سلام علیکم ❇️ قاعده اکثار از توثیقات عامی است که مورد پذیرش برخی قرار گرفته است. این قاعده دارای تقریرات مختلفی است که بعد ها به آن خواهیم پرداخت. نکاتی که در مورد قاعده اکثار بایسته است ملاحظه شود: ✅ 1ـ علت پیدایش قاعده اکثار و چرایی آن ✅ 2ـ پیشینه قاعده اکثار ✅3ـ تقریرات مختلف آن ✅4ـ تاثیر سو گیری های متفاوت در عرصه اعتبار سنجی، بر پذیرش قاعده اکثار https://eitaa.com/joinchat/633799232Cef4f167d81

اي واي ما که بانوي اين کاروان زني ست با گريه هاي دائم و با شانه هاي خم» خون منتها نوشت که اين مرگ، نيست مرگ در مرگ اگر غم است،  در اين مرگ نيست غم  گفتند «آن چه ديده اي آن روز، چيست؟» گفت: «زيبايي است آن چه که آن روز ديده ام» مرگي «چنين ميانه ي ميدانم آرزوست» خون باشدم صبوح و «صمد باشدم صنم» https://eitaa.com/joinchat/633799232Cef4f167d81

#رجال ⭕️ برخلاف اینکه گفته میشه مباحث علمی قبل از انقلاب خیلی پشرفته بود و بعد انقلاب.... 🛑 تحولی که در این چند ده ساله اخیر در بحث حدیث و اعتبار سنجی و رجال ایجاد شده، در چند قرن اخیر بی سابقه هست... #استاد_حیدری_فطرت https://eitaa.com/joinchat/633799232Cef4f167d81

چند روزی است که تعدادی در اعتراض به اجرا نشدن قانون حجاب مقابل مجلس تجمع و تحصن کرده اند. این تصاویر برای هر فرد مسلمانی پر از درد و آه است. چرا باید در نظام ما به این حکم الهی دهن کجی شود؟ گاهی اوقات بانوان سرزمین ما مرد روزگار هستند. در این وانفسا که برای خیلی ها حجاب و عفاف ارزش نیست این بزرگواران در سرما پای عقیده خودشان ایستاده اند. https://eitaa.com/joinchat/633799232Cef4f167d81

🔸نکته ای در اتحاد روايات 🔹محمدباقر ملکیان در مورد اتحاد دو يا چند روايت، اتحاد لفظ روايت و روای آن از جمله شروطی است که بيان شده است، اما اين شروط چند استثناء هم دارد: ۱. گاه دو روايات با يک لفظ از دو راوی مختلف نقل شده است. در اين موارد يک نکته را بايد مورد توجه قرار داد، و آن اين که بعضی روات، روايات يک راوی ديگر را در کتاب خودشان آورده اند بدون آن که اسمی از آن راوی بياورند. مثلا حلبی تعدادی از روايات محمد بن مسلم را در کتابش آورده، يا علی بن أبي حمزه بطائنی روايات ابو بصير را در کتابش آورده است. به نظر می رسد برخی از راويان، راويات راويات ديگر را بس از عرضه بر امام (عليه السلام) يا عللی ديگر در کتاب خودشان نقل کرده اند بدون اين که از آن راوی اسمی برده باشند. روايات علی بن جعفر، جميل بن درّاج، حريز، عبد الله بن سنان و برخی ديگر از راويان، از اين نگاه قابل بررسی است. ۲. بسياری از روايات ابن ابی عمير به سبب تلف شدن کتابهايش نقل به معنا شده است. از اين رو اگر ـ مثلاً ـ روايتی از ابن ابی عمير از ابن بکير نقل شده، و در نقلی ديگر همان مضمون را راوی ديگری از ابن بکير نقل کرده، اين دو نقل يک روايت است نه دو روايت. (اين نگاه در مورد تمام کسانی که به هر علت، روايات را نقل به معنا می کرده اند، قابل پيگيری است) ۳. در کتب روايی از امام معصوم گاه با ضمير ياد شده است مثل: «عنه» يا «عن أحدهما». گاه اختلاف مصادر باعث شده است که مولف کتابی گمان کند منظور از «احدهما» امام باقر (عليه السلام) است، و مؤلف ديگر آن را امام صادق (عليه السلام) بداند. همچنين گاه تحريفی در نام امام معصوم روی داده است. مثلا روايتی از ابو جعفر (عليه السلام) نقل شده است، اما در مصدری ديگر اين تعبير تحريف شده و به جعفر تبديل شده، يا ابو الحسن به حسن تحريف شده است (نک: وسائل الشيعة، ح ۷۹۱ = ۷۹۵؛ ح ۱۲۷۶ = ۱۲۷۹) يا کنيه ای برای دو امام مشترک است مثل ابو الحسن، که اين کنيه مشترک در مصدری به امامی، و در مصدر ديگر به امام ديگر تعبير شده است (نک: وسائل الشيعة، ح ۷۹۰ = ۷۹۱). در اين گونه موارد علی رغم اين که در ظاهر دو روايت از دو امام جداگانه است، اما در حقيقت يک روايت است. https://eitaa.com/joinchat/633799232Cef4f167d81

