🌿 @einsad

✅ مبهم بودن مسئله ی امامت برای نسل امروز 🔶استاد علی صفایی حائری: امروز و در اين نسل، ما امامت را پذيرفته‌ايم، ولى شايد طرح امامت و در نتيجه، امام زمان براى خود ما كه شيعه هستيم، گنگ و مبهم باشد و به صورت ميراثى از آن پاسدارى شود؛ ميراثى كه هنوز عمق و ضرورتش را نچشيده‌ايم، عمقى كه گذشتگان با خون خود سرشارش مى‌كردند و ضرورتى كه با هر ذره ذره از وجود خود گواهش مى‌بودند، تا آنجا كه ديوار كاخ‌ها را بر روى نعش‌هاى خويش مى‌گرفتند. شايد بعضى، داستان امامت را داستان خويشاوندى و فاميلى، داستانى غم‌انگيز، داستانى محدود، حساب كنند، كه شعاعش در محدودۀ خويش روشنگر است و سپس بايد فراموشش كرد و حتى احتياجى به آن همه يادآورى و بازگو كردنش نيست. و شايد بعضى ديگر اين داستان را با داستان سلطنت و دنياطلبى و محروميتِ‌ يك دستۀ وابسته به رسول، عوضى بگيرند. و شايد در دل خوشحال باشند كه خوب شد، براى يك بار هم كه شده نورچشم‌ها در تاريخ داغ شدند و سوختند و كنار رفتند. ولى مسأله، نه مسألۀ دل‌سوزى و احساس است و نه داستان سلطنت و محروميت، كه درست يك بينش مترقى از مسألۀ رهبرى است؛ بينشى كه معتقد است بايد رهبر، جلوتر از زمان و امام زمان و جلودار زمان باشد، نه تنها آگاه از زمان و همراه آن. آن همه خون نه به خاطر خويشاوندى و دل‌سوزى ريخته شده و نه به خاطر محروميت يك دسته نورچشمى و مقربِ‌ درگاه. شايد اين گمان‌ها از آنجا برخاسته كه ما امامت را مبهم مطرح كرده‌ايم و آثارش و مرزهايش و اثراتش را نشان نداده‌ايم و اين طرح حكومتى را جدى نگرفته‌ايم. 📚 تو مي آيي (ويرايش جديد)‌، صفحه 69 🌿 @einsad

✅ راز انابه انسان به خدا 🎤 : استادعلی صفائی حائری(عین.صاد) 🌿 @einsad

🌿 @einsad

☑ عظمت مصيبت رسول(فرازهایی از خطبه حضرت فاطمه) 🔸 عین.صاد شما مى گوييد محمد (ص) رسول خدا از دنيا رفته؟ «فَخَطْبٌ جَلِيلٌ»، درست است. مرگ رسول خدا بزرگ است. «اسْتَوْسَعَ وَهْيُهَ»؛ شكاف بزرگى است. «و اسْتَنهَرَ فَتْقُةُ و انْفَتَقَ رَتْقُهُ»؛ و درّه اى است بسيار گسترده و باز. «اظْلِمَتِ الارْضُ لِغَيْبَتِهِ وَ كُسِفَتِ الشَّمْسُ وَ القَمَرُ وَانْتَثَرَتِ النُّجُومُ لِمُصِيبَتِه وَ اكَدَتِ الآمَالُ وَ خَشَعَتِ الجِبَال»؛ زمين از نبود حضرت تيره و تار شد و از اين مصيبت وارده، خورشيد و ماه، نور خود را از دست دادند و ستارگان از هم پاشيده شدند. و كوهها با تمام غرورشان سر فرود آوردند و آرام شدند. ◾ «وَ اضِيعَ الحَرِيمُ وَ ازيِلَتِ الحُرْمَةُ عِنْدَ مَمَاتِهِ»؛ وقتى رسول خدا از دنيا رفت، حريمها به هم ريخت و حرمتها فراموش گشت. «فَتِلْكَ وَاللَّهِ النَّازِلَةُ الكُبْرَى ...»؛ پس آنچه كه از مرگ رسول خدا بدست آمده، خيلى بزرگتر است، اينكه انسان حريمها و حرمتها را فراموش كند. اندازه ها و حدود را زير پا بگذارد. اين مصيبتى است عظمى ... «اعْلَنَ بِهَا كِتَابُ اللَّهِ جَلَّ ثَنَاؤُهُ فِى افْنِيَتِكُمْ وَ فِى مُمْسَاكُمْ وَ مُصْبِحِكُمْ»؛ اين قرآن است كه از اين مصيبت خبر مى دهد و شب و روز، جلوى خانه هاى شما فرياد مى زند. «يَهْتِفُ فِى افْنِيَتِكُمْ هِتَافاً وَ صُرَاخاً وَ تِلَاوَةً ...»؛ بلند هم فرياد مى زند؛ كه: «أفَانْ مَاتَ اوْ قُتِلَ انْقَلَبْتُم عَلَى اعْقَابِكُمْ وَ مِنْ يَنْقَلِبْ عَلَى عَقِبَيْهِ فَلَنْيَضُّرُ اللَّهَ شَيْئاً وَ سَيَجْزِى اللَّهُ الشَاكِرِينَ». اگر به گذشته هايتان بازگشت كنيد، به چيزى ضرر نمى زنيد، ولى اگر پايدارى كنيد، شكر معرفتتان را بدست آورده ايد. شكر آن نعمتهايى را كه بدست آورده بوديد، ادا كرده ايد. 📚 روزهاى فاطمه(س)، ص: 74 🌿 @einsad

