eitaa logo
امام حسین ع
17.1هزار دنبال‌کننده
390 عکس
1.9هزار ویدیو
1.9هزار فایل
کانال مداحی و شعر و سبک https://eitaa.com/emame3vom
مشاهده در ایتا
دانلود
. حتما بخوانید. مادحین و وعاظ آیا علیه السلام رئیس است؟! ✍️ به قلم حجت الاسلام دکتر قربانی مقدم 🔹در سالهای اخیر بر زبان گویندگان و قلم نویسندگان اینطور رایج شده که امام صادق رئیس مذهب جعفری است. درحالی که این تعبیر کاملاً غلط و ساخته و پرداخته مخالفین شیعه است. البته بعضی نیز با توجه به جایگاه علمی امام صادق و نقش بی بدیل ایشان در احیاء اسلام، گمان کرده اند که این لقب، تمجید از مقام شامخ حضرتش محسوب میشود و مکرر آن را بر زبان جاری میکنند. 🔹باید دانست که اصلاً مذهبی به نام «جعفری» وجود ندارد و هیچ یک از متکلمین و علمای بزرگ شیعه مانند شیخ مفیدها، سید مرتضی‌ها، شیخ صدوق‌ها و... از چنین مذهبی نام نبرده اند. آنچه هست مذهبی است به نام دوازده امامی که مؤسس آن، شخص پیامبر است و البته امام اولش امیرالمومنین میباشد. امام صادق علیه السلام نیز ششمین پیشوا محسوب میشود. 🔹علامه امینی در کتاب و در کتب گوناگون اثبات کرده اند که شیعه از زمان پیامبر و با دستور شخص ایشان ایجاد شده است. اما از آنجایی که مذاهب فقهی چهارگانه اهل سنت نوعا اواخر قرن دوم پیدا شده است، سعی کرده اند پیدایش مذهب تشیع را تا زمان فوق به عقب رانند، زیرا حقانیت مکتبی که از صدر اسلام وجود داشته نسبت به مذاهبی که در اواخر قرن دوم پدیدار شده، امر واضح و روشنی است. (البته مخالفینی که مقداری انصاف داشته باشند، پیدایش شیعه را تا زمان فوق به تاخیر می اندازند، وگرنه بعضی از معاندین، چنین تبلیغ می کنند که شیعه ساخته و پرداختهٔ قرون متأخرتر مثلاً در زمان صفویه است.) 🔹 بله حتی می‌توان به دلیل حجم عظیم روایات امام صادق علیه‌السلام، با مسامحاتی فقه شیعه را فقه جعفری نامید، اما مذهب شیعه که مفهومی وسیع‌تر دارد و شامل یک برنامه اعتقادی، اخلاقی و عملی است، از دوره پیامبر عزیز اسلام و با امامت امیرالمومنین علیه السلام شکل گرفت. 🔹به هرحال آنچه مسلم است، نقش عظیم امام صادق علیه السلام در حفظ و احیاء اسلام (و نه فقط تشیع) است. اما نباید فراموش کرد که حضرت صادق علیه السلام، امامِ ششمِ مذهبی است که دهها سال قبل از ولادت ایشان، توسط ص تاسیس شده است. .
