مسمع بن عبدالملک کردین بصری نقل کرده: حضرت ابوعبداللَّه (علیه‌السّلام) به من فرمودند: ‌ای مسمع تو از اهل عراق هستی، آیا به زیارت قبر حسین (علیه‌السّلام) می‌روی؟ عرض کردم: خیر، من نزد اهل بصره مردی مشهور هستم و نزد ما کسانی هستند که خواسته این خلیفه را طالب بوده و دشمنان ما از گروه ناصبی‌ها و غیر ایشان بسیار بوده و من در امان نیستم از اینکه حال من را نزد پسر سلیمان گزارش کنند. در نتیجه او با من کاری کند که عبرت دیگران گردد لذا احتیاط کرده و به زیارت آن حضرت نمی‌روم. حضرت به من فرمودند: آیا یاد می‌کنی مصائبی را که برای آن جناب فراهم کرده و آزار و اذیت‌هائی که به حضرتش روا داشتند؟ عرض کردم: بلی. حضرت فرمودند: آیا به جزع و فزع می‌آئی؟ عرض کردم: بلی به خدا قسم و بخاطر یاد کردن مصائب آن بزرگوار چنان غمگین و حزین می‌شوم که اهل و عیالم اثر آن را در من مشاهده می‌کنند و چنان حالم دگرگون می‌شود که از خوردن طعام و غذا امتناع نموده و به وضوح علائم حزن و‌ اندوه در صورتم نمایان می‌گردد. حضرت فرمودند: خدا رحمت کند اشک‌های تو را (یعنی خدا به‌واسطه این اشک‌ها تو را رحمت‌ نماید، بدان قطعا تو از کسانی محسوب می‌شوی که به خاطر ما جزع نموده و به واسطه سرور و فرح ما مسرور گشته و بخاطر حزن ما محزون گردیده و به‌جهت خوف ما خائف بوده و هنگام مامون بودن ما در امان هستند، توجه داشته باش حتما و عن قریب هنگام مرگ اجدادم را بالای سرت خواهی دید که ملک‌الموت سفارش تو را خواهند نمود و بشارتی که به تو خواهند داد برتر و بالاتر از هر چیزی است و خواهی دید که ملک‌الموت از مادر مهربان به فرزندش به تو مهربان‌تر و رحیم‌تر خواهد بود. مسمع می‌گوید: سپس حضرت گریستند و اشک‌های مبارکشان جاری شد و من نیز با آن جناب اشک ریختم، پس از آن حضرت فرمودند: الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی فَضَّلَنا عَلی‌ خلقه بالرّحمة و خصّنا اهل البیت بالرّحمة.(جعفر بن محمد بن قولویه، الوفاة:۳۶۷، کامل الزیارات، ج۱، ص۱۰۸، تحقیق:بهراد الجعفری، الناشر:مکتبة الصدوق) (۳)مفضل بن عمر مي‏ گويد: منصور دوانيقي براي فرماندار مکه و مدينه حسن بن زيد پيام داد: خانه‏ ي جعفر بن محمد (امام صادق عليه‏ السلام) را بسوزان، او اين دستور را اجرا کرد و خانه‏ ي امام صادق (ع) را سوزانيد که آتش آن تا به راه‏رو خانه سرايت کرد، امام صادق (ع) بيرون آمد و ميان آتش گام برمي ‏داشت و مي‏ فرمود:  انا بن اعراق الثري، انا بن ابراهيم خليل الله.  منم فرزند اسماعيل، که فرزندانش مانند رگ و ريشه در اطراف زمين پراکنده ‏اند، منم فرزند ابراهيم خليل خدا (که آتش نمرود بر او سرد و سلامت شد). [اصول کافی،جلد 1،ص473.] . (۶)فشارکی، محمد باقر، عنوان الکلام فی شرح أدعیة الصیام، ص 118، تهران، کتابفروشی اسلامیه، بی‌تا. ‌🌐@emame_setayesh

🎙#فـایل_صـوتـی | روضه 🔸حجت الاسلام #گلی_کریمی 📆 مراسم ۲۲ اردیبهشت ماه ۱۴۰۲ 💠هیئت‌شباب‌الحسن‌علیه‌السلام ‌🌐@emame_setayesh

