eitaa logo
کانال نوحه وسینه زنی یا زینب(سلام الله علیها)
18.6هزار دنبال‌کننده
2هزار عکس
1.7هزار ویدیو
427 فایل
کپی مطالب بدون نام کانال ممنوع⛔️ #کانال_نوحه_وروضه_یازینب_سلام_الله_علیها http://eitaa.com/joinchat/2288255007C8509f44f1f #هدیه_محضر_امام_زمان_عج_صلوات التماس_دعای_فرج_وعاقبت_بخیری
مشاهده در ایتا
دانلود
مدینه(ورود به مدینه)ی(45).mp3
زمان: حجم: 135.4K
۴۵ (ورود اهل بیت ع به مدینه) یا رسول خدا،زینبم زینبم در کنارت رسید،جان من بر لبم یا رسول خدا۲ یاد داغ حسین،شده ام دیده تر جد من گویمت،شرح حال سفر یا رسول خدا۲ همره نور عین،کربلا دیده ام ستم از دشمن،بی حیا دیده ام یا رسول خدا۲ دیده ام غرق خون،گل لیلا شده علی با تیغ کین،اربا اربا شده یا رسول خدا۲ روی دست پدر،دیده ام اصغرش تیر زد حرمله،پاره شد حنجرش یا رسول خدا۲ دیده ام کربلا،دست سقا جداست با عمود ستم،فرقش از کین دوتاست یا رسول خدا۲ دیده ام کربلا،شده تنها حسین غرق خون بر زمین،بین اعدا حسین یا رسول خدا۲ دیده ام شمر دون،سوی مقتل دوید روی سینه نشست،رأس پاکش برید یا رسول خدا۲ یا رسول خدا،زخم من زد نمک کودکان را ز کین،دم به دم زد کتک یا رسول خدا۲ یا رسول خدا،دیده ام شهر شام بر همه می زدند،سنگ کینه ز بام یا رسول خدا۲ با سر پاک او،این سفر کرده طی یا رسول خدا،دیده ام بزم می یا رسول خدا۲ دیده ام من به شام،یزید بی حیا بر لبان حسین،چوب زد از جفا یا رسول خدا۲
۳۴ (ورود اهل بیت ع به مدینه) از کرب و بلا آمده ام سوی تو احمد بنما نظری بر من و حالم یا محمد من زایر کویت،از کرب و بلایم ای جد مطهر،بشنو تو صدایم مولی رسول الله۲ همراه همه اهل حرم ظلم فراوان در کرب و بلا دیده ام از دشمن قرآن در دشت پر از خون،دیدم گل لیلا از کینه ی دشمن،گشته اربا اربا مولی رسول الله۲ دیدم که پر از نم نم اشک چشم رباب است دیدم که علی اصغر او تشنه ی آب است دیدم علی اصغر،چون گل شده پرپر با تیر ستمگر،پاره شده حنجر مولی رسول الله۲ دیدم به کنار شهدا عطر و بوی یاس در علقمه شد نقش زمین پیکر عباس دیدم که ز کینه،دست او جدا شد با عمود آهن،فرق او دو تا شد مولی رسول الله۲ دیدم که حسین بن علی از نفس افتاد سر را به روی خاک در آن غمکده بنهاد دیدم گل زهرا،با پیکر صد چاک از کینه ی دشمن،افتاده روی خاک مولی رسول الله۲ او غرقه به خون گشته به سویش بدویدند با خنجر کینه سر پاکش ببریدند نور دل زهرا،شد فدای قرآن در راه هدایت،جان داده به جانان مولی رسول الله۲ دیدم ز همه دشمن دین ظلم کثیری بعد از گل زهرا برفتم به اسیری نامردم بی دین،در کوفه و در شام دادند ز کینه،بر ما همه دشنام مولی رسول الله۲ بدتر ز غم کرب و بلا شام بلا بود رأس گل زهرا وسط تشت طلا بود نور دل حیدر،دم زده ز محبوب بی حیا یزید زد،بر لبان او چوب مولا رسول الله۲ .