✅ از خاطرات زيارت امام #رضا علیه‌السلام 📚 مشهور آسمان(خاطراتی از استاد علی صفایی حائری) بخش زيبايى از حيات طيبه او به سفرهاى #مشهد تعلق دارد. چرا كه پايان ماه و اول ماه بعد خود را به مشهد مى‌رساند. مى‌گفت: اگر جسم با دو روز حمام نرفتن بو مى‌گيرد، روح با يك نيت بد سياه و كدر مى‌شود. به همين خاطر به امام رضا(ع) پناه مى‌برد. كه در زيارت يكشنبه حضرت زهرا(ع) آمده است: «انا قد طهرنا بولايتهم»؛ ما با ولايت آنان تطهير مى‌شويم. مى‌گفت: زيارت امام رضا(ع) مثل حمام است. و با اين نياز به درگاه امام(ع) مى‌شتافت. روزى يكى از مريدان مشهدى گفته بود: بياييد منزل ما خالى است. ايشان از آدرس خانه آن جوان پرسيد و پاسخ شنيد كه مثلا: نخ ريسى! فرمود: دور است. من جايى دور و بر حرم مى‌خواهم. پرسيدند: چرا اين‌قدر نزديك؟ فرمود: آخر آلوده‌ها لب حوض مى‌نشينند! آن قدر يقين به رافت و دست گشايش‌گر آقا داشت كه وقتى گدايى در نزديكى حرم امام رضا(ع) از او چيزى خواست، با آن همه دست و دل‌بازى محل نگذاشت و اعتنايى به او نكرد.. و وقتى اصرار فقير را ديد، فرمود: بى‌سليقه‌اى! آدم در كنار دريا از يك پيت حلبى آب نمى‌خواهد! 🌿 @einsad

✅حقيقت #انتظار 🔶استاد علی صفایی حائری: مسأله از اينجا آغاز مى‌شود كه رنج‌ها، مشكلات، مصيبت‌ها، فقر، جهل، جنگ، تعارض منافع و محدوديت‌ها در واقعيت زندگى فردى و اجتماعى ما، ما را به انتظار مى كشاند. مسألۀ دوم به انسان بر مى‌گردد. آدمى وقتى كه همۀ شرايط‌ را تجربه مى‌كند و انتظار مى كشد؛ انتظار امنى را، رفاهى را، حتى آموزشى را، و يك نوع بينشى را مى‌طلبد. ما از مصلح در يك مقطع، انتظار اين را داريم كه بيايد نان ما را بدهد و در يك مقطع، غذاى ما را عادلانه تقسيم كند. و در مقطع ديگر مسأله چيزى فراتر از اين است؛ اينكه او به من بياموزد، بياموزد كه چگونه نگاه كنم. « هدى للناس »؛ يعنى آن حقيقتى كه در رسالت مطرح است، در ولايت و امامت هم مطرح مى‌شود، در مهدى موعود مطرح مى‌شود 📚 تو مي آيي (ويرايش جديد)‌، صفحه 53 🌿 @einsad

