#آداب_الصلوة 5 #امام_خمینی #نماز #قسمت_اول 🔰 مروری بر کتاب آداب الصلوة امام خمینی قدس‌سره 🔰 فصل چهارم ‏‏و از آداب مهمّۀ قلبیّۀ عبادات، خصوصاً عبادات ذکریّه، طمأنینه‏‎ ‎‏است. و آن غیر از طمأنینه ایست که فقهاء رضوان اللّه علیهم در خصوص نماز‏‎ ‎‏اعتبار کرده اند. و آن عبارت است از آن که شخص سالک عبادت را از روی‏‎ ‎‏سکونت قلب و اطمینان خاطر بجا آورد، زیرا که اگر عبادت را با حال‏‎ ‎‏اضطراب قلب و تزلزل بجا آورد، قلب از آن عبادت منفعل نشود و آثاری از‏‎ ‎‎‏عبادت در ملکوت قلب حاصل نشود و حقیقت عبادتْ صورت باطنیّۀ قلب‏‎ ‎‏نگردد.‏ ‏‏و یکی از نکات تکرار عبادات و تکثار اذکار و اوراد آن است که قلب را از‏‎ ‎‏آنها تأثیری حاصل آید و انفعالی رخ دهد تا کم کم حقیقت ذکر و عبادت‏‎ ‎‏تشکیل باطن ذات سالک را دهد و قلبش با روح عبادت متّحد گردد. و تا قلب‏‎ ‎‏را اطمینان و سکونت و طمأنینه و وقار نبود، اذکار و نسک را در آن تأثیری‏‎ ‎‏نیست و از حدّ ظاهر و ملک بدن به ملکوت و باطن نفس سرایت ننماید و‏‎ ‎‏حظوظ قلبی از حقیقت عبادت ادا نشود؛ و این خود از مطالب واضحه است‏‎ ‎‏که محتاج به بیان نیست و با اندک تأمّل معلوم شود. و اگر عبادتی چنین باشد که‏‎ ‎‏قلب را از آن به هیچ وجه خبری نبود و از آن آثاری در باطن پیدا نشود، در‏‎ ‎‏عوالم دیگر محفوظ نماند و از نشئۀ ملک به نشئۀ ملکوت بالا نرود؛ و ممکن‏‎ ‎‏است در وقت شدائد مرض موت و سکرات هولناک موت و اهوال و مصیبات‏‎ ‎‏پس از موت خدای نخواسته صورت آن بکلّی از صفحۀ قلب محو و نابود شود‏‎ ‎‏و انسان با دست خالی در پیشگاه مقدّس حق برود. مثلاً اگر کسی ذکر شریف‏‎ ‎‏لا اِلهَ اِلاّ اللّه ، مُحَّمدٌ رَسولُ اللّه ‏‏ (ص) را با سکونت قلب و اطمینان دل بگوید و‏‎ ‎‏قلب را به این ذکر شریف تعلیم دهد، کم کم زبان قلب گویا شود و زبان ظاهر‏‎ ‎‏تابع زبان قلب شود و اوّلْ قلب ذاکر گردد و پس از آن لسان. و اشاره به این‏‎ ‎‏معنی فرموده جناب صادق علیه السلام به حسب روایت ‏‏مصباح الشریعة‏‏،‏‎ ‎‏قال: ‏‏فَاجْعَلْ قَلْبَکَ قِبْلَةً لِلِسٰانِکَ، لاٰ تُحَرِّکْهُ اِلاّ بِاِشٰارَةِ الْقَلْبِ وَ مُوافَقَةِ الْعَقْلِ‏‎ ‎‏وَ رِضَی الاِیمٰان.‏‎ ‏‏‏‏در اوّل امر که زبان قلب گویا نشده، سالک راه آخرت باید آن را تعلیم‏‎ ‎‏دهد و با طمأنینه و سکونتْ ذکر را به آن القا کند؛ همین که زبان قلب باز شد،‏‎ ‎‏قلب قبلۀ لسان و سایر اعضاء شود، با ذکر آن همۀ مملکت وجود انسانی ذاکر‏‎ ‎‎‏گردد. و امّا اگر این ذکر شریف را بی سکونت قلب و طمأنینۀ آن و با عجله و‏‎ ‎‏اضطراب و اختلال حواسّ گفت، از آن در قلب اثری حاصل نشود و از حدّ‏‎ ‎‏زبان و گوش حیوانی ظاهری به باطن و سمع انسانی نرسد و حقیقت آن در‏‎ ‎‏باطن قلب محقّق نشود و صورت کمالیّۀ قلب نگردد که ممکن الزّوال نباشد.‏‎ ‎‏پس، اگر اهوال و شدائدی دست دهد، خصوصاً مثل اهوال و سکرات موت و‏‎ ‎‏شدائد نزع روح انسانی، بکلّی آن ذکر را فراموش کند و از صفحۀ دلْ آن ذکر‏‎ ‎‏شریف محو شود، بلکه اسم حق تعالی و رسول ختمی (ص) و دین شریف‏‎ ‎‏اسلام و کتاب مقدّس الهی و ائمّۀ هدی (ع) و سایر معارف را که به قلب‏‎ ‎‏نرسانده فراموش کند و در وقت سؤال قبر جوابی نتواند دهد؛ تلقین را نیز به‏‎ ‎‏حال او فایده ای نباشد، زیرا که در خود از حقیقت ربوبیّت و رسالت و دیگر‏‎ ‎‏معارف اثری نمی بیند؛ و آنچه به لقلقۀ لسان گفته بود و در قلب صورت نگرفته‏‎ ‎‏بود از خاطرش محو شود و او را نصیبی از شهادت به ربوبیّت و رسالت و دیگر‏‎ ‎‏معارف نخواهد بود.‏ ادامه 👇👇👇 🕋🕋🕋🕋🕋 کانال رسمی معاونت جامعه و مردم جامعه مدرسین حوزه علمیه قم ویژه ائمه محترم جماعات https://eitaa.com/emam_jamaat

