#واحد #سالروز_تخریب_حرمین_عسکریین #میثم_مطیعی آه از غـــم گلدسته و غربت نصیبت از دل شکسته گنبد و صحن غریبت دل تنگـــــم آه ای ســامرا دل تنگ آن صحن و ســرا ای کاش می‌خــواندی مرا با هـر نـسیم از صــحن تو 𖠇࿐ྀུ༅࿇༅═‎‌‌‌‌‌‌═‎‌‌‌‌‌‌═‎‌‌‌‌‌‌┅─‌ عطــــر عجیــبــی می‌وزد از گوشـــــه ســـــرداب تو اَمَّــــن یجیــــبی می‌وزد دل تنگـــــم آه ای ســـامرا 𖠇࿐ྀུ༅࿇༅═‎‌‌‌‌‌‌═‎‌‌‌‌‌‌═‎‌‌‌‌‌‌┅─‌ شد آینــــــــــه دار بقیـــع، ایــــن صحــــن ویــــــران از این جفـــــا جان‌های ما، گشــــــــــته پــریشــــــان 𖠇࿐ྀུ༅࿇༅═‎‌‌‌‌‌‌═‎‌‌‌ آه از ستــــم، آه از جـــــفا در حــــق آل مصطفــــی نفرین به قــــــوم  بی وفا آخــــر خــــــدایا تا به کی 𖠇࿐ྀུ༅࿇༅═‎‌‌‌‌‌‌═‎‌‌‌‌‌‌═‎‌‌‌‌‌‌┅─‌ زائــــر ندارد این حــــــرم دل تنگــم آه ای ســــــامرا ابن الرضای ثانی هادی امت اذنی بده تا بی قرار آیم به سویت ((مولا امام  عسکــــری)) 𖠇࿐ྀུ༅࿇༅═‎‌‌‌‌‌‌═‎‌‌‌‌‌‌═‎‌‌‌‌‌‌┅─‌ بر این گــــدا بگـشـــا دری اینک من و چشـــــــم تری خود توشـــــــه راهـم بده بار ِ گـــــناهــــم را نــبیـن براشک و آهــــــم کن نظـر روی سـیاهــــــــم را نبیـن ((مولا امـــام عــسکـری)) امامین عسکریین .

. #تخریب_حرم_عسکریین فــریاد،  "یا لَلمُسـلمیـن" فــریاد فـــریاد یاران غیرتـــمند دیـــــن، فــریـاد فریاد آنان که بـا اســـلام و قـــرآن در نبردند آنان که توهــــین بـر رســول الله کردند بار دگـــر اجــــداد خـــود را یـاد کردند در شــهر "سُــرَّ مَـن رَأی" بـیداد کـردند ویرانه شـد با دستشان قبر دو معصوم قبر دو معصــوم همیشــه بوده مظلوم ویرانه شد قبــــــر دو وجه الله ذوالمَنّ در انفجـــــار بمـــب از بیداد دشـــــمن یابن الحســــن بنگـــر مـــزار مادرت را قبـر حکیمــــه مــــادر غــــم پرورت را هم قبّه وهم قبرشان درهـم فرو ریخت گویی به فرق مسلمین،عالم فرو ریخت این زشت خـویان وارثان قـوم فیل اند بیچاره و پـست و زبون اند و ذلیل اند اینان سـراسر نسل شـــر النّـاس هستند ایــنان هــمان قوم بنی العّبـاس هستند در سفره ی اشـغالگــرها کاسـه لیس اند مــــزدور امـریکا و عـبـــد انگلـیـس اند این تیـــره دلـها دشــمـن الله و نـور اند کـورند؛ امـام خـود نـمی دانـند؛ کـورند اینان نه دیــن دارند، نـه فرهـنگ دارند سنّی و شیـــعه زین جماعت ننگ دارند ایـنان همـــه زاییــــده ی امّ الفســادند پیش از ولادت با شیاطین دست دادند شعر:استاد غلامرضا سازگار #سالروز_تخریب_حرمین_عسکریین

. #23محرّم 1 _ ویران نمودن حرمین عسکریین علیهما السلام در روز چهارشنبه 23 محرّم 1427 در ساعت 45 : 6 یا 7 صبح، به وقت محلّی شهر بغداد عدّه ای از دشمنان قسم خورده اهل بیت علیهم السلام حرم عسکریین را خراب کردند. آنها با پوشیدن لباس پلیس عراق وارد حرم مطهّر شدند، اسلحه ی نگهبانان را گرفته همراه با خدّام مرقد شریف _ که حدود 7 تا 10 نفر گفته اند _ در یکی از غرفه های صحن مطهّر عسکریین علیهما السلام با دست و پای بسته زندانی نمودند و اطراف حرم شریف و روضه ی منوّره را با مواد منفجره _ که نزدیک به 200 کیلو گرم می شد _ منفجر نمودند. در پی این حادثه در عراق و ایران یک هفته عزای عمومی اعلان شد و دروس حوزه های علمیه