🔰خلوت و توجه ◾️ در آن «شب سياه»، كه قلبم در راه گلويم‌ايستاده بود، به آن جلوه روشنايى رسيدم. او در گوش صبحدم به من گفت : تو هيچگاه‌به خودت نمى‌انديشى، اما به يك ليوان، بسيار... ◽️ او در جلوه طلوع به من گفت : تو «خودت» را گم كرده‌اى. گم شده تو، در تو خلاصه مى‌شود. ◾️ او در اوج نيمروز، هنگامى كه از من جدا مى‌شد، زمزمه مى‌كرد : خيال مى‌كنى سراب‌ها تو را سرشار مى‌كنند...؟! ببين قلب تو، در راه گلويت ايستاده، دل تو بوى مرگ مى‌دهد. ◽️ آنها كه به يك ليوان پوچ، بيش از خودشان فكر مى‌كنند، آنها كه با خودشان و بر خودشان مرورى نداشته‌اند، پيداست كه خودشان را گم مى‌كنند و در ابتذال زندگى روزانه رسوب مى‌كنند و فسيل مى‌شوند. ◾️ و اين دل مرده و اين قلب گنديده، در راه گلويشان، در راه نفس كشيدنشان مى‌نشيند و عرصه را برايشان تنگ مى‌كند و انتقام مى‌گيرد. ◽️ آخر مگر نه اينكه انسان از خودش عبور مى‌كند تا به دنياى بيرون مى‌رسد، پس چه شد كه اين منزل اول مجهول مانده و يا در نهايت به تحليل علمى دستگاه هاضمه و قلب و مغز اكتفا شده و از مقايسه‌ها و تكبيرها بركنار مانده است. ◾️ اين فرار از خويشتن و اين فرار از خلوت و از سكوت و از مرور بر خويش، به خاطر انگيزه‌هايى است كه اگر تحليل شوند، مى‌توانند ما را از اين فرار و دل مردگى و گم شدگى نجات بدهند. 📝 استاد علی صفایی حائری 📚 کتاب صراط صفحه ۱۷ ▶️ @einsad 🛒 www.zekraa.ir ▶️https://instagram.com/ali.safaeihaeri

🎙شجاعت در راه حق ... #پادکست_صوتی ▶️ @einsad 🛒 www.zekraa.ir ▶️https://instagram.com/ali.safaeihaeri

🔰از گردن خودت برای دیگران پل نساز ▶️ @einsad 🛒 www.zekraa.ir ▶️https://instagram.com/ali.safaeihaeri

🔰 از گردن خودت براى ديگران پل نساز 🔷🔹 مادامى كه عمل تو در اعماق ريشه ندوانده باشد و از شناخت و احساس تو مايه نداشته باشد، اين عمل به درد ديگران مى‌خورد و حتى بهشت هم مى‌سازد، ولى نه براى تو كه خودت را به جهنم انداخته‌اى و با چشم كور راه افتاده‌اى. 🔹 اين بزرگ‌ترين جنايت است كه يك دسته بشناسند و بسنجند و تصميم بگيرند و من اجرا كنم، مگر مغز من در سر ديگران است كه براى من تصميم مى‌گيرند؟ 🔹اين گونه حركت گرچه سريع‌تر و راحت‌تر است ولى انسانى نيست و ادامه‌اى نخواهد داشت. 🔹 بريدگى ميان انسان و عمل از همين مسخ مايه مى‌گيرد و به بيگانگى از خويش و به دل‌مردگى منتهى مى‌شود. 🔹 تو اگر مى‌خواهى با عمل خوبت به خوبى برسى و بهره‌بردارى و رفعتى بگيرى و بالاتر بروى، وسعتى بيابى و ظرفيتى به دست بياورى ناچارى كه از اينجا شروع كنى. ناچارى كه پيش از عمل، خلوت و نظارت و شناخت و هدف و طرح و نقشه‌اى داشته باشى، وگرنه آبى هستى كه به آسياب ديگران مى‌ريزى. 🔹 و اين دستور است كه «لاتَجْعَلْ رَقْبَتَکَ جِسْرَآ لِلنَّاس ». از گردن خودت براى ديگران پل نساز كه آنها برسند و تو بمانى. 🔹 آنها كه مى‌خواهند از تو گوش درست كنند و چشمت رابگيرند و مغزت را بخورند، هر كه باشند جنايت‌كارند. آنچه كه استبداد را شكل مى‌دهد، همين پوك شدن آدم‌ها و از دست رفتن بينات و كتاب و ميزان است. 🔹 سردسته تمام اس‌اس‌هاى استضعاف و استبداد و استثمار و استعمار و... سردسته تمامى اينها همان پوك كردن و استخفاف است؛ «فَاسْتَخَفَّ قَوْمَهُ فَأَطاعُوهُ ». 📝 استاد علی صفایی حائری 📚 کتاب صراط، صفحه 21 ▶️ @einsad 🛒 www.zekraa.ir ▶️https://instagram.com/ali.safaeihaeri

