🔸️ کتاب صوتی ماجرای عشق من ( شرح زندگانی حضرت خدیجه کبری سلام الله علیها ) 🔹️ { قسمت دوم } 🎙با صدای نجم الدین شریعتی ✍ به قلم‌ انسیه سادات هاشمی #مناسبتی #کتاب_صوتی

📍دیشب کربلا فوت مادربزرگتون تسلیت امام حسینم🖤 مارو توی غمتون شریک کنید.. #ارباب #کار_درست

یک دقیقه گلچینِ خوشگل‌ترین لحظه‌هایِ یهوییِ خلوتِ زائران با امام رضاشون🥺❤️ نظری کن به دلم، حالِ دلم خوب شود.. #بابا_رضا #انیس_النفوس

نظر واقعیِ اسلام و قرآن در مورد حجاب چیه؟ #حجاب

۱۲‌فروردین‌روز‌جمهوری‌اسلا‌می‌ایران❤️🌸 @kafoshohada

زحمتای مادرِ مادر ما نتیجه داد خرج حسینی شدن ماها رو خدیجه داد🌿 #وفات_حضرت_خدیجه #روایت_عشق

در جمهوری اسلامی،هر جا که قرار گرفته‌اید، همان‌جا را مرکز دنیا بدانید و آگاه باشید که همه‌ی کارها به شما متوجه است.» -مقام معظم رهبری

شهید،شهید می‌شود!! ما مُرده‌ها هم ، خواهیم مُرد هـر آنطور که زندگی ڪنیم آنطور می‌رویم. :)

اگر‌خداوند‌‌شهادت‌را‌نصیبم‌ڪرد بنده‌از‌شــــهدایی‌هستم‌ڪه یقه‌ی‌بی‌حجاب‌ها‌و‌آن‌هایی‌که ترویج‌بی‌حجابی‌می‌ڪنند‌را درآن‌دنیا‌می‌گیرم... #شهیدجواد‌محمدی‌دینانے

خدای‌متعال‌ماه‌رمضان‌را‌میدان‌مسابقه‌قرارداده‌است‌بین‌مؤمنین‌که‌به‌ وسیله‌ی اطاعت‌خداوند،به‌رضای‌الهی‌نزدیک بشوند.۱۳۹۷/۰۳/۲۵ _حضرت‌آقا

یہ‌بزرگی‌میگفت: "شک‌نکن‌وقتی‌بہ‌یہ‌شهید فکر‌کردی،چند‌لحظہ‌قبلش، همون‌شهید‌داشتہ‌بہ‌تو‌فکر‌میکرده...🙂💚

خیلی دلتنگ‌عباس شده بودم 💔 بعضی‌وقتا‌همینجوری‌داخل‌خونه صداش میزدم ... یه شب اومد تو خوابم با همون لبخند همیشگیش🌱 بهش گفتم عباس توکجایی دلم برات تنگ شده پسرم . گفت : من شهید شدم مگه نمیدونی خداگلچینه ! گفتم الان کجایی : گفت: پیش امام حسین ع .💚✨ برگࢪفتہ‌ازکتاب‌تاثیرنگاه‌شهید بہ‌نقل‌ازمادربزرگ‌شهید #ماه_رمضان #امام_زمان #حجاب #شهید_دانشگر #داداش_عباس

دلتنگ حرمتم به کی بگم.... 🥺🥺🥺🥺 #ارباب #کار_درست

پایان‌آدمیزاد نه‌از‌دست‌دادن‌رفیق‌است نه‌رفتن‌یار.. نه‌تنهایے..!! هیچ‌ڪدام!پایان‌آدمےنیست آدمےآن‌هنگام‌تمام مۍ‌شود‌ڪہ خـُدا‌‌فراموشش‌ڪند(:🖤

میگما .... کاشکی دلتنگی آدما از چشماشون معلوم بود .... احساساتشون رو چشاشون داد میزد ...... مگه قرار نبود چشما آیینه ی روحمون باشه ؟ ..🙂 #همه_ی_من .....

از بقیة‌الله جا نمونید! #حاج_حسین_یکتا

هرجا‌ خدا امتحانت کرد و یک خورده‌ عقب رفتی غصه نخور! این‌ امتحان‌ لازم‌ بود تا به ناقص‌ بودن‌ِ خودت پی ببری؛ کمی‌ تلاش‌ کنی جبران‌ می‌شود.☺️ امتحان، فضل‌ خداست و برای رشد، سودمند و لازم است! ✍🏻حاج‌اسماعیل‌دولابی

- به درمانم نمی کوشی .

