بسمه تعالی چهاردهم خردادماه، یادآور عروج ملکوتی بزرگ مردی از تبار نور است که بر بلندای تاریخ سرود فتح و ظفر سر داد و امید را در دل ستم دیدگان خسته از ظلم و استعمار روشن کرد و آزادی و آزادگی را معنایی تازه بخشید؛ روزی که ملت بزرگ ایران و حتی مستضعفان و آزادگان دنیا در فراق محبوب خود صاحب عزا شدند. سالگرد ارتحال ملکوتی معمار کبیر انقلاب اسلامی،حضرت امام خمینی قدس الله نفسه الزکیه را به تمامي دوستداران حق و حقيقت به ويژه مردم ولایتمدار شهرک طالقانی تسليت عرض می‌نماییم. نهاد امامت جمعه شهرک طالقانی

🔴تباه شدن تمام اعمال نیک در لحظه ی مرگ! ✅فضیل بن عیاض یکی از زاهدان وارسته بود، به او خبر دادند دانشمندترین و بهترین شاگردانت در بستر مرگ افتاده است. 🔰فضیل با شتاب به بالین او آمد، دید او در حال جان دادن است، نزد سرش نشست و سوره (یس) را خواند، 💠ناگاه آن شاگرد در آن حال به فضیل گفت: ای استاد این سوره را نخوان. فضیل ساکت شد و او را تلقین نمود و گفت بگو لا اله الا اللَّه... 💥او گفت: من آن را نمی گویم و از آن بیزارم. و سپس با همین حال بد مرد! 🍀فضیل از مشاهده وضع او بسیار غمگین و ناراحت شد و با خود می گفت: چرا این شاگرد برجسته ام، چنین حالت بدی پیدا کرد؟!. ❄️به خانه خود رفت و مدتی بیرون نیامد تا شاگردش را در عالم خواب دید، که او را به سوی دوزخ🔥 می کشانند. ✨ از او پرسید: تو اعلم شاگردان من بودی، چرا خداوند این معرفت را از تو گرفت و با سوء عاقبت مردی؟ 🍁او در جواب گفت: به خاطر سه خصلت بد، چنین گرفتار شدم: 1⃣نمام و سخن چین بودم. 2⃣نسبت به مردم حسود بودم. 3⃣سوم اینکه نزد طبیبی رفتم و بیماری خود را به او عرضه کردم، 🛑او گفت در سال یک قدح شراب بخور، من به خاطر دستور او با این که شرعا جایز نبود، شراب می خوردم، از این رو عاقبت بدی پیدا کردم و با آن حال مردم... @ejta_ir 🍂🍁🍂🍁🍂🍁🍂🍁🍂🍁🍂🍁 📙منازل الاخره ،محدث قمی، ص 15.

🤲 مناجات الرّاجِین ( امیدواران ) 💠 مناجات خمس عشره امام سجاد (عليه السلام ) در صحیفه سجادیه 🎙 با صدای احمد الفتلاوی @ejta_ir

●آهنگ ای دریغا 🎤با صدای #محمد_گلریز در #سوگ_امام_خميني(ره)🏴 🍃🌹🍃🌹 @ejta_ir

🎬 مناجات الرّاجِین ( امیدواران ) مناجات چهارم از 💠 مناجات خمس عشره امام سجاد (علیه السلام ) در صحیفه سجادیه 🎙 با صدای احمد الفتلاوی 💠 کانال رسمی نهاد امامت جمعه طالقانی ماهشهر (#الكورة_الولائية) 🌐Eitaa.com/ejta_ir

