویدیو
6 فایل
به یاد برادر عزیزم حبیب‌الله سلیمانی: https://iporse.ir/6159236 @habibollah1 @edallatkhahi @keivansoleimani
مشاهده در ایتا
دانلود
سکولاریسم اسلامی علیه اسلام انقلابی: شیخ ابراهیم زنجانی، فقیه شیعه، سیاستمدار ایرانی، آزادی‌خواه، روشنفکر و عضو لژ بیداری در انقلاب مشروطه؛ قاضی اعدام شیخ فضل الله نوری، سیاستمدار ایرانی، مجتهدشیعه!
#غیرت_دینی فقیه متفکر، فیلسوف عارف، شهیدمطهری، او را تا نوشتن داستان و راستان هم کشاند؛ اما طلبه های پیر و جوان متحجر عموما اخباری و متجدد عموما هایدگری دوران ما از پرداختن به #مقتضیات_زمان ابا دارند!
💠 عدالت در دیدبان آذربایجان شرقی: 🔹 طبقه مرفه جدید 👤 مجتبی نامخواه 🔹 دستاورد تجمع علیه بی حجابی! 👤 روح الله رشیدی 🔹 شوخی شفافیت و عدالت کشکی! 👤 کیوان سلیمانی 🔹 و... 💠 @iisociology
🔴 نامه سرگشاده به شهردار تهران ⭕️ نامه مجمع دانشجویان عدالتخواه دانشگاه تهران به دکتر افشانی درباره خویشاوندمداری در شهرداری تهران بسم الله الرحمن الرحیم جناب آقای دکتر سید محمدعلی افشانی شهردار محترم تهران سلام علیکم 🔻 اخباری که از خویشاوندمداری شبه سلطنتی و انتصابات رانتی در شهرداری تهران در رسانه های معتبر متعدد منتشر شده و از سوی شورای شهر هم مورد تأیید کلی قرار گرفته و البته سال هاست مورد نقل و نقد مردمی قرار گرفته است، مایه وهن شهرداری پایتخت جمهوری اسلامی و دلسردی مضاعف اقشار مختلف ایران انقلابی است؛ ضروری است در اسرع وقت نسبت به پاسخگویی و شفاف سازی در قبال انتقادات مردمی و شبهات رسانه ای اقدام نمایید. صحت این حجم از نسبت های خانوادگی مدیران و مسئولان در سطوح مختلف شهرداری تهران که محدود به دوره و جناح خاصی هم نیست، هیچ علتی جز رابطه سالاری و خلأ سازوکار بازدارنده نمی تواند داشته باشد. 🔻 اقوام و آشنایانی که برای مسئولیت هایی در شهرداری های مناطق مختلف تهران انتخاب می شوند یا شایستگی لازم را ندارند که ظلم آشکار است، یا شایستگی لازم را دارند که باید پرسید بر اساس چه فرایند رقابتی عادلانه ای از سایر نخبگان کشوری شایسته تر تشخیص داده می شوند؟ حتی اگر در صورت شایستگی برابر، شایسته آرمان های انقلاب و اهداف جمهوری اسلامی و شعارهای مسئولان است که نخبگان مردمی برای خدمت در نظام نسبت به قوم و خویشان اولویت داشته باشند! 🔺 آقای افشانی! حجم عظیم تبعیض در بخش های مختلف ساختارهای دولتی و غیردولتی، چنان زخم عمیقی بر اعتماد اجتماعی وارد کرده که انتظار تحمل تبعیض های فزاینده توسط مردم ظالمانه و غیرممکن به نظر می رسد، باید بر شما روشن باشد که واجب است فورا نسبت به فامیل گرایی و باندبازی در سطوح مختلف شهرداری تهران به صورت قاطع اقدام کنید تا شاید اندکی از خسارت انباشته شده جبران شود؛ انتظار مردم و پیشنهاد ما عزل فوری و بی ملاحظه همه آن هایی است که هرگونه نسبت فامیلی، رفاقتی، شراکتی یا ... با مسئولان فعلی، سابق و اسبق رده های مختلف نظام دارند؛ خیل کثیر نخبگان توانمند و نیازمند کار چنان است که جای نگرانی برای جایگزینی نیرو وجود نداشته باشد. 🔺 جناب شهردار! لازم است با همکاری شورای شهر _که گویا بعد از اشغال بسیاری از سمت ها توسط ژن های خودبرتربین به فکر قانون ناقص و غیرجبران کننده عدم استخدام خویشاوندان مدیران ارشد در بدنه شهرداری افتاده است_ تدبیری پیشگیرانه بیاندیشید تا هم پشتیبان قاطع اقدامات لازم برای جبران گذشته و اصلاح حال شود و هم مانعی مستحکم مقابل تکرار این تجربه های تلخ در آینده باشد. طبیعی است که هر طرح محافظه کارانه یا تقلیل گرایانه ای موجب تمدید و حتی تشدید نارضایتی انتقادی مردم و دانشجویان ایران و تهران بزرگ خواهد شد. به امید ظهور منجی عدالت گستر گیتی مجمع دانشجویان عدالتخواه دانشگاه تهران دوم مرداد 1397 ⭕️ رونوشت: شورای اسلامی شهر تهران 🔴 عدالتخواهان دانشگاه تهران 🔴 @ut_armanedalatkhahi
فاجعه آشنای شوک درمانی؛ نئولیبرال ها از جان مردم چه می خواهند؟ #مرگ_درمانی @iisociology
🔴 همسویی نئولیبرال های وطنی و عدالتخواهان تخصصی؟ ⭕️ عدالتخواه دقت کن! 🔻 همسویی عجیبی بین برخی اعضای تیم اقتصادی و کمیسیون اقتصادی و جریان اقتصادی (سازندگی قوچانی و دنیای اقتصاد و ..) و های مشهور (موحدی کرمانی تهران) و حتی (براتی و یکی از کارشناسان برنامه ) و اقتصاددان سیاسی مذهبی (مجید شاکری) و... در حمایت از طرح مشاهده شده و توسط بسیاری از رسانه های حتی عدالتخواه بازنشر شده؛ در مقابل اقتصاددانان (حسین و فرشاد مؤمنی و احسان سلطانی) و برخی پژوهشگران و سیاسی (یاسر جبرائیلی و..) با این طرح مخالفت میکنند. با مرور مجموعه تحلیل ها، نظر مخالفان مطلوب تر به نظر میرسد، دولت باید به جای تساهل در برابر سهم خواهان و داران، با کمک بازوی قضائی به مصاف متخلفان و برود و سرمایه نجومی دانه درشت ها و آقازاده ها و اختلاس گران و رانت بگیران را باز پس بگیرد و وضعیت اسفناک مملو از تبعیض را اصلاح کند و در حمایت از مانع بی رویه و قاچاق شود و راهکارهای دیگری که در تحلیل های منتقدان (در رسانه ها و در همین کانال جامعه شناسی اسلامی) قابل مطالعه است. 🔻 علاوه بر ماجرای بازار ثانویه، چندی پیش در ماجرای توسط بخش خصوصی نیز همگرایی مشابهی مشاهده شد؛ آنجا که مکررا بر این سیاست اقتصادی تأکید میکند و برخی دوستان و آن را تأیید می کنند. عجیب است که این دوستان عدالتخواه از فروش توسط دولت به هر قیمتی به هر شخص و گروهی در قالب بخش خصوصی دفاع میکنند؛ در ایران یعنی دانه درشتان و رانت خواران نوسرمایه دار و های مفتخور؛ بخش خصوصی یعنی همان . وقتی از بخش خصوصی برای خریدوفروش نفت در شرایط دعوت میشود مشخص است که بسیار مفت به آنها فروخته میشود! عجیب است که در رسانه مدعی از سیاستی که عملا حراج بیت المال به نفع خواص است حمایت میشود و حتی از عدم اجازه به بخش خصوصی برای گله میکنند؛ اگر طبقه مرفه جدید و داشته باشد که دیگر خود خدا مگر حریفشان شود! تقویت طبقه مرفه جدید به آنها امکان و توان سلطه بیشتر بر و و را میدهد و چه بسا هر چند وقت یک بار بازی بزرگی راه بیندازند تا از دولت این چنین اخاذی کنند؛ چگونه میگویند که مهم نیست چه کسی نفت را میخرد؟ چرا به جای فروش نفت خام به هر قیمتی، بر ریشه کنی رانت های میلیاردی و فرارازمالیات های میلیاردی تمرکز نمیشود؟ 🔺 اگر و را در عدالت محوری بسنجیم قطعا در دو سویه کاملا قرار دارند اما این دو کارکردگرایانه قابل تأمل و لازم به تذکر است. آیا غلبه نگاه اقتصادی بر رویکرد اجتماعی در این باره تأثیر معناداری داشته؟ ✍ کیوان سلیمانی 🔴 جامعه شناسی اسلامی 🔴 @iisociology
