... آیت الله بهجت ... معتقد بود آنچه غیر طبیعی و تعجب برانگیز است غیبت و حجاب از امام است ، وگرنه اصل بر این است که مأموم، امام خود را ببیند. مقتضای اصل لطف و فیض مطلق الهی، این است که در نبود مانع دسترسی به منبع نور و هدایت برای عبدِ مریدِ هدایت حاصل باشد. عقل حکم می کند احتجاب از دیگری زمانی نیکوست که زائر 1⃣ #شایستگی_دیدار_او را نداشته باشد. 2⃣ یا اینکه #دیدار_و_زیارت برای یکی از آن دو #خطر_یا_ضرری داشته باشد. اما در صورت وجود شایستگی و نبود خطر، احتجاب بی معناست. در معارف دینی ما غیبت و احتجاب، واقعه ای است که برای زائر و طالب دیار رخ می دهد نه محبوب و معشوقی که به دیدار او نایل می شوند. این ما هستیم که در پس پرده غیبت فرو رفته ایم و فیض حضور را از دست داده ایم، ورنه محبوب همچون آفتاب است و نور وجودش لحظه ای منقطع نمی شود. ... در دعای ابوحمزه ثمالی می خوانیم: «أَنَّكَ لا تَحْتَجِبُ عَنْ خَلْقِكَ إِلا أَنْ تَحْجُبَهُمُ الأعمالُ السَّيِّئَهُ دُونَكَ» #خدايا تو از خلق خود در #پرده_نروی مگر این که #اعمال_سوء_خود_آنها برایشان پرده ای بسازد و آنها را در حجاب فرو برد. 📗کتاب #حضرت_حجت (عج)/مجموعه بیانات و اشارات آیت الله بهجت(ره) - صفحه ۳۹۹ 🔰@farhangyar99