تعطیل شد و بازارها در اکثر شهر های بزرگ بسته شد و دسته جات عزا از حسینیه ها و مساجد در حالی که به سر و صورت و سینه می زدند و بعضی با پای برهنه و در پیشاپیش بعضی دسته جات مراجع به خیابان ها آمدند و به ساحت مقدس حضرت ولی عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف عرض تسلیت نمودند. عاشقان اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام با جمع آوری نقدینه و هدیه طلا و جواهرات و ثبت نام عدّه ی زیادی از مهندسین و معماران و کارگران، آمادگی خود را برای تجدید بنای حرم عسکریین علیهما السلام اعلان نمودند. مخفی نماند که حرم مطهّر فعلی سامراء منزل شخصی امام هادی علیه السلام است که هنگام ورود به این شهر خریداری نمودند. این مکان شریف مدفن امام هادی و امام حسن عسکری علیهم السلام و محل ولادت آقا و مولایمان حضرت صاحب الزمان علیهم السلام و مدفن جناب حکیمه خاتون دختر امام جواد علیه السلام و حضرت نرجس خاتون همسر حضرت عسکری علیه السلام و والده ی امام عصر علیه السلام و مدفن سیّد حسین پسر امام هادی علیهم السلام است. این حرم شریف تا این زمان که به دست ناصبیان تخریب شد 13 بار تجدید بنا شده است، (1) و اکنون که سال 1429 هجری است در حال ساخت بنای جدید حرم مطهّر می باشند. 📚 منابع : 1. تاریخ سامرّا : جلد 2، ص 300 _ 289. #سالروز_تخریب_حرمین_عسکریین .

. تخربب حرم امامین عسکریین فریاد، یا للمسلمین فریاد فریاد(مصیبت) یاران غیرتمند دین فریاد فریاد آنان که با اسلام و قرآن در نبردند آنان که توهین بر رسول الله کردند بار دگر اجداد خود را یاد کردند در شهر «سُرّ من رآ» بیداد کردند ویرانه شد با دستشان قبر دو معصوم قبر دو معصوم همیشه بوده مظلوم ویرانه شد قبر دو وجه الله ذوالمن در انفجار بمب از بیداد دشمن یابن الحسن بنگر مزار مادرت را قبر حکیمه مادر غم پرورت را هم قبّه و هم قبرشان در هم فرو ریخت گویی به فرق مسلمین عالم فرو ریخت این زشت خویان وارثان قوم فیل اند بیچاره و پست و زبونند و ذلیل اند اینان سراسر نسل شر النّاس هستند اینان همان قوم بنی العّباس هستند در سفره ی اشغالگرها کاسه لیس اند مزدور امریکا و عبد انگلیس اند این تیره ها دل ها دشمن الله، نورند کورند امام خود نمی دانند کورند اینان نه دین دارند، نه فرهنگ دارند سنّی و شیعه زین جماعت ننگ دارند اینان همه زاییده ی امّ الفسادند پیش از ولادت با شیاطین دست دادند خصم نبیّ و خصم حیدر آل اند باور نشاید کرد کز نسل حلال اند این قبرها را مسلمین با سرفرازی سازند هم چون کعبه از نو باز سازی کعبه اگر ویرانه شد آباد شد باز از آن قلوب اهل ایمان شاد شد باز عبّاسیان قلب پیمبر را شکستند از کینه بر قبر حسینش آب بستند بیرون اگر یک چند سر از تخم کردند حتیّ زمین آن حرم را شخم کردند گردید ویران بارها زآن قوم نسناس قبر حسین و هم شهیدان، قبر عبّاس آنان به ذلّت جایشان شد حفره ی خاک اینان کشد گلدسته هاشان سر به افلاک ویران اگر گردید قبر عسکریّین هرگز نرفته نورشان یک لحظه از بین انوار وجه الله در آیینه ی ماست آل محمّد قبرشان در سینه ی ماست روشن بود تا حشر شمع محفل ما پیوسته باشد قبر نرجس در دل ما این قبرها در چشم ما نورند، نورند خفّاش های تیره دل کورند، کورند یا قائم آل محمّد