بسم الله الرحمن الرحیم #فیش (۲) امام صادق علیه‌السلام يَا أَبا عَبْدِ اللّٰهِ، يَا جَعْفَرَ بْنَ مُحَمَّدٍ، أَيُّهَا الصَّادِقُ، يَا ابْنَ رَسُولِ اللّٰهِ،.... در ایران بیش از هشت هزار امام زاده مدفونند، بیش از ۴۴۰ امام زاده در قم. «امام زاده های شهر ما همه حرم دارند ولی امام ( صادق ، امام باقر ، امام سجاد ، امام حسن علیهم السلام) همه بی حرمند» 🔰دوست داشتی این روزا کجا باشی ، یه دل سیر برا آقا گریه کنی... غروب سرخ نگاهش، به رنگ ماتم بود غریب شهر خودش نه،غریب عالم بود چقدر روضه ی کرببلا به پا میداشت ✔️روضه خوانها رو دعوت می کرد شاعر شعر خواند ( به ابوهارون مکفوف)گفت همانطور بین خودتون می خوانید برا ما بخونید.(۱) به روی سر در خانه همیشه پرچم بود اگر چه زخم جگر تازه میشد اما باز برای داغ دلش روضه مثل مرهم بود ✔️ هی می گفت روضه بخونید، احیای روضه امام حسین علیه السلام با امام صادق علیه‌السلام بود، جانم آقا جان چقدر روضه های کربلا رو از قال الصادق داریم ، چقدر برا ما روایت کردی آقا جان، امام صادق فرمودند گریه بر ابی عبدالله فرحه ( شادی ) قلبی میاره ، بله همینطوره هر وقت دلت گرفت برو یه دل سیر برا ابی عبدالله گریه کن بگو حسین... اصلا ابی عبدالله دل آدمو آروم می کنه. اینو از کی یاد گرفتیم ؟ از امام صادق علیه‌السلام. ✔️ خونه امام مدینه بود همیشه در وسط کوچه ی بنی هاشم پر از تلاطم اشک و مصیبت و غم بود مگه امام مثل منو شماست همه مصیبتها رو می بینه، تجسم میشه ، اینجا مادرم رو زدن اینجا مادرم زمین خورد اینجا دستای آقا جانم امیرالمومنین رو بستن ✔️حالا بریم روضه امام صادق علیه السلام چقدر شبی که در تب آتش بهشت او می سوخت شکسته قامت و آشفته حال و در هم بود ✔️نانجیبا اومدن در خونه امام صادق علیه‌السلام را آتش زدن مثل خونه مادرش تو مدینه اما دیدن امام وسط آتش ایستادهدفرمود:*انا ابن ابراهیم خلیل الله* ( من بچه ابراهیمم که آتش بر او سرد و گلستان شد…) ✔️در خونه امام رو آتش زدن امام رو بردن شتاب مرکب و پای برهنه ی آقا میان کوچه زمین خوردنش مسلم بود *اگه یه وقت جوان رشیدالقامتی باشه،دنبال مرکب بدواننش،پابه پای مرکب حرکت میکنه،اما خدا نکنه اینی که پشت مرکب دارن میدوننش یه پیرمرد باشه،مثل امام صادق من نمی دونم چند بار زمین افتادین آقا جان ؟؟؟ اما من می دونم دست یه دختر رو هم بستن و پشت سر قافله می کشند. بس که دویدم عقب قافله پای من از ره شده پر آبله پدر فدای سر نورانیت سنگ جفا که زد به پیشانیت عمه بیا گمشده پیدا شده کنج خرابه شب یلدا شده آی حسین..... بردمت اما بریم کربلا، خلاصه لحظه ی آخر زمان تدفینش بساط غسل و بساط کفن فراهم بود (می دونم دلت داره کجا می‌ره) در آن زمان به خدا هر دلی پریشان شهید بی کفن وادی محرم بود به زخم پیکر گل، بوریا نمی پیچید اگر که پیرهن پاره پاره ای هم بود …. صلی الله علیک یا ابا عبدالله امام فرمود بین روضه ها برام دعا کنید اللهم عجل لولیک الفرج.... (۱)قال حدثنا سعد بن عبد الله عن محمد بن الحسین بن الخطاب عن محمد بن إسماعیل عن صالح بن عقبة عن أبی هارون المكفوف قال قال لی أبو عبد الله( ع )یا أبا هارون أنشدنی فی الحسین( ع )فأنشدته قال فقال لی أنشدنی كما ینشدون یعنی بالرقة قال فأنشدته هذا الشعر امرر على جدث الحسین.... فقل لأعظمه الزكیة قال فبكى ثم قال زدنی فأنشدته القصیدة الأخرى قال فبكى و سمعت البكاء من خلف