امام حسین دلم حال دلمون خرابه این روزا بخر دلهای شکسته مارا...💔 #امام_حسین #ماه_رمضان #دلتنگ_کربلا #ارباب #کار_درست

میخوانمت ای اقای من به زبانی که گناه لالش کرده..✨🤍:) #ابوحمزه_ثمالی #ماه_رمضان

امّ‌المؤمنین لقب توست آن را دزدیدند! درست مثل امیرالمؤمنین که از علی!💔 #حضرت_خدیجه #وفات_حضرت_خدیجه

_.☕️.🤎._ بھ ماهۍ‌هــٰا بـگو دۅآم بـیاورند شِعـر دآرد بھ دریــٰا مۍ‌رِسد !🌱🌸

#تنها_میان_داعش #قسمت_پنجم یک لحظه سکوت و بعد صدای خنده جمع! تُنگ شربت در دستم سرنگون شده و همه شربت را روی سر و پیراهن سپید حیدر ریخته بودم. احساس می‌کردم خنکای شربت مقاومت حیدر را شکسته که با دستش موهایش را خشک کرد و بعد از چند روز دوباره خندید. صورتش از خنده و خجالت سرخ شده و به گمانم گونه‌های من هم از خجالت گل انداخته بود که حرارت صورتم را به‌خوبی حس می‌کردم. زیر لب عذرخواهی کردم، اما انگار شیرینی شربتی که به سرش ریخته بودم، بی‌نهایت به کامش چسبیده بود که چشمانش اینهمه می‌درخشید و همچنان سر به زیر می‌خندید. انگار همه تلخی‌های این چند روز فراموشش شده و با تهمتی که به عدنان زده بود، ماجرا را خاتمه داده و حالا با خیال راحت می‌خندید. چین و چروک صورت عمو هم از خنده پُر شده بود که با دست اشاره کرد تا برگردم و بنشینم. پاورچین برگشتم و سر جایم کنار حلیه، همسر عباس نشستم. زن‌عمو به دخترانش زینب و زهرا اشاره کرد تا سفره را جمع کنند و بلافاصله عباس و حلیه هم بلند شدند و به بهانه خواباندن یوسف به اتاق رفتند. حیدر صورتش مثل گل سرخ شده و همچنان نه با لب‌هایش که با چشمانش می‌خندید. واقعاً نمی‌فهمیدم چه‌خبر است، در سکوتی ساختگی سرم را پایین انداخته و در دلم غوغایی بود که عمو با مهربانی شروع کرد :«نرجس جان! ما چند روزی میشه می‌خوایم باهات صحبت کنیم، ولی حیدر قبول نمی‌کنه. میگه الان وقتش نیس. اما حالا من این شربت رو به فال نیک می‌گیرم و این روزهای خوب ماه #رجب و تولد #امیرالمؤمنین علیه‌السلام رو از دست نمیدم!» حرف‌های عمو سرم را بالا آورد، نگاهم را به میهمانی چشمان حیدر برد و دیدم نگاه او هم در ایوان چشمانش به انتظارم نشسته است. پیوند نگاه‌مان چند لحظه بیشتر طول نکشید و هر دو با شرمی شیرین سر به زیر انداختیم. هنوز عمو چیزی نگفته بود اما من از همین نگاه، راز فریاد آن روز حیدر، قهر این چند روز و نگاه و خنده‌های امشبش را یک‌جا فهمیدم که دلم لرزید. دیگر صحبت‌های عمو و شیرین‌زبانی‌های زن‌عمو را در هاله‌ای از هیجان می‌شنیدم که تصویر نگاه #عاشقانه حیدر لحظه‌ای از برابر چشمانم کنار نمی‌رفت. حالا می‌فهمیدم آن نگاهی که نه برادرانه بود و نه مهربان، عاشقانه‌ای بود که برای اولین بار حیدر به پایم ریخت. #خواستگاری عمو چند دقیقه بیشتر طول نکشید و سپس ما را تنها گذاشتند تا با هم صحبت کنیم. در خلوتی که پیش آمده بود، سرم را بالا آوردم و دیدم حیدر خجالتی‌تر از همیشه همچنان سرش پایین است… انگار با بر ملاشدن احساسش بیشتر از نگاهم خجالت می‌کشید و دستان مردانه‌اش به نرمی می‌لرزید.موهای مشکی و کوتاهش هنوز از خیسی شربت می‌درخشید و پیراهن خیس و سپیدش به شانه‌اش چسبیده بود که بی‌اختیار خنده‌ام گرفت. خنده‌ام را هرچند زیرلب بود، اما شنید که سرش را بلند کرد و با #مهربانی به رویم لبخند زد. دیگر از #راز دلش خبر داشتم که تا نگاهم کرد از خجالت سر به زیر انداختم. تا لحظاتی پیش او برایم همان برادر بزرگتر بود و حالا می‌دیدم در برابر خواهر کوچکترش دست و پایش را گم کرده و #عاشق شده است. اصلاً نمی‌دانستم این تحول #عاشقانه را چگونه تعبیر کنم که با لحن گرم و گیرایش صدایم زد :«دخترعمو!» سرم را بالا آوردم و در برابر چشمان گرم و نگاه گیراترش، زبانم بند آمد و او بی هیچ مقدمه‌ای آغاز کرد :«چند روز بود بابا سراغ اون نامرد رو می‌گرفت و من نمی‌خواستم چیزی بگم. می‌دونستم اگه حرفی بزنم تو خجالت می‌کشی.» #رمان_مذهبی فاطمه ولی نژاد📝