۲۵ (ورود اهل بیت ع به مدینه) یا پیمبر نگر زینبم ز داغ حسین جان بر لبم رسیدم من ز کرب و بلا واویلا واویلا واویلا۳ یا پیمبر غریب و تنها دیده ام ظلم و جور و جفا بسوزم ز داغ کربلا واویلا واویلا واویلا۳ یا پیمبر تویی نور عین رسیدم محضرت بی حسین پیکرش مانده در کربلا واویلا واویلا واویلا۳ یا پیمبر بدیدم اکبر شد از کینه صد پاره پیکر خونجگر شد ز داغش بابا واویلا واویلا واویلا۳ یا پیمبر بدیدم اصغر روی دست پدر شد پرپر ز تیر کینه شد او فدا واویلا واویلا واویلا۳ کنار علقمه غوغا شد بی سر و دست و جان سقا شد شد جدا دو دستان سقا واویلا واویلا واویلا۳ یا پیمبر حسین شد تنها میان لشکر اشقیا شهید کینه شد عاشورا واویلا واویلا واویلا۳ یا پیمبر دلش بشکستند به روی سینه اش بنشستند میان قتلگه شد غوغا واویلا واویلا واویلا۳ یا پیمبر سویش دویدند ز کینه سرش را بریدند سرش را زدند بر نیزه ها واویلا واویلا واویلا۳ یا پیمبر فتاده بر خاک بدیدم تن او را صد چاک پیکرش فتاده در صحرا واویلا واویلا واویلا۳ به ما گشته ظلم کثیری برفتیم ما همه اسیری چهل منزل کنار اعدا واویلا واویلا واویلا۳ ببردند سوی کوفه و شام به ما سنگ زدند از روی بام شده در حق ما ستم ها واویلا واویلا واویلا۳ بوده شام بدتر از کربلا کنار یزید بی حیا سر قاری به تشت طلا واویلا واویلا واویلا۳ حسینت دم زد از محبوبش یزید می زد به لب با چوبش بزد بر لبش چوب جفا واویلا واویلا واویلا۳
۲۶ (ورود اهل بیت ع به مدینه) مدینه آمدم من،سفیر کربلایم ز داغ پور زهرا،بود بر لب نوایم امان از این مصیبت۲ مدینه دیده ام من،به چشم خود بلا را بدیدم ماجرای،غم کرب و بلا را امان از این مصیبت۲ مدینه دیده ام من،گل بستان لیلا تن پاک علی شد،ز کینه اربا اربا امان از این مصیبت۲ مدینه دیده ام من،ز کینه علی اصغر به تیر حرمله او،بگشته پاره حنجر امان از این مصیبت۲ مدینه دیده ام من،شده پرپر گل یاس جدا گشته ز کینه،دو دست از تن عباس امان از این مصیبت۲ مدینه دیده ام من،حسینم شده تنها فتاده بر روی خاک،میان جمع اعدا امان از این مصیبت۲ مدینه دیده ام من،دل او را شکستند میان مقتل خون،روی سینه نشستند امان از این مصیبت۲ مدینه دیده ام من،حسین افتاده بر خاک میان جمع دشمن،تن بی سر و صد چاک امان از این مصیبت۲ مدینه دیده ام من،سوی حسین دویدند ز کین خنجر کشیدند،سر او را بریدند امان از این مصیبت۲ مدینه دیده ام من،حرم را بی نظیرند به دست دشمن دین،ز ظلم و کین اسیرند امان از این مصیبت۲ مدینه برده ما را،به شهر کوفه و شام به سنگ کینه مردم،زدند بر ما ز هر بام امان از این مصیبت۲ مدینه دیده ام من،غم شام بلا را یزید و چوب خزران،سر و تشت طلا را امان از این مصیبت۲ مدینه دیده ام من،حسین دم زد ز محبوب ز ظلم و جور و کینه،یزید زد بر لبش چوب امان از این مصیبت۲