الستر قال فلما فرغت قال یا أبا هارون من أنشد فی الحسین( ع )شعرا فبكى و أبكى عشرة كتب لهم الجنة و من أنشد فی الحسین( ع )شعرا فبكى و أبكى خمسة كتب له الجنة و من أنشد فی الحسین( ع )شعرا فبكى و أبكى واحدا كتب لهم الجنة و من ذكر الحسین( ع )عنده فخرج من عینیه مقدار جناح ذبابة كان ثوابه على الله عز و جل و لم یرض له بدون الجنة. از ابوهارون مکفوف نقل است که امام جعفر صادق عليه‏‌السلام به من گفت: براي من شعري درباره‏ حسين عليه‏‌السلام بخوان. من شعري برايش خواندم و او به من گفت: آن چنان که براي خود مي‏‌خوانيد برايم بخوان، منظورش، با رقت و سوز، بود. و من چنين خواندم: گذرت که بر جسد حسين افتاد، به استخوان‏هاي پاکش بگو: (اي استخوان‏هاي پاک، هميشه از باران ابرهاي متراکم و پربار، بهره‏‌ور سيراب باشي.) ابوهارون گويد: امام صادق عليه‌‏السلام گريست و سپس گفت: بيشتر بخوان! قصيده‏ ديگري برايش خواندم و او باز گريه کرد، و من از پشت پرده نيز صداي گريه شنيدم. وقتي که آرام شدم، حضرت گفت: اي اباهارون هر کس در رثاي حسين عليه‏‌السلام شعري بخواند، بگريد و ده کس را بگرياند، بهشت براي آنان حتمي گردد. و هر که در رثاي حسين عليه‌‏السلام شعري بخواند، بگريد و پنج کس را بگرياند، باز بهشت براي آنان نوشته شود و هر کس در رثاي حسين عليه‏‌السلام شعري بخواند، بگريد و يکي را بگرياند، باز هم بهشت بر آن دو ضرور گردد.

هر که در نزد او از حسين عليه‏‌السلام يادي شود و از چشمان او به مقدار پر مگسي اشک بيرون آيد، پاداش نيکي با خدا باشد و خدا براي او، به کمتر از بهشت راضي نباشد. «ثواب الاعمال،صفحه۱۷۸» ‌🌐@emame_setayesh

از جنت البقیع عنایت به ما کنند آنان که خاک را به نظر کمیا کنند آنان که رزق داده به عالم نگاهشان آیا شود که گوشه‌ی چشمی به ما کنند؟

بسم الله الرحمن الرحیم #روضه_ابی_عبدالله_شب_جمعه لطف حسین ما را تنها نمیگذارد گرخلق واگذارد او وا نمیگذارد او کشتی نجات و کشتی شکسته ماییم مولا به کام غرقاب ما را نمیگذارد زهرا به دوستانش قول بهشت داده ست بر روی گفته‌ی خویش او پا نمیگذارد ما مستحق ناریم از بس گناهکاریم باید که سوخت ما را زهرا نمیگذارد * وقتی پیغمبر خبر داد به صدیقه طاهره که فرزندت حسین و میکشند پرسید بابا کجا میکشنش؟"فی ارض یقال لها کربلا" گریه فاطمه شروع شد، پرسید بابا اون روزی که میکشنش شما زنده ای یا نه؟ فرمود نه دخترم، باباش علی در قید حیات هست یا نه؟ نه دخترم، من هستم یا نه؟ نه دخترم، گریه فاطمه بیشتر شد پرسید "یا ابا فمن یبکی علیه؟!!" پس کی بر حسینم گریه میکنه؟!! " امام صادق فرمود خاموش کننده ی آتش جهنم است گریه بر حسین " یا ابا ... فمن یبکی علیه؟!! پس کی بر حسینم گریه می کنه؟!! فرمود دخترم : غصه نخور، یه امتی میان مثل مادر بچه مرده بر حسین تو زار میزنن ... "جِیلًا بَعْدَ جِیلٍ"نسل به نسل اینا میان بر حسین تو گریه می کنن" گریه ی فاطمه بند اومد" گل لبخند به لب های زهرا نقش بست _یعنی چی؟