🔴 فرار از مسئله یا عدم فهم مسأله؟! 🔻 آقای براتی تذکر متن همسویی نئولیبرال های وطنی و عدالتخواهان تخصصی را ناشی از و معرفی کردند! . 🔺 وقتی شما صریحا از تصمیم دولت و تأکید معاون اول رئیس جمهور درباره «فروش در بورس به » حمایت می کنید و وقتی در موافقت با سیاست اقتصادی مطلوب دنیای اقتصاد و و دیگر رسانه های این قبیله، صریحا می نویسید « اگر راه بیفتد میتواند جلو افسارگسیختگی بازار را بگیرد چرا بانک مرکزی تعلل میکند؟»؛ دیگر اتهام ادبیات زدگی چه ادبیاتی است!؟ در دو به وضوح وجود دارد و انکارشدنی نیست و تصور ادبیاتی و توهم ذهنی هم نیست؛ اصل همسویی درست است اما اگر از این سیاست همچنان دفاع میکنید پس دلایل خود در دفاع از این سیاست ها را بفرمایید. 🔻 پرسیده اید توزیعی در و تلاطمات بازار و سوءاستفاده ترامپ و... آیا مسأله نیست؟ بله هست، چه کسی گفته نیست؟ اما مسأله مهم تر راه حل این مسائل است و همسویی و اختلاف نظر اتفاقا همین جاست، راه حل تسلیم شدن در مقابل بحران های ساختگی به نفع سازندگان ذی نفع بحران و است یا حل اساسی مشکل با مبارزه با و اجرای قاطعانه قوانین و و حمایت از و توقف و و.. برای جبران کاهش فروش نفت خام است؟ آقای جبرائیلی در برنامه اخیر ثریا مثال خوبی را یادآوری کردند؛ تبدیل تعهدید «تحریم » به فرصت، و فرصت همین رویکرد درباره «تحریم نفت.» 🔺 درباره شما و و و و روزنامه دنیای اقتصاد و ... می فرمایید راه حل بازار ثانویه است؛ بنده هیچ، دکتر میگوید بازار ثانویه کودتای اقتصادی است، دکتر راه حل های دیگری پیشنهاد میدهد، دکتر اصل ماجرا و زوایای پنهان آن را به نحو دیگری روایت میکند، دکتر هم انتقادات خودشان را دارند و ...، شما را به مطالعه و نقد تحلیل های اساتیدی چون حسین راغفر و فرشاد مؤمنی و احسان سلطانی و یاسر جبرائیلی دعوت میکنم تا بنده و امت حزب الله را از انحراف و عدم فهم مسائل خارج کنید. تحلیل اساتید را در ادامه منتشر میکنم. 🔺 درباره خریدوفروش نفت توسط بخش خصوصی هم شما علاوه بر حمایت قاطع از این تصمیم و آقای جهانگیری، صریحا می نویسید «اینکه چه کسی نفت را می خرد مهم نیست، این که پول نفت به حساب واریز می شود مهم است» اما به نظر برخی این مهم است چون احتمال فروشی نفت به شرکت های خاص بالاست و منجر به تقویت طبقه ای میشود که اتفاقا خود یکی از و از جمله نرخ بالای ارز است، اگر قوی تر شود مدام می تواند چالش و بحران اقتصادی و سیاسی ایجاد، و از چالش ها سودجویی کند. بسیاری معتقدند به جای اصرار بر فروش نفت به هر قیمتی، نقاط ضعف اقتصاد را جبران کنیم؛ فروش نفت خام که افتخار نیست مخصوصا وقتی که بحران زا می شود؛ چرا با اصلاح و اجرای قوانین مالیات و رانت دولتی و... درآمد لازم تأمین نشود؟ سؤالات بسیاری در این باره برای عوام امت و متخصصین ایجاد میشود؛ اگر اشتباه است پاسخ دهید! 📌 درباره همسویی با نئولیبرال ها هم در مطلب اول گفته شد که در دو سویه متضاد طیف قرار دارید اما این دو همسویی خرد هم قابل تأمل است. ✍ کیوان سلیمانی 🔴 جامعه شناسی اسلامی 🔴 @iisociology
🔴 سلبریتی نوکیسه ها سربازان سه گانه سرمایه دار و سیاستمدار و رسانه دار 🔺 مستضعفان جهان عدالتخواه شوید! ♦️ t.me/nehzatedalatkhahi/1953 🔴 @iisociology
🔴 امنیت خواهی مصداقی و عدالتخواهی غیرمصداقی؟! ⭕️ استاندارد دوگانه محافظه کاران در مسائل و 🔻 بارها از لزوم شناسایی و معرفی مزدوران و و و... شنیده ایم، تکلیفی که محدود به مأموران و ساختارهای نشده و همواره از عموم و جریان انقلابی و نهادهای دانشجویی و مردمی هم درخواست کمک و همکاری برای حفظ کشور شده است. انتشار تصاویر سردسته های در صفحات مجازی مذهبی های وطن دوست حاصل این رویکرد است. 🔻 چرا جریان و واکنش خود در مقابل جریان در عرصه را اینجا تکرار نمی کنند؟ چرا از نهادهای حکومتی و نیروهای مردمی نمی خواهند که قبل از اثبات جرم تصاویر شخصی مردم را منتشر نکنند؟ چرا نمی خواهند با آبروی مردم بازی نشود؟ چرا آیه حدیث ردیف نمی کنند؟ چرا نمی گویند به اکتفا کنید؟ چرا نمی گویند تأمین امینت، تکلیف قانونی حکومت است نه ملت؟ ♦️ این رویکرد دوگانه دو دلیل دارد: جهالت متحجرین و منفعت مرفهین؛ 🔺 نمی دانند خطر های اقتصادی از های امنیتی بیشتر است، فراموش میکنند ریشه اغتشاشات امنیتی هم اختلاسات اقتصادی است، نمی فهمند جنایت های خاموش همیشگی در سایه و و صدها برابر بدتر و بیشتر از خیانت های شورش های موقت است. نمی فهمدن تروریسم پیدا و پنهان و خشن ترین تجربه تاریخ است. نمی دانند زجرکش کردن از قتل آنی بدتر است. 🔺 نمیخواهند منطقه ممنوعه و حریم امن آنها خدشه دار شود، نمیخواهند عمق فاجعه اقتصادی آنها با نورافکن های خواه مشاهده شود، نمی خواهند لجن های غیراخلاقی شان در پرتو های اخلاقی آشکار شود. ♦️ همین استاندارد دوگانه در عرصه و نیز صادق است: 🔺 اگر بازیگری کند یا ورزشکاری با بی حجابی عکس بگیرد یا دست دهد و...، فضای مجازی را پر از نهی از منکر های مصداقی می کنند! اما اگر مدل مبلغی، میلیونی لاکچری معرفی کند یا ورزشکاری تصویر میلیاردی نمرودی اش را به رخ بکشاند هیچکس حق اعتراض و تجاوز به حریم شخصی شان را ندارد! 🔺 اگر منورالفکری شبهه ای شناختی پرت کند یا لاییکی به مذهبی توهین کند، عمق معنا را می شکافند و کفن پوش خیابان های قم را سفید و روی دشمن را سیاه می کنند! اما اگر ژورنالیست سکولاری محمد مستضعفان را بنامد یا اقتصادخوان مذهبی ای علی پابرهنگان را بخواند، صدا از هیچ طلبه تا علامه ای در نمی آید! ♦️ حسن خمینی و احمد خمینی های متحجر مرفه نمی فهمند و نمیخواهند بفهمند این عبارات تاریخی روح الله خمینی و احمد خمینی های آگاه انقلابی را: «باید با و به خارج به شدت برخورد کنیم. ... از اول گفتیم که اینگونه سرمایه‌داران به غیر از منافع شخصی به چیزی معتقد نیستند. چون جو عمومی کشور مذهبی است، با یک و تسبیح، خود را مسلمان دوآتشه جا می‌زنند و به کار خودشان مشغول می‌شوند. ... بعضی خیال می‌کنند به بخش خصوصی بها دادن به معنای به شکلی است که هر اندازه خواستند خون مظلومین را در شیشه بکنند. این گونه نمی‌شود. امام راحل از اول گفته‌اند که روحانیت به خون تشنه است ... مشکل ما تنها این نیست که دولت‌های غربی با ما مخالف هستند، اگر ما با به طور سنجیده‌ای برخورد می‌کردیم آنها نمی‌توانستند در برابر دولت و ملت یک مساله‌ای را ایجاد کنند .... اگر ما با سرمایه‌داران همانند برخورد می‌کردیم اوضاع کشور به این صورت در نمی‌آمد، یک عده سرمایه دار زالو صفت به این بهانه که مضر است، به حال خود رها شده و به جان این ملت افتاده‌اند. کسی منکر این نیست که اقتصاد دولتی مضراتی دارد اما به این بهانه نباید لجام گسیختگی اقتصاد حاکم شود.» ✍ کیوان سلیمانی 🔴 جامعه شناسی اسلامی 🔴 @iisociology
🔴 نامه دوم عدالتخواهان دانشگاه تهران به شهردار ⭕️ نامه سرگشاده مجمع دانشجویان عدالتخواه دانشگاه تهران به مهندس افشانی درباره «انتصابات رانتی» در شهرداری تهران بسم الله الرحمن الرحیم آقای سید محمدعلی افشانی شهردار تهران سلام علیکم ♦️ اظهارات شما در پاسخ به اعتراضات پیرامون «انتصابات فامیلی» برای مردم منتقد، ناامیدکننده و برای خواص ذینفع، امیدوارکننده بود. از شما دعوت می کنیم علاوه بر بازخوانی نامه سرگشاده ای که دوم مردادماه خطاب به شما منتشر کرده ایم، به نکات و تذکرات ذیل نیز توجه جدی بفرمایید: 🔸 گفته اید «در خصوص انتصابات فامیلی به بازرسی شهرداری ارجاع داده ام که رسیدگی شود.» 🔹 آقای شهردار! آیا صرف «انتصاب رابطه سالارانه» فرای شایستگی کافی یا ناکافی، به جای «انتخاب شایسته سالارانه» در فضای رقابت عادلانه، نشانه عقب ماندگی و سلطنت گونگی فرایند جاری در شهرداری تهران نیست؟ در رویکرد شما نیز مانند عملکرد شهرداران سابق، مخالفتی با «اصل انتصاب رانتی» مشاهده نمی شود، این سبک مدیریت، شایسته شهرداری پایتخت جمهوری برآمده از انقلاب اسلامی نیست، واجب است جداً تجدیدنظر کنید. 🔹 جناب شهردار! شما که به وجود «انتصابات فامیلی» در شهرداری معترف شده اید، آیا از تعداد شگفت انگیز آن نیز اطلاع یافته اید؟ میزان قابل توجه انتصابات رابطه ای و بکارگیری فرزندان، برادرزادگان و سایر بستگان در حوزه فعالیت خود یا دوستان، هر عقل سلیمی را به وجود فساد رانتی معترف و معترض می کند. اگر شما از تعدد انتصابات رانتی در زیرمجموعه مدیریتی خود اطلاع ندارید، فهرست بلندبالای آن را که در رسانه ها منتشر شده مشاهده کنید، هرچند این عدم اطلاع تان در افکار عمومی نشانه ضعف مدیریت سهوی شما تصور خواهد شد، اما اگر اطلاع دارید، این رویکرد محافظه کارانه توجیه ناپذیرتان در جهت تثبیت و تشدید رانت سالاری موجود، نشانه سوءمدیریت عمدی شما تلقی خواهد شد. 