✅ ناتمامی مشکلات 🔸 استاد علی صفایی حائری مشکلات تمامیت ندارد، این ما هستیم که باید تمامیت خود را به دست بیاوریم و پایداری کنیم. 📚 نامه های بلوغ، ص ۱۰۸ 🌿 @einsad

✅یگانه پناهگاه انسان 🎤： استاد علی صفایی حائری (عین-صاد) 🌿 @einsad

🔶استاد علی صفایی حائری 🌿 @einsad

✅ #وظایف_همسران 🔶استاد علی صفایی حائری: در روايت هست: لو عَلِم الخلق كيف خلق اللّه الخلق لم يَلُم أحدٌ أحداً . اگر مخلوقات خدا مى‌دانستند كه خدا چگونه آنها را آفريده، ملامت‌ها كم مى‌شد. اگر اندازه و توانايى در نظر بيايد، تحميل‌ها و پرخواهى‌ها كمتر خواهد شد. -براى حرث و بهره بردارى، كاشتن و پيراستن و برداشتن لازم است. حوصله داشتن ، انتظار كشيدن ، ايجاد فرصت كردن و از فرصت‌هاى موجود بهره گرفتن ، لازم است. اينها وظيفه‌هايى است كه از هدف‌ها و از خواسته‌هاى تو منشأ مى‌گيرد. هر چه بيشتر بخواهى بايد بيشتر اقدام نمايى. كسى كه در سطح غريزه است، غريزه كارگزار اوست و او وظيفه‌اى ندارد. ولى آدمى كه از اين سطح بالاتر آمده،بايد با مروّت و محبّت،به عمل روى بياورد و با معرفت و محبّت از طرف خود توقع داشته باشد. و با توسل و توجه به حق،بخواهد كه نهال وصلت آنها زير پاى شياطين خرد نشود و در محدوده‌ى دنيا نپوسد و براى همين چند روزه نباشد، كه مى‌توان با همسر مهربان به آرامش و پوشش و بهره‌هاى بسيار رسيد. و مى‌توان تمامى دين و يا دو سوم دين و يا نصف دين و يا ثلث دين را حفظ‌ كرد. 📚 روابط متکامل زن و مرد ص۲۰ 🌿 @einsad

✅هنگامه نیازبه دین 🔶استادعلی صفائی حائری(عین-صاد) وقتى كه دنيا برايت تنگ شده باشد، وقتى آسمان آنقدر كوتاه شود كه نتوانى سرت را بلند كنى و مجبور باشى سرت را روى زانوانت بگذارى و گريه كنى؛ اگر اين آسمان پايين  و اين دنياى تنگ را احساس كردى، آن موقع به امامت، به ولايت، به رسالت، به دين، به وحى، به غيب محتاج مى شوى؛ آن هم به وحى، به عنوان يك خط: «يُؤمِنُونَ بِما أُنْزِلَ الَيْكَ وَ ما أُنْزِلَ مِنْ قَبْلِكَ» نه به عنوان يك رسول، بلكه به عنوان يك خط مستمر از آدم تا خاتم. 📚(خط انتقال معارف، ص۷۱) 🌿 @einsad

🌿انواع بلا وروش برخوردباآن 🎤استادعلی صفائی حائری(عین-صاد) 🌿 @einsad

🔶استاد علی صفایی حائری: تویی که در برابر سوختن دست برادر و خواهر کوچکت آرام نیستی ، چگونه می توانی در برابر این همه آتش خانمان سوز آرام باشی ؟ و بر این همه جهل و فساد و تباهی و بر این همه درگیری و جنگ و خون ، از خانه تا جامعه و تا جهان معاصر ، چشم باز نکنی و همت نگذاری؟ 📚 نامه های بلوغ ، ص ۱۷۵ 🌿 @einsad

