. . ضرورت استقلال دادن در تصمیم‌گیری‌ها 📌اگه همه تصمیم‌های بچه توسط والدین گرفته بشه، بچه توانایی تصمیم گیری تو مسائل بزرگ و کوچیک رو از دست میده. و چنین بچه‌ای ممکنه آرام آرام به دو نقطه خطرناک برسه: 🔻🔻 ۱. چون عادت کرده دیگران به جای او تصمیم بگیرن، وقتی از محیط خانواده فاصله می‌گیره، دیگران (مثلا دوستان) برای او تصمیم می‌گیرن. ۲. در تصمیم گیری‌ها بدون دخالت دادن منطق و قاعده خاصی، جسورانه و بدون فکر کردن به عاقبت کار تصمیم می‌گیره. ⏪ در ضمن باید از #پنهان‌کاری این بچه‌ها ترسید. زمینه پنهان‌کاری توی بچه‌هایی که استقلال ندارند خیلی زیاده. چون این بچه‌ها به شدت تابع محیط‌شون هستند و اگه تعارضی بین دو محیط وجود داشته باشه، بهترین و راحت‌ترین سیاست برای حضور توی هر دو محیط، پنهان‌کاری هست... #جلد10_من‌دیگرما 🌧 باران باش (تربیت فرزند) https://eitaa.com/joinchat/1422065903Cdac10fbf21

برخی از مصادیق استقلال در تصمیم‌گیری ۴. انتخاب دوست انتخاب دوست یکی از بزنگاه‌های حساس زندگی هر فرده که برای مدیریتش باید والدین یا یکی از اونها بهترین دوست بچه باشن. ❗چرا؟ برای اینکه بچه از محبت سیراب باشه و تــوی انتـــخاب دوســت عجـــله نکنـــه ⬅️(برای این منظور لازمه پدر و مادر راهکارهای جلد۲ من دیگرما و همچنین راهکارهای تربیت کریمانه رو اجرا کنند) به علاوه بچه‌ها باید بدونن رابطه رفاقتی فقط یه رابطه معمولی برای خوش‌گذرانی نیست، ✅ بلکه انتخاب راه برای ادامه زندگیه. پدر و مادر باید با توجه به آیات و روایات این مساله مهم رو در قالب داستان یا... برای بچه توضیح بدن. اگه این دو وظیفه (یعنی رفاقت با بچه و توضیح اهمیت رفاقت برای او) درست انجام بشه، بچه‌ها در انتخاب دوست عاقلانه عمل می‌کنن. ❗البته یه وظیفه دیگه هم باقی می‌مونه❗ و اون اینکه پدرومادر حواسشون باشه اگه بچه، دوست خوبی انتخاب کرد، حمایتش کنن و اگه در انتخاب دوست اشتباه کرد، دوستانه مانع ادامه این دوستی بشن. اگر پدر و مادر در برقراری رابطه محبتی و احترام به بچه خوب عمل کنن بچه راهنمایی اونها رو می‌پذیره و اگه احیانا نپذیرفت این مساله اونقدر مهم هست که مقداری قهر چاشنی رفتار پدر و مادر بشه برای نجات بچه 😉 #جلد10_من‌دیگرما 🌧 @baran_bash