❖﷽❖ #قرآن_و_راس_الحسین_ع #آیاتی_که_امام_حسین_ع_در_واقعه_عاشوراء_تلاوت_نمود 📜و از زيد بن ارقم روايت كرده‌اند كه گفت:من در غرفۀ خانۀ خود نشسته بودم ناگاه صداى هجوم عام و خروش عوام به گوشم رسيد،چون سر از غرفه بيرون كردم ديدم كه سرها بر نيزه‌ها كرده‌اند و يك سر در ميان آنها مانند آفتاب مى‌درخشد و نور از آن ساطع مى‌گردد ،چون به نزديك غرفۀ من رسيدند،غرفه از شعاع آن سر منوّر شد،ديدم كه لبهاى او حركت مى‌كند،چون گوش دادم،سورۀ كهف تلاوت مى‌نمود به اين آيه رسيده بود: 🎇 أَمْ‌ حَسِبْتَ‌ أَنَّ‌ أَصْحابَ‌ الْكَهْفِ‌ وَ الرَّقِيمِ‌ كانُوا مِنْ‌ آياتِنا عَجَباً ﺁﻳﺎ ﮔﻤﺎﻥ ﻛﺮﺩﻱ ﻛﻪ ﺍﺻﺤﺎﺏ ﻛﻬﻒ ﻭ ﺭﻗﻴﻢ ﺍﺯ ﻧﺸﺎﻧﻪ ﻫﺎﻱ ﺷﮕﻔﺖ ﺍﻧﮕﻴﺰ ﻣﺎ ﺑﻮﺩﻧﺪ ؟ [ ﭼﻨﻴﻦ ﻧﻴﺴﺖ ; ﺯﻳﺮﺍ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺩﺭ ﭘﻬﻦ ﺩﺷﺖ ﻫﺴﺘﻲ ﻧﺸﺎﻧﻪ ﻫﺎﻳﻲ ﺷﮕﻔﺖ ﺍﻧﮕﻴﺰﺗﺮ ﺍﺯ ﺍﺻﺤﺎﺏ ﻛﻬﻒ ﺍﺳﺖ . ](کهف/٩) پس مويهاى بدن من راست ايستاد. چون نيك نگريستم،شناختم كه سر مبارك حضرت امام حسين عليه السّلام است، گفتم:اى فرزند رسول خدا امر تو از امر اصحاب كهف و رقيم عجيب‌تر است . به روايتى ديگر:چون سر آن حضرت را در صيارف كوفه بر سر نيزه كردند،شروع كرد به آواز بلند به خواندن سورۀ كهف،و تا اين آيه خواند 🎇 إِنَّهُمْ‌ فِتْيَةٌ‌ آمَنُوا بِرَبِّهِمْ‌ وَ زِدْناهُمْ‌ هُدىً‌ ﺁﻧﺎﻥ ﺟﻮﺍﻧﻤﺮﺩﺍﻧﻲ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺷﺎﻥ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺁﻭﺭﺩﻧﺪ ، ﻭ ﻣﺎ ﺑﺮ ﻫﺪﺍﻳﺘﺸﺎﻥ ﺍﻓﺰﻭﺩﻳﻢ .(کهف/١٣) و ديدن اين معجزه براى هدايت آن كافران فايده نبخشيد بلكه موجب مزيد ضلالت ايشان شد . به روايت ديگر:چون سر مقدّس مبارك آن بزرگوار را در كوفه بر درخت آويختند، اين آيه خواند: 🎇 وَ سَيَعْلَمُ‌ الَّذِينَ‌ ظَلَمُوا أَيَّ‌ مُنْقَلَبٍ‌ يَنْقَلِبُونَ‌ يعنى:زود باشد كه بدانند آنها كه ستم كردند كه بازگشت ايشان به كجا خواهد بود .(شعراء/228) 📚جلاء العیون، صفحه 723 علامه محمدباقر مجلسی .