🎙تا وقتی دنیا برایت بزرگ است ... #پادکست_صوتی ▶️ @einsad 🛒 www.zekraa.ir ▶️https://instagram.com/ali.safaeihaeri

🔰 حضور و محاسبه ▶️ @einsad 🛒 www.zekraa.ir ▶️https://instagram.com/ali.safaeihaeri

🔰 محاسبه و حضور 🔷🔹 لج بازى با آنهايى كه از آن طرف بام افتاده‏اند و يك عمر نقشه كشيده‏اند و يك لحظه كار نكرده‏اند، آدم را به اقدام بدون برنامه مى‏كشاند. و از اين طرف بام پايين مى‏اندازد. 🔹 تو كه عكس العمل حركت اينهايى، ناچار فدايى و قربانى مى‏شوى. 🔹 تو بخاطر باطل ديگران نمى‏توانى از حق خودت چشم بپوشى. 🔹 تو كه به يك ليوان خالى سال‏ها فكر مى‏كنى. 🔹 چگونه مى‏توانى، خودت را بى‏حساب به آب بزنى و با هستى خودت قمار كنى. 🔹 عمق مسأله اين است كه ما خودمان را جزء موجودى حساب نمى‏كنيم‏ و به اندازه‏ى يك تكه پارچه و يك قطعه گوشت هم براى خودمان، طرحى و نقشه‏اى نمى‏ريزيم، 🔹 ولى آنها كه مى‏خواهند عنتر دست لوطى‏ها نشوند، براى خودشان جايى باز مى‏كنند. اينها كه مى‏خواهند رويش داشته باشند و بر ساقه‏ى خود بايستند، مجبورند كه ريشه بدوانند و از اعماق سر بر آورند و اين عمق خلوت و ارزيابى و اين حضور و محاسبه، اولين گام آنهايى است كه مى‏خواهند در سرزمين عمر خود، چيزى بسازند و بنايى را بالا ببرند. 📝 استاد علی صفایی حائری 📚 کتاب صراط، صفحه ۲۵ ▶️ @einsad 🛒 www.zekraa.ir ▶️https://instagram.com/ali.safaeihaeri

🔰تمام جهان آیه اوست ▶️ @einsad 🛒 www.zekraa.ir ▶️https://instagram.com/ali.safaeihaeri

🔰تمام جهان آیه اوست 🔶🔸اين قرآن است كه مى‏ خواهد فكر ما را كمك كند، تا از اين ديوارها بگذريم و از محدوده‏ها بيرون بياييم. 🔸اين قرآن است كه خدا را در تمامى بت‏هاى تو نشان مى‏ دهد و از تمامى جهان كه ديوار چشم تو هستند، براى تو آيه مى‏ سازد و پيام در مى‏آورد، چون واقعيت و پيام چنان درهم گره خورده‏ اند كه از تمامى جهان آيه بر جاى مانده است. 🔸ما هنگامى كه يك قدم برمى‏ داريم و مى‏ خواهيم پيامى را بشنويم، ميان سمبل و واقعيت، ميان پيام و واقعيت تفكيك مى‏ كنيم يا زبان سمبوليك را مطرح مى‏ كنيم و واقعيت را از آن مى‏ گيريم و يا واقعيت را مطرح مى‏ كنيم و هيچ رمزى را نمى‏ پذيريم و هيچ پيامى را نمى‏ شنويم، 🔸ولى با اين جريانى كه از آن حرف مى‏ زنيم و در سوره‏ى ابراهيم بر آن مرور مى‏ كنيم، اين هر دو را با هم گره خورده مى‏ بينيم. يك قطعه كاغذ، يك سيب گنديده، يك شكوفه بر سرچوب، تمامى اينها هم واقعيت هستند و هم پيام دارند و او را نشان مى‏ دهند و در يك جريان پيچيده تو را صدا مى‏ زنند و با خود مى‏ برند. 🔸تفكيك واقعيت از پيام، كار آنهايى است كه بيش از يك چشم ندارند و از سوراخ تنگ هم نگاه مى‏ كنند و از وسعت ديدگاهى كه اين همه را با هم‏ دارد، جز نقطه‏ هاى پراكنده‏اى نمى‏ بينند. بارها گفته‏ ام عصاى موسى هم واقعيت است و هم پيام دارد. ناقه‏ ى صالح هم واقعيت است و هم پيام دارد. موسى از چوب خشك در برابر فرعون اژدها مى‏ سازد و از بنى‏ اسراييل مرده براى طاغوت، لولو خلق مى‏ كند. و صالح از سنگ، غذاى آنها را تأمين مى‏ كند و آنها از اين نعمت كار نمى‏ كشند و با اين امكان حركت نمى‏ كنند، بل آن را از پاى مى‏ اندازند و پايش را مى‏زنند. 🔸 اينها همه واقعيت هايى هستند كه حرف دارند. همان طور كه همين سيب گنديده حرف دارد. همين درخت پربار حرف دارد. همين نسيم حرف دارد. ابر و باد و مه خورشيد و فلك، حرف دارند. و اين حرف‏ها را كسى مى‏ شنود كه با اين خلوت و سكوت همراه شده. چون اين خلوت به غار پناهنده شدن و بازى درآوردن نيست، 🔸 كه تو حتى در جمع مى‏ توانى خلوتى داشته باشى و در خلوت مى‏ شود كه مشغول خيال‏ها باشى. 📝 استاد علی صفایی حائری 📚کتاب صراط صفحه ۲۸ ▶️ @einsad 🛒 www.zekraa.ir ▶️https://instagram.com/ali.safaeihaeri