#آداب_الصلوة 5 #امام_خمینی #نماز #قسمت_دوم و در حدیث است که یک طایفه از امّت رسول اکرم صلّی اللّه علیه و آله و‏‎ ‎‏سلم را که وارد جهنّم می کنند، از هیبت مالک جهنّم اسم پیغمبر را فراموش‏‎ ‎‏می کنند، با آنکه در همان حدیث است که آنها اهل ایمان هستند و قلوب آنها‏‎ ‎‏و صورتهای آنها از نور ایمان درخشان و متلألی است.‏‎ ‏‏جناب محدّث عظیم الشّأن مجلسی رحمه اللّه در ‏‏مرآت العقول ‏‏در شرح‏‎ ‎‏حدیث شریف ‏‏کُنْتُ سَمْعَهُ وَ بَصَرَه ‏‏فرماید: «کسی که چشم و گوش و دیگر‏‎ ‎‏اعضای خود را در راه اطاعت حق تعالی صرف نکند، دارای چشم و گوش‏‎ ‎‏روحانی نشود و این چشم و گوش ملکی جسمانی در آن عالم نرود و در عالم‏‎ ‎‏قبر و قیامت بی گوش و چشم باشد، و میزان سؤال و جواب قبرْ آن اعضاء‏‎ ‎‏روحانی است.» انتهی حاصل ترجمته.‏‎ بالجمله، احادیث شریفه دربارۀ این نحو از طمأنینه و آثار آن بسیار‏‎ ‎‏است. و قرآن شریف امر به ترتیل قرآن فرموده و در احادیث شریفه است که‏‎ ‎‏«کسی که نسیان کند سوره ای از قرآن را، متمثّل شود آن سوره در بهشت برای‏‎ ‎‏او در صورتی که به آن خوبی صورتی نیست. پس وقتی آن را می بیند،‏‎ ‎‏می گوید به آن که تو چه هستی چقدر نیکوئی کاش تو از من بودی.‏‎ جواب‏‎ ‎‏می دهد: آیا تو مرا نمی شناسی؟ من فلان سوره هستم، اگر مرا فراموش‏‎ ‎‏نکرده بودی تو را به این درجۀ رفیعه می رساندم.‏‎ ‏‏‏‏و در حدیث است که «کسی که قرآن را در جوانی بخواند، قرآن با‏‎ ‎‏گوشت و خونش مختلط شود.»‏‎ و نکتۀ آن آن است که در جوانی اشتغال‏‎ ‎‏قلب و کدورت آن کمتر است، از این جهت قلب از آن بیشتر و زودتر متأثر‏‎ ‎‏شود و اثر آن نیز بیشتر باقی ماند.‏ ‏‏در این باب احادیث بسیاری است که ما در باب «قرائت» یادی از آنها‏‎ ‎‏می کنیم ان شاءاللّه . و در حدیث شریف است که «هیچ چیز پیش خدای تعالی‏‎ ‎‏محبوبتر نیست از عملی که مداومت بر آن شود گرچه آن عمل کم باشد.و‏‎ ‎‏شاید نکتۀ بزرگ آن آن باشد که عمل صورت باطنیّه قلب شود؛ چنانچه ذکر‏‎ ‎‏شد.‏ 🕋🕋🕋🕋🕋 کانال رسمی معاونت جامعه و مردم جامعه مدرسین حوزه علمیه قم ویژه ائمه محترم جماعات https://eitaa.com/emam_jamaat

#علما #حائری_شیرازی #نماز #کتاب 📚 کتب #آیت_الله_حائری_شیرازی📚 📌معرفی آثار: دفترنشرمعارف تلاش میکند از دریچه #اسلام ناب به بازخوانى، بررسى، نقد و تولید اندیشه در عرصه هاى مختلف بپردازد. از جمله این فعالیتها تولید آثار #حضرت_آیت_الله_حائری_شیرازی ره میباشد. ایشان از روحانیون فعال در #انقلاب_اسلامی_ایران و از اساتید #اخلاق #حوزه_علمیه_قم بود وی در دوره اول مجلس شورای اسلامی و نیز دوره اول، دوم و چهارم #مجلس_خبرگان#رهبری به نمایندگی از مردم شیراز حضور داشت و با #شهادت #آیت_الله_سید_عبدالحسین_دستغیب از سوی #امام_خمینی (ره)به امامت جمعه شیراز منصوب و بعدازآن نماینده امام در این شهر شد. آثار ایشان با تلاشی طاقت فرسا، از مجموعه سخنرانی ها از نوارهای کاسِت، پیاده و ویرایش شده و در قالب #کتاب به چاپ رسیده است. 🔸ناشر:دفتر نشر معارف 🔹قطع : رقعی 🔸سیزده جلد 📚💐┅══•✾•══┅💐📚 ✅راه ارتباطی✅ 💰خرید نسخه الکترونیک: https://patogh.mobi/author/%D8%A2%DB%8C%D8%AA-%D8%A7%D9%84%D9%84%D9%87-%D8%AD%D8%A7%D8%A6%D8%B1%DB%8C-%D8%B4%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D8%B2%DB%8C 📌لینک مستقیم کتاب: https://nashremaaref.ir/product-tag/haeri/ 🕋🕋🕋🕋🕋 کانال رسمی معاونت جامعه و مردم جامعه مدرسین حوزه علمیه قم ویژه ائمه محترم جماعات https://eitaa.com/emam_jamaat

