۴ #نوحه #زمزمه #امام_رضا_علیه_السلام #حاج_رضا_یعقوبیان بنموده دلم ای گل زهرا به شما رو بنما نظری بر دل من ضامن آهو یا ضامن آهو۳ از لطف خدا بار دگر بر تو پناهم ای داروی درد همه محتاج نگاهم یا ضامن آهو۳ از کودکی خویش فقط دل به تو بستم امشب نظری کن ز کرم گیر تو دستم یا ضامن آهو۳ عمریست که من سایل درگاه شمایم ریزه خور خوان علی و آل عبایم یا ضامن آهو۳ امشب دل من کرده هوای تو رضاجان بنشسته ام از غم به عزای تو رضاجان یا ضامن آهو۳ از کینه ی مأمون عدوی روسیه تو قصرش شده مولای جهان قتلگه تو یا ضامن آهو۳ آمد به برت سوخت دل و جان جوادت بگرفت به دامن سر تو وقت شهادت یا ضامن آهو۳ از زهر ستم ای گل زهرا جگرت سوخت در حجره ی در بسته ز داغت پسرت سوخت یا ضامن آهو۳ تشییع شدی بر روی دوش همه یاران شد پیکر جد تو لگدکوب ستوران یا ضامن آهو۳ #سبک_من_دربدر_عشق_اباالفضل_وحسینم #زیارت_مخصوص #امام_رضا .👇

. #زمینه #زمزمه #زیارت_مخصوصه #امام_رضا ۷۳ (امام رضا ع) ای پاره ی قلب نبی و موسی جعفر از نسل علی هستی و تو فاطمه منظر مولی به دو عالم،تو امید مایی از تبار حیدر،مولی تو رضایی مهربان رضاجان۴ از شهر مدینه تو رسیدی به خراسان از دشمن دین دیده ای تو ظلم فراوان ای رهبر ابرار،ای فاطمی افکار از دشمن قرآن،دیده ای تو آزار مهربان رضاجان۴ قصر عدوی دین خدا قتلگه تو خون کرده دل تو عدوی روسیه تو ای امام معصوم،بوده ای تو مظلوم با زهر ستم تو،گردیده ای مسموم مهربان رضاجان۴ در حجره ی در بسته ات از پا تو فتادی با ناله سرت را به روی خاک نهادی در حجره رضاجان،بی قرار یاری از بهر جوادت،اشکت شده جاری مهربان رضاجان۴ آمد به کنار تن پاکت پسر تو افتاد به روی قمر تو نظر تو تو در بغل او،جان دادی به جانان سوزد پسر تو،با دیده ی گریان مهربان رضاجان۴ تشییع شدی بر روی دوش همه یاران تشییع حسین شد به زیر سم ستوران زین همه مصیبت،خون شد دل زینب این ستم شرر زد،بر حاصل زینب مهربان رضاجان۴ #رضا_یعقوبیان #سبک_من_دربدر_عشق_اباالفضل_وحسینم #امام_رضا_ع .👇

۳۵ (امام رضا ع) ای نور چشم حضرت موسی بن جعفر هستی تو مولی پاره ی قلب پیمبر هشتم امامی،ای روح ایمان مولی رضاجان۲ مولای عالم تو غریب الغربایی بس مهربانی تو معین الضعفایی داری تو مولی،بر همه احسان مولی رضاجان۲ مولای عالم هشتمین خورشید رخشان از شهر پیغمبر رسیدی در خراسان بر تو نمودند،ظلم فراوان مولی رضاجان۲ ای نور چشم فاطمه از ظلم مأمون در غربت ای نور خدا گشتی تو دلخون اما تو بودی،بر عهد و پیمان مولی رضاجان۲ شد قصر مأمون ستمگر قتلگاهت بر درب حجره بوده تا آخر نگاهت در انتظاری،با چشم گریان مولی رضاجان۲ در انتظار دیدن روی جوادی سر را به روی خاک حجره ات نهادی آمد جوادت،با قلب سوزان مولی رضاجان۲ از راه دور فرزندت آمد در کنارت با دیدن رویت بگشته بی قرارت گرید جوادت،از سوز هجران مولی رضاجان۲ گشتی امام مهربان فدای قرآن اشک جواد از داغ تو ریزد چو باران بهر تو مولی،گشته پریشان مولی رضاجان۲ تشییع شد پیکر تو بر دوش یاران تشییع جدت گشته با سم ستوران پیکر او بر،خاک بیابان مولی رضاجان۲ #رضا_یعقوبیان #سبک_حاج_ناظم #امام_رضا_ع .

. #امام_رضا گرچه توحیدم اساسش از غدیر و از خم است رزق حب اهل بیتم با امام هشتم است اتفاقی نیست این عاشق شدن، نوکر شدن علتش از رحمت معصومه، بانوی قم است آن قدر آقاست این آقا که شد کهف الوری خواهرش هم مُستجار ماست از بس خانم است اهل بیت حضرت موسی بن جعفر از ازل لطفشان آماده و در اختیار مردم است بس که از من دستگیری کرده مولایم رضا برده ام از خاطرم این بار، بار چندم است آن قدر اوصاف او را اهل معنا گفته اند لابه لای مدح هایش، شعرهای ما گم است هر کسی شد زائر صحن و سرای مشهدش با ولایش در امان از آتش و از هیزم است هشتمین نور است در ظاهر ولیکن باطنا علت پیدایش شش روزه ی هفت انجم است نور او تابید و بر ظلمت سراسر هجمه شد آن زمانی که رسید و نور قلب نجمه شد یا غیاث المستغیثینِ دل زارم رضاست یا امان الخائفینِ جانِ تبدارم رضاست یا امین الله فی أرضه کمی از شأن اوست منشأ آرامش و امید بسیارم رضاست گرچه در بازار این عالم ندارم مشتری غم ندارم، می روم مشهد، خریدارم رضاست آن امام مهربانی که به حکم عاشقی بیشتر از هر چه گویی دوستش دارم رضاست نور راهم در دل دنیای تیره نور اوست روی مهتاب نمایان، در شب تارم رضاست در گرفتاری به این آقا توسل می کنم تکیه گاهِ لحظه هایی که گرفتارم رضاست دلخوشم بر وعده ی صدقش، چرا که طبق آن در سه جای سخت بعد از مردنم، یارم رضاست در تمام سال، آن شب که بر آن دل بسته ام آن شب میلاد آقاجان و دلدارم رضاست می شود دنیا گلستان مثل صحنش بین طوس گر که لبخندی زند بر خاکیان شمس الشموس درد ما عشق است و عشق یار، تاوانش خوش است دل سپردن نزد جانان، جان به قربانش خوش است از سوی باب الجوادش که رسیدی خیره شو دیدن آن گنبد زیبا و تابانش خوش است با تأمل رفت و آمد کن در آن صحن و سرا عاشقانه راه رفتن، زیر ایوانش خوش است با تمام خستگی ها، آن زمان که یک نفس... از ته دل می کشی کنج شبستانش خوش است گریه ی طفلی بلند و صوت نقاره بلند کورِ بینا گشته با چشمان گریانش خوش است تشنه ی کرب و بلایی، منت از سلطان بکش کربلا رفتن هم از سمت خراسانش خوش است روزی اشک محرم را بگیر از دست او گریه با اذنش برای جد عطشانش خوش است یاد غم های حسین و ظهر عاشورای او از دو ماه قبل اگر باشی پریشانش خوش است گریه کن بر آن غریبی که کفن حتی نداشت بر زمین ماند و به تن یک پیرهن حتی نداشت #محمد_جواد_شیرازی ✍ .