. #نوحه #شهادت_امام_حسن #السلام_علیک_یا_حسن_ابن_علی نوحه حضرت امام حسن مجتبی علیه السلام (کریم آل طاها حسن راحت جان زهرا حسن) اسم تو شیرین تر از عسل هوامو داری تو از ازل تا میگم الهی بالحسن خدا میگیره منو بغل کریم آل... تو غریبی من فدای تو کاری نکردم برای تو سر به زیرم با این نوکری من کسی نیستم منهای تو اجازه می خوام بگم آقام از تو اذن نوکری می خوام من کی ام بگم حسنی ام من خاک پای حسنی یام ای غریب خسته در وطن غریب زهرا امام حسن کی گفته نوکر نداری تو همه ی ایران نوکرتن کلید درهای بسته ای مرهم قلب شکسته ای تا همیشه مهربانی و امید جان های خسته ای غم می باره از نگاه تو می کشه زهرا رو آه تو توی سپاه بی شمارتون یه دل نبوده همراه تو قاتلت بوده هم صحبتت نشنیده هیچ کس شکایتت زره زیر پیراهنت سند گویای غربتت آتیش افتاد به عمر شما جوونیت سوخته تو کوچه ها داری بالا میاری تو طشت زهر لبخند مغیره را کوچه و آتیش شعله ور مادری افتاده در خطر فضه خذینی مادر و خونِ چکیده از میخِ در #امام_حسن_علیه_السلام #مرثیه #نوحه #زمینه #حسن_کردی

. #السلام_علیک_یا_حسن_ابن_علی #مدح_امام_حسن #میلاد_امام_حسن نور از زمین به عرش معلا رسیده است خورشید در مقام تماشا رسیده است عالیجناب عشق، رحمت دنیا، رسیده است جان جهانِ حضرت زهرا رسیده است امشب برای عشق، بهاری ترین هواست گوش علی به بانگ خوشِ عاشقانه هاست او آمده است قبله ی اهل نظر شود تا نام مرتضی همه جا جلوه گر شود با بخششی که داشت گدا معتبر شود تا امتداد کوثریان بیشتر شود شمسِ علی طلوع مجدد گرفته است انگار جان تازه، محمد گرفته است زلف بهار شانه شود با نسیم او گرد و غبار درد ندارد حریم او نورانی است زندگی ام از نعیم او آخر نداشت، بخشش دست کریم او نشنیده است سائل از او حرفِ نیست را هرگز ندیده عاشق او ظرفِ نیست را گفتم حسن ترنم رحمت شروع شد آیه به آیه شرح ملاحت شروع شد با او طلوع فصل سخاوت شروع شد با نسل او حیات نجابت شروع شد او مادری ترین پسر عالمین بود ده سال پیشوا و امامِ حسین بود نامش امید قاطبه ی نا امید هاست بعد از پدر مراد همه رو سپید هاست ذکرش همیشه یاور خیل مرید هاست تدریس عاشقانه ی او با وحید هاست دشمن زبان گشوده به مدح و ثنای او منت ندیده است کسی از عطای او نامش شکوه داده به نام کریم ها از او فصیح گشته کلام کلیم ها ماتم نداشتند زمانش یتیم ها دلداده ایم بر کرمش از قدیم ها هر چند خانه اش همه از خاک و خشت بود سائل نوشت خانه ی او چون بهشت بود نزدیک بود لحظه به لحظه اجابتش آیینه ای نیامده پای سخاوتش صدها کریم ساخته درس کرامتش معروف بود سفره ی شام ضیافتش مانند او کسی به گدایش نمی رسید تنها به دست دوست عطایش نمی رسید اخلاق بود معجزه ی مجتبایی اش بخشش همیشه شاخصه ی ابتدایی اش بارانی است رحمت بی انتهایی اش ما مفتخر شدیم به فخر گدایی اش غم را به وعده های کرم پشت سر گذاشت هر کس امید خیر به غیر از حسن نداشت هر ذره می رسد به ثریا کنار او چون قطره ای ست وسعت دریا کنار او لالم ولی قلم شده گویا کنار او شاعر گرفته شوق تبرّی کنار او لعنت به آنکه حُسن حَسن را ندیده است لعنت بر آن زنی که جمل را پدیده است با اقتدار بود به وقتش، چنان جمل کافر کُشیِ او به جمل بوده بی خلل صفین بود و بود علیِّ علی البدل شاگرد اوست حضرت عباس در عمل مثل عموش حمزه جگردار بوده است هنگامه ی جهاد، علمدار بوده است مست عبور اوست دلِ کوچه های شهر با او سرِ گرسنه نخوابد گدای شهر بین غریب ها شده است آشنای شهر دستش نمک نداشت ولیکن برای شهر با اسم مجتبی غمِ غربت چشیده ایم چون او خدا گواست غریبی ندیده ایم دستش به بذل خیر، پیِ یک بهانه بود پای پیاده حج دلش، عاشقانه بود درد آشنای غربت اهل زمانه بود هم در وطن غریبه و هم بین خانه بود دشمن هر آنچه خواست به قلبش شرر زده است زخم زبانِ دوست ولی بیشتر زده است #امام_حسن_علیه_السلام اللهم_عجل_لولیک_الفرج #اللهم_العن_الجبت_والطاغوت #حسن_کردی 1403/12/22 ✍ .