#حدیث #نماز #نماز_شب #قرآن 🔸امام صادق علیه السلام: ـ لَمّا سَأَلَهُ يَعقوبُ بنُ سالِمٍ عَنِ الرَّجُلِ يَقومُ مِن آخِرِ اللَّيلِ فَيَرفَعُ صَوتَهُ بِالقُرآنِ ، فَقالَ ـ :يَنبَغي لِلرَّجُلِ إذا صَلّى فِي اللَّيلِ أن يُسمِعَ أهلَهُ ، لِكَي يَقومَ القائِمُ ويَتَحَرَّكَ المُتَحَرِّكُ . 🔹ـ در پاسخ پرسش يعقوب بن سالم ، از مردى كه آخر شب بر مى خيزد و صدايش را به قرآن خواندن بلند مى كند ـ :شايسته است كه مرد ، هر گاه نماز شب مى خوانَد ، صدايش را به گوش خانواده اش برساند ، تا آن كه اهل نمازِ شب است ، برخيزد و آن كه نيست ، تكانى به خود بدهد . 📚تهذيب الأحكام : ج ٢ ص ١٢٤ ح ٤٧٢ 🕋🕋🕋🕋🕋 کانال رسمی معاونت جامعه و مردم جامعه مدرسین حوزه علمیه قم ویژه ائمه محترم جماعات https://eitaa.com/emam_jamaat

#آداب_الصلوة 6 #امام_خمینی #نماز #قسمت_اول 🔰 مروری بر کتاب آداب الصلوة امام خمینی قدس‌سره 🔰 فصل پنجم: در بیان محافظت عبادت از تصرف شیطان است از مهمّات آداب قلبیّۀ نماز و سایر عبادات که از امّهات آداب قلبیّه‏‎ ‎‏است و قیام به آن از عظائم امور و مشکلات دقایق است، محافظت آن است‏‎ ‎‎‏از تصرّفات شیطانی؛ و شاید آیۀ شریفه که فرماید در وصف مؤمنین: ‏‏الَّذینَ هُمْ‏‎ ‎‏عَلٰی صَلَوٰاتِهِمْ یُحٰافِظُون‏‎[1]‎‏ ‏‏اشاره به جمیع مراتب حفظ باشد که یکی از آن‏‎ ‎‏مراتب، بلکه اهمّ مراتب آن، حفظ از تصرّف شیطان است.‏ ‏‏تفصیل این اجمال آن است که پیش اصحاب معرفت و ارباب قلوب‏‎ ‎‏واضح است که چنانچه ابدان را غذائی است جسمانی که بدان تغذّی کنند و‏‎ ‎‏باید آن غذا مناسب حال و موافق نشئۀ آنها باشد تا بدان تربیت جسمانی و نموّ‏‎ ‎‏نباتی دست دهد، همینطور قلوب و ارواح را غذائی است که هر یک به فراخور‏‎ ‎‏حال و مناسب نشئۀ آنها باید باشد که بدان تربیت شوند و تغذّی نمایند و نموّ‏‎ ‎‏معنوی و ترقّی باطنی حاصل آید. و غذای مناسب با نشئۀ ارواحْ معارف الهیّه‏‎ ‎‏از مبدأ مبادی وجود تا منتهی النهایۀ نظام هستی است؛ چنانچه در تعریف‏‎ ‎‏فلسفه اعاظم ارباب صناعت فرمودند: ‏‏هِیَ صَیْرُورَةُ اْلاِنْسٰانِ عٰالَماً عَقْلِیّاً‏‎ ‎‏مُضٰاهِیاً لِلْعٰالَمِ الْعَیْنِّی فِی صُورَتِهِ وَ کَمٰالِه.‏‎[2]‎‏ و این اشاره است به همین تغذّی‏‎ ‎‏معنوی، چنانچه تغذّی قلوب از فضایل نفسانیّه و مناسک الهیّه است.‏ ‏‏باید دانست که هر یک از این غذاها اگر از تصرّف شیطان خالص باشد‏‎ ‎‏و با دست ولایت مآبی رسول ختمی و ولیّ اللّه اعظم صلوات اللّه علیهما و‏‎ ‎‏آلهما فراهم آمده باشد، روح و قلب از آن تغذّی کنند و به کمال لایق انسانیّت‏‎ ‎‏و معراج قرب الی اللّه نائل شوند. و خلوص از تصرّف شیطان، که مقدمۀ‏‎ ‎‏اخلاص است، به حقیقت حاصل نشود مگر آن که سالک در سلوکش خدا‏‎ ‎‏خواه شود و خودخواهی و خودپرستی را، که منشأ تمام مفاسد و امّ الأمراض‏‎ ‎‏باطن است، زیر پا نهد؛ و این به تمام معنی در غیر انسان کامل و به تبع او در‏‎ ‎‏خلّص أولیاء علیهم السلام در دیگر اشخاص میسور نیست. ولی سالک نباید‏‎ ‎‏مأیوس از الطاف باطنۀ حق باشد که یأس از روح اللّه سرآمد همه سردیها و‏‎ ‎‎‏سستیها است و از اعظم کبائر است؛ و آنچه از برای صنف رعایا نیز ممکن‏‎ ‎‏است قرّة العین اهل معرفت است.‏ 🔍 ادامه👇 🕋🕋🕋🕋🕋 کانال رسمی معاونت جامعه و مردم جامعه مدرسین حوزه علمیه قم ویژه ائمه محترم جماعات https://eitaa.com/emam_jamaat