🔸 گفته اید «اگر فرد دارای صلاحیت بود مانعی وجود ندارد»! 🔹 آقای افشانی! صلاحیت آقازاده ها چگونه احراز شده و حالا چگونه به آزمون گذاشته می شود؟ با فرض شایستگی انگشت شماری از نورچشمی ها _که همین هم محصول فرصت و امکانات نابرابر پلکانی پیشینی است_ طبق چه حق و قانون و انصافی «انتصاب خواص وابسته» بر «انتخاب جوانان غیروابسته» که شایستگی «برابر یا بیشتر» هم دارند، ترجیح داده می شود؟ 🔸 گفته اید «اگر به صرف آشنایی مسئولیت گرفته باشد برکنار گردد.» 🔹 مهندس افشانی! اعتراض ما به «فرایند فسادخیز انتصاب در شهرداری تهران» است، نه صرفا «مصداق های موجود که محصول این ساختار معیوب اند»، آیا برای اصلاح اساسی این وضعیت، برنامه کارشناختی و کارآمدی دارید؟ برای همین توصیه رسانه ای حداقلی تان که گویا صرفا برای رفع تکلیف ابراز شده، چه «تدبیر علمی و تضمین عملی» در نظر گرفته اید؟ 🔸 گفته اید «انتصابات در شهرداری بر مبنای شاخص دانش فرد، تحصیلات دانشگاهی و تجربه عملی خواهد بود.» 🔹 آقای شهردار! چرا «فرایند انتصاب» را که در عمل تابع سلیقه شخصی و فامیلی است و نه شاخص علمی و عملی، با «فرایند انتخاب» در سازوکاری مبتنی بر شفافیت، مهارت و عدالت، جایگزین نمی کنید؟ ضمنا هر متفکر منصفی که معتقد و متعهد به عدالت مطلق باشد، نمی تواند از تأثیر «گذشته ناعادلانه» در «حال و آینده ناعادلانه» چشم بپوشد، جهتگیری جبرانی عدالت اسلامی «به نفع مستضعفین» ناظر به همین مسئله است. در مصداق بحث، گذشته و شرایط نابرابر «جوانان وابسته طبقه ویژه» در رقابت با «جوانان مستقل طبقات مستقل»، زمینه ساز تبعیض فزاینده در «سرمایه های دانشی و تجربی» و تفاوت نجومی «رزومه های بازاری» آنهاست، و این انکارنشدنی اما جبران شدنی است. 🔹 شهردار تهران! مواضع شما مبنی بر «پیشتازی در اجرای قانون منع بکارگیری بازنشستگان» و سابقه سوءاستفاده رانتی از «شعار جوانگرایی» در کشور، ما را ملزم به تکرار مطالبات و تذکرات نامه قبل میکند؛ «انتظار مردم و پیشنهاد ما عزل فوری و بی ملاحظه همه آن هایی است که هرگونه نسبت فامیلی، رفاقتی، شراکتی یا ... با مسئولان فعلی، سابق و اسبق رده های مختلف نظام دارند... با همکاری شورای شهر تدبیری پیشگیرانه بیاندیشید تا هم پشتیبان قاطع اقدامات لازم برای جبران گذشته و اصلاح حال شود و هم مانعی مستحکم مقابل تکرار این تجربه های تلخ در آینده باشد.» ⚠️ آقای شهردار! در صورت تداوم رویکرد غیرانقلابی ضدمردمی و تعلل در رسیدگی سریع، اساسی و ثمربخش به این مسئله که آشکارا در جهت تضییع حقوق مردم و ضدیت با عدالت اسلامی، و درنتیجه سرخوردگی ملت ایران و خرسندی دشمنان انقلاب است، ما دانشجویان و مردم را بالاجبار وارد «مرحله دیگری از اعتراضات انقلابی» خواهید کرد. 🔴 مجمع دانشجویان عدالتخواه دانشگاه تهران 13 مرداد 1397 ⭕️ رونوشت: شورای اسلامی شهر تهران 🔴 عدالتخواهان دانشگاه تهران 🔴 @ut_armanedalatkhahi
👆 نامه مهمی که امروز توسط رهبر انقلاب تأیید شد: 🔺 من خوندم نامه رو با دقت، دیدم درسته، از روی دلسوزی نوشتن، تقریبا همه راه حل ها درسته 🔴 @iisociology
🔴 سرمایه داری و اشداء علی الضعفا و رحماء بینهم! ❓ که تعویق موقت مالیات بنگاه های کوچک و متوسط _که به واسطه سیاست های ارزی اخیر همچون افزایش مصنوعی نرخ ارز و بازار ثانویه هزینه های تولیدشان چندبرابر شده_ را تقبیح و عامل تشدید رکود و تورم معرفی می کنند؛ چرا افزایش بر اموال و املاک و بنگاه و شرکت های بزرگ عموما رانتی و وارداتی و صادرات مواد خام _که افزایش عامدانه قیمت دلار و بازارثانویه سود و سرمایه شان را چند برابر کرده و مالیاتشان یا ناچیز است یا هیچ_ را تجویز نمی کنند؟ ⚠️ چکیده یادداشت "منطقه ممنوعه حمایت از تولید" روزنامه دنیای اقتصاد: 🔸 دیروز وزیر صنعت، معدن و تجارت خبر مهمی برای حمایت از تولید داد: "مالیات ارزش افزوده بنگاه‌های کوچک و متوسط به مدت حداقل ۶ ماه متوقف شود." استدلال وزیر صنعت این بود که در شرایط فعلی تولید و بازار که بنگاه در تهیه مواد اولیه با مشکل روبه‌رو است، برای یک مدت کوتاه اخذمالیات متوقف و به آنها داده شود. اما این راهکار دارای چه پیامدهایی است و تا چه حد قابلیت اجرا دارد؟ در شرایط فعلی که اقتصاد ایران به‌نظر وارد فاز انقباضی می‌شود، همه سعی می‌کنند تا پیشنهاد دهند؛ درحالی‌که نشان می‌دهد که «سیاست‌گذاری لحظه‌ای» یکی از اصلی‌ترین نقاط اشتباه در حل بحران رکود است. در ، شتاب‌زده شدن سیاست‌گذاران یک امر رایج است. آنها در این حالت سیاست‌هایی را وضع می‌کنند که نه‌تنها مشکل را حل نمی‌کند، بلکه این رفتار پرتکرار موجب  تورم و رکود نیز می‌شود. بنابراین در این مواقع، شاید بهتر از دست زدن به عملی خطرناک باشد. با توجه به ، احتمال کسری در درآمدهای نفتی محتمل است، به همین علت دولت باید درآمدها از منابع دیگر، از جمله مالیاتی را سفت و سخت مطالبه کند. نزدیک به یک پنجم مالیات ارزش افزوده از این بنگاه‌ها تامین می‌شود که سهم ۳ درصدی از کل درآمدهای دولت دارد. با توجه به شرایط فعلی که دولت درآن قرار دارد، قطع از درآمدها می‌تواند بار مالی قابل‌توجهی را به دولت وارد کند. ✍ کیوان سلیمانی 🔴 جامعه شناسی اسلامی 🔴 @iisociology
توسل به و تقدیس ؛ پروژه پوپولیستی پیداوپنهان و حتی دانسته یا نادانسته مشترک بخشی از سه جریان فراری از گذشته خود است: اصلاح طلبی ناکام از در عمل و اصول گرایی ناکام از در نظر و بهاری ناکام از در نظر و عمل @iisociology
🔴 نامه به آیت الله مکارم شیرازی ⭕️ سکولاریسم و کاپیتالیسم در حوزه 1⃣ بخش اول بسم الله الرحمن الرحیم آیت الله مکارم شیرازی مرجع تقلید محترم سلام علیکم ✅ اخیرا جمعی از طلاب انقلابی برای صیانت از اسلامیت نظام و حمایت از جمهوریت آن با اعتراض علمی و علنی به وضعیت اقتصادی و عدالت اجتماعی، تجمعی انتقادی تشکیل دادند که موجب امیدواری ملت نسبت به خروج روحانیت از انفعال رایج و محافظه کاری مرسوم شد. ✅ در این تجمع، استاد حسن رحیم‌پور ازغدی به تحلیل ریشه های معرفتی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی مسائل امروز کشور پرداخته و ضمن تأکید بر اصول اساسی انقلاب و نظام اسلامی و تبیین و تکریم جایگاه و مقام حوزه و روحانیت، انتقادات و پیشنهاداتی جهت حل معضلات روز به ویژه با نقش آفرینی تحول یافته قوای سه گانه و حوزه علمیه ارائه دادند. ♦️ جنابعالی در واکنش به این تجمع انقلابی و سخنرانی انتقادی و حواشی طبیعی اش بیانیه ای صادر کردید که موجب سرخوردگی جامعه مؤمن انقلابی و خرسندی جریان غیرانقلابی درون نظام شده است: 🔸 در ابتدای بیانیه فرموده اید «توهین به حوزه علمیه در کانون حوزه علمیه؛ حادثه‌ای که در مدرسه فیضیه کانون حوزه علمیه در چند روز پیش رخ داد به تمام معنا یک فاجعه بود.» 🔹 این ادبیات ملتهب و معترض در ذهن و دل مخاطب، انتظار ارائه دلایل متقن و شواهد دقیق ایجاد میکند که بیانیه شدیداللحن شما فاقد آن است. علت این امر چیست؟ 