۲۴ (ورود اهل بیت ع به مدینه) ختم رسل دخت علی زینبم من بی حسین برگشته جان بر لبم برفتم با حسین آمدم بی حسین یا رسول الله۲ ختم رسل من دیده ام بلا را تمام ماجرای کربلا را چه ها من کشیدم به جز غم ندیدم یا رسول الله۲ من از مدینه رفته با نور عین برگشته ام اما بدون حسین دیده بر نیزه ها سر از تن جدا یا رسول الله۲ ختم رسل دیده ام اربا اربا علی اکبر گل ام لیلا دیده ام پرپر است غرق خون اکبر است یا رسول الله۲ ختم رسل بر روی دست بابا علی اصغرش نموده مأوا ز کینه اصغرش پاره شد حنجرش یا رسول الله۲ ختم رسل دیدم زمین گل یاس در راه دین بی دست و سر شد عباس دیده ام بر زمین گل ام البنین یا رسول الله۲ ختم رسل دیدم برادر من غرق به خون گشته برابر من از فرس فتاده سر به خاک نهاده یا رسول الله۲ ختم رسل دیدم فتاده بر خاک حسین گل فاطمه با تن چاک سوی او دویدند سرش را بریدند یا رسول الله۲ ختم رسل با ستم کثیری رفتیم ما از کربلا اسیری شده ظلم تمام به ما کوفه و شام یا رسول الله۲ ختم رسل دیدم به شام بلا سر برادرم به تشت طلا دم زده ز محبوب بر لبش خورده چوب یا رسول الله۲
۸ (ورود اهل بیت ع به مدینه) یا رسول خدا زینب غمپرورم سوز داغ حسین به جان زده آذرم خونجگر زینب است جان او بر لب است یا محمد۲ آمدم از سفر با تو بگویم سخن کوله بارم بود ماتم و رنج و محن قامتم خم شده صبر من کم شده یا محمد۲ یا رسول خدا زینب دلخسته ام سوی تو آمدم با دل بشکسته ام گشته ام الشهید نزد تو روسپید یا محمد۲ یا رسول خدا با تو برابر شدم جگرم خون شده و بی برادر شدم جگرم خون شده گریه افزون شده یا محمد۲ زینبت در سفر زخم زبان ها شنید بین گودال خون پیکر صد پاره دید بر روی نیزه سر زد به جانم شرر یا محمد۲ یا رسول خدا شام بلا دیده ام شام را بدتر از کرب و بلا دیده ام کینه شد آشکار شد ستم بی شمار یا محمد۲
۱۰ (بازگشت اهل بیت به مدینه) همره جمع یتیمان،مدینه ای وای آمدم با دل سوزان،مدینه ای وای ای مدینه بی حسین آمده و خونجگرم داغ مظلوم دو عالم گل دین زد شررم سوخته در سفر عشق حسین بال و پرم آمدم ز شام ویران،مدینه ای وای آمدم با دل سوزان،مدینه ای وای ای مدینه غربت آل محمد دیدند همه گل های گلستان نبی را چیدند در کنار گل پرپر شده ام خندیدند مانده ام بر سر پیمان،مدینه ای وای آمدم با دل سوزان،مدینه ای وای روی دستان حسین دیدم علی اصغر او دیده ام غرقه به خون غنچه گل پرپر او پاره پاره شده از تیر ستم حنجر او مادرش شد دیده گریان،مدینه ای وای آمدم با دل سوزان،مدینه ای وای ای مدینه غربت آل علی شد معنا ای مدینه علی اکبر شده اربا اربا پرپر از کینه ی دشمن گل ام لیلا غربتش گشته نمایان،مدینه ای وای آمدم با دل سوزان،مدینه ای وای ای مدینه من که سر تا به قدم احساسم گل زهرای بتول دختر خیر الناسم دیده ام علقمه افتاده ز کین عباسم می کنم گریه ی پنهان،مدینه ای وای آمدم با دل سوزان،مدینه ای وای دیده ام نقش زمین جان رسول الله است بین گودال