. #نوحه_سنتی (کوفه) #واحد_سنگین جانم فدای،جانت حسین جان ای سر شود زینب به قربانت حسین جان،جان به قربانت حسین جان خواهر فدای پیکرت قربان رأس انورت والیل موی و والضحی رویم برادر بنما ز روی نی نظر سویم برادر برده غمت قوت ز زانویم برادر در بی نوایی،تا کی جدایی مردم دگر از داغ هجرانت حسین جان،جان به قربانت حسین جان ای آن که روی انورت مرآت ذات است ای که لبت سرچشمه ی عین الحیات است منع از تو آخر از چرا آب فرات است ای شاه مسموم،ببریده حلقوم ای جان فدای لعل عطشانت حسین جان،جان به قربانت حسین جان ای تافته بر نی هلال عالم آرا کردی سنان را نخله ی طور تجلی ای مات و مبهوت از رخت صد همچو موسی بنگر چه غوغا،شد از تو برپا از خواندن آیات قرآنت حسین جان،جان به قربانت حسین جان هرگز نمی کردم گمان ای شاه خوبان این کوفیان آخر کشند لب تشنه مهمان جسمت بماند بر زمین صد چاک و عریان ای نازنین سر،سازند دیگر زیب سنان این رأس تابانت حسین جان،جان به قربانت حسین جان از زینب محنت نصیب خون شده دل کی بی وفایی سر زده میر قبایل هر جا روی آیم برت منزل به منزل در کوفه این دم،از ره رسیدم با طفل های دیده گریانت حسین جان،جان به قربانت حسین جان در رو به روی محمل لیلای مضطر بنگر به روی نی سر شهزاده اکبر رأس جوانانت همه چون ماه انور بنگر برادر،بر نی سراسر آغشته خون رأس عزیزانت حسین جان،جان به قربانت حسین جان رأسش چو دید آغشته خون اندر مقابل زد فرق خود را ناگهان بر چوب محمل آن سان که از خون ماند پای ناقه در گل گفت ای حسینم،نور دو عینم دیگر چه سازم با یتیمانت حسین جان،جان به قربانت حسین جان از چه غبار آلوده ای زینب فدایت دیشب کجا بودی بمیرم از برایت که در تنور و کنج مطبخ داده جایت جانان زینب،برگو که دیشب بودی کجا که کرده مهمانت حسین جان،جان به قربانت حسین جان اف بر وفای کوفیان سست پیمان این نامسلمانان کشند لب تشنه مهمان گویا چنین است در جهان آیین ایشان روز قیامت،وقت شفاعت چشم هاشمی دارد به احسانت حسین جان،جان به قربانت حسین جان زمینه:رکمان لقمه دار #هاشمی #کوفه 👇