🔸 نوشته اید «گوینده‌ای را که هیچ اطلاعی از وضع حوزه‌های علمیۀ شیعه نداشت، دعوت کرده و بدترین اهانت‌ها را به حوزه علمیه و مراجع شیعه کرد» 🔹 ظاهرا مقصود شما از «گوینده ای»، جناب استاد حسن رحیم پور ازغدی، محقق انقلابی، متفکر عدالتخواه، رزمنده دفاع مقدس و آبروی حوزه علمیه است، حضور حدود چهل ساله استاد ازغدی در نقاط عطف معرفتی و میدانی انقلاب اسلامی، آسیب شناسی مسائل نظام، پیشگامی در طرح حوزوی مشکلات علمی و عملی کشور و موشکافی معضلات ذهنی و عینی حوزه و دانشگاه؛ ادعای شما مبنی بر بی اطلاعی ایشان از حوزه های علمیه را تضعیف می کند؛ علاوه بر این شما هیچ نمونه ای از اهانت های ایشان به حوزه و مراجع علمیه را ذکر نکرده اید و ما که بارها سخنرانی ایشان را بررسی کرده ایم اهانتی در متن مشاهده نکردیم؛ شما که انتقاد را اهانت نمی دانید؟ از متن که به فرامتن ماجرا گذر کنیم این سؤال در ذهن ایجاد می شود که چرا انتقادات محترمانه و درون گفتمانی یک محقق مؤمن را موهن و خطرناک تصور کرده و فورا علیه آن بیانیه قاطع صادر می کنید اما در مواجهه با توطئه های تئوریک در رسانه های غیراسلامی ضدعدالت دچار کوچکترین تکدر خاطری نمی شوید؟ برای نمونه آیا «کاپیتالیست رادیکال» نامیدن پیامبر مستضغفان با تحریف خطرناک تاریخ و اسلام در جهت منافع مافیای قدرت و ثروت توسط سربازان سرمایه داری در سیاست نامه، محترمانه یا بی اهمیت است اما «سکولاریست محافظه کار» نامیدن برخی مراجع مبتنی بر آمارهای دقیق و واقعیت های خارجی توسط مجتهد مجاهد در مدرسه فیضیه، توهین آمیز و فاجعه خیز است؟ 🔸 فرموده اید «پلاکاردی را در دست گرفتند که رئیس جمهور محترم را تهدید به مرگ می‌کرد و اعتراف ضمنی به مطالب دیگری داشت.» 🔹 عبور از فلسفه وجودی تجمع طلاب یعنی حمایت نظری و عملی روحانیت از ملت که ضرورت اصلی و مغفول دیروز، امروز و فردای حوزه است، و کم توجهی به چندین مسئله معرفتی و اجتماعی مهم سخنرانی، و توجه ویژه به پلاکارد یکی از حضار، عجیب و دور از شأن یک مرجع تقلید و مقوم شبهه تأثیرپذیری تقلیدی از تبلیغات منحرف کننده و القائات رسانه های زنجیره ای جریاناتی است که در پی به حاشیه راندن اصل مطلب، منحرف کردن اذهان عمومی و نخبگانی از مسائل اساسی کشور و سرپوش گذاشتن بر بی کفایتی ها و منفعت طلبی های عظیم خود و گروه های ذی نفع شریک خود هستند؛ هرچند معنای همین پلاکارد هم خلاف تحریف امنیتی منفعتی خاندان اشرافی هاشمی است، انقلابیون مرگ مبارز کهنسال انقلاب در استخر سلطنتی فرح پهلوی را سرانجامی نمادین، نامبارک و عبرت آموز تفسیر می کنند و پیام این پلاکارد، تذکر به احتمال تقدیر الهی و عاقبت مشابه برای رئیس جمهور در صورت تداوم این رویکرد موروثی غیرانقلابی و غیرمردمی است. آیا نگران لوازم همنوایی با این غوغای امنیتی سیاسی نیستید؟ فرای حرکت در جهت فضاسازی رسانه ای جریاناتی که به دنبال فرار از مسئولیت و پاسخگویی هستند، آیا شما نظام اسلامی و جریان انقلابی را به سادگی و در رسانه ها متهم به ترور «استوانه نظام» می کنید؟ حتی اگر آن شعار را تهدیدی واقعی تفسیر می کنید، چگونه آن را به کل تجمع تعمیم می دهید؟ چگونه شعار یک طلبه یک لا قبا را سندی برای اعتراف به یک مسئله امنیتی تشخیص می دهید و این را در بیانیه ای با مخاطب کشوری و حتی جهانی منتشر می کنید؟ 🔴 جامعه شناسی اسلامی 🔴 @iisociology
🔴 نامه به آیت الله مکارم شیرازی ⭕️ سکولاریسم و کاپیتالیسم در حوزه 2⃣ بخش دوم 🔸 فرموده اید «آیا صحیح است در کانون حوزه علمیه این‌گونه سخنان گفته شود؟ 🔻 حوزه علمیه‌ای که محل پرورش امام، بنیانگذار انقلاب اسلامی و رهبر انقلاب بوده است، 🔻 حوزه علمیه‌ای که بیشترین شهیدان را نسبت به سایر مردم تقدیم انقلاب نموده، 🔻 حوزه علمیه‌ای که در سال ده‌ها هزار نفر برای تبلیغ به اقصی نقاط در داخل یا خارج کشور برای دفاع از اسلام و مذهب اهل‌بیت (علیهم السلام) می‌فرستد، 🔻 حوزه علمیه‌ای که در سال صدها کتاب برگزیده درباره علوم اسلامی و مسائل مورد نیاز مردم و مسائل اقتصادی و سیاسی می‌نویسد و منتشر می‌کند، 🔻 حوزه علمیه‌ای که مراجع آن هزاران مدرسه، مسجد، خانه عالم و مراکز خیریه در نقاط محروم کشور ساخته‌اند.» 🔹 اگر سخنرانی استاد ازغدی را کامل شنیده یا خوانده باشید باید تأکید ایشان بر خدمات و جایگاه منحصر به فرد حوزه را مشاهده کرده باشید؛ 🔺 ایشان حتی مشخصا به پیشتازی صنف روحانیت در عرصه شهادت اشاره کرده اند، 🔺 اما آیا گلایه های همین امامین انقلاب برخواسته از اقلیت انقلابی حوزه از قشر متحجر و سکولار حوزه علمیه انکارشدنی یا کم اهمیت است؟ تعبیرهای تکان دهنده امام خمینی خطاب به آخوندهای فاسد و روحانیون متحجر هم توهین به حوزه و علما است؟ 🔺 آیا صرف ارسال هزاران طلبه برای تبلیغ، نشانه موفقیت حوزه است؟ یا باید به ارزیابی کیفی ثمره و جهت گیری طلاب و حوزه پرداخت؟ آیا رشد ناامیدی و سرخوردگی ملی نسبت به طلاب و روحانیت نشانه قابل تأملی نیست؟ 🔺 لطفا بفرمایید مجموعه و شاگردان شما فهرستی تخصصی از «صدها کتاب برگزیده در سال» که حوزه های علمیه در پاسخ به مسائل مردم و موضوعات سیاسی و اقتصادی می نویسند را منتشر کنند! ما منکر مجاهدات عموما انفرادی یا مجموعه های انقلابی حاشیه ای و حتی پیشتازی بخشی از حوزه از جهت اصالت علمی، اعتبار معرفتی، وجاهت معنوی و پناهگاه مردمی نیستیم اما آیا شما منکر خلأهای عظیم حوزه علمیه به ویژه مجامع عریض و طویل در پاسخ تخصصی و کارآمد به مسائل روز نظام و کشور هستید؟ منکر رشد روزافزون اندیشه های موذیانه حجتیه ای در موزه های علمیه هستید؟ 🔹 اگر عدالت اجتماعی را پروژه کلان حکومت اسلامی برای تحقق جامعه و جهان توحیدی بدانیم، جویا و تشنه آشنایی با معرفت اجتهادی شما و دیگر مراجع و مجامع حوزوی در این زمینه هستیم. برای تحقیق پیرامون نظریات عدالت پس از انقلاب در ایران، هر چه بیشتر جستجو می شود کمتر پیدا می شود و برخی اساتید حوزه و دانشگاه به این نقص جدی واقف و معترفند؛ البته تکرار کلیات و روایات را که نباید جزو نظریات عملیاتی علمی بدانیم؟ چرا در شرایط اضطراری امروز که کشور دچار بحران کم سابقه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی است، حضور انضمامی حوزویان به اندازه کافی احساس می شود؟ 🔺 آیا ساخت مدرسه، مسجد و خیریه توسط مراجع با وجوهات مردمی را سقف مسئولیت حوزه و مراجع می دانید؟ جسارتا این مسئولیت که در عصر پهلوی هم ممکن و تا حدی محقق بود و اقداماتی از این دست حتی توسط ابرسرمایه داران آمریکایی هم هرچند اکثرا با نیاتی غیرانسانی انجام می شود. رسالت اصلی روحانیت متعهد متخصص، ریشه کنی سرمایه داری علمی و عملی نفوذیافته در حوزه و دانشگاه و دولت و نظام، و مبارزه آشتی ناپذیر با سرمایه داران زالوصفت است نه کفایت تخدیری به خیریه زدگی با پول خود مردم و همزمان، حمایت افراطی از نامسئولان موجه مردم فریب و سیاستمداران سودجوی سوداگر. تهیه و ارائه نظریات و مدل های عملیاتی برای تحقق اسلام در ابعاد مختلف اجتماعی، اقتصادی و سیاسی با شاخص های کلان پیشرفت و عدالت وظیفه مهم تر و مورد غفلتی است که گوینده بر آن تأکید داشت و واقعیت هم آن را تأیید می کند. 🔸 نوشته اید «تضعیف حوزه علمیه و مرجعیت و تهدید رئیس‌جمهور بر اساس چه ضابطه‌ای بوده؟ آیا همه این ها آب به آسیاب دشمن ریختن نیست؟ چه کسانی دستور داشتند افتخارات شیعه را به این آسانی زیر سؤال ببرند و دشمن را که گفته تا مرجعیت و عاشورا در میان شیعیان وجود دارد، نفوذ در انقلاب اسلامی ممکن نیست، خوشحال کنند؟» 🔹 چه ساده ادبیات امنیتی خود را درباره دلسوزان انقلاب به کار می برید، گویی ازغدی ها مزدوران معاندان انقلاب هستند؛ فریادهای دردمندانه دردشناسانه برای احیای جایگاه واقعی مرجعیت در جهت تقویت حوزه است یا تضعیف؟ غیرت انقلابی و قدرت اجتهادی استاد حوزوی کدام دشمن را خوشحال میکند؟ دشمن از فراموشی عدالتخوانی و عدالتخواهی در حوزه مسرور و مشعوف است؛ به راستی سهم شما و مجموعه بزرگتان در غفلت تاریخی حوزه علمیه از مسئله اول نظام اسلامی یعنی عدالت اجتماعی چه میزان بوده و هست؟ شما طبق چه ضابطه ای از یک پلاکاردنوشته، تهدید رئیس جمهور را استنباط، و ضرورت قیام علیه آن را اجتهاد کرده اید؟ 🔴 جامعه شناسی اسلامی 🔴 @iisociology
