15.78M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
مهدی جان
هرگاه دلم پر از خالی کبوترها میشود ...
هرگاه جانم سرشار از نبودن بهار میگردد ...
هرگاه قلبم لبریز از فقدان آرامش و امید و لبخند میشود ...
رو به تو میایستم و صدایت میکنم ... نام قشنگت را بر زبان جاری میکنم ، دست خالیام را رو به آسمان بلند میکنم و از آستانت چاره میخواهم ...
و هربار پیش از آنکه رد اشک بر گونه هایم خشک شود ، تو لشکر غم را دور میکنی و یک فوج پروانه و بنفشه و نسترن به سوی قلبم گسیل می داری ...
تو را دارم ،
چه غم دارم؟
تقدیم به امام زمـــ♡ــــان عزیزم😍😍