eitaa logo
اخبات
160 دنبال‌کننده
865 عکس
476 ویدیو
28 فایل
در آپارات با همین آیدی هستم. ارتباط با بنده: @m_karimi_sh
مشاهده در ایتا
دانلود
حرکت برای آبادانی: اردوهای جهادی را توسعه بدهید، تداوم بدهید.... این اردوهای جهادی، هم تمرین است، هم خدمت است، هم خودسازی است، هم آشنایی با فضای جامعه است؛ خیلی چیز با ارزشی است. امام خامنه ای(مدظله العالی) ۱۳۹۵/۰۴/۱۲ گروه جهادی محمد رسول‌الله (ص) هر ساله در نوروز اردو جهادی برگزار میکند و برای پیشبرد اهداف فرهنگی به کمک شما خیرین نیازمند است. madad.ir/hfgf9v «هر سهم فقط ۱۱ هزارتومان» امسال عید این گروه در سیستان و بلوچستان ادامه طرح ساختن هنرستان فنی رو انجام میده تا جایی که می‌دونم.
معبد هندوها در امارات هجوم فرهنگی کی پاپ کره جنوبی از یکسو و تهاجم جمعیتی هندوها در بلندمدت آثار کفر شرقی را در جهان اسلام نشان خواهد داد. و کفر شرقی بدتر از کفر غربی است، چون شرق، کفرش معنویت هم دارد و مثل کفر غربی، نیاز معنوی انسان را بی پاسخ نمیگذارند تا انسان به دنبال معنویت برود و به اسلام برسد
برای مهدی(عج)، باید سوار راه شد... مرحوم در مسئله سلوک و اینکه یاران امیرالمومنین چگونه بودند، در جایی به خطبه ۱۸۲ امیرالمومنین اشاره می‌کنند؛ همان خطبه‌ای که حضرت ندای «أین عمار» در آن سر می‌دهد. حضرت در این خطبه، پیش از این‌که آن ندای معروف را سر دهد، می‌فرماید: «أین اخوانی الذین رکبوا الطریق» کجایند برادران من که راکب طریق شدند؛ مسامحتاً یعنی سوار راه شدند. این تعبیر، تعبیر خاصی‌ست، چون کسی سوار راه نمی‌شود؛ یا باید سوار مرکبی شود یا اینکه در طریق، راه برود. اما این جمله حضرت کنایه از این دارد که این برادران، برای حرکت در مسیر، منتظر هیچ امکاناتی از جمله مرکب (مثلا اسب) نمی‌ماندند و کمبود امکانات معطل‌شان نمی‌کرد. خود راه مرکب‌شان بود. خود حضرت هم در حرکت به سمت قلعه خیبر همین‌طور بودند. روز حرکت، پیامبر می‌خواستند پرچم را به علی(ع) بسپرند، اما حضرت چشم‌درد داشتند و در جمعیت نبودند؛ وقتی ایشان را صدا کردند و پیش پیامبر رسید و پرچم لشکر را گرفت، درجا به سمت قلعه خیبر حرکت کرد؛ منتظر مرکب که هیچ، حتی منتظر نماند گروه اصلی یاران و فرماندهانش برسند. روایت هست که یاران حضرت و مرکبش در طول راه به ایشان اضافه شدند و حتی وقتی حضرت در را از بیخ کَند، هنوز آخرین یاران ایشان به‌طور کامل به لشکر نرسیده بودند. بنابراین ما هم اگر می‌خواهیم مثل عمار و ذوالشهادتین و ابن‌تیهان باشیم و علی زمانه سراغ ما را بگیرد، باید سوار راه شویم؛ وقتی تکلیفی را دیدیم، معطل امکانات نمانیم. یا کمبود امکانات خسته‌مان نکند. چه امکانات مادی، چه معنوی؛ بعضی از ما معطل امکانات مادی مثل تجهیزات یا درآمد خوب و... می‌مانیم تا کاری را شروع کنیم. بعضی دیگر هم معطل امکانات معنوی‌ایم؛ دوست داریم ما را ببینند، تشویق کنند، باریکلا بگویند و... . اما بعضی هم نه، مثل شهید حججی و صدرزاده و عجمیان و... این‌گونه نیستیم و سوار راه می‌شویم. در بحث امکانات مادی، شاید فعالیت جهاد تبیینی انقلابی‌ها در فضای مجازی الگوی خوبی باشد؛ اکثرمان بدون اینکه کسی به ما حقوق یا پاداشی بدهد یا امکاناتی برای ما فراهم کند، فعالیت می‌کنیم و آن را وظیفه خود هم می‌دانیم. حالا فکر کنید در همه عرصه‌ها، وضعیت همین‌گونه باشد و خواسته‌های ولی توسط به‌طور خودجوش برآورده شود؛ چقدر سرعت رشد یک جامعه بالا می‌رود؟! باید سوار راه شد... @majkarimi
