🛑 #خوشنویسی #خاطرات 🔹به مناسبت هفته خوشنویسی 🔹 🔹یادی از اساتیدم در خوشنویسی ادامه از قبل... خوشنویسی برای من خیلی دور بود آنقدر دور که تا حدود بیست سالگی هم خودم را هرگز در قامت خوشنویس تصور نمی کردم. رویاهایم بیشتر از جنس مالکیت آثار خوشنویسی بود و برای اولین‌بار اعتراف می کنم که در رویاهایم بیشتر تابلوهایی با خط ثلث می دیدم. تا یک روز که... پدرم گوشی را برداشتند و با مرحوم استاد حسین اخضر مسعود تهرانی تماس گرفتند. گفتند می خواهم احسان را بفرستم بیاید کلاس شما. و من متعجب و مبهوت ماندم. آرام گفتم لااقل به خودم می گفتید. من استاد را دورادور می شناختم. پدرم کتیبه نویسی برخی آثارشان را به ایشان می دادند؛ حتی یکبار که کتیبه کوچکی داشتند با پدر رفتم و منزلشان در کنار استاد بودم تا نوشته را تکمیل کردند. اما این رفتار پدر هنوز برایم عجیب است و از مرموزترین جبرهای رو به خیر زندگی من است. اولین جلسه با پدر به دفتر استاد رفتیم. پدر گفتند: احسان دفتر هم خریده است. استاد با لبخندی لطیف و حسی واقعی گفتند: اینجا خونه عشقه، دفتر هم نخری، خودمون برات می‌خریم. و زمان ثابت کرد این جمله، تعارفی بی مایه از استاد نبود، بلکه مانیفیست شخصیتی و هنری ایشان بود. در مدت کوتاهی از اواسط تابستان ۱۳۷۷ تا شهریور ۱۳۷۹ که به آسمان پر کشید ، هر چه از او دیدم عشق بود و عشق و عشق ... چونان چشمه جوشانی از محبت رحمانی.... به عنوان فردی که بسیاری خوشنویسان را از نزدیک دیده است ، هنوز او پس از سالها در دید من دردانه ای نایاب است. احسان پورنعمان درنگی بر فرهنگ لینک معرفی کانال👇🏻 https://eitaa.com/ehsankhattat

🛑 #خوشنویسی #خاطرات 🔹به مناسبت هفته خوشنویسی 🔹 🔹یادی از اساتیدم در خوشنویسی 🌺 ادامه از قبل 💠جناب استاد عبدالصمد حاج صمدی 💠 ارتباط من با استاد تهرانی یک رابطه مرید و مرادی بود و ایشان هم خیلی در حق من محبت می کردند و گاهی می فرمودند که من نه اینکه شاگردشان باشم؛ بلکه برادرشان هستم و با این وضعیت ارتباطی، مرحوم استاد حسین اخضر تهرانی (که در این روز جمعه برایش از خداوند رحمت و رضوان الهی را طالبم) بدرود حیات گفت و من تا مدتها ناراحت و افسرده بودم؛ به همین دلیل و دلایلی دیگر تا مدتها با دنیای خوشنویسی ارتباطی نداشتم. بعد از مدتی باز همان کشش درونی به خوشنویسی آغاز شد و این بار مانده بودم چطور و تحت تعلیم چه کسی شروع کنم. یادم آمد که مرحوم استاد یکبار از یک استادبزرگ و استاد کل به نام استاد صمدی نام بردند و برای آشنایی منی که نمی شناختمشان گفتند: ✨من ایشان را در بین ثلث نویسان جهان اسلام حتی از افرادی مثل عباس بغدادی و داود بکتاش که در کشور خودشان از همه بالاتر هستند، بالاتر می دانم. ✨ پرس و جو کردم و گفتند استاد صمدی در انجمن تهران کلاس دارند. یک روز خدمتشان رسیدم و از کلاس بیرون آمدند و صحبت کوتاهی کردیم و کتیبه هایی که برده بودم را دیدند و محبت کردند. گفتم دوست دارم دفترتان خدمت برسم و رابطه استاد و شاگردی ما به محبت ایشان آغاز شد. پس از مدتی آشنایی با ایشان دیدم که قواعد این کلاس متفاوت است و با استادی به غایت سخت‌گیر و ریزبین و جدی طرف هستم. بعد از جلساتی که براساس سرمشق های خودشان خدمتشان می رسیدم و طبق تاکیدی که داشتند، یک دور کامل مفردات شوقی را خدمتشان تعلیم دیدم و به گمانم تنها کسی این توفیق به صورت کامل نصیبش شده باشد، بوده باشم و از سالها قبل مجموعه سرمشق ها و غلطگیری های مفردات ایشان بر روی سایت شخصی ام وجود دارد. میزان، قدرت و کیفیت آموزش ایشان برای هنرجویان بسیار بالا و تعجب برانگیز است. دفعاتی که خدمتشان می رسیدم لااقل نیمروز و حداکثر یک روز تمام خود را صرف آموزش و غلطگیری برایم می نمودند. دفعاتی را به یاد دارم که ساعت 7 صبح به دفتر ایشان رفتم و تا ساعت 8 شب ایشان یکسره مشغول نوشتن برای من بوده‌اند و صبحانه و نهار و شام هم میهمان سفره ایشان شده‌ام. آموزش وسواسی و به غایت سخت گیرانه استاد به گونه‌ای بود که بارها و بارها و بارها کلمه ای را می نوشتند و توضیح می دادند تا شکل مفردات به فرم کمالی مدنظرشان درآید و به اشتباه نیفتم. برای من جناب استاد صمدی مصداق کاملی از ریزبینی و دقت و صلابت در خوشنویسی بوده و هستند و ایشان را به واسطه درجه هنری و هنرمندی بالاتر از تمام هم نسلان و حتی نسل های بعدی می دانم؛ چه اینکه نسخ و ثلث کشور ما را پس از یک دوره رکود و فطرت طولانی و بدون وجود منابعی درخور و بدون وجود استاد و راهبری از نسل قبل و در یک کلام بدون دسترسی به مجموعه آموزش‌ها و سنت‌های شفاهی گذشتگان احیاء کردند و امروزه هر کسی در خطوط نسخ و ثلث در هر میزانی خط بنویسد، مستقیم یا غیر مستقیم مرهون زحمات و مجاهذت ایشان است. لازم است اشاره کنم در میان یا قبل از این دوره (که زمان را درست در خاطر ندارم) مدت کوتاهی جهت فراگیری نستعلیق خدمت یکی از دوستان مرحوم استاد تهرانی یعنی استاد قاسم عباسعلی دماوندی که از شاگردان مرحوم استاد سید حسن میرخانی بودند رسیدم؛ همچنین پس از اینکه برای تحصیل علوم دینی راهی قم شدم، رفاقت و محفل دائمی خوشنویسانه با استاد عزیز حجت الاسلام عبدالله زاده داشتم و از ایشان هم سرمش‌هایی گرفته ام و این دو عزیز حق استادیشان بر بنده مستدام و دعاگویی من برای بهروزی مانایی وجودشان دائمی است. احسان پورنعمان درنگی بر فرهنگ لینک معرفی کانال👇🏻 https://eitaa.com/ehsankhattat