📸#عکس_نوشت | به خودمان می‌رسد «اللهم صل علی محمد و آل محمد» «خداوندا؛ بر محمد و آل محمد رحمت فرست.» 🔸️بازگشت اين صلوات‌ها به خود انسان‌هاست. چرا كه ما براى پيامبر صلى الله عليه وآله و خاندانش طلب رحمت مى‌كنيم و چون ظرف وجودى آنان لبريز از رحمت الاهى است و نيازى به آن ندارند، اين رحمت به كسانى كه تحت ولايت آن‌ها هستند سرازير مى‌شود 🔹️درست مثل آن‌كه، شخصى ليوانى را پر از آب كرده است و روى آن آب، آبى بريزد. قطعاً در ظرفى كه زير آن ليوان وجود دارد، سرازير شده، موجوداتى كه در آن ظرف يا اطراف آن هستند بهره مى‌گيرند. بنابراين هر كس صلوات مى‌فرستد؛ بركت اين صلوات به خود او و ديگران مى‌رسد. 📚 کتاب شکوه نجوا، ص ۱۲ و ۱۳ #شرح_مناجات_شعبانیه ١

📸#عکس_نوشت | دعا،‌ ندا و نجوا «وَاسْمَعْ دُعايى اِذا دَعَوْتُكَ وَاسْمَعْ نِدائى اِذا نادَيْتُكَ وَ اَقْبِلْ عَلَىَّ اِذا ناجَيْتُكَ؛» « و بشنو دعايم را آن‌گاه كه تو را مى‌خوانم و بشنو ندايم را آن‌گاه كه تو را ندا مى‌كنم و رو به من بياور آن‌گاه كه با تو مناجات مى‌كنم.» 🔸️بين اين سه واژه تفاوت‌هايى وجود دارد: «دعا» داراى معنايى گسترده است، يعنى با هر زبانى و به هر كيفيّتى صدا بزنند. 🔹️ولى ندا صدايى بلند و فريادگونه است؛ چه از راه دور، چه نزديك، ولى نه به قصد رساندن صدا به گوش طرف مقابل، بلكه با انگيزه‌اى مانند آرام شدن و تخليه روانى. 🔸️و نجوا به معناى حرف زدن خصوصى با كسى است به گونه‌اى كه ديگرى نمى‌تواند آن را بشنود. پس نجوا سخنى بين دو نفر است كه شخص سوم از شنيدن آن بى‌بهره است. 🔹️به عنوان مثال خداوند مى‌فرمايد: «وقتى كه بنده جز رضايت من هدفى نداشته باشد او را دوست مى‌دارم و در شبهاى تاريك و خلوت‌هاى روز با او مناجات مى‌كنم»؛ يعنى بنده مى‌فهمد خدا با او حرف مى‌زند، ولى هيچ‌كس متوجّه چنين رابطه‌اى نمى‌گرد. 📚کتاب شکوه نجوا، ص۱۹ و ۲۰ #شرح_مناجات_شعبانیه ۴

کلام شعبانیه| 🔸 وَ تَعْلَمُ مٰا فی نَفْسی... خدایا دروغ ات نمیتونم بگم ، راستشو میگم کم و زیاد نمیتونم بگم چون آنچه در درون منه میدونی... . #آیت_الله_حائری_شیرازی #شرح_مناجات_شعبانیه

📸#عکس_نوشت | حال مناجات کننده وَ وَقَفْتُ بَيْنَ يَدَيْكَ مُسْتَكيناً لَكَ مُتَضَرِّعاً اِلَيْكَ راجياً لِما ثَوابى لَدَيْك؛ و ايستاده‌ام روبه‌روى تو در حالى كه مسكين تو و متضرع به سوى تو و اميدوار به ثوابى كه نزد تو است مى‌باشم. 🔸️ در پيشگاه الاهى كه قادر مطلق است و ما هيچ طلبى از او نداريم بلكه گناه هم انجام داده‌ايم، بايد با گريه و زارى خواسته‌هاى خودمان را مطرح نماييم و اميد به پاداش و ثواب الاهى داشته باشيم. بنابراين مناجات‌كننده با اين دعا به دو حيثيت وجودى خويش اشاره مى‌كند: ۱- در موقعيتى هستم كه از دشمنان فرار كردم؛ ۲- اكنون در اين‌جا با حال تضرّع و بى‌اعتمادى كامل به خويشتن، ايستاده‌ام. 📚 کتاب شکوه نجوا، ص ۲۹ و ۳۰ #شرح_مناجات_شعبانیه ۵