سیّدی قُمّ بنگر به قبر عمّه و جدّ و اب و اُم گم گشته ی شیعه گُل باغ امامت ای یوسف زهرا سرت باد! سلامت جا دارد ار ریزد سرشک از هر دو عینت ویرانه شد قبر شریف والدینت بر خاک پاک این حرم با خون نوشته هرگز نگردد دیو، غالب بر فرشته ما با همه گفتیم تو مولای مایی ای صاحب ما یابن زهرا کی میایی تا چند فُلک آرزو در گِل نشیند تا چند شیعه اشگ ریزد، داغ بیند تا چند فریاد از سر ببریده خیزد تا چند خون از محمل زینب بریزد تا چند اشگ اهل بیت آید زدیده تا چند خون جوشد زرگ های بریده تا چند یاران تو را صبر و متانت تا چند بر پیغمبر اکرم اهانت تا چند از مظلومی حیدر حکایت تا چند آتش خیزد از بیت ولایت تا چند آه فاطمه زندان به سینه تا چند قبر فاطمه گم در مدینه تا چند «میثم» شعر در هجان سراید تو خود دعا کن تا که این هجران سرآید نخل میثم: مجموعه اشعار/ غلامرضا سازگار تخریب حرمین عسکریین #سالروز_تخریب_حرمین_عسکریین #تخریب_حرمین_عسکریین

سید رضا هاشمی گلپایگانی دل امام زمان، زین عزا پریشان است که مرقد دو ولی خدای، ویران است   به شهر سامره شد، قبه‏ای خراب کز آن زمین و عرش و سماوات، نور باران است   ضریح عسکریین، از شرار آتش سوخت دلِ هر آن‌که محب علی است، سوزان است   تو گویی آن‌که عزادار، بهر سامرا مدینه و نجف و مکه و خراسان است   چو گل که در قفس خار، گشته زندانی حَرَم، اسیر مریدان آل‌سفیان است   سزد که چشم جهان، خون در این عزا گرید که چشمِ چشم و چراغ رسول، گریان است   کسی که باغ بهشت، از وجود اوست، «بهشت» مزار مادرش از جور خصم، ویران است   کسی که خلق جهان، میهمان سفره اوست دلش، به غصه و چشمش به اشک، مهمان است   هنوز گنبد زیبای شهر سامرا به زیر خاک غریبی و درد، پنهان است   هنوز بر حرم پاک چار امام بقیع به شام، ماه و به روز، آفتاب تابان است   هنوز ناله زهرا، به گوش جان آید که دود آتش، از خانه‏اش، نمایان است   «هنوز ناله زینب، به گوش می‏آید» که جسم پاک حسینش، به خاک، عریان است   هنوز ناله اطفال سیدالشهدا بلند، در دل تفتیده بیابان است   سید علی‌اصغر صائم کاشانی بر ساحت ستاره احساس، غم گریست حرمت شکست و عشق، حرم در حرم گریست   بر غربت دو ماه و دو خورشید، گوییا «دعبل» سرود مرثیه و «محتشم» گریست   گویی دوباره، ظهر عطش هست و شام غم خاتون مهر، نوحه‌کنان، زین الم گریست   سامان دین، شکافت که «عمان» مرثیت بر بارگاه عاطفه، مانند یم گریست   گلْ‏دسته‏‌ها و گنبد آیینه‌‏ها شکست باور نمی‏‌کنم که خداوند هم گریست   «صائم» شدم، به مسجد آدینه تا ز غم، دیدم، فروغ عشق، امام امم گریست   امیرحسین کاظمی خورشید، مستتر به حجابِ سحاب شد سیمرغِ چرخ، آینه‏‌دارِ غراب شد   آیا خسوف گشته که شد تیره روزگار؟ یا گنبد طلا، به نقابِ تراب شد   از آتشی که بر حرم عسکری زدند قلب ولی عصر و محبان، کباب شد   از بارگاه عسکریون، سر بُریده‌‏اند خونش، روان ز دیده هر شیخ و شاب شد   فریاد شیعه بود، نه امواج انفجار عالم شنید و مرتعش از اضطراب شد   در موسم خرابه نشینی‌ آل صبر مهدی، صبور فاطمه، خانه‌خراب شد   «نرجس» که سایه‏‌بانِ حریمش، به خاک ریخت در آفتاب، مرثیه‌خوانِ «رباب» شد   این قصر، با شُکوه‏تر از قبل می‏شود خصم علی، گمان نکند کامیاب شد #سالروز_تخریب_حرمین_عسکریین