به نام خدا #اشک یک هفته قبل از پر کشیدنش داستانی را برایم تعريف می کرد. می گفت: خواب دیدم که مرده ام. همین که درون قبر گذاشتنم نکیر و منکر برای سؤال ظاهر شدند. گفتند: حَسَن، تو در این مدتی که توی دنیا بودی چه چیزی همراه خودت آورده ای تا به دردت بخورد. اندکی فکر کردم. با حسرت و شرمندگی گفتم: هیچ چیز! دلم شکست از این‌که در این موقع حیاتی دست هایم خالی است‌. ناگهان جرقه‌ای در ذهنم خورد. با بغض و ناله به آنها گفتم: من هیچی نیاورده ام اما برای امام حسین خیلی گریه کرده ام برای فاطمه زهرا ضجه زده ام. هیچ چیز ندارم جز اشک. همین که این را گفتم تاریکی قبر از بین رفت. اثری از آن فرشته ها هم نبود. این اشک رهایت از دل خاک کند بالت بدهد راهی افلاک کند تو اشک غم حسین را پاک نکن بگذار که این اشک تو را پاک کند (غفور زاده) تقدیم به پدر موشکی ایران، شهید حسن طهرانی مقدم محمد مهدی پیری؛ میم، پ ۲۴ اردیبهشت ۱۴۰۲