✅ ارتجاع 🔶استاد علی صفایی حائری فاطمه (س): «اتَقُولُونَ مَاتَ مُحَمَّدٌ (ص)؟!»؛ حرفتان اين است كه رسول خدا رفت؟! مگر اينطور نبود كه جوانمرد كسى است كه خانواده و فرزندان مرد را حفاظت و نگهدارى كند؟ حال مى گوييد محمّد(ص) رفت و خط او رها شده؟! يكى از سؤالاتى كه مطرح است و حضرت فاطمه زهرا(س) در همين جا با توجّه به آيه اى كه بعداً به آن استشهاد مى كنند جواب آن را مى دهند، اين است كه 👈چطور مى شود كسانى كه در حضور و همراه رسول آنگونه عمل كردند، بعدها با على(ع) و فاطمه(س) اينگونه رفتار مى كنند؟ حتى مى بينيم كسانى كه همراه على (ع) چهار سال جنگيدند؛ آنهم جنگى كه نه غنيمت و بهره اى داشت و نه فتوحاتى كه جنگ برادرها بود؛ همينها براى امام حسن مجتبى(ع) حتّى ساعتى شمشير نزدند. فاصله ى مرگ و زندگى و حضور و غيبت، از بتهاى سنگينى است كه آدمى را گرفتار كرده. اين يك حقيقتى است كه من در حضور شما كارى را انجام مى دهم، همين كه مى بينم نيستيد، مى گويم گُور پدرش! ... 👈اين بت حضور و حجاب حضور، اگر دريده نشود و برداشته نشود، اخلاصى در بين نخواهد بود و آدمى كم مى آورد. در يك مرحله براى انسان، حضور و غيب كسى تفاوتى ندارد و تو پذيرا هستى و مطيع. امّا در مرحله ى ديگر نه حتى حضور و غيب او كه قدرت و ضعف او هم، تفاوت و تبعيض مى آورد. تا وقتى كه جوان و نيرومند است مى پذيرى. امّا همين كه از پا مى افتد، حضورش را هم به چيزى نمى گيرى. رفته رفته كار به جايى مىرسد كه چشم مى پوشى و در برابر رسول (ص) مى ايستى و سر بر مى دارى و مى گويى: «انَّ الرَّجُلَ لَيَهْجُرُ». اين ضلالى است كه شكل گرفته و ظلمت و تاريكى است كه بوجود آمده و اينگونه آدمى حريمها و حرمتها را مى شكند و فراموش مى كند و اندازه ها و حدود را زير پا مى گذارد. 📚 روزهاى فاطمه(س)، ص: 72 🌿 @einsad

✅ #وظایف_همسران 🔶استاد علی صفایی حائری: از كسانى نباش كه رنج‌هايت و گرفتارى‌هايت را از نگاه و چهره و حالت‌هايت به هر كس منتقل كنى. سختى‌ها، مهمان تو هستند. آنها را به دل‌هاى همسر و خانواده‌ات سرازير نكن. اگر ناتوان هستى،با توان‌گرى سفره‌ى دلت را باز كن، تا كارى صورت بگيرد، نه فقط‌ درد دلى بر خاطرى آتش بيندازد. اين خوب است كه همسر تو محرم دارايى‌ها و شادى‌هاى تو باشد، ولى لازم نيست كه از گرفتارى‌هاى تو و مشكلاتى كه رزق تو هستند، سنگينى و سختى ببيند. مگر آنكه كارگشا باشد، نه فقط‌ سنگ صبور. 📚 روابط متکامل زن و مرد، صفحه 23 🌿 @einsad

✅حجاب 🔶استاد علی صفایی حائری 🌿 @einsad

✅زُيِّنَ لِلنَّاسِ حُبُّ الشَّهَوَاتِ... از چه چیز توبه کنیم؟؟ 🔸استادعلی صفائی حائری(عین-صاد) 🌿 @einsad