📹 باطن ضیافت ماه رمضان، عبور از دار دنیا به دار آخرت است. اگر با ماه رمضان سیر کنیم، قوای ما از اسارت شیاطین و اسارت نفس و اسارت اولیای طاغوت رها می‌شود و «عِتْق مِنَ النّٰار» اتفاق می‌افتد.

بسم الله الرحمن الرحیم 🔸گفتگویی درباره دعای «حج» ماه مبارک رمضان مرحوم کلينى (که رحمت خدا بر او باد) در «کتاب الصیام» کتاب شریف الکافی، بابی را با عنوان «مَا يُقَالُ فِي مُسْتَقْبَلِ شَهْرِ رَمَضَان» به یادکرد هشت دعای این ماه اختصاص داده است. ایشان در ششمین حدیث باب، دعایی را از حضرت امام صادق علیه السلام روايت کرده که مخصوص روزهای ماه مبارک رمضان و به «دعای حج» شهره شده است: 🔹 اللَّهُمَّ إِنِّي بِكَ‏ وَ مِنْكَ‏ أَطْلُبُ‏ حَاجَتِي، وَ مَنْ‏ طَلَبَ حَاجَةً إِلَى النَّاسِ‏، فَإِنِّي لَاأَطْلُبُ حَاجَتِي إِلَّا مِنْكَ وَحْدَكَ لَا شَرِيكَ لَكَ، 🔹 و أَسْأَ لُكَ بِفَضْلِكَ وَ رِضْوَانِكَ أَنْ تُصَلِّيَ عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَ عَلى‏ أَهْلِ بَيْتِهِ، وَ أَنْ تَجْعَلَ لِي فِي عَامِي هذَا إِلى‏ بَيْتِكَ الْحَرَامِ سَبِيلًا، حَجَّةً مَبْرُورَةً، مُتَقَبَّلَةً زَاكِيَةً، خَالِصَةً لَكَ، تُقِرُّ بِهَا عَيْنِي، وَ تَرْفَعُ بِهَا دَرَجَتِي، 🔹 و تَرْزُقُنِي أَنْ أَغُضَّ بَصَرِي، وَ أَنْ أَحْفَظَ فَرْجِي، وَ أَنْ أَكُفَّ بِهَا عَنْ جَمِيعِ مَحَارِمِكَ، حَتّى‏ لَايَكُونَ شَيْ‏ءٌ آثَرَ عِنْدِي مِنْ طَاعَتِكَ وَ خَشْيَتِكَ، وَ الْعَمَلِ بِمَا أَحْبَبْتَ‏، وَ التَّرْكِ لِمَا كَرِهْتَ وَ نَهَيْتَ عَنْهُ، وَ اجْعَلْ ذلِكَ فِي يُسْرٍ وَ يَسَارٍ وَ عَافِيَةٍ، وَ أَوْزِعْنِي شُكْرَ مَا أَنْعَمْتَ بِهِ عَلَيَّ، 🔹 و أَسْأَ لُكَ أَنْ تَجْعَلَ وَفَاتِي قَتْلًا فِي سَبِيلِكَ، تَحْتَ رَايَةِ نَبِيِّكَ مَعَ أَوْلِيَائِكَ، وَ أَسْأَلُكَ أَنْ تَقْتُلَ بِي أَعْدَاءَكَ وَ أَعْدَاءَ رَسُولِكَ، 🔹 و أَسْأَ لُكَ أَنْ تُكْرِمَنِي‏ بِهَوَانِ مَنْ شِئْتَ مِنْ خَلْقِكَ، وَ لَاتُهِنِّي بِكَرَامَةِ أَحَدٍ مِنْ‏ أَوْلِيَائِكَ‏، اللَّهُمَّ اجْعَلْ لِي مَعَ الرَّسُولِ سَبِيلًا، حَسْبِيَ اللَّهُ، مَا شَاءَ اللَّه‏. 