🔴 نامه به آیت الله مکارم شیرازی ⭕️ سکولاریسم و کاپیتالیسم در حوزه 3⃣ بخش سوم ♦️ آیت الله مکارم شیرازی! در تکمیل بحث، فرصت را غنیمت دانسته و سؤالاتی درباره سوابق و سلایق شما مطرح میشود: 🔸 حکمت حمایت بی سابقه شما از وزیر هزارمیلیاردی در حد «دعوت تلفنی برای تقبل مسئولیت وزارت بهداشت» چیست؟ آیا نفس وزارت یک ابرسرمایه دار ذی نفع در بخش اسماخصوصی خلاف اصول صریح امام انقلاب و قانون اساسی نیست؟ علت حمایت مکرر شما از طرح استثماری تحول سلامت چیست؟ آیا به تبعات خصوصی سازی بهداشت و درمان که بازی با جان مردم و کالایی کردن زندگی انسان هاست توجه کرده اید؟ چرا به تشویق دولت کاسبان، یارانه ناچیز را برای بی نیازان پول مشکوک معرفی کردید اما مخالفتی با افزایش نجومی حقوق پزشکان متخصص نشان ندادید؟ آیا امروز که اعترافات به شکست این طرح شنیده میشود، به حقانیت انتقادات چندساله عدالتخواهان پی برده اید؟ آیا مسئولیت خسارت های خانمان سوز این طرح را به سهم خود بر عهده می گیرید؟ 🔸 حکمت حمایت های کم نظیر شما از برجام خسارت بار در حدی که «مخالفت علنی با برجام را خلاف شرع و قانون» می دانستید چیست؟ کدام مطلعین از خدا بی خبر به شما گفتند «هر روز که با شک و تردید سپری می‌شود مبالغ هنگفتی ضرر به کشور وارد می‌گردد» تا تعجیل در تصویب برجام را به مجلس الزام، و در یک پازل کلان تر، نوشیدن جام زهر را به رهبر انقلاب تحمیل کنید؟ آیا امروز که هزینه هنگفت مادی و معنوی برجام علیه اقتصاد و اقتدار کشور پذیرفته شده؛ به حقانیت انتقادات چندساله عدالتخواهان پی برده اید؟ آیا مسئولیت این اشتباه تاریخی را به سهم خود بر عهده می گیرید؟ 🔸 حکمت حمایت مستمر از حسن روحانی، رئیس جمهور امنیتی ترین و ناکارآمدترین دولت پس از انقلاب چیست؟ بر اساس کدام تبیین مستدل و تحلیل مستندی روحانی را «رییس‌جمهور موفق» میدانید؟ وقتی حتی اقتصاددانان حامی دولت، بحران اقتصادی ناشی از ناکارآمدی و منفعت طلبی دولتمردان و رفقا و شرکا را در حد یک کودتای واقعی می دانند، چرا شما خسارت های سرسام آور این دولت را تقریبا رها کرده و در پاسخ به کارتن نوشته یک طلبه بیانیه صادر می کنید؟ تهدید و تحقیر کم سابقه جان و مال و ناموس و آبروی ملت ایران توسط یک دولت اشرافی ناکارآمد، در حد تصور ناشی از یک تحریف رسانه ای مبنی بر تهدید رئیس جمهور توسط یک طلبه، نیست؟ آیا امروز که افراطی ترین و امیدوارترین حامیان روحانی هم منتقد و حتی معاند او شده اند، به حقانیت انتقادات چندساله عدالتخواهان پی برده اید؟ آیا مسئولیت خسارت های ساختاری و انسانی این دولت را به سهم خود بر عهده می گیرید؟ 🔸 حکمت برائت شما از انتقادات استاد ازغدی از دولت و حوزه چیست؟ عصاره پیام تجمع فیضیه این است: خطر کاپیتالیسم در حکومت به ویژه دولت و خطر سکولاریسم در حوزه به ویژه بیوت. آیا «منشور روحانیت» امام خمینی «بیانیه» و رساله ای سراسر علیه «سکولاریسم اسلامی» نیست؟ آیا انتقادات مداوم امام از متحجرین معتقد به جدایی دین از سیاست و تداوم این مسیر توسط رهبر انقلاب و اصرار بر تحول حوزه و تذکر خطر انقلابی زدایی از حوزه، نشانه وجود و اهمیت این آسیب نیست؟ اشتغال حداکثری به موضوعات فردی از عبادت تا طهارت و نجاست، و اجتهاد حداقلی در معضلات اجتماعی و مسائل مستحدثه، اگر «اسلام آمریکایی» نیست پس چیست؟ صرف مواضع خام انتخاباتی و حمایت لسانی از نظام که برای سکولارنبودن حوزه کافی نیست. آیا پذیرش گسترش «سکولاریسم کاپیتالیستی» در حوزه از جانب جنابعالی با چند سال تأخیر محتمل نیست؟ 🔸 آیا در کنار نگرانی برای خوشحالی دشمن خارجی که «هیچ غلطی نمی تواند بکند» نگران سرمستی دشمن داخلی که گویا دارد هر غلطی میخواهد میکند هستید؟ علت استقبال مستمر رسانه های سرمایه داری از سَیر خاصی از مواضع شما چیست؟ آیا «مطلعان» شما را از این نشانه های معنادار مطلع کرده اند؟ یا مشاوران، خود بسترساز این همسویی خواسته یا ناخواسته اند؟ آیا این مسئله و سابقه شما در حمایت از وزیر و دولت سرمایه سالار و اقداماتی نمادین چون رونمایی از قرآن مطلا و تأسیس حوزه علمیه مجلل و...، شبهه همسویی شما با اسلام سرمایه داری را تقویت نمی کند؟ آیا در مسئله اخیر، اسیر حاشیه سازی همین رسانه ها و دچار تخریب دشمن شاد کن یکی از محدود متفکران حوزوی منتقد سرمایه داری و سرمایه داران نشده اید؟ آیا حضور کاپیتالیسم که خطرناک ترین نمود سکولاریسم و صورت اقتصادی_اجتماعی آن است را در بیت و بیانات خود احساس نمی کنید؟ 🔸 ضرورت رعایت حرمت شخصیت ارزشمند شما بدیهی، و تشکر از تلاش های طولانی مدت و طاقت فرسایتان در برخی عرصه های علوم حوزوی، ضروری است؛ اما شبهات مهم رویکرد شما در مسائل سیاسی، اقتصادی و اجتماعی، برای ضرورت طرح این پرسش ها توسط ما و پاسخ بزرگوارانه توسط شما کافی نیست؟ ✍ کیوان سلیمانی 🔴 جامعه شناسی اسلامی 🔴 @iisociology
12.79M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
ریشه هجوم امنیتی متجددین لیبرال و متحجرین سکولار علیه انقلابیون عدالتخواه در این انتقاد استاد از آقای قابل مشاهده است: اسلام انقلابی یا لیبرالی؟ t.me/nehzatedalatkhahi/2055 @iisociology
🔴 منافقین اکبر! 🔻 خدايا! تو شاهدی چندين بار به عناوين مختلف، خطر را (همانان كه التقاط، به گونه سراسر وجودشان را و همه ذهن و باورشان را پر كرده و همانان كه رياكارانه برای رسيدن به مقصودشان، دستمال ابريشمی بسيار بزرگ - به بزرگی مجمع الاضداد - به دست گرفته اند، هم رجايی و باهنر را می كشند و هم به سوگشان می نشينند، هم با منافقين خلق، پيوند تشكيلاتی و سپس ... ! برقرار می كنند، هم آنان را دستگير می كنند و هم برای آزاديشان و اعطای مقام و مسئوليت بدانان تلاش می كنند و از افشای ماهيت كثيف آنان سخت بيمناك می شوند، هم در مبارزه عليه آنان و در حقيقت برای جلب رضايت مسئولين و نجات بنيادی آنان خود را در صف منافق كُشان می زنند و هم در حوزه های علميه به فقه و فقاهت روی می آورند تا مسير فقه را عوض كنند) به مسئولين گوشزد كرده ام ولی نمی دانم چرا ؟ ( گرچه نسبت به بعضی، تا اندازه ای می دانم چرا !) ترتيب اثر نداده اند . 🔺 به مسئولين بارها گفته ام كه خطر اينان به مراتب زيادتر از خطر منافقين خلق است، چرا كه علاوه بر همه شيوه های ی منافقين، در صف حزب اللهيان قرار گرفته و كم كم آنان را در صفوف آخرين و سپس به صف قاعدين و بازنشستگان سوقشان داده و صفوف مقدم را غاصبانه به تصرف خود در آورده اند، به گونه ای كه عملاً عقل و اراده منفصل برخی تصميم گيرندگان قرار گرفتند و در عزل و نصب ها و حفظ و ابقاء ها دست به تخريب می زنند و اعمال قدرت می كنند. ✍ قسمتی از وصیت نامه تاریخی شهید لاجوردی 📌 سعید حجاریان پس از شهادت شهيد لاجوردی در مصاحبه‌ای می‌گويد: لاجوردی به خود من همواره می‌گفت شما از منافقين هم بدتر و خطرناك‌تريد، می‌گفت رجوی دورانديش نبود و خيلی زود دست خودش را رو كرد، اما شما سازمانی ها دورانديش هستيد و خودتان را برای آينده آماده كرده‌ايد و منتظر فرصت هستيد تا شرايط به نفع‌تان مهيا شود. لاجوردی مرا كه می ديد می‌گفت تو و بهزاد (نبوی) و خسرو (تهرانی) از رجوی خطرناك‌تريد ... بارها به من گفت كه شما (سازمان مجاهدين انقلاب) از منافقين بدتريد. 