#آداب_الصلوة 6 #امام_خمینی #نماز #قسمت_دوم پس، بر سالک طریق آخرت لازم و حتم است که با هر جدّیّتی هست‏‎ ‎‏معارف و مناسک خود را از تصرّف شیطان و نفس امّاره تخلیص کند و با کمال‏‎ ‎‏دقّت و تفتیش در حرکات و سکنات و طلب و مطلوب خود غور کند و غایت سیر‏‎ ‎‏و تحصیل و مبادی حرکات باطنیّه و تغذّیات روحیّه را به دست آورد و از‏‎ ‎‏حیله های نفس و شیطان غفلت نکند و از دامهای نفس امّاره و ابلیس غافل‏‎ ‎‏نشود، و در جمیع حرکات و افعال سوءظنّ کامل به خود داشته باشد و هیچ گاه‏‎ ‎‏آن را سر خود و رها نکند؛ چه بسا باشد که با اندک مسامحه ای انسان را مغلوب‏‎ ‎‏کند و به زمین زند و سوق به هلاکت و فنا دهد؛ زیرا که اگر غذاهای روحانی از‏‎ ‎‏تصرّف شیطان خالص نباشد و دست او در فراهم آمدن آنها دخیل باشد،‏‎ ‎‏علاوه بر آنکه ارواح و قلوب با آنها تربیت نشوند و به کمال لایق خود نرسند،‏‎ ‎‏نقصان فاحش برای آنها دست دهد و شاید صاحب خود را در سلک شیاطین یا‏‎ ‎‏بهائم و سباع منسلک نماید و آنچه که مایۀ سعادت و رأس المال کمال انسانیّت‏‎ ‎‏و وصول به مدارج عالیه است نتیجۀ منعکسه دهد و انسان را به هاویۀ مظلمۀ‏‎ ‎‏شقاوت سوق دهد؛ چنانچه در بعض اهل عرفان اصطلاحی دیدیم اشخاصی‏‎ ‎‏را که این اصطلاحات و غور در آن آنها را به ضلالت منتهی نموده و قلوب آنها‏‎ ‎‏را منکوس و باطن آنها را ظلمانی نموده و ممارست در معارف موجب قوّت‏‎ ‎‏انانیّت و انّیّت آنها شده و دعاوی ناشایسته و شطحیّات ناهنجار از آنها صادر‏‎ ‎‏گردیده. و نیز در ارباب ریاضات و سلوک اشخاصی هستند که ریاضت و‏‎ ‎‏اشتغال آنها به تصفیۀ نفس قلوب آنها را منکدرتر و باطن آنها را ظلمانی تر‏‎ ‎‏نموده. و اینها از آن است که بر سلوک معنوی الهی و مهاجرت الی اللّه ‏‎ ‎‏محافظت ننمودند و سلوک علمی و ارتیاضی آنها با تصرّف شیطان و نفس به‏‎ ‎‏سوی شیطان و نفس بوده. و همینطور در طلاّب علوم نقلیّۀ شرعیّه اشخاصی‏‎ ‎‏را دیدیم که علم در آنها تأثیر سوء بخشیده و بر مفاسد اخلاقی آنها افزوده، و‏‎ ‎‏علم که موجب فلاح و رستگاری آنها باید باشد باعث هلاکت آنها شده و آنها‏‎ ‎‏را به جهل و ممارات و استطاله و ختل کشانده. و همینطور در بین اهل عبادت‏‎ ‎‏و مناسک و مواظبین به آداب و سنن کسانی هستند که عبادت و نسک، که‏‎ ‎‏سرمایۀ اصلاح احوال و نفوس است، قلوب آنها را کدر و ظلمانی نموده و آنها‏‎ ‎‏را به عجب و خودبینی و کبر و تدلّل و تغمّز و سوء خلق و سوءظنّ به بندگان خدا‏‎ ‎‏وادار نموده. و اینها نیز از عدم مواظبت بر این معاجین الهیّه است.‏ ‏‏معجونی که با دست دیو پلید و تصرّف نفس سرکش فراهم آمد،‏‎ ‎‏جز خلق شیطانی از آن زاییده نشود؛ و چون قلب در هر حال از آنها تغذّی‏‎ ‎‏می نماید و آنها صورت باطنیّۀ نفس شوند، پس بعد از چندی مداومتْ انسان‏‎ ‎‏یکی از ولیده های شیطان شود که با دستِ تربیت و در تحت تصرّف او نشو و نما‏‎ ‎‏نموده، و چون چشم ملکی بسته شود و چشم ملکوتی باز گردد خود را یکی از‏‎ ‎‏شیاطین می بیند و در آن حال جز خسران نتیجه ای نبرد و حسرتها و افسوسها به‏‎ ‎‏حالش سودی نبخشد.‏ ‏‏پس، سالک طریق آخرت در هر رشته از رشته های دینی و طریقه ای از‏‎ ‎‏طریقه های الهی هست اوّلاً باید با کمال مواظبت و دقّت، چون طبیبی با‏‎ ‎‏محبت و پرستاری پر شفقت، از حال خود مواظبت نماید و عیوب سیر و سلوک‏‎ ‎‏خود را تفتیش و مداقّه کند. و ثانیاً در خلال آن از پناه بردن به ذات مقدّس حقّ‏‎ ‎‏جلّ و علا در خلوات و تضرّع و زاری به درگاه اقدس ذوالجلال غفلت نورزد.