و ؟ به ۴ دلیل: ۱. از انقلابی‌بودن فقط ریشش رو ندارن و از برجام تا فتنه ۱۴۰۱ در حد خودشون فعالیت و روشنگری کردن ۲. طرح و ایده برای ورود به مجلس دارن و دلبسته به لیست نیستن و با کمک مردمی تبلیغ میکنن ۳. با کسانی همراه هستن که طرح‌هایی برای تحول دارن ۴. شائبه فساد اقتصادی ندارن virasty.com/majkarimi/1708965746847827336 ان‌شاءالله به مرور هرکدام از این موارد را توضیح می‌دهم @majkarimi
اگر خواستید به افرادی رای بدید که در هستند ولی نمیشناسیدشون، به این فکر کنید که اینا پارسال که به نائب امام زمان رکیک‌ترین فحشها داده شد، کجا بودن؟ آیا دفاع یا روشنگری کردن؟ یا از انقلابی‌بودن فقط ریش و چادرش رو داشتن؟ ویراستی @majkarimi
در کانال امیرحسین ثابتی @Sabetitelegram @Sabeti به اندازه کافی درمورد دلایل اینکه چرا این آدم به‌درد مجلس می‌خورد، توضیح داده شده؛ از توانایی‌ها و تجربیاتش تا تأییدات و حمایت‌های اشخاص برجسته مثل استاد زرشناس و... . بنابراین به شخصه یک نکته غیر از این موارد را می‌خواهم بیان کنم. اگر اشتباه نکنم، سال ۱۳۹۶ بود که یک‌سری «کارگاه درون‌تشکیلاتی» در دانشگاه شهید بهشتی داشتیم. آن زمان مسئول واحد سیاسی جامعه اسلامی دانشجویان بودم. در یکی از این کارگاه‌ها آقای را دعوت کردیم و طبق معمول، در کارگاه‌مان نفرات فعال درون تشکل را دعوت کردیم، چون بنای این کارگاه‌ها کادرسازی بود و فراخوان عمومی برای آن نمی‌دادیم. در روز کارگاه آقای ثابتی، متوجه شدم به سبب روز کارگاه که فکر کنم چهارشنبه بود و این‌که نزدیک امتحانات شده بودیم، تعداد نفرات کمی در جلسه حاضر خواهند بود. و تقریبا نصف نفرات آمدند. پیشاپیش قبل از ورود به کلاس به ایشان گفتم که تعداد افراد از آنچه پیش‌تر گفته بودم کمتر است و از این بابت معذرت می‌خواهم. چون گمان می‌کردم ایشان هم مثل کارشناسان دیگر، دوست دارند وقتی حرف می‌زنند حداقل ۵۰ نفر نشسته باشند و توجه کنند. اما ایشان گفتند تعداد نفرات مهم نیست، اینجا اگر بتوانیم روی هم اثر بگذاریم، کافی‌ست. آنجا بود که خوشحال شدم و فهمیدم بین این‌همه آدمی که پشت تریبون شعار می‌دهند ولی در پشت پرده و پیش از کلاس‌ها و جلسات رویِ دیگری دارند، کسانی مثل ثابتی هم هستند که واقعا به آنچه پشت تریبون می‌گویند معتقدند و پشت پرده هم به آن عمل می‌کنند. نکته دیگر آن کارگاه، این بود که ایشان گفتند روی چند موضوع خاص، عمیق شوید و در تشکل کار تخصصی کنید و این‌طور نباشد که درمورد همه‌چیز یک‌ برنامه‌های سطحی داشته باشید. چندروز پیش که یکی گفت ثابتی آدم عمیقی نیست و صرفا رسانه‌ای است، یاد این کارگاه افتادم و سعی کردم برای طرف مقابل قضیه را روشن کنم. @majkarimi
فکر نمی‌کردم حتی اگر در مراسم نماینده‌های انقلابی هم شرکت کنم، باز هم فعالیت‌های سرگرمی انجام بشود و محور باشند. آهنگ و اُرگ و... بیشتر مراسم باشد و در کنارش چهارتا صحبت روتین سیاسی هم بشود. حالا بیشتر قدر کسانی مثل صادق شهبازی و امیرحسین ثابتی و روح‌الله ایزدخواه را می‌دانم. که چگونه فقط با رویکرد عقلانی و فکری به تبلیغ خودشان پرداختند و در ۱۴۰۰ هم برای سعید جلیلی با همین رویکرد تبلیغ کردند. الان مطمئن شدم که سعید جلیلی چقدر برای نظام کارآمد بوده که فقط همین چندنفری که اطراف او بوده‌اند رویکرد درست دارند و در مراسم‌های‌شان دنبال اغوا و سوارشدن بر احساسات نیستند. @majkarimi
هدایت شده از محمد مهدی فاطمی صدر
اصلاحات را اگر یک قبیله‌ی سیاسی ندانیم و مطلق جریان عرفی‌ساز غرب‌گرا بدانیم، سکولارهای شرمنده و حتا درنده‌ی ایرانی نباید در انتخابات مجلس دوازدهم خود را بی‌نامزد و بی‌نماینده بدانند؛ نمونه؟ بسی از هم‌این سیاهه‌ی انتخاباتی چنار...