📌 دو یادداشت هم افق با این نگاه👇 🔻 این ایام شاهد نمونه های بسیاری از اجتماعی شدن امر سیاسی ، این ، هستیم؛ مثل کورس اتوموبیل های لوکس در بزرگراه ! اما آن ، احمد خمینی بزرگ، نظرات بسیار انقلابی نسبت به سرمایه داران زالوصفت که آنها را می نامید، داشت و خواستار برخورد جدی با آنها بود، مشابه برخورد با منافقین، همان . برخورد فوری و قاطع با مانور تجمل های کذایی که عامل عادی سازی تبعیض متعفن و تشدید تنفر مستضعفین هستند، ضروری است، البته این تنها تفاله های و بعضا توله های هستند؛ چه سیاستمداران مصلح اقتصادی و چه سرلشگران مسلح نظامی! طبیعی است باید برای مبارزه ساختاری و معرفتی و اجتماعی با آنها سهم بسیار بیشتری قائل بود./متن کامل👇 🔺 https://t.me/iisociology/838 🔻 سخن این است که تهدید اصلی انقلاب، نه دوگانه کمونیست_منافقین بلکه دوگانه لیبرال_متحجرین است که امروزه در مسیر یگانه شدن هم حرکت می کنند. لیبرال هایی که پس از رحلت امام به واسطه دور شدن از جوّ انقلابی دهه آغازین، پایان جذابیت های رقیب مارکسیستی با فروپاشی شوروی و البته با حمایت همه جانبه جهان لیبرال غرب و غفلت های داخلی توانست بخش بسیاری از را تسخیر کند و جز در زمینه های انتزاعی معرفت دینی و ظاهری مناسک مذهبی با مخالفت های چندان جدی ای در ابعاد سیاسی و مواجه نشود. جریان نولیبرال پس از فتنه 88 با عبور از آن مواضع حساسیت ساز الهیاتی الحادی و تقابل ظاهری منبعث از روشنفکری دینی و طرفداران به سمت اتحادی استراتژیک با قشر متحجر عموما حوزوی خزیده و تلاش کرده از ظرفیت مذهبی و اجتماعی و برخی مراجع و فضلا نیز در جهت نیات و عملیات خود نیز استفاده کند. تجربه کودتای 88 راهبرد استحاله را جای براندازی نشاند./ متن کامل👇 🔺 https://t.me/iisociology/854 🔴 جامعه شناسی اسلامی 🔴 @iisociology
💠 #اشرافیت_مذهبی یکی از تحریفات پیوندمبارک دین و سیاست در انقلاب اسلامی است؛ تحریفی همچون پیوندنامبارک #جامعه_شناسی_تشیع که فرزندش تجویز دین ستیزی شبه علمی و ترویج سکولاریسم دینی! است 💠 @iisociology
🔴 بسط نوسکولاریسم در سایه کاپیتالیسم! ⭕️ رابطه دوسویه نئولیبرال ها و نئوسکولار ها 📌 ( این یادداشت ۲۸ تیر ۹۷ نوشته شده است.) ◀️ که با ادعای ناتوانی اسلام در مدیریت جامعه به ویژه در عرصه سیاست و اقتصاد، سال ها دست دین را از سکانداری حکومت کوتاه کرده بود، در قرن انقلاب های اسلامی هم دست از سیاست خود برنداشته و در مقاطع مختلف در نقش جاده صاف کن پیشینی یا پسینی سیاسی و اقتصادی عمل کرده است! 🔽 هرچند که در تاریخ معاصر، از مشروطه تا انقلاب اسلامی و جمهوری اسلامی، مسیری طی کرده، اما در نگاهی کلی عقب نشینی محسوسی نیز داشته است: از «جدایی دین از سیاست و با شعار دیانت ما عین سیاست ما نیست» تا «جدایی نهاد دین از حکومت در با شعار عدم مدیریت روحانیت» تا «قاطی نشدن زیادی پس از تجربه با شعار سیاست ما عین دیانت ما هست ولی نه اینقدر»! 1⃣ پس از انحراف و تقدیم کشور به استبداد_استعمار رضاخانی توسط نسل اول لیبرال های منورالفکر؛ سکولاریسم با ادعای ناتوانی اسلام در کشورداری و انقلابِ موفق، تبلیغ و تحمیل شد و با تسلیم و یأس نائینی ها پذیرفته و نیم قرن بر حوزه و کشور مسلط شد [و تلاش های مدرس و کاشانی و.. هم به سرانجام کافی نرسید.] 2⃣ پس از ، ادعای دولت داری ملی مذهبی های لیبرال مسلک همزمان با استهزا و انکار اقتصاد اسلامی، امام خمینی که در ابتدا منتقد حضور روحانیت در رأس دولت و دیگر سمت های سیاسی بود را به واگذاری موقت امانت دولت برای تجربه ای همیشگی واداشت که خیلی زود به استعفای بازرگان و دولت موقت انجامید و «تا من زنده ام نمی گذارم کشور به دست لیبرال ها بیفتد» در تاریخ ثبت شد. 3⃣ پس از و رحلت امام به دلایلی لیبرال های اقتصادی مجددا به دولت بازگشتند و جز دوره ای کوتاه در تمام سال ها سکان اقتصاد کشور را در دست داشتند، هرموقع که ثمره سیاست های شان مشخص می شد؛ تقصیرات را بر گردن و اقتصاد اسلامی و.. می اندازند تا شبهه اسلام در مدیریت اقتصاد، دولت و کشور را تقویت کنند و به احیای سکولاریسم دامن بزنند و کلید قدرت و ثروت کشور را همچنان در دست داشته باشند. رابطه پدر و پسری سکولاریسم_کاپیتالیسم یک رابطه برد_برد است؛ سکولارهای اقتصادی و سکولارهای فرهنگی از هم، و هر دو از سکولاریسم سیاسی حمایت می کنند. 4⃣ پس از با آشکارشدن مجدد ناکامی نئولیبرالیسم وطنی در مدیریت سیاسی و اقتصادی کشور مجددا داستان ناکارآمدی نظام اسلامی از زبان اپوزیسیون هایی که کشور را در اختیار دارند و رسانه ها و پادوهایشان با صدای بلند تکرار می شود. اخیرا حجه الاسلام که خود یکی از سیاهی لشگرهای رئیس جمهور شدن یک روحانی به اسم روحانی و تشکیل یک دولت ناکارآمد نئولیبرالی است، گفته «باید اعتراف کنیم و بپذیریم که شخصیت اصلی مناسب مدیریت و نیست.» و مجددا تاکید کرده «سیاست ما عین دیانت ماست اما نه این قدر!» مشخص است که شخص زائری مهم نیست و حتی های معاصر مهم تری هم هستند اما زائری به واسطه موضع گیری های فرصت طلبانه سرحدی از تسامح فرهنگی تا انتقاد اقتصادی و اپوزیسیون بازی سیاسی و درنتیجه جذابیت برای قشر حزب اللهی و لاییک مورد اشاره قرار گرفت. [چندی پیش محمود صادقی نماینده مجلس حامی دولت بازارآزادی گفته بود مشکل ما این است که میخواهیم اقتصاد را از فقه استخراج کنیم.] نمونه جمعی و آکادمیک این ماجرا جوان های مذهبی دانشگاهی هستند که زیر پرچم جمع شده و به زعم خود به نقد سیاست های دینی جمهوری اسلامی مشغولند. ✍ کیوان سلیمانی 🔴 جامعه شناسی اسلامی 🔴 @iisociology
1⃣ 🔴 قیل و قال| بخش اول ⭕️ به بهانه متن «درباره من قال و ما قال تجمع فیضیه» آقای محسن حسام مظاهری ✍ کیوان سلیمانی ◀️ بعد از سخنرانی انقلابی استاد ازغدی در مدرسه فیضیه قم پیرامون «عدالت اقتصادی»، «قیل و قال» های بسیاری در رسانه ها و از سوی جریانات و چهره های مختلف بلند شد که اکثرا بدون توجه منصفانه و عالمانه به اصل سخنرانی ایشان، به قصد موج سازی رسانه ای و یا متأثر از این موج ها انجام شد. آنها که مستقیم یا غیرمستقیم خود را مخاطب انتقادات یافتند در نوشتن بیانیه و تحلیل از هم سبقت گرفتند. قبلا درباره این واکنش ها و «علل معرفتی و البته منفعتی» آن ها توضیحاتی ارائه شد: 🔺 https://t.me/iisociology/902 🔺 https://t.me/iisociology/906 🔺 https://t.me/nehzatedalatkhahi/2055 🔺 https://t.me/nehzatedalatkhahi/2056 🔺 https://t.me/nehzatedalatkhahi/2057 🔺 https://t.me/iisociology/914 🔻 یکی از این واکنش ها، یادداشت پژوهشگر محترم و پرتلاش جناب آقای محسن حسام مظاهری است که به بررسی آن، و البته به بهانه آن و با استفاده از آن به عنوان یک نمونه و نشانه، به توضیح «مسائل و مباحث کلی»، پرداخته می شود. به حکم انصاف باید پیش از احصاء اشکالات یادداشت، به نکات مثبت متن هم اشاره شود؛ انباشت این حجم از اشتباهات تودرتو در یک متن، حقیقتا کار دشواری است که طبق روال همیشگی، جناب مظاهری به خوبی از پس آن برآمده اند، خداقوت برادر! ⭕️ https://t.me/mohsenhesammazaheri/841 🔺 این متن هرگز به معنی بی عیب دانستن استاد ازغدی نیست، چرا که طبیعتا به ایشان هم نقدهایی وارد است؛ و مطلقا به معنی مطلوب دانستن وضعیت حوزه و جمهوری اسلامی نیست بلکه انتقادات حتی بیشتر یا مهم تری از اشکالات شما بر آنها وارد است. با این وجود منتقد باید «واقع بین» و «آرمان خواه» باشد نه «خیال سرا» و «آرمان سوز» با برساخت بدبینانه شبه واقعیت و نفی امکان تحقق آرمان ها. تفصیل و مصادیق این تفکیک در خلال متن آمده است. 