✅اللهم اجعلنى عندك وجيها بالحسين ...
🔶استاد علی صفایی حائری:
اللهم اجعلنى عندك وجيها بالحسين ... براى كسى كه وجاهت و آبرو را در حوزۀ خانواده و فاميل و شهر و منطقه و مملكتى و يا تمام زمين مى‌خواهد، وسيله‌هاى وجاهت مى‌تواند محبت و بخشش و خدمت و شهرت و طرفداران و هواخواهان و تأثير و تبليغات باشد. اما براى كسى كه از حوزۀ زمين فراتر مى‌رود و عظمت در آسمان‌ها و وجاهت عندالله و در حضور حق را خواستار مى‌شود، وسيلۀ وجاهت هم متفاوت خواهد شد و ديگر نمى‌تواند به وسائلى در سطح خانواده و بستگان و همشهرى‌ها و هموطن‌ها و اهل خاك، دل خوش كند. كه وجاهت در حضور او و در محضر او براى كسانى است كه با سر رفته‌اند و جام را تا آخر نوشيده‌اند و توجه از غير او برداشته‌اند و به وفا راه يافته‌اند ... و يا با وفاداران و سرافرازان پيوندى بسته‌اند و رشته‌اى در ميان رشته‌ها انداخته‌اند.
✅ آدم‌ها با انتخاب‌ها و پيوندها و وفا و سرشار كردنشان به ارزش و آبرو مى‌رسند و خريدار پيدا مى‌كنند؛ « انّ اللّه اشترى من المؤمنين ...»، ١ خدا از عاشق‌ها خريدار است و اين چنين متاعى را از خاك بر مى‌دارد؛ « معاذ الله ان نأخذ الاّ من وجدنا متاعنا عنده ».
📚 تو مي آيي، صفحه 22
🌿 @einsad
✅ از خاطرات زيارت امام #رضا علیه‌السلام
📚 مشهور آسمان(خاطراتی از استاد علی صفایی حائری)
بخش زيبايى از حيات طيبه او به سفرهاى #مشهد تعلق دارد. چرا كه پايان ماه و اول ماه بعد خود را به مشهد مى‌رساند.
مى‌گفت: اگر جسم با دو روز حمام نرفتن بو مى‌گيرد، روح با يك نيت بد سياه و كدر مى‌شود. به همين خاطر به امام رضا(ع) پناه مى‌برد. كه در زيارت يكشنبه حضرت زهرا(ع) آمده است: «انا قد طهرنا بولايتهم»؛ ما با ولايت آنان تطهير مى‌شويم.
مى‌گفت: زيارت امام رضا(ع) مثل حمام است. و با اين نياز به درگاه امام(ع) مى‌شتافت.
روزى يكى از مريدان مشهدى گفته بود: بياييد منزل ما خالى است. ايشان از آدرس خانه آن جوان پرسيد و پاسخ شنيد كه مثلا: نخ ريسى! فرمود: دور است. من جايى دور و بر حرم مى‌خواهم. پرسيدند: چرا اين‌قدر نزديك؟ فرمود: آخر آلوده‌ها لب حوض مى‌نشينند!
آن قدر يقين به رافت و دست گشايش‌گر آقا داشت كه وقتى گدايى در نزديكى حرم امام رضا(ع) از او چيزى خواست، با آن همه دست و دل‌بازى محل نگذاشت و اعتنايى به او نكرد.. و وقتى اصرار فقير را ديد، فرمود: بى‌سليقه‌اى! آدم در كنار دريا از يك پيت حلبى آب نمى‌خواهد!
🌿 @einsad
✅معیار انتخاب همسر
🔶استاد علی صفایی حائری:
در انتخاب همسر، معيار و ميزان انتخاب، همان خصوصيات و نكته‌هايى است كه براى تو مهم است. زيبايى، صدا، اندام و حالت‌هايى كه براى تو مهم هستند، نمى‌توانى به آن بى‌اعتنا باشى، مگر آنكه از آن عبور كرده باشى و گذشته باشى. منى كه حالتى خاص و چهره‌اى خاص در رؤياهايم نشسته، نمى‌توانم به ديگرى روى بياورم و با آن مأنوس باشم، هر چند همه‌ى خوبى‌ها را هم داشته باشد. پس تا هنگامى كه اسير هستى،به تقليد پرواز نكن و مطمئن باش كه بت‌هاى تو را هر چند كه به آن دست بيايى، مى‌شكنند و در اين دنيا برايت دلخوشى نمى‌گذارند.