_ یعنی گریه بر ابی عبدالله سبب رضایت فاطمه ست ...." بعد پیغمبر فرمود:دخترم باید یه قولی به من بدی؛ قیامت تو باید از زن هاشون شفاعت کنی،منم از مرد هاشون شفاعت می کنم ...." ممنونتیم بی بی جان که با گریه ی بر حسین تو ما رو مشمول به شفاعتت می کنی ..." حالا آماده ای یا نه ؟!! السلام علیک یا اباعبدالله ..... حسین ....... خود ابی عبدالله فرمود: "أَنَا قَتِیلُ الْعَبْرَةِ لَا یَذْکُرُنِی مُؤْمِنٌ إِلَّا اسْتَعْبَرَ" گریه بر منه حسین سنگ محک ایمانه، هیچ مومنی نیست که منو یاد کنه و اشکش جاری بشه" حالا میخوای بری کربلا؟!! کدوم کربلا ؟!! بگم کجا بود؟!! همون جایی که کربلا میرسی میگن تل زینبیه ...." اومد بالا بلندی دختر امیرالمومنین راوی میگه دیدم دو دست روی سر گذاشت ...." هی میگه یا غیاث المـــستــغیثین ...." دوان دوان افتان و خیزان از بالای بلندی به سمت گودی قتلگاه هی زمین میخوره و بلند میشه" هی فریاد میزنه وا محمدا ..." وا علیا ..." وا اماه ..." اما دیدن لحن مناجات زینب عوض شد ..." فقط صدا میزنه واحسینا ...." اخه دید "وَ الشِّمْرُ جالِسٌ عَلى صَدْرِکَ" ناله بزن یا حسین...... وَ الشِّمْرُ جالِسٌ عَلى صَدْرِک مُولِعٍ سَیفَهُ عَلَی نَحرِکَ ..."با عجله از گودال قتلگاه برگشت" داداشو محاصره کردن هرکی با هر چی دستشه داره ضربه میزنه ..." یا الله ..." یه تعبیری امام باقر اینجا دارن" فرمود: "لقد قُتِل الحسینَ بالسّیف و السنان و بالحجارةِ و بالخَشبِ و بالعصا ...." یعنی یه عده ای کربلا بودن توانایی حمل سلاح جنگی رو نداشتن، با عصا جدمو میزدن ....." و الشّمر جالسٌ نفس انبیا گرفت خورشید تیره گشت و دوباره هوا گرفت دارد تمام عرش خدا می خورد زمین و الشمر جالسٌ همه عالم عزا گرفت والشمر جالسٌ همه جا زیر و رو شده خنجر به روی حنجر آقای ما گرفت و الشمر جالسٌ تن صد چاک روی خاک و الشمر جالسٌ نفس مصطفی گرفت زهرا کنار گودی گودال آمده و الشمر جالسٌ دل خیرا لنسا گرفت و الشمر جالسٌ سر او را گرفت و بعد ... زینب به روی تل دم وا احمدا گرفت زینب به روی تل به سر و سینه می زند آنقدر ناله زد نزنیدش، صدا گرفت وحید محمدی ناله بزن یا حسین.... لطفی که کرده ای تو به من مادرم نکرد ای مهربان تر از پدر و مادرم حسین .... ‌🌐@emame_setayesh

بسم الله الرحمن الرحیم السلام علیک یا بنت ولی الله السلام علیک یا عمة ولی الله یا فاطمة الشفعی لی فی الحجنة بر آیینه ی بتول اطهر صلوات بر روشنی چشم پیمبر صلوات بر حضرت معصومه فروغ سرمد آن دسته گل موسی جعفر صلوات * « اللّهم صلّ علی مُحمّد و آلِ محمّد و عجّل فرجهم » بر خواهر خسرو خراسان صلوات بر جلوه ی خورشید درخشان صلوات بر حضرت معصومه شفیع شیعه بر آیت حق مهر فروزان صلوات « اللّهم صلّ علی مُحمّد و آلِ محمّد و عجّل فرجهم » #طی شد شب هجران و مبارک سحر آمد  مژده بده ای دل که صبا خوش خبر آمد  در گلشن دین باز گل یاس در آمد  بانوی قم آمد ، غم عالم به سر آمد درد همگان باز نگفته شده درمان  آمد به جهان ، جان ِ علی جان ِ خراسان یک بار دگر سوره کوثر شده معنا  فریادرس هر لب ِ تشنه شده دریا  ای حیدریون فاطمه برگشت به دنیا  تا کور شود هر که بُوَد دشمن مولا ای مردم عالم پس ازین عرش نشینید  از فاطمه هر چیز شنیدید ، ببینید ماییم همه ملت ایران ِ کریمه  هستیم کنیزان و غلامان کریمه  در سفره ی ما هست فقط نان کریمه  موریم ولی مور سلیمان ِ کریمه هر قدر