🔸 نوشته اید «گرچه میدان کنشگری رحیم‌پور ازغدی، در ظاهر حوزه‌های معرفتی و دانشی است، منتها او را نمی‌توان کنشگر این حوزه‌ها دانست. او یک فعال سیاسی است که فعالیت سیاسی خود را به‌جای عرصه‌ی متداول سیاست، در حوزه‌ معرفت و علم تعریف کرده.» 🔹 تعریف شما از علم و سیاست چیست؟ آیا علم و عالم غیرسیاسی ذاتا و عملا ممکن است؟ این امکان که منطقا وجود ندارد و هر کنشگر علمی و اجتماعی در هر جایگاهی که باشد خواه ناخواه هویت و نقش سیاسی دارد و برایند فکر و فعالیت او در میدان معادلات سیاسی مؤثر است، حتی سیاست گریزی نیز نوعی سیاست است چون طبق جبر ساختاری در ضمن شبکه ارتباطی وسیع تری قرار دارند، سیاست سکوت شان عملا به نفع مسیری و به زیان مسیر دیگری تمام می شود، حتما می دانید در نبرد حق و باطل، بی طرف طرفدار باطل است. اگر مقصودتان از سیاسی، سیاست زدگی است، رویکرد فراجناحی و نقد مبنایی و مصداقی همه جناح ها بر اساس گفتمان امام و رهبری، استاد را از این اتهام نچسب تبرئه می کند. 🔸 نوشته اید «شناسنامه‌ی علمی روشنی ندارد. عقبه‌ی دانشگاهی یا حوزوی‌اش، کارنامه‌ی علمی و مراتبی که طی کرده، دقیقاً‌ مشخص نیست.» 🔹 برای شخصیت علمی شدن چه شاخصه هایی را لازم و کافی می دانید؟ آیا صرف مشخص نبودن کارنامه علمی به معنای غیرعلمی بودن شخص است؟ فهرست بلند متفکران و محققانی که خارج از مسیر سلسله مراتبی محیط های مرسوم علمی، رشد مستقل یافته و بر اهالی «بازار علم» هم تأثیر مثبت یا منفی بسیار داشته اند، برای نقض این فرض غرض ورزانه کافی نیست؟ ترافیک دکترهای پیر و جوان در راهروهای تیمارستان گونه دانشگاه ها که هیچ نشانی از حیات، ابتکار، انتقاد و اجتهاد در آن ها مشاهده نمی شود و معمولا غرق در تکرار مکررات و تقریر تقلیدات هستند، برای پذیرش کلیشه ای و بی اساس بودن «استناد به شناسنامه و کارنامه علمی و عقبه دانشگاهی و حوزوی برای سنجش اعتبار علمی یک فکر و متفکر» کافی نیست؟ 🔹 البته استاد ازغدی مانند بسیاری از متفکرین حوزوی، دروس حوزه را به روش مرسوم و مطلوب گذشته خوانده و مطالعات دانشگاهی را به صورت مستقل انجام داده اند، اما این ها اهمیت مستقل و تعیین کننده ای ندارند و چیزی را اثبات یا نفی نمی کنند و مهم، اعتبار علمی بالفعل محقق و اندیشه اوست نه مسیر کسب آن. ضمنا سابقه پربار حضور مستمر استاد در میادین مختلف علمی از کتاب و مقاله، حوزه و دانشگاه، رسانه رسمی و غیررسمی تا نشست های علمی داخل و خارج از کشور و... با یک جستجوی ساده منصفانه قابل بررسی است. 📌 ادامه دارد... 🔴 جامعه شناسی اسلامی 🔴 @iisociology
2⃣ 🔴 قیل و قال| بخش دوم ⭕️ به بهانه متن «درباره من قال و ما قال تجمع فیضیه» آقای محسن حسام مظاهری ✍ کیوان سلیمانی 🔸 نوشته اید «معلوم نیست حوزه یا حوزه‌های تخصصی‌اش کدام است. در فهرست طویل موضوعات سخنرانی‌های او تقریباً سرک‌کشیدن و اظهارنظر در همه‌ی شاخه‌های علوم انسانی و علوم دینی دیده می‌شود؛ از الاهیات و حدیث و فقه و کلام و تاریخ تا فلسفه و علوم اجتماعی و اقتصاد و مدیریت و علوم سیاسی و چندین شاخه‌ی دیگر. چنین رفتاری آن‌هم در زمانه‌ای که دانش‌ها روز به روز تخصصی‌تر و پیچیده‌تر و عمیق‌تر می‌شوند، از یک کنشگر علمی پذیرفته نیست.» 🔹  ظاهرا زمانه شما دچار حداقل چهل سال «تأخر تاریخی» است چون چند دهه است که مسیر علمی جهان به سمت فضای «بین رشته ای»، گذر از تخصص محوری، توجه به روابط طولی و عرضی علوم، درهم آمیختگی علوم، پیدایش رشته های چندوجهی و... حرکت می کند و رویکرد پوسیده «تخصص زده» حتی به تمسخر گرفته می شود، «فوق دکترای نقاشی سم اسب در چمن و فوق تخصص جراحی دندان عقل سگ تزئینی!» 🔹 تنها یکی از نشانه های این تحول، در وضعیت «فلسفه علم» قابل مشاهده است که مرتبط با نوع فعالیت علمی استاد ازغدی نیز هست. ورود «فیلسوف علم» و «روش شناس» به واکاوی مبانی و ارزیابی انتقادی فرامتنی علوم انسانی، از جنس ورود «تکنیسین» آن علم نیست بلکه به واسطه سازوکارهای یکسان یا مشابه جاری در ساحت مبانی و پیشفرض ها و روش های همه علوم، فیلسوف به ارزیابی «مبانی هستی شناختی، معرفت شناختی، علم شناختی، ارزش شناختی و... علوم مختلف»، «واکاوی فرایندهای میان مبنا و بنای علوم»، و «ارزیابی مدعیاتی چون فراغت از ارزش، توصیف بسندگی، بی طرفی علمی، متافیزیک زدایی و امثالهم درون علوم» و... می پردازد. در ایران ورود اساتیدی چون جوادی آملی، مصباح، پارسانیا، خسروپناه، واسطی، ازغدی، زرشناس و.. به علوم انسانی ضمن تفاوت هایی، همه از همین جنس است. 🔹 صرف متعدد بودن حیطه های ورود یک محقق اگر حمل بر اعتبار او نباشد لزوما به معنای بی اعتباری او نیست، باید تک تک و یا مجموعی از نظرات او را مستند و مستدل مورد ارزیابی قرار داد. در حوزه علوم اسلامی نیز علمای صاحب نظر معتقد و ملتزم بوده و هستند که جز از طریق غور در کلیه این شاخه های به هم پیوسته نمی توان به نظر و نگاهی عمیق و جدی  دست یافت در حدی که بسیاری از علمای نکته سنج و اصیل، درک تفصیلی همه علوم حوزوی و آشنایی حداقل موضوع شناسانه نسبت به علوم انسانی و اجتماعی را شروط ضروری اجتهاد واقعی می دانند. 🔹 البته بدیهی است پس از تعلیم و تحقیق در حوزه های مشترک الزامی؛ پیشبرد مسیر مطالعه و فعالیت علمی در چند کانال محدود مشخص الزامی یا حداقل مطلوب است. فقه و فلسفه سیاسی، فلسفه علوم اجتماعی، عدالت اجتماعی اسلامی، مسائل عینی درون حکومت اسلامی و نسبت آن با جهان مدرن و سرمایه داری سکولار از سرفصل ها و موضوعاتی است که ایشان بیش از دیگر مباحث به آن پرداخته اند. 🔹 اصل بحث اما این است: ازغدی نه در جایگاه یک کنشگر علمی نشسته و نه در پایگاه یک فعال سیاسی ایستاده، بلکه در مزر علم و عمل حرکت میکند: مسئله. «مسئله محوری» گمشده آکادمی های علم زده و حوزه های ذهن زده ماست، استاد به رسم حشره و باستان شناسان و حتی انسان و جامعه شناسان یا محدثان و ادیبان تمام عمر خود را صرف یک مسئله/نامسئله کم اهمیت، انتزاعی یا جزئی نکرده، بلکه به عنوان متفکر میدانی متصل به مبانی در پی بررسی مسائل اصلی معرفتی و اجتماعی «جهان متحول موجود در عصر حاضر» بوده و هست. 🔹 عدالت و آزادی، سکولاریسم و لیبرالیسم، دین و دنیا، فقه و سیاست، جامعه و حکومت، گفتگوی تمدن ها و کارتن خواب ها، هنر و هیئت، دولت و قانون اساسی، حوزه و دانشگاه، فقر و کنز، ولایت فقیه و انقلاب های جهانی و... بخشی از این مسائل است. ارزیابی موردی یا مجموعه ای محصولات این تلاش هاست که ارزش و اهمیت و صحت نتایج حاصله را نفی یا اثبات می کند نه «هجوم مافیای رسانه ای سرمایه‌داری» و «تخریب تلگرامی سکولاریست های سنتی و مدرن» 📌 ادامه دارد... 🔴 جامعه شناسی اسلامی 🔴 @iisociology