. (یونس) ____یاعلی مددی______ سخن شاعر✍ ضمن عرض سلام خدمت شما ثواب این سروده ، تُحفه ای باشد نثارِ روح ملکوتی عالِم شیعه ، صاحبِ کتابِ الغدیر ، مرحوم (رِضوانُ اللهِ تَعالی عَلَیه) به مناسبت سالروز رحلت این بزرگ مرد شیعه التماس دعا... برغاصبین خلافت مولا علی ، لعنت با خیالِ نَجَفَت شد غَزَلِ من آغاز میکند حُبِّ تو در محشر کُبری اِعجاز من خُمار تو ام و عشق تو را میخواهم دَرِ این میکده را از کَرَمَت بِنْما باز صَد و دَه بار عَلی(ع) گفته ام ای آقاجان تا کُند مُرغِ دلم سوی حَریمت پرواز تا زمانی که تو فرمانده ی میدان هستی دَر رِکابت مَلَکُ المَوت بود یک سرباز پیش تو حرف زدن کار کسی نیست که نیست بهتر این است کنم در سخن خود ایجاز پای تو اَرض و سَما سَجده کُنان افتاده پادشَه گشته هر آن کَس که به تو دلداده هر‌کسی آمد و چَشمش به ضَریحت افتاد أَشهَدُ أَنَّ عَلی از ته دل سَر داده هر که شد ریزه خورِ سفره ی احسان شما شده از بَرْکت این سفره یقین آزاده بِعَلیٍ بِعَلیٍ بِعَلیٍ اَلعَفو بهترین ذکرِ منِ خسته سرِ سجاده آسمان ها و زمین نوکر دربار تو اند عرشیان نیز همه تشنه ی دیدار تو اند صد هزاران مَلَک و جِنّ و بَشَر خادم تو بوذَر و قنبر و سلمان همگی یار تو اند عدد سیصَد و دَه بار فرستادم لَعن بر کسانی که فقط باعث آزار تو اند و فلانی و فلانی و فلان در همه عُمْر مات و مبهوت تو و معجزه ی کار تو اند تو عیادت کنی از دشمن خود یا حیدر قُدسیان مَحوِ تو و نیکیِ کردار تو اند تو هدایت گر مایی و چراغ راهی انبیا نیز همه جمله بدهکار تو اند و اسیران و فقیران و مَساکین آقا ریزه خور از قِبَل سفره ى افطار تو اند کار تو جود و سخا ، لطف و کرم ، احسان است مَلَک وحی سَرِ سُفره تو مهمان است (عاشقت فرق ندارد که کجایی باشد) چون بَلال از حَبَشه ، از عَجَمان سلمان است بردن نان و غذا بین یتیمان عَرَب کار هر لحظه ى تو وقت سحر گاهان است جسم من گرچه بود دور ز شهر نجفت از برای دل من خانه ی امن ایوان است بُغضِ نسبت به تو ای شاه بود کُفر و نفاق دوستداریِ تو از مرتبه ی ایمان است بی تو در کار همه خلق گره می افتد با تو هر سختی و مشکل بخدا آسان است ها عَلیٌّ بَشَرٌ کَيفَ بَشَر میخوانم رَبُّه فیهِ تَجَلی و ظَهَر میخوام گر زبانم بِکِشند از دَهَنم باکی نیست مثل میثم به خدا پای شما میمانم تا زمانی که مُحِبِّ تو ام و عاشق تو... بنده ی سَر به ره بارگَهِ یَزدانم طرح انگور ضریحت دل من را بُرده من‌فقط در طَلَبِ خوشه ی تاکِستانم تا غلام تو شدم ، آبرویم شد تضمین من گدای تو ام و پیش همه سلطانم من‌نگویم ز تو ز تو میگوید بی تعارُف به خدا زیره بَرِ کرمانم از هنر اوست که عالِم بوده (من به نادانی خود مُعترفم ، میدانم) همه ی دار و ندارم به فدایت آقا نظری کن به دلِ زارِ گدایت آقا سالیانی است که دور از نجفت افتادم کرده ام در دل بی تاب هوایت آقا میدهم باز سلامی به تو ای حضرت عشق میکنم هستی خود نذر برایت آقا دل من لک زده مهمان تو باشم یک شب بنشینم وسط صحن و سرایت آقا به امید کرمت شعر سروده (یونس) سائلم پس بده در راه خدایت آقا ۲۸ ربیع الثانی ، سالروز رحلت جانگداز عالِم ربّانی ، صاحب کتاب مرحوم (رضوان الله تعالی علیه) سروده از شاعر و مداح اهلبیت(ع): (یونس) سوزِقلم✍