🔺چند نکته درباره این دعا، ویژه و حائز اهمیت است: 1. در میان ادعیه‌ای که مرسوم است در روزها و شب‌های ماه مبارک رمضان خوانده شود، این دعا از معدود دعاهایی است که هم در معتبرترین منبع حدیثی (الکافی) وارد شده، هم آن را دو سند متقن و صحیح پشتیبانی می‌کند همچنین ناقلان آن (محمد بن مسلم ثقفی و ابوبصیر یحیی اسدی)، دو تن از اصحاب اجماع‌ و از اجلای ثقات‌اند: سند اول: عَلِيٌّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ إِسْمَاعِيلَ بْنِ مَرَّارٍ عَنْ يُونُسَ عَنْ إِبْرَاهِيمَ [ابی‌ایوب الخراز] عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِم‏ سند دوم: الْحُسَيْنِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ إِسْحَاقَ عَنْ سَعْدَانَ [بن مسلم] عَنْ أَبِي بَصِير 2. این، دعایی است که حضرت امام صادق علیه السلام، ملتزم به قرائت مستمر آن در روزهای ماه مبارک بودند. تعبیر دو ناقل این دعا، حاکی از این مسأله است است: «كَانَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ عَلیه السّلامُ يَدْعُو بِهَذَا الدُّعَاءِ فِي شَهْرِ رَمَضَان» 3.دربردارنده معارف بزرگ و درخواست‌هایی است که با این جامعیت، در دیگر دعاهای مرسوم این ماه کم‌تر دیده می‌شود. از جمله: توحید در دعا و درخواست (در فرازهای آغازین دعا)، درخواست از خدا جهت حفظ نگاه و عفت، دعا جهت روزی کردن شهادت در راه خدا زیر پرچم رسول‌الله صلی‌الله‌علیه‌وآله و... 4. فقره اخیر دعا «أَسْأَلُكَ أَنْ تُكْرِمَنِي‏ بِهَوَانِ مَنْ شِئْتَ مِنْ خَلْقِكَ، وَ لَاتُهِنِّي بِكَرَامَةِ أَحَدٍ مِنْ‏ أَوْلِيَائِكَ» (واز تو درخواست می‌كنم كه مرا گرامى بدارى هر چند با خوار كردن هر آن‌چه از خلق كه خود خواهى و مرا خوار نكنى هر چند به جهت گرامى داشتن احدى از اوليائت) که یکی از مبانی و اصول زندگی اسلامی است و باید دائما مورد توجه قرار گیرد، از فقرات منحصر به‌فرد این دعاست. تبیین و شرح این فقره، مجالی وسیع‌تر می‌طلبد. 5. درباره وقت قرائت آن، اختلاف کمی در منابع حدیثی و دعایی دیده می‌شود؛ شیخ مفید در «المقنعة/ص314» آن را مخصوص شب اول ماه مبارک دانسته است. سیدبن‌طاووس در «اقبال الاعمال/ ج1ص24» آن را ویژه تمام شب‌های ماه مبارک و پس از نماز مغرب اعلام کرده است. کفعمی در «البلد الامین/ص222» با جمع بین متن روایت کافی و کلام شیخ مفید در المقنعة، ورود آن را برای روزهای ماه مبارک و نیز شب اول این ماه می‌داند. 🔔 با توجه به ویژگی‌های فوق، خواندن و التزام به این دعا در روزهای این ماه شریف توصیه می‌شود. وفّقکم الله لمرضاته. https://eitaa.com/joinchat/633799232Cef4f167d81