‏‎ ‎‏خداوندا، تو خود حال ضعیف و بیچارگی ما را آگاهی، می دانی که ما‏‎ ‎‏بی دستگیری ذات مقدّس تو از دست دشمنی به این قوّت و قدرت که طمع به‏‎ ‎‏انبیاء عظام و کمّل اولیاء والا مقام بسته راه گریزی نداریم و اگر بارقۀ لطف و‏‎ ‎‏رحمت تو نباشد، ما را این دشمن قوی پنجه به خاک هلاکت افکند و به تیه‏‎ ‎‏ظلمت و شقاوت گرفتار کند. تو را به خاصان درگاهت و محرمان بارگاهت‏‎ ‎‏قسم می دهم که از ما متحیّران وادی ضلالت و افتادگان بیابان غوایت‏‎ ‎‏دستگیری فرما و قلوب ما را از غلّ و غشّ و شرک و شکّ پاک فرما، ‏‏اِنَّکَ وَلِیُّ‏‎ ‎‏الهِدایَة.‏ 🕋🕋🕋🕋🕋 کانال رسمی معاونت جامعه و مردم جامعه مدرسین حوزه علمیه قم ویژه ائمه محترم جماعات https://eitaa.com/emam_jamaat

#حدیث #مومن #نماز 🔰 مومن ذاکر همیشه در حال نماز است... ✨ امام باقر علیه السلام فرمودند: ✨ لاَ يَزَالُ اَلْمُؤْمِنُ فِي صَلاَةٍ مَا كَانَ فِي ذِكْرِ اَلله عَزَّ وَ جَلَّ قَائِماً كَانَ أَوْ جَالِساً أَوْ مُضْطَجِعاً إِنَّ اَلله تَعَالَى يَقُولُ: « اَلَّذِينَ يَذْكُرُونَ اَلله قِيٰاماً وَ قُعُوداً وَ عَلىٰ جُنُوبِهِمْ وَ يَتَفَكَّرُونَ فِي خَلْقِ اَلسَّمٰاوٰاتِ وَ اَلْأَرْضِ رَبَّنٰا مٰا خَلَقْتَ هٰذٰا بٰاطِلاً سُبْحٰانَكَ فَقِنٰا عَذٰابَ اَلنّٰارِ »(آل عمران، ۱۹۱) ✨ مؤمن دائما در حال نماز است تا آنگاه كه ايستاده و نشسته و خوابيده بياد خدا باشد، خداى متعال مى‌فرمايد: «آنان كه ايستاده و نشسته و خوابيده ياد خدا مى‌كنند و در آفرينش آسمانها و زمين مى‌انديشند(و مى‌گويند)اى پروردگار ما تو اينها را بيهوده نيافريده‌اى!تو منزّهى،پس ما را از عذاب دوزخ نگهدار» 📚 امالی شیخ مفید، ص۳۱۰ 🕋🕋🕋🕋🕋 کانال رسمی معاونت جامعه و مردم جامعه مدرسین حوزه علمیه قم ویژه ائمه محترم جماعات https://eitaa.com/emam_jamaat

#آداب_الصلوة 7 #امام_خمینی #نماز #قسمت_اول 🔰 مروری بر کتاب آداب الصلوة امام خمینی قدس‌سره 🔰 فصل ششم: در بیان نشاط و بهجت است ‏ ‏‏و دیگر از آداب قلبیّۀ نماز، و سایر عبادات، که موجب نتایج نیکویی‏‎ ‎‏است، بلکه باعث فتح بعضی از ابواب و کشف بعضی از اسرار عبادات‏‎ ‎‏است، آن است که سالک جدّیّت کند که عبادت را از روی نشاط و بهجت‏‎ ‎‏قلب و فرح و انبساط خاطر بجا آورد و از کسالت و ادبار نفس در وقت عبادت‏‎ ‎‏احتراز شدید کند. پس، وقتی را که برای عبادت انتخاب می کند وقتی باشد‏‎ ‎‏که نفس را به عبادت اقبال است و دارای نشاط و تازگی است و خستگی و فتور‏‎ ‎‏ندارد، زیرا که اگر نفس را در اوقات کسالت و خستگی وادار به عبادت کند‏‎ ‎‏ممکن است آثار بدی به آن مترتّب شود که از جملۀ آنها آن است که انسان از‏‎ ‎‏عبادت منضجر شود و تکلّف و تعسّف آن زیاد گردد و کم کم باعث تنفّر طباع‏‎ ‎‏نفوس شود. و این علاوه بر آن که ممکن است انسان را بکلّی از ذکر حق‏‎ ‎‏منصرف کند و روح را از مقام عبودیّت که منشأ همۀ سعادات است برنجاند،‏‎ ‎‏از چنین عبادتی نورانیّت قلبیّه حاصل نگردد و باطن نفس از آن منفعل نگردد و‏‎ ‎‏صورت عبودیّتْ صورت باطن قلب نشود. و پیش از این ذکر شد که مطلوب‏‎ ‎‏در عبادات آن است که باطن نفس صورت عبودیّت شود.‏ 🔍 ادامه👇 🕋🕋🕋🕋🕋 کانال رسمی معاونت جامعه و مردم جامعه مدرسین حوزه علمیه قم ویژه ائمه محترم جماعات https://eitaa.com/emam_jamaat