🔴مناجات چهارم از مناجات خمس عشر امام سجاد (علیه السلام ) مناجات الرّاجِین یا امیدواران : يَا مَنْ إِذَا سَأَلَهُ عَبْدٌ أَعْطَاهُ وَ إِذَا أَمَّلَ مَا عِنْدَهُ بَلَّغَهُ مُنَاهُ اى آن‏كه هرگاه بنده‏ اى از او بخواهد عطايش كند، و هرگاه چيزى را كه نزد اوست آرزو كند به آرزويش برساند، وَ إِذَا أَقْبَلَ عَلَيْهِ قَرَّبَهُ وَ أَدْنَاهُ وَ إِذَا جَاهَرَهُ بِالْعِصْيَانِ سَتَرَ عَلَى ذَنْبِهِ وَ غَطَّاهُ و زمانى كه به او روى آور مقرّب و نزديكش كند، و گاهى كه تظاهر به گناه كند گناهش را پرده ‏پوشى نمايد، وَ إِذَا تَوَكَّلَ عَلَيْهِ أَحْسَبَهُ وَ كَفَاهُ و آنگاه كه بر او توكل نمايد او را بس باشد و كفايت كند، إِلَهِي مَنِ الَّذِي نَزَلَ بِكَ مُلْتَمِسا قِرَاكَ فَمَا قَرَيْتَهُ خداى من كيست كه بر آستانت وارد شده و خواهان مهمان‏پذيرى ‏ات باشد و تو از او پذيرايى نكرده باشى، وَ مَنِ الَّذِي أَنَاخَ بِبَابِكَ مُرْتَجِيا نَدَاكَ فَمَا أَوْلَيْتَهُ و كيست كه مركب حاجت را با اميد به‏ سخاوتت به درگاهت خوابانده باشد و تو احسانش ننموده باشى أَ يَحْسُنُ أَنْ أَرْجِعَ عَنْ بَابِكَ بِالْخَيْبَةِ مَصْرُوفا وَ لَسْتُ أَعْرِفُ سِوَاكَ مَوْلًى بِالْإِحْسَانِ مَوْصُوفا آيا خوشايند است كه از درگاهت با محروميت بازگردم، درحالى ‏كه جز تو سرورى كه به‏ احسان متصّف باشد نشناسم، كَيْفَ أَرْجُو غَيْرَكَ وَ الْخَيْرُ كُلُّهُ بِيَدِكَ وَ كَيْفَ أُؤَمِّلُ سِوَاكَ وَ الْخَلْقُ وَ الْأَمْرُ لَكَ چگونه به غير تو اميد بندم درحالى ‏كه هر خوبى به دست توست، و چگونه جز تو را آرزو كنم درحالى‏ كه‏ آفرينش و فرمان خاص تو است، أَ أَقْطَعُ رَجَائِي مِنْكَ وَ قَدْ أَوْلَيْتَنِي مَا لَمْ أَسْأَلْهُ مِنْ فَضْلِكَ آيا اميدم را از تو ببرم درحالى كه از روى احسان آنچه كه از تو نخواستم به من عطا فرمودى‏ أَمْ تُفْقِرُنِي إِلَى مِثْلِي وَ أَنَا أَعْتَصِمُ بِحَبْلِكَ يا آيا به مانند خودم محتاج مى‏ كنى درحالى‏ كه به رشته محكمت چنگ مى ‏زنم، يَا مَنْ سَعَدَ بِرَحْمَتِهِ الْقَاصِدُونَ وَ لَمْ يَشْقَ بِنَقِمَتِهِ الْمُسْتَغْفِرُونَ، اى آن‏كه قصد كنندگان به رحمتش خوشبخت شدند، و آمرزش‏ خواهان به انتقامش بدبخت نشدند، كَيْفَ أَنْسَاكَ وَ لَمْ تَزَلْ ذَاكِرِي وَ كَيْفَ أَلْهُو عَنْكَ وَ أَنْتَ مُرَاقِبِي چگونه فراموشت كنم كه هميشه به يادم بوده ‏اى، و چگونه از تو غافل شوم كه تو نگهبانم هستى، إِلَهِي بِذَيْلِ كَرَمِكَ أَعْلَقْتُ يَدِي وَ لِنَيْلِ عَطَايَاكَ بَسَطْتُ أَمَلِي خداى من دستم را به دامن كرمت آويختم، و براى رسيدن به عطايت سفره آرزويم را گستردم، فَأَخْلِصْنِي بِخَالِصَةِ تَوْحِيدِكَ وَ اجْعَلْنِي مِنْ صَفْوَةِ عَبِيدِكَ مرا به خلوص توحيدت خالص كن، و از بندگان برگزيده ‏ات قرار ده، يَا مَنْ كُلُّ هَارِبٍ إِلَيْهِ يَلْتَجِئُ وَ كُلُّ طَالِبٍ إِيَّاهُ يَرْتَجِي يَا خَيْرَ مَرْجُوٍّ اى آن‏كه هر گريزانى به او پناه مى ‏جويد، و هر جوينده ‏اى به او اميد مى ‏بندد، اى بهترين اميدبخش، وَ يَا أَكْرَمَ مَدْعُوٍّ وَ يَا مَنْ لا يُرَدُّ سَائِلُهُ [يَرُدُّ سَائِلَهُ‏] وَ لا يُخَيَّبُ آمِلُهُ [يُخَيِّبُ آمِلَهُ‏] اى كريم ‏ترين خوانده، اى آن‏كه پرسنده‏ اش برگردانده نشود، و آرزومندش محروم نگردد، يَا مَنْ بَابُهُ مَفْتُوحٌ لِدَاعِيهِ وَ حِجَابُهُ مَرْفُوعٌ لِرَاجِيهِ اى آن‏كه در رحمتش به روى خوانندگان باز است، و پرده درگاهش براى اميدواران گشوده است، أَسْأَلُكَ بِكَرَمِكَ أَنْ تَمُنَّ عَلَيَّ مِنْ عَطَائِكَ بِمَا تَقِرُّ [تَقَرُّ] بِهِ عَيْنِي از تو مى ‏خواهم به بزرگواريت‏ كه ببخشى از عطاى خود بر من آنچنان‏كه ديده ‏ام به آن روشن شود، وَ مِنْ رَجَائِكَ بِمَا تَطْمَئِنُّ بِهِ نَفْسِي وَ مِنَ الْيَقِينِ بِمَا تُهَوِّنُ بِهِ عَلَيَّ مُصِيبَاتِ الدُّنْيَا و از اميد به تو سرشارم سازى به اندازه‏ اى كه نهادم آرامش يابد، و از يقين‏ آنچنان بر من منّت نهى كه با آن ناگواری هاى دنيا را برايم آسان نمايى، وَ تَجْلُو بِهِ عَنْ بَصِيرَتِي غَشَوَاتِ الْعَمَى بِرَحْمَتِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِين و با آن از ديدگانم دلم پرده‏ هاى نابينايى را برگيرى‏ به مهربانى ‏ات اى مهربان‏ترين مهربانان @ejta_ir