جهان رنگ عوض کرد به کَرّات  جز لطف ندیدیم ازین عمه سادات او کیست که صاحب نفسانند گدایش  او کیست که معصوم کُنَد جان به فدایش  والله فقط کار ائمه است ثنایش  جمع ِ حرم آل کسا صحن و سرایش    چون کعبه بُوَد عزت این روضه ی رضوان  این فخر بهشت است که قم گشته در ِ آن ای فاطمه ی فاطمه ای بانوی جنت  دلبسته ی دار الکرمت اهل کرامت  دارند بزرگان ز تو امّید شفاعت  ای مفتخر از پیر غلامی ِ تو بهجت قم مرد خدا دیده چه بسیار ، چه بسیار  شیعه چه قَدَر هست به این شهر بدهکار بر سینه که مثل تو زده سنگ رضا را  آوازه ی عشق تو گرفته همه جا را  کوتاهی عمر ِ تو بر افراشت وفا را  رفتی تو ره ِ زینب ِ شاه ِ شهدا را مانند عقیله تو وفادارترینی  بر یوسف مشهد تو خریدار ترینی من گرچه بَدَم سائل درگاه شمایم  گردیده قم و مشهدتان سعی و صفایم  بی نان و نوایم نه تویی نان و نوایم  من بنده ی سلطان معین الضعفایم بانو چو گذشته بده رنگی به حنایم  بیچاره شدم ، دیر شده کرببلایم. ‌🌐@emame_setayesh

ای نور دل زهرا یا حضرت معصومه وی بانوی بی همتا یا حضرت معصومه تو تالی زهرایی چون زینب کبرایی ای مظهر خوبی ها یا حضرت معصومه قم از تو صفا دارد هرکس که تو را دارد غمگین نبود فردا یا حضرت معصومه تو دختر موسایی چون فاطمه یکتایی محبوب دل طاها یا حضرت معصومه از فیض تو ای بانو قم گشته بسی نیکو روی تو بهشت ما یا حضرت معصومه راضی به قضا گشتی دلخون چو رضا گشتی خون شد دلت از اعدا یا حضرت معصومه ای آینه ی تقوی وی شاخه گل طوبی هستی ز تو شد زیبا یا حضرت معصومه از جود و سخای تو از لطف و عطای تو قم گشته بسی احیا یا حضرت معصومه ای دخت ولی ا... وی اخت ولی ا... ای عمّ بنی الزهرا یا حضرت معصومه از داغ پدر گریان وز هجر رضا نالان بودی تو در این دنیا یا حضرت معصومه مهدی ز غمت نالد شیعه به تو می بالد ای شافعه ی فردا یا حضرت معصومه ‌🌐@emame_setayesh

بسم الله الرحمن الرحیم #فیش_مولودی #امام_رضا_علیه_السلام بر چهره ی دلگشای مهدی صلوات بر قامت دلربای مهدی صلوات بر جلوه ی روی ماه مهدی صلوات بر جذبه ی هر نگاه مهدی صلوات ما را نبود چو هدیه ای در خور او بفرست به پیشگاه مهدی صلوات «حضرت مهدی(عج)»:فَاِنّا یُحیطُ عِلمُنا بِأَنبائِکُم و لایَعزُبُ عَنّا شَیءٌ مِن اَخبارکُم. ما از اوضاع شما کاملاً باخبریم و هیچ چیز از احوال شما بر ما پوشیده نیست. بحار، ج ٥٣، ص ١٧۵ دارد دل ما راه نجاتی دیگر در مشهد و در قم، عتباتی دیگر بر بانوی با کرامت قم صلوات بر شاه خراسان صلواتی دیگر « اللّهم صلّ علی مُحمّد و آلِ محمّد و عجّل فرجهم » درد و درمان ما امام رضاست راحت جان ما امام رضاست ما غلامان حضرتش هستیم شاه و سلطان ما امام رضاست گرچه سلمان او نشد باشیم عشق و ایمان ما امام رضاست جان نوکر چه قابلی دارد جان و جانان ما امام رضاست آیه آیه کلام او نور است تلو قرآن ما امام رضاست جان ایران ماست معصومه قلب ایران ما امام رضاست قول داده به داد ما برسد مرگ آسان ما امام رضاست کاش آن لحظه ها رضا برسد وقت مردن به داد ما برسد بندگی بی بلا نمی چسبد عاشقی بی خدا نمی چسبد نیمه شب بی دعا و ذکر و نماز نیمه شب بی بکا نمی چسبد به همان مهربانی اش، به خدا