ز کین پیکر ثار الله است اشکبار غم او دیده ی آل الله است دیده ام ظلم فراوان،مدینه ای وای آمدم با دل سوزان،مدینه ای وای دیده ام شمر ستمگر سوی مقتل بدوید پرده ی حرمت مظلوم دو عالم بدرید از قفا رأس حسین بن علی را ببرید دیده ام پیکر عریان،مدینه ای وای آمدم با دل سوزان،مدینه ای وای دیده ام کرب و بلا غرقه به خون گشته تنش دیدم افتاده زیر سم ستوران بدنش خاک صحرای بیابان بلا شد کفنش شد حسین فدای قرآن،مدینه ای وای آمدم با دل سوزان،مدینه ای وای
۶ (ورود اهل بیت ع به مدینه) برگشته گلت زینب(از کرب و بلا جدا)۲ با گریه نشستم من(در بزم عزا جدا)۲ با حسین رفتم و بی او آمدم سوزم و گریم در غم بی حدم یا ختم المرسلین آجرک الله۲ از داغ گل زهرا(غرق محنم جدا)۲ سوزم ز غم و شمع(هر انجمنم جدا)۲ صبر من کم گردیده یا محمد قامتم خم گردیده یا محمد یا ختم المرسلین آجرک الله۲ در کرب و بلا گشتند(گل های حسین پرپر)۲ بر دست پدر جدا(جان داده علی اصغر)۲ اکبرش کشته شد به دست اعدا پیکر پاک او شد اربا اربا یا ختم المرسلین آجرک الله۲ دیدم که تن عباس(در علقمه افتاده)۲ دست و سر و جانش را(در راه خدا داده)۲ عباسم مقطع الاعضا گردید جان او به راه دین فدا گردید یا ختم المرسلین آجرک الله۲ دیدم گل زهرا را(بشکسته جبین جدا)۲ دیدم که به موج خون(شد نقش زمین جدا)۲ از حسینت جدا حرمت دریدند سر پاکش را از قفا بریدند یا ختم المرسلین آجرک الله۲ از بعد حسین دیدم(من آتش در خیمه)۲ دشمن ز ستم می زد(سرها به روی نیزه)۲ دیدم جدا طفلان را بی بهانه می زدند کعب نی یا تازیانه یا ختم المرسلین آجرک الله۲ زین داغ و مصیبت ها(شد قامت زینب خم)۲ ما را ز ستم بردند(در کوفه و شام غم)۲ از تو یا جدا من شرمنده هستم حسین شد شهید و من زنده هستم یا ختم المرسلین آجرک الله۲
۹ (ورود اهل بیت ع به مدینه) از کربلای خونین،برگشته ام مدینه با اهل بیت اطهار،همراه با سکینه واویلتا مدینه۴ گردیده ام مدینه،شرمنده از پیمبر آمده بی حسینم،ریزم ز دیده اختر واویلتا مدینه۴ ببین تو حال زار و،چشم ترم مدینه از داغ شش برادر،خونجگرم مدینه واویلتا مدینه۴ مدینه دیده ام من،رنج و غم و بلا را غرقه به خون بدیدم،شهید سرجدا را واویلتا مدینه۴ مدینه دیده ام من،داغ علی اکبر پیکر اربا اربا،خونین دل برادر واویلتا مدینه۴ مدینه دیده ام من،ز نسل آل هاشم پامال سم اسبان،گردیده جسم قاسم واویلتا مدینه۴ مدینه دیده ام من،داغ علی اصغر به روی دست بابا،شده بریده حنجر واویلتا مدینه۴ تنهایی و غریبی،مدینه کردم احساس آن لحظه ای که دیدم،افتاده دست عباس واویلتا مدینه۴ مدینه دیده ام من،حرمت او دریدند سر حسین زهرا،را از قفا بریدند واویلتا مدینه۴ مدینه دیده ام من،داغ گلان چیده بعد از حسین بدیدم،بر نی سر بریده واویلتا مدینه۴ بعد از حسین مدینه،زخم دلم نمک خورد رقیه و سکینه،از دشمنان کتک خورد واویلتا مدینه۴ مدینه دیده ام من،ماتم کوفه و شام بر اهل بیت احمد،سنگ می زدند ز هر بام واویلتا مدینه۴