در باب انتخابات مجلس
داشتم رتبه‌بندی استانها براساس میزان مشارکت در رو نگاه می‌کردم. به این فکر میکردم که واقعا مشکل اصلی عدم مشارکت، مشکل اقتصادی نیست؛ ببینید استانهایی مثل خراسان جنوبی امکانات و وضع بهتری دارن یا تهران؟ پس چرا اونا بیشترین مشارکت رو داشتن؟ بنظرم محور تصمیماته و نه وضع اقتصادی https://virasty.com/majkarimi/1709393803030521294 @majkarimi
علت اینکه بعضی مدیران ما متوجه این حرکات در فضای مجازی نیستند، این است که فضای مجازی را یک مسئله فرعی می‌دانند. درحالیکه امروزه برای این فضا، عنوان «زندگی دوم»* استفاده می‌شود. یعنی افراد واقعا در این فضا زیست می‌کنند، همان‌طور که در خانه و کاشانه خود زندگی می‌کنند. فلذا اگر به مسئولین بگویید کسی زنش را آورده سر چهارراه ولیعصر این‌طور نمایش داده، حساس می‌شوند ولی اگر بگویید فقط استوری کرده، چندان توجه‌شان جلب نمی‌شود. * Second life @majkarimi
چگونه غربال‌شده‌های درون نظام به سمت قشر غیرمعتقد غش می‌کنند و حرکت نظام به سمت هدف را کُند می‌کنند؟ الان که معلوم شد افرادی که کشف کرده و بهترین امکانات کشور را هم بعضاً دارند و کیش و ایران‌مال هم می‌روند، به سمت نظام برنمیگردند و با این‌همه کوتاه‌آمدنِ نظام در زمینه‌های فرهنگی بازهم از یک رای دریغ می‌کنند، قاعدتاً بسیاری از انقلابیون فکر می‌کنند که نظام دیگر باید به خواسته‌ها و تفکرات حزب‌الله گوش کند تا جامعه را پیش ببرد و همین ۴۰ و اندی درصد که رای دادند را حفظ کند و اگر هم به دنبال جذب است، به دنبال بازگرداندن رای آن اقشار مظلومی باشد که به‌خاطر گرفتاری اقتصادی رای نمی‌دهند و بیخیال هوس‌پرستان لاکچری شود. اما این اتفاق نمی‌افتد. چرا؟ جدای از اینکه در روند حرکتش برای همه امکانات و پیشرفت فراهم می‌کند و باید هم اینگونه باشد، اما همیشه جریانی در حکومت هست که مانع از حرکت سریع نظام طبق خواسته می‌شود. چه بسا اگر نظام با خواسته‌های امت حزب‌الله حرکت کند، سریع‌تر هم به پیشرفت مدنظر که برای همه ایرانیان خوب است،
برسد
. اما همواره در انتخابات‌ها که صورت می‌گیرد، جریانی که تازه کنار زده شده، می‌داند که دیگر بین این قشر طرفدار نظام که اکثریت رای‌دهندگان هستند، رای آنچنانی ندارد. پس چه کند تا برای دوره‌های بعدی رای خوبی داشته باشد؟ باید سراغ آن جریانی برود که رای نمی‌دهد و قدرت هم دارد و اهل هوس است و با آزادی‌دادن‌های غربی می‌شود نظرشان را جلب کرد؛ چگونه نظر آن‌ها را جلب کند؟ باید کارهای مطابق میل آنان را در ساختار نظام انجام دهد. نه اینکه این کارها به نفع باشد، بلکه برای آن‌که دنبال جلب میل و نظر آن قشر است تا از آنان رای بخرد. و این‌گونه می‌شود که حالا حالاها به این مرحله نمی‌رسیم که نظام طبق سرعت امت حزب‌الله به سمت آرمان‌ها حرکت کند. نه اینکه نظر غیر حزب‌الله مهم نیست؛ نه! مسئله این است آرمان‌های حزب‌الله خوشبختی و پیشرفت را برای همه به ارمغان می‌آورد. اما خب، جریان غربال‌شده درون نظام اجازه این حرکت را نمی‌دهد؛ چگونه؟ به سمت قشر غیرمعتقد غش می‌کند و ترمز نظام و امت حزب‌الله را می‌کشد. بنابراین، از این به بعد کنش جریان پشت صحنه را رصد کنید تا ببینید چگونه برای به دست آورده قشر غیر معتقد، خودشان را به در و دیوار می‌زنند و آرمان‌هایی که تا دیروز داشتند را فراموش می‌کنند. @majkarimi
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
پیرمرد الجزایری خطاب به رئیسی: کشور شما همواره از اسلام دفاع کرده است، باعث افتخار ماست که شما را ملاقات کردیم انصافا یکی از کارهای خوب رئیسی، جدای از احیاء روابط با کشورهای توانمند جهان اسلام مثل اندونزی و الجزایر، همین سرزدن به مساجد و اماکن اسلامی در این کشورهاست. بیشتر از این، حضور رئیسی بین مسلمانان چین قبلا من رو به وجد آورده بود.
امروز روز ترویج فرهنگ قرض‌الحسنه است در روایات ما داریم که قرض‌دادن بهتر از بخشش است؛ و در عین حال در بعضی موارد بذل و بخشش و گذشتن از مال برای دیگری جزو صفات یاران منجی موعود برشمرده شده است. به نظرم در جایی که فرموده‌اند قرض‌دادن بهتر از بخشیدن مال است، منظور این است که در جامعه اسلامی نباید گداپروری وجود داشته باشد. در جایی دیگر هم از بخشش از مال صحبت شده تا بین مومنین از بین برود و اربعین‌ها بر پایه همین فرهنگ تمدنی شکل بگیرد. اما بیشتر می‌خواهم به اهمیت قرض‌الحسنه فکر کنیم، از سه جهت: ۱. بیایید تلاش کنیم بین اقوام، دوستان و همکاران خود یک صندوق راه بیندازیم تا بتوانیم نیاز افراد به وام‌های خُرد را برطرف کرده و در حد توان، آدم‌ها را از سیستم بانکی بِکَنیم و نسبت به یکدیگر دغدغه‌مند کنیم. ۲. این شیوه بیشتر مدل غربی است که آمریکا و اروپای خود را پر از نهادهای خیریه‌ای کرده‌اند و صاحبانش مثل جورج سوروس و بیل گیتس در کاخ زندگی می‌کنند. مدل کار خیریه‌ای دوای فقر را دوا نمی‌کند. و شاید همین، علت آن احادیثی باشد که قرض‌دادن را بهتر از بخشش مال می‌دانند. آن دسته از نهادهای نظام که با قشر ضعیف جامعه سروکار دارند، به‌جای اینکه مدام پول نقد یا امکانات در اختیار خانواده‌های تحت پوشش کمیته امداد و بهزیستی و... قرار دهند، باید بیشتر به این سمت بروند که به آموزش آن‌ها و به‌خصوص نسل جدید آن‌ها در زمینه مهارت‌ها بپردازند تا نسل بعدی این خانواده دیگر بتواند با مهارتی که به او قرض داده شده، مستقل شود و روند فقر والدین خویش را ادامه ندهد. ۳. برای گرفتن مردم از بانک، صرف اعلان اینکه ربوی است کافی نیست. باید جایگزین ارائه داد تا حداقل مردم برای مسائل و هزینه‌های خُرد زندگی‌شان بدهکار بانک نباشند؛ راه حلش چاق‌کردن صندوق‌های قرض‌الحسنه است که افراد را نسبت به یکدیگر دغدغه‌مند می‌کند. @majkarimi