#آداب_الصلوة 7 #امام_خمینی #نماز #قسمت_دوم ‏‏و اکنون چنین گوییم که یکی از اسرار و نتایج عبادات و ریاضات آن‏‎ ‎‏است که اراده نفس در ملک بدن نافذ گردد و مملکت یکسره در تحت کبریاءِ‏‎ ‎‏نفس منقهر و مضمحلّ گردد و قوای منبثّه و جنود منتشرۀ در ملک بدن از عصیان‏‎ ‎‏و سرکشی و انانیّت و خودسری باز مانند و تسلیم ملکوت باطن قلب شوند،‏‎ ‎‏بلکه کم کم تمام قوا فانی شوند در ملکوت، و امر ملکوت در ملک جاری و نافذ‏‎ ‎‏شود و ارادۀ نفس قوّت گیرد و زمام مملکت را از دست شیطان و نفس امّاره‏‎ ‎‏بگیرد و جنود نفس از ایمان به تسلیم و از تسلیم به رضا و از رضا به فنا سوق‏‎ ‎‏شوند. و در این حال شمّه ای از اسرار عبادات را نفس دریابد و از تجلّیات‏‎ ‎‎‏فعلیّه شمّه ای حاصل گردد. و آنچه ذکر شد تحقّق پیدا نکند مگر آن که‏‎ ‎‏عبادات از روی نشاط و بهجت بجا آورده شود و از تکلّف و تعسّف و کسالت‏‎ ‎‏بکلّی احتراز شود تا حال محبّت و عشق به ذکر حق و مقام عبودیّت رخ دهد و‏‎ ‎‏انس و تمکّن حاصل آید. و انس به حقّ و ذکر او از اعظم مهمّاتی است که اهل‏‎ ‎‏معرفت را به آن عنایت شدید است و اصحاب سیر و سلوک برای آن تنافس‏‎ ‎‏کنند. و چنانچه اطبّا را عقیده آن است که اگر غذا را از روی سرور و بهجت‏‎ ‎‏میل کنند زودتر هضم شود، همینطور طبّ روحانی اقتضا می کند که اگر‏‎ ‎‏انسان غذاهای روحانی را از روی بهجت و اشتیاق تناول کند و از کسالت و‏‎ ‎‏تکلّف احتراز کند، آثار آن در قلب زودتر واقع شود و باطن قلب با آن زودتر‏‎ ‎‏تصفیه شود.‏ ‏‏و اشاره به این ادب در کتاب کریم الهی و صحیفۀ قویم ربوبی شده‏‎ ‎‏است آن جا که در تکذیب کفّار و منافقین فرماید: ‏‏لاٰ یَأْتُونَ الصَّلٰوةَ اِلاّ وَ هُمْ‏‎ ‎‏کُسالٰی وَ لاٰ یُنْفِقُونَ اِلاّ وَ هُمْ کٰارِهُون‏‎[1]‎‏ و آیۀ شریفۀ ‏‏لاٰ تَقْرَبُوا الصَّلٰوةَ وَ اَنْتُمْ‏‎ ‎‏سُکٰاریٰ‏‎[2]‎‏ در حدیثی به کسالت تفسیر شده. و در روایات اشاره به این ادب‏‎ ‎‏نموده اند و ما به ذکر بعضی از آن این اوراق را مفتخر می نماییم:‏ ‏‏محمّد بن یعقوب باسناده عن ابی عبداللّه علیه السلام قال: ‏‏لاٰ تُکْرِهُوا‏‎ ‎‏اِلیٰ اَنْفُسِکُمُ الْعِبٰادَةَ.‏‎ ‏‏‏‏و عن ابی عبداللّه (ع) قال: قالَ ‏‏رَسُولُ اللّه صَلَّی اللّه عَلَیْه و آلِهِ: یٰا عَلِیُّ،‏‎ ‎‏اِنَّ هٰذَا الدِّینَ مَتینٌ؛ فَاَوْغِلْ فیهِ بِرِفْقٍ وَ لاٰ تُبَغِّضْ اِلیٰ نَفْسِکَ عِبادَةَ ربِّک.‏‎ ‏‏‏و در حدیث است از حضرت عسکری سلام اللّه علیه: ‏‏اِذا نَشَطَتِ‏‎ ‎‏الْقُلُوبُ فَاَوْدِعُوهٰا، وَ اِذٰا نَفَرَتْ فَوَدِّعُوهٰا.‏‎ ‏‏‏‏و این دستور جامعی است که فرموده اند که در هنگام نشاط و بهجتِ‏‎ ‎‏قلوب ودیعه به آنها بسپارید، و در وقت نفار و گریز آنها را راحت بگذارید؛‏‎ ‎‏پس در کسب معارف و علوم نیز این ادب را باید منظور داشت و قلوب را با‏‎ ‎‏کراهت و تنفر وادار به کسب نکرد.‏ و از این احادیث و احادیث دیگر استفادۀ ادب دیگر شود که آن نیز از‏‎ ‎‏مهمّات باب ریاضت است. و آن عبارت از «مراعات» است. و آن، چنان‏‎ ‎‏است که سالک در هر مرتبه که هست، چه در ریاضات و مجاهدات علمیّه یا‏‎ ‎‏نفسانیّه یا عملیّه، مراعات حال خود را بکند و با رفق و مدارا با نفس رفتار نماید‏‎ ‎‏و زاید بر طاقت و حالت خود تحمیل آن نکند؛ خصوصاً برای جوانها و تازه‏‎ ‎‏کارها این مطلب از مهمّات است که ممکن است اگر جوانها با رفق و مدارا با‏‎ ‎‏نفس رفتار نکنند و حظوظ طبیعت را به اندازۀ احتیاج آن از طرق محلّله ادا‏‎ ‎‏نکنند، گرفتار خطر عظیمی شوند که جبران آن را نتوانند کرد؛ و آن خطر آن‏‎ ‎‏است که گاه نفس به واسطۀ سخت گیری فوق العاده و عنان گیری بی اندازه‏‎ ‎‏عنان گسیخته شود و زمام اختیار را از دست بگیرد و اقتضائات طبیعت که‏‎ ‎‏متراکم شد و آتش تیز شهوت که در تحت فشار بی اندازۀ ریاضت واقع شود،‏‎ ‎‏ناچار محترق شود و مملکت را بسوزاند. و اگر خدای نخواسته سالکی عنان‏‎ ‎‏گسیخته شود یا زاهدی بی اختیار شود، چنان در پرتگاه افتد که روی نجات را‏‎ ‎‏هرگز نبیند و به طریق سعادت و رستگاری هیچ گاه عود نکند.‏ 🔍 ادامه👇 🕋🕋🕋🕋🕋 کانال رسمی معاونت جامعه و مردم جامعه مدرسین حوزه علمیه قم ویژه ائمه محترم جماعات https://eitaa.com/emam_jamaat