۱۰ (بازگشت اهل بیت به مدینه) همره جمع یتیمان،مدینه ای وای آمدم با دل سوزان،مدینه ای وای ای مدینه بی حسین آمده و خونجگرم داغ مظلوم دو عالم گل دین زد شررم سوخته در سفر عشق حسین بال و پرم آمدم ز شام ویران،مدینه ای وای آمدم با دل سوزان،مدینه ای وای ای مدینه غربت آل محمد دیدند همه گل های گلستان نبی را چیدند در کنار گل پرپر شده ام خندیدند مانده ام بر سر پیمان،مدینه ای وای آمدم با دل سوزان،مدینه ای وای روی دستان حسین دیدم علی اصغر او دیده ام غرقه به خون غنچه گل پرپر او پاره پاره شده از تیر ستم حنجر او مادرش شد دیده گریان،مدینه ای وای آمدم با دل سوزان،مدینه ای وای ای مدینه غربت آل علی شد معنا ای مدینه علی اکبر شده اربا اربا پرپر از کینه ی دشمن گل ام لیلا غربتش گشته نمایان،مدینه ای وای آمدم با دل سوزان،مدینه ای وای ای مدینه من که سر تا به قدم احساسم گل زهرای بتول دختر خیر الناسم دیده ام علقمه افتاده ز کین عباسم می کنم گریه ی پنهان،مدینه ای وای آمدم با دل سوزان،مدینه ای وای دیده ام نقش زمین جان رسول الله است بین گودال ز کین پیکر ثار الله است اشکبار غم او دیده ی آل الله است دیده ام ظلم فراوان،مدینه ای وای آمدم با دل سوزان،مدینه ای وای دیده ام شمر ستمگر سوی مقتل بدوید پرده ی حرمت مظلوم دو عالم بدرید از قفا رأس حسین بن علی را ببرید دیده ام پیکر عریان،مدینه ای وای آمدم با دل سوزان،مدینه ای وای دیده ام کرب و بلا غرقه به خون گشته تنش دیدم افتاده زیر سم ستوران بدنش خاک صحرای بیابان بلا شد کفنش شد حسین فدای قرآن،مدینه ای وای آمدم با دل سوزان،مدینه ای وای
۵۸ (ورود اهل بیت ع به مدینه) محمد سراپا تویی نور سرمد پیمبر محمد ز دشت بلا، کربلا کاروان غم آمد محمد محمد منم دخت زهرای اطهر به تاب و تبم من رسیدم کنار تو بنگر که جان بر لبم من محمد محمد رسیدم کنار توام بی قرارت نیاورده ام با خودم یادگارت محمد محمد محمد محمد محمد۲ محمد ز داغ حسینم منم خونجگر یا پیمبر کنار توام یاد او دیده تر یا پیمبر محمد محمد ز شهرت مدینه برفتم چو با نور عینم کنون آمده دیده گریانم و بی حسینم محمد محمد بدیدم به دشت بلا کربلا را ز ظلم و ستم دیده جور و جفا را محمد محمد محمد محمد محمد۲ محمد بدیدم ز ظلم و ستم ها شده پور لیلا میان همه دشمنان حسین اربا اربا محمد محمد بدیدم روی دست مولی علی اصغرش را ز تیر ستم پاره پاره شده حنجرش را محمد محمد بدیدم که دست اباالفضل جدا شد به راه خدا جان پاکش فدا شد محمد محمد محمد محمد محمد۲ محمد بدیدم که تنها شده کربلا پور زهرا شده غرق خون و فتاده زمین بین اعدا محمد محمد بدیدم که شمر لعین سوی مقتل دویده به مقتل سر پاک مولی حسین را بریده محمد محمد نبودی که زخمم ز کینه نمک خورد سکینه، رقیه ز دشمن کتک خورد محمد محمد محمد محمد محمد۲