‍ 📝 #اشکی_بود_مرا_که_به_دنیا_نمیدهم 🖊 #مناجات | #حاج_محمود_کریمی 🖊 #شب_بیست‌و_هفتم_رمضان_۱۳۹۸ 🖊 #حرم_امام_رضا "ع" | #رواق_امام_خمینی "ره" ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ اشکی بُود مرا که به دنیا نمی دهم این است گوهری که به دریا نمی دهم عمری بود که گوشه نشین محبتم این گوشه را به وسعت دنیا نمی دهم گر لحظه ای وصال حببم شود نصیب آن لحظه را به عمر گوارا نمی دهم در سینه ام جمال علی نقش بسته است این سینه را به سینه ی سَینا نمی دهم تا زنده ام ز درگه او پا نمی کشم دامان او ز دست تمنّا نمی دهم سرمایه ی محبت زهراست دین من من دین خویش را به دو دنیا نمی دهم شاعر: #سیدرضا_مؤید مدینه جایی بین ابراست که هر ابری دورش گریونه یه اقیانوسه خاکی اونجاست که خورشید تو عُمقِش پنهونه ملائکه توی ملکوت، سمت مدینه پر میزنن تو عالمِ معنا تو بقیع، دارن حرم درست می کنن فرشته ها از روز ازل، خادم حرم امام حسنن یه روضه خون دائم بالا سرِ قبرش میخونه از داغش، میخونه از صبرش: مگه یادم میره من بودم و یه گل پرپر مگه یادم میره زخمِ رویِ صورت مادر مگه یادم میره خونابه ی بالِ کبوتر مدینه شهری توی دل هاست که اسمش دل رو می لرزونه دل و می لر زونه قبرایی که زیرِ آفتاب و بارونه دلی که شد امام حسنی، دیگه زمین براش قفسه آزاده و رهایِ رهاست، با آسمونا هم نفسه یه روزی زائرش میشه و به همه ی آرزو هاش میرسه یه روضه خون بینِ مقام بالا سر میخونه از کوچه میخونه از مادر: مگه یادم میره من بودم و کوچه ی غم ها مگه یادم میره دستی سیاه که میره بالا مگه یادم میره روی زمین ناله ی زهرا مدینه تو با شعری که خوند دم آخر آقات، میسوزی به آیینش روی آخر گفت مثه روز تونیست هیچ روزی امام حسن خودش دلا رو، برده به کربلای حسین بخشیده روضه ی خودش و، به اشک روضه های حسین کریم عالم بود و گذاشت، دار و ندارش و برای حسین با جیگر پاره، با اون تن بی حال میخونه از مقتل، میخونه از گودال ای کشته ی دور از وطن وای... ای کشته ی صد پاره تن ای بی کفن وای، ای بی کفن وای 📝 حاج‌محمودکریمی امام #حسن #مجتبی علیه السلام .

#کربلایی_سجاد_محمدی #شب_جمعه #روضه_حضرت_زهرا 📝 #اشکی_بود_مرا_که_به_دنیا_نمیدهم 🖊 #مناجات | #امام_زمان #کربلایی_سجاد_محمدی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ اشکی بُود مرا که به دنیا نمی دهم این است گوهری که به دریا نمی دهم عمری بود که گوشه نشین محبتم این گوشه را به وسعت دنیا نمی دهم گر لحظه ای وصال حببم شود نصیب آن لحظه را به عمر گوارا نمی دهم در سینه ام جمال علی نقش بسته است این سینه را به سینه ی سَینا نمی دهم تا زنده ام ز درگه او پا نمی کشم دامان او ز دست تمنّا نمی دهم سرمایه ی محبت زهراست دین من من دین خویش را به دو دنیا نمی دهم گر مهر و ماه را به دو دستم نهد قضا یک ذره از محبت زهرا نمی دهم . امروز بزم ماتم زهرا بهشت ماست این نقد را به نسیه ی فردا نمی دهم . در سایه ی رضایم و همسایه ی رضا این سایه را به سایه ی طوبی نمی دهم من بنده ی امام زمانم، مویدم هرگز زدست، دامن مولا نمی دهم شاعر: #سیدرضا_مؤید ✍ . https://eitaa.com/emame3vom/79569