eitaa logo
امام حسین ع
18.2هزار دنبال‌کننده
397 عکس
2هزار ویدیو
1.9هزار فایل
کانال مداحی و شعر و سبک https://eitaa.com/emame3vom
مشاهده در ایتا
دانلود
. 🏴🍃 و طلب آمرزش از خداوند 🍃🏴 امشب نشسته ذکرت بر لب؛ إلهی العفو جاریست اشکِ چشمم یارب إلهی العفو بیتابم و نشستم پشتِ درت شبِ قدر دریاب! نقش بسته بر لب: إلهی العفو بیمارم و ببین که حالِ خوشی ندارم میسوزم از معاصی در تب إلهی العفو أنتَ الّذي سَترتَ، أنتَ الّذي غَفرتَ* حک شد به دستِ من این مطلب؛ إلهی العفو باید بگیرم از تو رزقِ شهادتم را در حالِ سجده مثلِ هر شب إلهی العفو جانم فدای آنکه، در زینبیه با اشک... میگفت جانِ بی بی زینب(س)! إلهی العفو * یارب قسم به جانِ زینب(س) که غرقِ خون دید- فرقِ سرِ پدر را امشب!... إلهی العفو! * مناجات امام حسین(ع) در روز عرفه (تویی آن خدایی که پرده پوشی کردی، تویی آن خدایی که آمرزیدی) .
. میشوم زائر ایوان طلایت شب قدر تا نگاهت بشود سهم گدایت شب قدر میشوم زائر ایوانِ طلایت شب قدر در خیالاتِ خودم آمده ام سمتِ حرم تا بخوانم دو سه خط گریه برایت شبِ قدر چشم را بستم و دادم «به تو از دور سلام» آمدم در نجف و صحن و سَرایت شبِ قدر بینوا آمده ام تا به نوایی برسم دردمندم! برسد کاش دوایت شب قدر غرقِ عصیانم و گفتی که بگو: یازهرا(س) فرق دارد به خدا ذکرِ شفایت شبِ قدر عاشقت هست خدا؛ پس بعلی(ع) العفو... رو زدم بر کرمت، شاه ولایت! شب قدر نام تو هست امان نامۂ از دوزخ؛ پس- شبِ قدرم به فدایت! به فدایت شبِ قدر چشم در چشم تو گفتم صد و ده بار «ألغوث» تا که بخشیده شوم بعدِ دعایت شب قدر غمت افتاده به دل! رفتی و با گریه شده- مسجد کوفه چه دلتنگِ صدایت شبِ قدر بیتُ الاحزان شده این خانه! ببین جمع شدند... بچّه هایت همگی دورِ عبایت شب قدر! شاعر: .
. در آستانۂ رو به پایان رفت ماهِ میهمانی، حیف شد رفت از دستم طعام آسمانی، حیف شد جمع شد این سفره با دستانِ پاک عید فطر رفت دیگر شب به شب یاری رسانی، حیف شد بیشتر میرفت دستِ خالی ام بر کار خیر میرساندم بر ضعیفان لقمه نانی، حیف شد افتتاح و خط به خط قران چه بی صبرانه رفت روز و شب های مفاتیح الجنانی، حیف شد لذّتِ «احیا» گذشت و «قدر» را نشناختم رفت تا یکسالِ دیگر! عمرِ فانی، حیف شد باز شد ابلیس از زنجیر! سفره جمع شد بسته شد با مغفرت این میزبانی، حیف شد نفْسِ سرکش را پس از این، رام خواهم کرد! چون- بر زمینم زد! زمان رفت و جوانی، حیف شد شد تمام خانه ها هیئت! چه با غربت گذشت... روضه های بی ریا، اشک نهانی، حیف شد! .
. بخشید و چه خوب غرقِ تغییر شدم مانند حصیرِ کهنه تعمیر شدم دل کندنم از ماه خدا دشوار است بسکه سرِ این سفره نمک گیر شدم! .