اخلاص روزه ‌ثمره روزه تثبیت اخلاص در جان آدمی است. اگر باید رمضان را به خاطر آثارش دوست داشت و اگر روزه اثرش اخلاص است،پس باید به رمضان که ظرف وجود روزه است،عشق ورزید. ‌روزه چگونه ما را چگونه به جایگاه اخلاص می رساند؟؟؟ ‌اول اینکه خداوند خیلی مهربان است و وقتی به ما امر کرده است ازحداقل چیزهایی مثل خوردن و آشامیدن بگذریم ،درعوض آن قدر باما مهربانانه و دلسوزانه برخورد میکند که حداکثرهایی مثل اخلاص را به بندگان خود عنایت میکند. ‌پس این نوازش خاص خداست که درهردست کشیدن مهربانانه اش برسرعید ،دل او از غیر او پاک و خالص می شود. مگر خداوند متعال در حدیث قدسی نفرمود:«الصوم لی و أنا أجزی به... روزه از من استو من خود پاداش آن خواهم بود » ‌اگر خدا پاداش باشد و یا بخواهد پاداش ویژه ای به انسان بدهد ، آیا نباید ابتدا ظرف دریافت چنین پاداش عظیمی را پاک کند؟ آیا با تابش نور چنین پاداشی ، دل ازغیر او پاکیزه نخواهد بود؟ #برشی_از_کتاب_شهر_خدا_استاد_پناهیان📖