مردی به محضر امام سجاد (علیه السلام) آمد و از حال و روزگار دنیای خود شكایت كرد. امام سجاد (علیه السلام) فرمود بیچاره #انسان كه در هر روز، دستخوش سه #مصیبت است كه از هیچ یک #عبرت نمی گیرد؛ در صورتی كه اگر عبرت می گرفت، #مصائب #دنیا برای او آسان می شد. ۱- هر روز كه از #عمر او می گذرد از عمر او كاسته می گردد، در صورتی كه اگر از مال او چیزی كاسته می شد قابل جبران بود، ولی كاهش عمر قابل جبران نیست. ۲. هر روز، رزقی كه به او می رسد اگر از راه #حلال باشد حساب دارد، و اگر ار راه #حرام باشد عِقاب دارد و این حساب و عِقاب در دادگاه الهی در انتظار او است. ۳. مصیبت سوم از همه بزرگ تر است و آن اینكه هر روز كه از عمر انسان می گذرد، به همان اندازه به آخرت نزدیک می گردد، ولی نمی داند كه رهسپار #بهشت است یا #دوزخ؟ اگر به راستی در فكر این سه مصیبت باشد، گرفتاری های مادی در برابر آنها ناچیز است و آسان خواهد شد. @eeshg1 💕💕💕

💢#عبرت | سخت ترین صبر امام 📘#امام_خامنه_ای: 🔻سخت ترین صبر امام حسین(ع) این است که شخصیت های برجسته آن روز دنیا،#آقا_زاده های مهم اسلام،هی بگویند آقا نکنید،هی ایجاد #تردید کنند. آن که مقابل این تردید افکنی ها و راه شرعی درست کردن ها بایستد،او همان کسی است که می تواند این تحول عظیم را بوجود بیاورد. ۹۰/۴/۱۳ #ما_ملت_امام_حسینیم #امام_حسین(ع) #محرم @eeshg1 💕💕💕🖤

🌷 آیت‌الله #بهجت : ⚠️ ای کاش بیشتر از این اشتباه نمی‌کردیم، و چاه محض را، راه محض نمی‌دیدیم و نمی‌رفتیم❗ 📚در محضر بهجت، ج٢، ص٢١ #سلوک #عبرت

کسی خدمت امام رضا (علیه السّلام) رسید، گفت: آقا من فقیر هستم، مشکل دارم، از جهت مالی چطور هستم و خانواده‌ی من چطور هستند، شروع به گفتن کرد. یک سینی انگور در مقابل امام رضا (علیه السّلام) بود، یک شاخه‌ی انگور برداشت و به او داد. این شخص متعجّب شد. گفت: آقا من انگور می‌خواهم چه کار بکنم. زن و فرزند من گرسنه هستند، انگور چه فایده‌ای برای من دارد. این انگور را کنار گذاشت. امام هیچ چیزی نگفت. یک چند لحظه گذشت، یک کسی دیگر آمد وارد اتاق شد، آقا سلام علیکم. حضرت جواب سلام او را دادند. یک دانه‌ی انگور به او تعارف کرد. برق خوشحالی در چشم آن تازه وارد جهید. گفت: آقا از شما ممنون هستم، من آمده بودم شما را ببینم امّا شما چقدر کریم هستی، یک دانه‌ی انگور را می‌گیرم و به خانه می‌برم و در یک ظرف آب می‌چکانم همه بخورند و خانواده تبرّک بشوند. امام شاخه‌ی انگور را به او داد. گفت: آقا همان کافی بود، از شما ممنون هستم، شما چقدر کریم هستید، شاخه را گرفت. امام سینی انگور را به او داد. گفت: آقا من اصلاً آمده بودم خود شما را ببینم، دل من برای شما تنگ شده بود، شما چقدر کریم هستید. امام فرمود: یک کاغذی یک چیزی بیاورید. نوشت باغ‌های انگور خود را به این بخشیدم. گفت: آقا زبان من لال شد، دیگر اصلاً نمی‌دانم چطور می‌توان تشکّر تو را بکنم. من آمده بودم شما را ببینم. امام فرمود: و آن زمین‌های اطراف آن را. گفت: آقا من دیگر هیچ چیزی نمی‌توانم بگویم. این طرف اوّلی که آن گوشه نشسته بود، دید عجب من محتاج بودم، امام همین‌طور خروار خروار دارد به این می‌بخشد. بلند شد گفت: آقا مثل این‌که ما محتاج بودیم، این آمده بود فقط شما را ببیند، دل او تنگ شده بود، من محتاج بودم. چرا به او این‌قدر دادی؟ امام زیر آن نوشته اضافه کرد: «لَئِنْ شَکَرْتُمْ لَأَزیدَنَّکُمْ وَ لَئِنْ کَفَرْتُمْ إِنَّ عَذابی‏ لَشَدیدٌ»[۱] من اوّل یک شاخه‌ی انگور به تو دادم، تو اعتراض کردی، قدر ندانستی. یک دانه‌ی انگور به او دادم، قدردانی کرد می خواهی اضافه شود؟! سنّت خدا این است که برکات خود را برای آن کسی می‌فرستد که شاکر باشد.   [۱]– سوره‌ی ابراهیم، آیه ۷٫ #امام_رضا_علیه_السلام #شکر_نعمت #شکر #شاکر #برکت #عبرت https://eitaa.com/eeshg1 ❄️❄️❄️