#آداب_الصلوة 7 #امام_خمینی #نماز #قسمت_سوم ‏‏پس، سالک چون طبیب حاذقی باید نبض خود را در ایّام سلوک بگیرد و‏‎ ‎‏از روی اقتضائات احوال و ایّام سلوک با نفس رفتار کند؛ و در ایّام اشتعال‏‎ ‎‏شهوت که غرور جوانی است طبیعت را بکلّی منع از حظوظش ننماید و با‏‎ ‎‎‏طرق مشروعه آتش شهوت را فرو نشاند که فرونشاندن شهوت به طریق امر‏‎ ‎‏الهی اعانت کامل در سلوک راه حق کند. پس، نکاح و زواج کند که از سنن‏‎ ‎‏بزرگ الهی است که علاوه بر آن که مبدأ بقاء نوع انسانی است در سلوک راه‏‎ ‎‏آخرت نیز مدخلّیت بسزا دارد. و از این جهت رسول خدا صلّی اللّه علیه و آله‏‎ ‎‏فرمودند: «کسی که تزویج کند، نصف دینش را احراز نموده.»‏‎ و در حدیث‏‎ ‎‏دیگر است که «کسی که دوست دارد ملاقات کند خدا را پاک و پاکیزه، ملاقات‏‎ ‎‏کند او را با زوجه.» و از رسول اکرم نیز منقول است که «اکثر اهل آتش‏‎ ‎‏عزبها هستند.»‏‎ و در حدیث است که حضرت امیر مؤمنان سلام اللّه علیه‏‎ ‎‏فرمودند: «جماعتی از اصحاب بر خود حرام کردند زنها را و افطار در روز و‏‎ ‎‏خواب در شب را. امّ سلمه خبر داد به حضرت رسول اکرم. آن سرور تشریف‏‎ ‎‏آوردند نزد آنها فرمودند: آیا شما اعراض می کنید از زنها؟ همانا من نزد زنها‏‎ ‎‏می روم و روز تناول می کنم و شب خواب می روم، و کسی که از سنّت من‏‎ ‎‏اعراض کند از من نیست و خدای تعالی فرو فرستاد: ‏‏لا تُحَرِّمُوا طَیِّبٰاتِ مٰا اَحَلَّ‏‎ ‎‏اللّه لَکُمْ وَ لا تَعْتَدُوا اِنَّ اللّه لاٰ یُحِبُّ الْمُعْتَدینَ، وَ کُلُوا مِمّا رَزَقَکُمُ اللّه حَلالاً طَیِّباً وَ اتَّقُوا‏‎ ‎‏اللّه الَّذی اَنْتُمْ بِهِ مُؤمِنُون.‏‎``‎‏»‏‎ ‏‏‏‏بالجمله، بر سالک راه آخرت «مراعات» احوال ادبار و اقبال نفس لازم‏‎ ‎‏است؛ و چنانچه از حظوظ نباید مطلقاً جلوگیری کند که منشأ مفاسد عظیم‏‎ ‎‏است، نباید در سلوک از جهت عبادات و ریاضات عملیّه به نفس سخت گیری‏‎ ‎‏کند و آن را در تحت فشار قرار دهد؛ خصوصاً در ایّام جوانی و ابتداء سلوک که‏‎ ‎‎‏آن نیز منشأ انضجار و تنفّر نفس شود و گاه شود که انسان را از ذکر حقّ منصرف‏‎ ‎‏کند.‏ ‏‏و در احادیث شریفه اشاره به این معنی بسیار است، چنانچه در ‏‏کافی‏‎ ‎‏شریف است که حضرت صادق فرمودند: «من در ایّام جوانی جدّیّت و اجتهاد‏‎ ‎‏در عبادت نمودم، پدرم به من فرمود: ای فرزند کمتر از این عمل کن، زیرا‏‎ ‎‏که خدای عزّ وجّل وقتی که دوست داشته باشد بنده ای را، راضی شود از او به‏‎ ‎‏کم.‏‎``‎‏»‏‎ و قریب به این مضمون در حدیث دیگر است.‏‎ ‏‏‏‏و نیز در روایت ‏‏کافی ‏‏است که حضرت ابی جعفر از حضرت رسول اکرم‏‎ ‎‏صلّی اللّه علیه و آله و سلم حدیث کند که فرمود: «همانا این دین محکم‏‎ ‎‏است؛ داخل آن شوید با رفق و مدارا، و عبادت خدا را مبغوض بندگان خدا‏‎ ‎‏نکنید تا مثل سوار مفرطی باشید که نه سفر را قطع می کند و نه پشت به مرکوب‏‎ ‎‏خود باقی می گذارد.»‏‎ و در حدیث دیگر است که «عبادت پروردگار را‏‎ ‎‏مبغوض نفس خود مکن.»