یه دونه ایرانه یه امام رضا
کل ایران توی صحنشه
خونه و زمین و آسمون که هیچ
زندگیامونو تو رهنشه
پنجره ی خونه ی مادربزرگ
جزو پنجره فولادشه
حیاط قدیمی پدربزرگ
ذیل صحن گوهرشادشه
به یادشه اونی که به یادشه
آمدم ای شاه پناهم بده
من فقط میام و رفتنی ندارم از اینجا
خط امانی به گناهم بده
چون فقط برات گناهامو میارم ای آقا
ای حرمت ملجأ درماندگان
از همه رونده و مونده و درمونده منم
دور مران از در و راهم بده
از قضا مهمون ناخونده منم
منم منم منم منم منم منم
منو به خاک سیاه نشوند
تویی تویی که لطف تو منو شبیه قطره ای
به سمت دریای حوض گوهرشاد کشوند
****
پلک بهم زدیم گذشت دو ماه
با گریه و با آه
با خستگی شام غریبان و
سکوت شپ پنج صفر و
هدیه ی تاولای اربعینی راه
اومدم بگم آمدم ای شاه
سفره را پهن کرد امام حسین
سفره را جمع کرد امام رضا
برد نزد فاطمه
پرونده ی سینه زنیا و اشک ریختنامونو
مستجاب کرد دعامونو
ما با اشکامون دونه دونه مرآت شدیم
ما مورد لطف و مرحمت مادر سادات شدیم
منم منم منم منم منم منم
منو به خاک سیاه نشوند
تویی تویی که لطف تو منو شبیه قطره ای
به سمت دریای حوض گوهرشاد کشوند
شعر: مهدی رحیمی [زمستان]
سعید پاشازاده
🔻زمینه
#کانال_نوحه_یازینب_سلام_الله_علیها
▪️مداحی جدید
#رضا_هلالی
#امام_رضا
#نماهنگ جدید صحن ایران
شب 30 صفر 1403