eitaa logo
امام حسین ع
27.2هزار دنبال‌کننده
432 عکس
2.3هزار ویدیو
2.2هزار فایل
کانال مداحی و شعر و سبک https://eitaa.com/emame3vom
مشاهده در ایتا
دانلود
. جان می دهد غریب ترین غریب ها دف می زنند دور سرش نانجیب ها افتاده بود و طاقت برخواستن نداشت جز خاک و خون نشانه ی دیگر به تن نداشت از بس که در غریبی خود دست و پا زده تنها و خسته جان نفسش بند امده می سوزد از عطش ولی ابش نمی دهند هستند اهل خانه،جوابش نمی دهند خون می چکد ز لعل لب اسمانی اش گویا خنک شده جگر یار جانی اش از خاک تا به بام تنش را کشیده اند حالا کبوتران خدا سر رسیده اند بی احترام شد بدن حجت خدا اما سرش نشانه نشد روی نیزه ها هرچند تا سه روز تنش افتاب خورد از نعل تازه کی بدنش خاک و اب خورد؟ هرچند خاک و خون ز لبانش جدا نشد دیگر به خیزران لب او اشنا نشد .
. گل ياس رضا پرپر شد  در جوانى چونان مادر شد ◼️واويلا واويلا واويلا  ميان حجره از پا افتاد  بى کس و يارو تنها افتاد  انقدر کف زدن نامردان  تا که اقا ز اوا افتاد  ◼️واويلا واويلا واويلا  کو پدر بوسد اين لبها را  بشنود ناله اى زهرا را  دست و پا ميزنم لب تشنه  بسته دشمن بر او درها را  ◼️واويلا واويلا واويلا خون لبهاى او ميديدند  براى ناله اش خنديدند تا برند پيکرش را تا بام  ريسمان دور پا پيچيدند ◼️واويلا واويلا واويلا کبوترها که پر وا کردند  سايه بانى مهيا کردند بعد از ان گريه بر جسمى که  مانده بر خاک صحرا کردند  ◼️واويلا واويلا واويلا  نيزه از هر طرف بالا رفت  بر سر نيزه ها سرها رفت  بعد از ان ايه هاى قران  اى خدا زير دست و پا رفت  ◼️واويلا واويلا واويلا https://eitaa.com/emame3vom/26650 👇
. داری دوباره سوز و نوا أيّها الغریب پوشیده ای لباس عزا أيّها الغریب در کاظمین گوشه ی صحن دوتا کریم ابری شده ست چشم شما أيّها الغریب این بار روضه خوان جواد الائمه ای آن آسمان لطف و عطا أيّها الغریب آن مظهر سخاوت وجودی که همسرش عمری به او نموده جفا أيّها الغریب پرپر شده ست با لب تشنه میان درد در بین حجره یاس رضا أيّها الغریب از کینه پیکرش شده بر روی پشت بام در زیر آفتاب رها أيّها الغریب اما ز بال چند کبوتر به روی او یک سایبان شده ست بنا أيّها الغریب حالا گریز روضه ی تو کربلا شود چون روضه های صبح ومسا أيّها الغریب اینجا به زیر گُل تن جدّت نهان شده حرفی نشد ز سنگ و عصا أيّها الغریب اینجا نرفته روبه روی چشم دختری بر روی نیزه رأس جدا أيّها الغریب ✍علی مهدوی نسب(عبدالمحسن) ..................................................................... .
. « میلادیه امام جواد’ع’ » آسمان عرش در بغل دارد نَسَبش ریشه در ازل دارد قلمم بر لبش غزل دارد شعر او مزّه‌ی عسل دارد شهد نامش ملیح بوده و هست شوق مستی به جانِ باده نشست وقتِ شرعیِ مدح و تسبیح است ماه آمد، زمانِ تشبیه است شب شأنِ نزولِ تلمیح است چه نیازی به حرف و توضیح است سوره‌ی کوثر رضا آمد علیِ اکبرِ رضا آمد سر سجاده ربّنا گفتم چه غریبانه بی صدا گفتم حاجتم را به آشنا گفتم یا جواد الائمه تا گفتم روزیِ من نگاهِ آقا شد گره کور کار من واشد جبر یا اختیار یعنی چه تلخیِ روزگار یعنی چه قِصه‌ی غُصه‌دار یعنی چه با سَحَر ، شام تار یعنی چه او طلوعِ تمامِ عاشقی است او شروعِ سلامِ عاشقی است اوست باب المرادِ عرش‌نشین حلقه‌ی وصل آسمان و زمین قسمش با اجابت است عجین نذرِ مرسوم سوره‌ی یاسین این توسل به اوست رایجِ ما اینچنین شد روا حوائجِ ما تا که یَحییَ‌بن‌اَکثَم اورا دید حرف‌هایی که گفته بود و شنید در جوابِ هرآنچه که پرسید! دهنش واشده بلاتردید پاسخی که گرفت معلوم است معجزاتِ امامِ معصوم است هنرِ خلقت است امام جواد نام بابرکت است امام جواد جودِ بی‌منت است امام جواد فاطمی سیرت است امام جواد آینه‌دارِ مادر سادات هدیه‌ بر او و جدّه‌اش صلوات کاظمین، آفتاب خاک عراق آستانِ دو گنبد بَرّاق ای حریم تلاقی عشّاق عرش بیتوته کرده کنج رواق در شلوغیِ لحظه های اذان جا نداری برای یک مهمان؟ 🖍️ ✍ .