3⃣ 🔴 قیل و قال| بخش سوم ⭕️ به بهانه متن «درباره من قال و ما قال تجمع فیضیه» آقای محسن حسام مظاهری ✍ کیوان سلیمانی 🔸 نوشته اید «روش ایشان در دو دهه اخیر، مونولوگ و ایراد خطابه‌های تک‌نفره در تریبون‌های حکومتی بوده است. این روشِ یک پژوهشگر یا شخصیت علمی نیست، بلکه روش اهل منبر است. یعنی روشی که کاربست آن تبلیغ و ترویج و تهییج مخاطبان است.» 🔹 از عبور یواشکی شما! از روش و کارنامه ایشان پیش از این دو دهه که مملو از مباحثه، مناظره، نشست، میزگرد و... است که عبور کنیم، سابقه استاد در همین دو دهه هم خلاف ادعای شماست. ازغدی از پرکارترین اساتید اهل مناظره مکتوب و شفاهی و نقد و گفتگوی مستقیم و غیرمستقیم بوده و هست، چه با اساتید مطرح و مدعی جریانات دانشگاهی و حوزوی، چه با کارشناسان و پرسشگران و محققان، و چه با دانشجویان و حتی دانش آموزان، چه با عموم مردم! 🔹 اما علت سبک «سخنرانی هنرمندانه» همراه با شور و هیجان ایشان، «هویت و هدف متفاوت» اوست، ازغدی با افتخار یک «تکنیسین دانشگاهی»، یک «کارشناس آماری»، «توصیف گر بی خطر» یا «تحلیلگر سکولار» نیست، او در نقش یک «متفکر فعال میان میدان علمی و عملی» به دنبال «گفتمان سازی معرفتی» و «جریان سازی اجتماعی» برای «تغییر از وضع موجود به مطلوب» است، صرف «عدالتپژوهی انتزاعی» در گوشه کتابخانه و موسسات آزمایشگاهی برایش کافی نیست و باید در قلب «عدالتخواهی انضمامی» باشد، چه از حیث آسیب شناختی تحلیلی تجارب جریانات عدالتخواه و سعی در هدایت بهینه آنها و چه حتی حضور فیزیکی در میانه معرکه خیابان. 🔹 ضمنا «منبر مذهبی» را در مقابل «تریبون علمی» دانستن نشانه رسوب اندیشه های «پوزیتیویستی» است که بر اندیشه و نوشته جات شما مسلط است. علم نافع، «مطابق با واقع» و «معطوف به تغییر مثبت» است وگرنه انباشت انبوهی از «مجهولات و توهمات» در قالب «مقالات کیلویی» برای طی پلکان آکادمیک در جامعه مثلاً علمی یا خودنمایی منورافکرانه در جامعه مثلاً مدنی، نه تنها هنر علمی نیست که نشانه جهل مضاعف و بی دردی مرفهانه است؛ یک بازی جدی نما و سرگرمی نخبگانی! 🔸 نوشته اید «به‌همین‌جهت با وجود پراکندگی و حجم بالای اظهارنظر در موضوعات مختلف، اما هیچ‌گاه بدنه‌ی جامعه‌ی علمی (حتی بدنه‌ی همراه و همدل جمهوری اسلامی) به رحیم‌پور توجه جدی نکرده است. طبیعی است. نباید انتظار داشت در مجامع علمی کسی که تن به نقدشدن و گفت‌وگو نمی‌دهد و برخوردار از رانت تریبون یکطرفه ثابت هفتگی در رسانه‌ی ملی است را در مجامع علمی و پژوهشی جدی بگیرند.» 🔹 ادعای بی توجهی اهل علم از چند جهت مخدوش است؛ اول اینکه صرف مورد توجه قرار گرفتن، دال بر عالمانه یا واقع بینانه و حتی مهم بودن یک اندیشه و اندیشمند نیست؛ «بی اعتنایی جامعه عمومی و علمی به علما و اندیشمندان غرب و شرق عالم در دوره های تاریخی مختلف از ملاصدرا ها تا مارکس ها» از یک طرف و «رونق دکان بی مایه ها و میانمایگان به دلایل متعدد از جمله استعماری و استحماری بودن عرصه علم به ویژه مدرن» از سوی دیگر، بی اعتباری مدعیات جدلی شما را برملا می کند. 🔹 دوم اینکه ادعای شما منطبق با واقع هم نیست، اتفاقا دو دهه پیش و در میانه دهه هفتاد استاد ازغدی انتشار فصلنامه ای را آغاز کردند که از جهاتی در تاریخ انقلاب بی نظیر است؛ «کتاب نقد» سال ها پایگاه علمی طیف متنوعی از متفکران جریان انقلابی بود؛ جوادی آملی، مصباح یزدی، حائری، سبحانی، رشاد، پارسانیا، خسروپناه، واسطی، کچویان، رهدار، شجاعی زند و ده ها متفکر دیگر ذیل یا همراه پروژه های معرفتی ناظر به مسائل علمی و عینی ای قلم میزدند که عمدتا تحت مدیریت و نظارت مدیرمسئول و سردبیر یعنی استاد ازغدی تعریف می شدند. 🔹 از این طریق فعالیت ها و مباحثات متعدد علمی همدلانه یا غیرهمدلانه ای پدید آمد که گنجینه ای ارزشمند و قابل بازخوانی است، کشاکش انتقادی مستمر با جریانات منورالفکر و روشنفکر که گاه به مناظرات مکتوب یا حضوری می انجامید بخش مهمی از این ماجراست که پیش و پس از این فصلنامه نیز جاری بوده و هست. 🔹 گفتگو های مستقیم و غیرمستقیم یک متفکر در قالب های مختلف با سروش، ملکیان، مجتهد شبستری، حجاریان، گنجی، زیباکلام، سریع القلم، کدیور و... بسیاری دیگر از طیف های مختلف فکری از منورالفکران تا روشنفکران، از متحجران تا متجددان، از حجتیه ای ها تا شیعیان انگلیسی، از غرب زدگان تا غرب ستیزان، از هایدگری ها تا پوپری ها و...، سابقه کم نظیری برای استاد ازغدی است. واکنش های مثبت و منفی متعدد به سخنرانی اخیر ایشان هم زنده ترین شاهد تصور اشتباه شمایی است که خود به نقض غرض خود برخواسته اید! 🔹 بخش سوم یادداشت فاقد ارزش تحلیل است، استفاده شما از همین روش تخریب گرانه که به استاد نسبت داده اید در همین یادداشت، گذر از این بخش را ضروری تر می کند! 📌 ادامه دارد... 🔴 جامعه شناسی اسلامی 🔴 @iisociology
4⃣ 🔴 قیل و قال| بخش چهارم ⭕️ به بهانه متن «درباره من قال و ما قال تجمع فیضیه» آقای محسن حسام مظاهری ✍ کیوان سلیمانی 🔸 نوشته اید «کارویژه‌ و میدان عمل رحیم‌پور «ایدئولوژی» است. معمولاً هم هوادارانش از او به عنوان ایدئولوگ جمهوری [دوم] اسلامی (پس از درگذشت آیت‌الله خمینی) نام می‌برند که تعبیر پربیراهی نیست و خودش به‌تنهایی می‌تواند تصویر روشنی از سیر صعودی یا نزولی اندیشه جمهوری اسلامی داشته باشد: از ایدئولوگ‌های نسل نخست نظیر شریعتی و مطهری و بهشتی تا رحیم‌پور. به‌اقتضای خصلت ایدئولوژی، در ادبیات رحیم‌پور همه‌چیز دوقطبی است: سیاه/سفید، ‌بر ما/با ما. راه میانه‌‌ای نیست. او عادت دارد در مقام قاضی بنشیند و حکم صادر کند. احکامی قاطع و بدون امکان تجدیدنظر که در دادگاه صحرایی و در غیاب متهمان صادر می‌شود.» 🔹 اگر تعریف کارویژه استاد در محدوده «ایدئولوژی» به معنای تفکیک آن از عرصه «علم» است، لازم است مجددا «تأخر تاریخی» شما از «عرصه علم» که این بار شاید به یک قرن هم برسد را متذکر شد؛ تصور ابتدایی «جدایی دانش از ارزش و علم از ایدئولوژی» سال هاست که رد و طرد شده و حتی ایدئولوژیک بودن همین رویکرد و فراتر از آن، «دین گونگی علم مدرن» نیز به طرق و بیان های مختلف حتی توسط منتقدان غربی اثبات شده است. اگر نظریه دین حداکثری یک نگاه ایدئولوژیک است نظریات دین حداقلی و دین عرفی و سکولاریسم و... هم ایدئولوژیک و در واقع ایدئولوژی هستند. 🔹 اگر مقصودتان از ایدئولوژی هر «طرح معطوف و مرتبط به عملی» است که هیچ علمی نمی تواند غیرایدئولوژیک باشد اما اگر منظورتان پادویی توجیهی علم در خدمت یک سیاست یا جناح خاص بدون توجه به معیارهای علمی و ارزش های انسانی و الهی است، تهمت بس ناجوانمردانه ای است که طرح آن بدون ذکر شواهد و دلایل دور از اخلاق علمی است. 🔹 به مقایسه مخاطب پسند علمای صدر انقلاب با استاد حاضر مبادرت ورزیده اید؛ اگر منصفانه انجام شود، موجب افتخار و مؤید اعتبار استاد است و ایشان را می توان از شاگردان ممتاز این مکتب به شمار آورد حتی اگر فاصله پرنشدنی این میان باشد اما اگر در پی به رخ کشیدن فاصله نجومی این میان هستید باید نمونه های پرشماری در خلأ حاصل معرفی بفرمایید؛ چه تعداد اساتید شایسته تر از استاد در این فاصله حضور دارند؟! قطعا بنده هم اساتیدی را در این میان می شناسم اما به معنی نفی جایگاه مطلوب و گاه از جهاتی منحصر به فرد ایشان هم نیست. 🔹 نسبت دادن رویکرد دوقطبی سفید و سیاه به استاد، این شبهه را ایجاد میکند که شما با دقت کافی پیگیر مباحث ایشان نبوده اید و یا میزان مناسبی از آنها را بررسی نکرده اید؛ صرف مراجعه بدون پیشفرض به چند کتاب یا مجموعه سخنرانی برای ابطال ادعای بدون مدرک شما کافی است؛ ضمن اینکه با این سیاهنمایی یکپارچه شما علیه ازغدی، توصیف روش خود شما با این صفت، منصفانه تر نیست؟ روشی که در پروژه کلی شما یعنی نقد سیاست های دینی جمهوری اسلامی هم به خوبی مورد استفاده قرار می گیرد تا جایی که نقاط قوت را نقاط ضعف جلوه می دهید. 🔺 پایان نقد بخش «من قال» 📌 ادامه دارد 🔴 جامعه شناسی اسلامی 🔴 @iisociology