#تنها_میان_داعش #قسمت_ششم از اینکه احساسم را می‌فهمید، لبخندی بر لبم نشست و او به آرامی ادامه داد :«قبلاً از یکی از دوستام شنیده بودم عدنان خیلی به #تکریت رفت و آمد داره. این چند روز بیشتر حساس شدم و آمارش رو گرفتم تا امروز فهمیدم چند ماهه با یه گروه #بعثی تو تکریت ارتباط داره. بهانه خوبی شد تا پیش بابا عذرش رو بخوام.» مستقیم نگاهش می‌کردم که بعثی بودن عدنان برایم باورکردنی نبود و او #صادقانه گواهی داد :«من دروغ نمیگم دخترعمو! حتی اگه اون‌روز اون بی‌غیرتی رو ازش ندیده بودم، بازم همین بعثی بودنش برام حجت بود که دیگه باهاش کار نکنیم!» پس آن پست‌فطرتی که چند روز پیش راهم را بست و بی‌شرمانه به حیایم تعرض کرد، از قماش قاتلان پدر و مادرم بود! غبار غم بر قلبم نشست و نگاهم غمگین به زیر افتاد که صدای آرامش‌بخش حیدر دوباره در گوشم نشست :«دخترعمو! من اون‌روز حرفت رو باور کردم، من به تو شک نکردم. فقط #غیرتم قبول نمی‌کرد حتی یه لحظه جلو چشم اون نامرد باشی، واسه همین سرت داد زدم.» کلمات آخرش به‌قدری خوش‌آهنگ بود که دلم نیامد نگاهش را از دست بدهم؛ سرم را بالا آوردم و دیدم با عمق نگاهش از چشمانم عذر تقصیر می‌خواهد. سپس نگاه مردانه‌اش پیش چشمانم شکست و با لحنی نرم و مهربان نجوا کرد :«منو ببخش دخترعمو! از اینکه دیر رسیده بودم و تو اونقدر ترسیده بودی، انقدر عصبانی شدم که نفهمیدم دارم چیکار می‌کنم! وقتی گریه‌ات گرفت، تازه فهمیدم چه غلطی کردم! دیگه از اون‌روز روم نمی‌شد تو چشمات نگاه کنم، خیلی سخته دل کسی رو بشکنی که از همه دنیا برات عزیزتره!» احساس کردم جمله آخر از دهان دلش پرید که بلافاصله ساکت شد و شاید از فوران ناگهانی احساسش #خجالت کشید! میان دریایی از احساس شفاف و شیرینش شناور شده و همچنان نگاهم به ساحل محبت #برادرانه‌اش بود؛ به این سادگی نمی‌شد نگاه #خواهرانه‌ام را در همه این سال‌ها تغییر دهم که خودش فهمید و دست دلم را گرفت :«ببین دخترعمو! ما از بچگی با هم بزرگ شدیم، همیشه مثل خواهر و برادر بودیم. من همیشه دلم می‌خواست از تو و عباس حمایت کنم، حتی بیشتر از خواهرای خودم، چون شما #امانت عمو بودید! اما تازگی‌ها هر وقت می‌دیدمت دلم می‌خواست با همه وجودم ازت حمایت کنم، می‌خواستم تا آخر عمرم مراقبت باشم! نمی‌فهمیدم چِم شده تا اونروز که دیدم اون نانجیب اونجوری گیرت انداخته، تازه فهمیدم چقدر برام عزیزی و نمی‌تونم تحمل کنم کس دیگه‌ای…» و حرارت احساسش به‌قدری بالا رفته بود که دیگر نتوانست ادامه دهد و حرف را به جایی جز هوای #عاشقی برد :«همون شب حرف دلم رو به بابا زدم، اونقدر استقبال کرد که می‌خواست بهت بگه. اما من می‌دونستم چی‌کار کردم و تو چقدر ازم ناراحتی که گفتم فعلاً حرفی نزنن تا یجوری از دلت در بیارم!» سپس از یادآوری لحظه ریختن شربت روی سرش خنده‌اش گرفت و زیر لب ادامه داد :«اما امشب که شربت ریخت، بابا شروع کرد!» و چشمانش طوری درخشید که خودش فهمید و سرش را پایین انداخت. دوباره دستی به موهایش کشید، سرانگشتش را که شربتی شده بود چشید و زیر لب زمزمه کرد :«چقدر این شربت امشب خوشمزه شده!» سپس زیر چشمی نگاهم کرد و با خنده‌ای که لب‌هایش را ربوده بود، پرسید :«دخترعمو! تو درست کردی که انقدر خوشمزه‌اس؟» من هم خنده‌ام گرفته بود و او منتظر جوابم نشد که خودش با شیطنت پاسخ داد :«فکر کنم چون از دست تو ریخته، این مزه‌ای شده!» با دست مقابل دهانم را گرفتم تا خنده‌ام را پنهان کنم و او می‌خواست دلواپسی‌اش را پشت این شیطنت‌ها پنهان کند و آخر نتوانست که دوباره نگاهش را به زمین انداخت و با صدایی که از طپش‌های قلبش می‌لرزید، پرسید :«دخترعمو! قبولم می‌کنی؟»… #رمان_مذهبی فاطمه ولی نژاد 📝