🔰عظمت ها فریبت ندهد ▶️ @einsad 🛒 www.zekraa.ir ▶️https://instagram.com/ali.safaeihaeri

🔰 عظمت ها فریبت ندهد 🔷🔹 آن روز كه رسول از كنار كعبه بانگ برداشت، هيچ كس باور نمى‏ كرد كه اين فرياد از حلقومش فراتر رود و در گوش‏ها بنشيند و در دل‏ها راه يابد و از مرز قرن‏ها بگذرد و در نسل‏ها جاى بگيرد و از قامت فرياد تا اقتدار سكوت را پشت سر بگذارد. 🔹 و آن روز كه در بيابان‏هاى تخت جمشيد، همراه آن شكوه و فرياد نوشانوش، آن غرور سايه انداخت، كسى باور نمى‏ كرد كه قرن‏ها را رها كند و نسل‏ها را آزاد بگذارد، 🔹 ولى اين درس قرآن است كه عظمت‏ ها تو را فريب ندهد و حقارت‏ ها تو را نرماند، 🔹 كه يك گندم هنگامى كه هماهنگ با نظام در جاى خود مى‏ نشيند، سنبله مى‏ شود و هفتصد برابر دانه مى‏ آورد و يك انبار گندم هنگامى كه در كنارى ماند و بر سطح لغزيد، فقط خوراك سوسك‏هاست و چيزى نمى‏ گذرد كه فضله‏ هايش را هم نمى‏ بينى. 🔹 داستان آنها كه از او چشم پوشيدند و وحى او را نديده گرفتند و در سطح لغزيدند و با نظام و سنت و مرصاد هماهنگ نشدند، كارهاشان اگر به بزرگى تاريخ است، همچون خاكسترى خواهد بود در باد، در روز طوفان. چه باقى مى‏ ماند؟ لا يَقدِرونَ مِمّا كَسَبوا على‏ شَي‏ءٍ ذلِك هُوَالضَّلالُ البَعيد. ضَرَبَ اللَّه مَثلًا كلمةً طيبةً. 🔹 آنها كه خود را نكاشته‏ اند و ريشه‏ ها را از خاك بيرون برده‏ اند، قرارى نخواهند داشت. 🔹 اما آنها كه هماهنگند، چون درخت به فلاح، به رويش مى‏ رسند و بال مى‏ گسترند و آسمان‏ ها را در قلمرو خود مى‏ كشند و فرشته‏ ها را ميوه مى‏ دهند و بهره مى‏ رسانند: أَصلُها ثابِتٌ وَ فَرعُها فى السَّماءِ تُؤتى أُكُلَها كلَّ حينٍ. اينها ثبات دارند و قرار گرفته‏ اند كه ريشه دارند 🔹 و اين خداست كه به آنها ثبات مى‏ دهد، همچون ابراهيمى كه فرزندش را در آن بيابان پروريد و آرام بود. 📝 استاد علی صفایی حائری 📚 کتاب صراط،صفحه ۳۲ ▶️ @einsad 🛒 www.zekraa.ir ▶️https://instagram.com/ali.safaeihaeri

🔰 رابطه پدیده ها با خدا ▶️ @einsad 🛒 www.zekraa.ir ▶️https://instagram.com/ali.safaeihaeri