زندگی بی رضا نمی چسبد این شلوغی خودش صفا دارد حرمش بی گدا نمی چسبد یاد داده خودش به ابن شبیب گریه بی کربلا نمی چسبد روزی ام کن بلا کشیدن را با رضا تا خدا رسیدن را تو کریمِ کریم ها هستی شاه ما از قدیم ها هستی نه به فکر کبوتران تنها یاد این یا کریم ها هستی تو امام الرئوف دنیایی تو امام رحیم ها هستی راه دادی به راه گم کرده تو به فکر رجیم ها هستی ما یتیمان آل طاهائیم تو که یار یتیم ها هستی دست ما را بگیر آقا جان تو کریمِ کریم ها هستی ما نداریم غیر این درگاه بارها داده ای تو بر ما راه در جوار شما چه غم داریم دین و دنیا کنار هم داریم ما کنار تو دلخوشیم آقا با تو ای مهربان چه کم داریم؟ لذتی از بهشت بالاتر حس و حالی که در حرم داریم سر این سفره میهمان توایم بابی از برکت و کرم داریم سمت باب الجواد می آییم قدی از احترام خم داریم پدر و مادرم فدای شما ای امامم، سرم فدای شما می رسد دائما عطا از تو ابتلا از من و دوا از تو شب میلاد در حرم دیدیم دم به دم می رسد شفا از تو یک سلام از حریم قم با من سفر مشهد الرضا از تو هر چه برکت رسیده بر دل ما یا که از قم رسیده یا از تو و دو رکعت نماز بالا سر از من و، رحمت و رضا از تو ای کرامت نمی ز بارانت می رسد رزق کربلا از تو کاش درد مرا دوا بدهی عیدی ام را تو کربلا بدهی وحید محمدی ‌🌐@emame_setayesh

دامن آلوده و بار گناه آورده ام گر چه آهی در بساطم نیست آه آورده ام هر که بودم هر که هستم با کسی مربوط نیست بر امام مهربان خود پناه آورده ام ‌🌐@emame_setayesh

بسم الله الرحمن الرحیم #مولودی خوانی #سبک قدیمی (شعر خادمان حرم) ای صفای قلب زارم هر چه دارم از تو دارم تا قیامت ای رضا جان سر ز خاکت بر ندارم منم خاک درت غلام و نوکرت مران از در مرا به جان مادرت علی موسی الرضا .... غیر تو یاری ندارم با کسی کاری ندارم گر مرا از در برانی جای دیگر من ندارم تو خوبی من بدم به این در آمدم به جان فاطمه مکن مولا ردم علی موسی الرضا علی موسی الرضا .... به دلم کن یک نگاهی تا نماند یک گناهی به یقین با یک نگاهت می شوم دور از تباهی نگاهم سوی تو بهشتم کوی تو دلم خورده گره به تار موی تو علی موسی الرضا علی موسی الرضا علی موسی الرضا... تو رئوف و مهربانی قبله ی درماندگانی ز تو ممنونم دلم را در حریمت می کشانی الا ای یار من تویی دلدار من نظر کن بر دل سیاه و زار من علی موسی الرضا علی موسی الرضا.. **دل به امید تو بستم بر سر راهت نشستم چون رسد جامت به دستم از می عشق تو مستم امیر کاروان امان ای الامان مرو پیشم بمان امام مهربان علی موسی الرضا علی موسی الرضا علی موسی الرضا... جان به قربان نگاهت دل فدای روی ماهت سینه بگشا تا بیایم ا ی رضا جان در پناهت منم دیوانه ات مقیم خانه ات تویی باغ گل و منم پروانه ات علی موسی الرضا علی موسی الرضا... ای همه بود و نبودم خاک تو مهر سجودم از ازل مهرت سرشته بر تمام تار و پودم نظر کن بر دلم اگرچه غافلم دعا کن کربلا کند حق شاملم علی موسی الرضا... ای امام هشتمینم نور رب العالمینم نظری کن تا که روزی روی ماهت را ببینم دلم سرمست توست فقط پابست توست کلید مشکلم فقط در دست توست علی موسی الرضا علی موسی الرضا ... ‌🌐@emame_setayesh