در هر حال علاقه از دو طرف و ظرفيت و قدرت روحى و ظرافت برخوردها، مهم هستند.با اين خصوصيات، همسر تو جلوگير هدف تو نخواهد بود و درگيرى‌ها و برخوردها براى تو سازنده خواهد شد.
📚 روابط متکامل زن و مرد، صفحه 21
🌿 @einsad
✅ #انتظار
🔶استاد علی صفایی حائری:
توجه به مهدى، تجربۀ بن بست‌ها و احساس تنگناها را مى‌خواهد. براى كسى كه هنوز دنيا وسعت دارد، در خيمۀ مهدى جايى نيست. و براى كسى كه اهدافى حتى تا سطح آزادى و عدالت و عرفان و تكامل دارد، براى همراهى و معيّت مهدى ضمانتى نيست كه در منفرق الطرق و بزنگاه‌ها، اسب‌ها و مركب‌هاى آماده شده، ما را جايى مى‌خواند و به زندگى دعوت مى‌نمايد.
📚 تو مي آيي ، صفحه 21
🌿 @einsad
✅ آنچه باعث مى‌شود كه شيعه به مسأله‌ى امامت معتقد شود ...
🔶استاد علی صفایی حائری:
آنچه احتياج به رسول و امام را مطرح مى‌كند، همين ارتباط وسيع انسان و همين جايگاه گسترده‌ى او در هستى و استمرار او تا بى‌نهايت است. آنچه باعث مى‌شود كه شيعه به مسأله‌ى امامت معتقد شود و اين نوع حكومت را مطرح كند، يك مسأله‌ى تاريخى و عاطفى نيست؛ كه با هدف رشد و جايگاه انسان در جهان، تو حاكمى مى‌خواهى كه به تمامى هستى آگاه باشد و از تمام كشش‌ها آزاد. و اين آگاهى و آزادى ، معيارى را مطرح مى‌كند كه عصمت نام دارد. آنچه باعث مى‌شود كه تو حتّى عُمَر را كنار بگذارى، همين هدف حكومتى و اين تلقّى از جايگاه انسان در جهان است. مردم نمى‌توانند خليفه‌ى خدا و رسول را معين كنند. همان‌طور كه رسالت به اختيار مردم نبود، امامت هم به اختيار آن‌ها نيست. آن‌ها به دل‌ها آگاهى ندارند و از فردا بى‌خبرند. و اين خداست كه با توجّه به عامل امتحان و آزمايش، رسولان و امامان را انتخاب مى‌كند. نه اين‌كه هركس پيامبر خودش باشد و نه آنكه بدون پيامبر، وحى را و كتاب را به دست بياورند؛ كه وحى، مفسّر مى‌خواهد و انسان، امتحان و آزمايش. و اين است كه با معيار عصمت، رسول و امام انتخاب مى‌شوند و اين عصمت از كشش‌ها و جذبه‌هاى دنيا، معيار و ميزان شيعه در امامت و طرح حكومت است. و همين معيار، مسأله‌ى امام عصر و حجّت قائم را توجيه مى‌كند و انتظار را مطرح مى‌سازد؛ كه در هنگام غيبت، اگر مردم حكومت ولى فقيه را پذيرفتند،بر اوست كه تلقّى انسان‌ها را عوض كند و هدف‌حكومت و جايگاه انسان در جهان را مطرح سازد تا خيال نكنند كه جامعه‌ى انسانى يك دامپرورى بزرگ است و به نان و مسكن دلخوش نشوند. و در انتظار معصوم،به روحيه و فكر و برنامه و عمل خويش سامان دهند و در دشمن نفوذ كنند كه انتظار و تقيّه ، مقدّمه‌ى قيام است.
📚 نامه های بلوغ، صفحه 35
🌿 @einsad