🔰روش های اقرار گیری از متهمان ✍ #سانسون در سفرنامه اش که در عصر #شاه_سلیمان_صفوی بوده اطلاعاتی راجع به دستگاه قضایی حکومت و راه های اقرار گیری بیان می‌کند‌. وی می‌گوید: ...برای گرفتن اقرار در ایران نیز مانند اروپا، دو نوع شکنجه وجود دارد: شکنجه عادی و شکنجه غیر عادی یا فوق العاده. شکنجه عادی عبارت است از به چوب بستن بی‌رحمانه که در جلسه محاکمه با حضور همه انجام می‌گیرد و این عملی وحشت‌انگیز و نفرت آور است. شکنجه غیر عادی انواع و اقسام مختلف دارد. یکی همان به چوب و فلک بستن است که به صورتی دردناک انجام می‌شود، به این ترتیب که ابتدا زیر پاشنه پای متهم را با تیغ می‌برند و چند شکاف در آن ایجاد می‌کنند و در آن شکاف‌ها نمک می‌پاشند و بعد او را با چنین وضع دلخراشی به چوب می‌بندند. اشخاصی که این نوع چوب و فلک را حمل می‌کنند پاهای خون آلودشان در زیر چوب و فلک به وضع بسیار رقت باری در می‌آید. گاهی ناخن‌های پای متهم را با گاز انبر می‌کنند، گاهی دو دست و پای جنایتکاران را به چهار ستون می‌بندند و قطعه آهنی را در آتش سرخ می‌کنند و بر روی قسمت‌های گوشت آلود بدن آنها می‌چسبانند و گاهی به همین ترتیب که آنها را به چهارچوب بسته‌اند با کلبتین و منقاش گوشت‌های بدنشان را می‌کنند. اشخاصی که این شکنجه‌های وحشتناک را متحمل شوند، اگر جنایتی را که به ارتکاب آن متهم می‌باشند اقرار کنند، حکم محکومیت آنها صادر می‌شود و آنها را به مدعی خصوصی یا طرف دعوی می‌سپارند. اگر اقرار نکنند طرف دعوی باید پول خون آنها را که به نسبت شخصیت و خصوصیت متهم تعیین می‌شود بپردازد... https://eitaa.com/ejtemaiyatt

#مهتر در ضیافت‌ها بلافاصله نزديك شاه می ایستد؛ به کمر خود کیسه کوچکی آویخته که چند دستمال، يك ساعت، مهر انگشتری، ترياك و ساير ادویه محرك در آن است. وی وظیفه دارد که از شخص شاه مواظبت کند، غذای او را بچشد، سفرۀ او را بچیند، تخت خواب او را بگستراند و پوشاك او را نگاهدارد و حفظ و حراست کند. خیلی‌ها در حسرت مقام مهتر هستند زیرا شغل وی ایجاب میکند که مدام در ملازمت شاه باشد؛ بدین طریق دارنده این مقام میتواند به خیلی چیزها برسد که رسیدن به آنها برای دیگران غیر ممکن است. مهتر معمولا يك نفر خواجه سفید پوست است که - چون وسیله و آلت لذت خود را از دست داده است ـ می تواند بدون اینکه دچار هیجانات عاطفی بشود بدنبال شاه به حرمسرا برود. امروز تصدی این شغل با خواجه ای است زنگی به نام آغا کافور که عمر نوح دارد و در دورۀ سه پادشاه خدمت کرده است. #کمپفر #سفرنامه #شاه_سلیمان_صفوی

با چند ساعت فاصله از اردوی دربار[#شاه_سلیمان_صفوی] جمعی از رقاصان در حرکت اند، یعنی ۱۲ #رقاصه ای که از زیبائی استثنائی برخوردارند و هیچگاه نمیشود در مسافرت‌ها همراه شاه نباشند؛ زيرا وظیفۀ آنها اینست که در حین صرف غذا شاه را با رقص‌های سه ضربی و نشان دادن نرمی بدن خود خوشحال کنند. هريك از این رقاصه‌های درباری، حقوقی دریافت میدارد که برای تأمین مخارج البسه باشكوه و حتی نگاهداری دو غلام زرخرید کاملا کفایت می‌کند. بدین ترتیب رقاصه‌ها میتوانند بدون هیچ ناراحتی با خیمه و خرگاه و سایر لوازم خود در این سفر همراه باشند. اینها از این گذشته با فروختن تن خود عواید سرشار دیگر نیز دارند. برای همخوابه شدن با اینها در طول يك شب باید دو تا سه تومان (۳۵ تا ۵۰) تالر پرداخت! #کمپفر #سفرنامه -------------------------------------------------------- پ.ن راقم حروف: قیمت این رقاصه های فاحشه بسیار گران بوده است. بنا به آنچه خود نویسنده در همین سفرنامه(ص ۹۲) آورده حقوق یک #مین_باشی یعنی فرمانده هزار سرباز، ۷۰ تومان در سال بوده است یعنی چیزی کمتر از ۶ تومان در ماه. به عبارتی برای یک شب همخوابگی با اینان، مین باشی ارتش باید حدود نصف حقوق خود را می‌پرداخت. حقوق سرباز #قورچی هم سالی ۱۰ تومان بوده یعنی ماهی کمتر از یک تومان. در واقع مشتری این رقاصه ها افراد خاصی بوده است و هر کسی توان پرداخت هزینه های سنگین آن را نداشت! @ejtemaiyatt