‏‎ ‏‏‏‏بالجمله، میزان در باب «مراعات» آن است که انسان ملتفت احوال‏‎ ‎‏نفس باشد و با آن به مناسبت قوّت و ضعف آن سلوک کند؛ چنانچه اگر نفس‏‎ ‎‏در عبادات و ریاضات قوی است و تاب مقاومت دارد، در عبادت کوشش و‏‎ ‎‏جدّیّت کند. و اشخاصی که ایّام غرور جوانی را طیّ کرده اند و آتش شهوات‏‎ ‎‏آنها تا اندازه ای فرو نشسته است، مناسب است قدری ریاضات نفسانیّه را‏‎ ‎‏بیشتر کنند و با جدّیّت و کوشش مردانه وارد سلوک و ریاضت شوند؛ و هرچه‏‎ ‎‏نفس را به ریاضات عادت دادند فتح باب دیگر برای او کنند تا آن که کم کم‏‎ ‎‏نفس بر قوای طبیعت چیره شود و قوای طبیعیّه مسخّر در تحت کبریای نفس‏‎ ‎‏گردند. و آنچه در احادیث شریفه وارد است که جدّیّت و کوشش در عبادت‏‎ ‎‎‏کنید و مدح شده است از اشخاصی که اجتهاد و کوشش در عبادت و ریاضت‏‎ ‎‏می کنند و در عبادات و ریاضات ائمۀ هدی سلام اللّه علیهم وارد است، با این‏‎ ‎‏احادیث شریفه که اقتصاد در عبادت را مدح فرموده اند، مبنی بر اختلاف اهل‏‎ ‎‏سلوک و درجات و احوال نفوس است؛ و میزان کلّیْ نشاط و قوّت نفس و نفار و‏‎ ‎‏ضعف آن است.‏ 🕋🕋🕋🕋🕋 کانال رسمی معاونت جامعه و مردم جامعه مدرسین حوزه علمیه قم ویژه ائمه محترم جماعات https://eitaa.com/emam_jamaat

#علما #شهید_مطهری #نماز #فرزند 🔰 چگونه فرزندانمان را نماز خوان کنیم؟ 🔸نمازخوان هایی که خودشان نماز را استخفاف می کنند!، یعنی کوچک می شمارند، تجربه نشان داده که بچه‌های این ها اصلا نماز نمی خوانند!شما اگر بخواهید واقعاً نماز خوان باشید و بچه هایتان نماز خوان باشند، نماز را محترم بشمارید! نمی گویم نماز بخوانید! بالاتر از نماز خواندن، محترم بشمارید. 🔸اولاً برای خودتان در خانه یک مصلایی انتخاب کنید، مستحب هم هست، یعنی در خانه نقطه‌ای را انتخاب کنید که جای نماز تان باشد؛ مثل یک محراب برای خودتان درست کنید،یک جانماز پاک هم داشته باشید. در محل نماز که می ایستید، جانماز پاکیزه ای بگذارید، مسواک داشته باشید، تسبیحی برای ذکر گفتن داشته باشید، وقتی که وضو می گیرید اینقدر با عجله و شتاب نباشید. 👤 آزادی معنوی؛ شهید مطهری (ص۸۶) 🕋🕋🕋🕋🕋 کانال رسمی معاونت جامعه و مردم جامعه مدرسین حوزه علمیه قم ویژه ائمه محترم جماعات https://eitaa.com/emam_jamaat

#آداب_الصلوة 8 #امام_خمینی #نماز #قسمت_اول 🔰 مروری بر کتاب آداب الصلوة امام خمینی قدس‌سره 🔰 فصل هفتم: در بیان تفهیم است ‏ ‏‏یکی از آداب قلبیّۀ عبادات، خصوصاً عبادات ذکریّه، «تفهیم» است.‏‎ ‎‏و آن چنان است که انسان قلب خود را در ابتداء امر چون طفلی پندارد که زبان‏‎ ‎‏باز نکرده و آن را می خواهد تعلیم دهد؛ پس، هر یک از اذکار و اوراد و حقایق‏‎ ‎‏و اسرار عبادات را با کمال دقّت و سعی به آن تعلیم دهد و در هر مرتبه ای از‏‎ ‎‏کمال هست، آن حقیقتی را که ادراک نموده به قلب بفهماند. پس، اگر اهل‏‎ ‎‏فهم معانی قرآن و اذکار نیست و از اسرار عبادات بی بهره است، همان معنای‏‎ ‎‏اجمالی را که قرآنْ کلام خدا است و اذکارْ یادآوری حق است و عباداتْ‏‎ ‎‏اطاعت و فرمانبرداری پروردگار است تعلیم قلب کند و به قلب همین معانی‏‎ ‎‏اجمالیّه را بفهماند. و اگر اهل فهم معانی صوریۀ قرآن و اذکار است، همان‏‎ ‎‏معانی صوریّه را، از قبیل وعد و وعید و امر و نهی، و از علم مبدأ و معاد به‏‎ ‎‏آن مقدار که ادراک نموده به قلب تعلیم دهد. و اگر کشف حقیقتی از حقایق‏‎ ‎‏معارف یا سرّی از اسرار عبادات برای او شده، همان را با کمال سعی و‏‎ ‎‏کوشش به قلب تعلیم کند و آن را تفهیم نماید. و نتیجۀ این تفهیم آن است که‏‎ ‎‏پس از مدّتی مواظبتْ زبان قلب گشوده شود و قلبْ ذاکر و متذکّر گردد. 🔍 ادامه👇 🕋🕋🕋🕋🕋 کانال رسمی معاونت جامعه و مردم جامعه مدرسین حوزه علمیه قم ویژه ائمه محترم جماعات https://eitaa.com/emam_jamaat