✅ حرکت من به سوی دین ... 🔶استاد علی صفایی حائری: من حركتم به سوى دين به اندازۀ دركم از ضرورت و اضطرارم در رابطه با دين است؛ كه فهميدم امكانات من نارساست؛ چه امكانات حسى‌ام، امكانات غريزى‌ام، امكان تجربى و علمى‌ام، امكان برهانى فلسفى عقلى‌ام و امكان قلبى شهودى عرفانى‌ام. اين مجموعۀ امكانات، براى مجموعۀ روابط‌ من و نيازهاى من ناتوان است، اينجاست كه من به چيز ديگرى روى مى‌آورم، به وحى روى مى‌آورم؛ در حالى كه اگر من اين ارتباطهاى پيچيده را قائل نباشم، استمرار را براى خودم قائل نباشم، نه تنها وحى زايد است، حتى عقل هم زايد است، كه با غريزه مى‌شود زندگى كرد. 📚تو می آیی ص۵۸ 🌿 @einsad

✅ ادای امانت 🔶 استاد علی صفایی حائری عشق خدا در دلی بارور نمی شود مگر اینکه هر کس هر چقدر از دنیا خورد، تو باکت نشود. 🌿 @einsad

🔶استاد علی صفایی حائری 🌿 @einsad

✅ #وظایف_همسران 🔶استاد علی صفایی حائری: براى همسرت غير مستقيم، امنيت و اعتماد را فراهم كن. از محبت و عشق خودت پيش كسانى حرف بزن كه براى او حرف مى‌زنند. از خوبى‌هاى او اين گونه ياد كن. و همينطور غير مستقيم و با لطافت گله گزارى كن و اميدوار باش كه سامان بگيرد و سر به راه بگذارد.برخوردهاى مستقيم ديرتر مورد اعتماد قرار مى‌گيرند و در صداقت تو ترديد مى‌آورند. 📚 روابط متکامل زن و مرد، صفحه 23 🌿 @einsad

✅ مشكل اساسى ما اين است كه خودمان را در برنامه‌ريزى‌ها محاسبه نمى‌كنيم 🔶استاد علی صفایی حائری مشكل اساسى ما اين است كه خودمان را در برنامه‌ريزى‌ها محاسبه نمى‌كنيم. حساب مى‌كنيم چه چيزى بدست آمده است، ولى حساب نمى‌كنيم چه چيزى از دست رفته است‌؟ اصلا خودمان را جزو موجودى محاسبه نكرده‌ايم. اين بدترين نوع حسابرسى است كه ما وجود خودمان را، اندازه‌هاى وجود خودمان را ملحوظ‌ نداريم و بعد حساب كنيم كه موجودى حساب بانك من اين قدر است. ماشينم چند تا شده. زنم چند تا شده، بچه‌ام چند تا شده، اعتبارم... كه چه‌؟ بگو چه بدست آورده‌اى‌؟ در لحظه‌اى ديگر، چند صباحى ديگر نمى از تو باقى مانده است‌؟! به قول يكى از رفقا بعد از چهل سال مى‌بينى همه با يك عصا و سرفه و عينك آمده‌ايم در دنيا كه چه برداريم ببريم‌؟ چيزى باقى نمى‌ماند. 📚 روزگار ستمگر، صفحه 84 🌿 @einsad

✅اين‌ها، كارهايى است كه بايد هميشه با آن‌ها باشى: 🔶استاد علی صفایی حائری: اين‌ها، كارهايى است كه بايد هميشه با آن‌ها باشى: -بيدارى شب و جمع‌بندى كارهاى روز و برنامه‌ريزى براى فردا... - احسان و اطعام و گذشت، آن‌هم بدون تكلّف و با حساب - انس با خدا و تضّرع و محاسبه‌ى كارها با عنايت‌هاى خدا و مقايسه‌ى اعمال خود،با نعمت‌هاى او. - انس با قرآن و قرائت بسيار تا زمينه‌ى آشنايى با معنا و روح قرآن فراهم شود. - انس با حديث و كلام معصوم تا به احاطه برسى و به جمع‌بندى احاديث موفق شوى. - فقه به معناى وسيع تفقّه در دين، نه آشنايى با احكام،به تنهايى. - آشنايى با گذشته و حال و درك وضعيت و موقعيت كنونى و بينش تاريخى، اجتماعى، سياسى - و عهده دارى كارهاى بزرگ و همت بسيار. 📚 نامه های بلوغ، صفحه 44 🌿 @einsad

✅ انسان حتی با داشتن یقین، می تواند از خدا چشم بپوشد! 🔶 استاد علی صفایی حائری 🌿 @einsad