🔰 #تحلیل | مذاکره، پرده توهم آمریکا را ضخیم‌تر می‌کند 📝 آمریکایی‌ها به دنبال پیروزی بدون جنگ هستند ✏️ نویسنده: احسان صالحی 🔸 با نزدیک‌شدن به زمان استقرار #ترامپ، سیاستمداران سابق آمریکایی از هر دو جناح، با آگاهی از ناکارآمدی گزینه جنگ، دولت بعدی آمریکا را به استفاده از ابزار دیپلماسی برای مهار ایران ترغیب می‌کنند. از ریچارد نفیو (دمکرات) که جزو حلقه اصلی طراحان تحریم‌های سخت علیه ایران در دولت اوباما بود تا ریچارد هاس (جمهوری‌خواه)، رئیس سابق شورای روابط خارجی آمریکا که معاون وزیر امورخارجه در دولت جورج بوش بود، در توصیه‌های سیاستی خود، ابتدا تصویری ضعیف‌شده از #ایران می‌سازند و سپس به ترامپ توصیه می‌کنند اکنون بهترین شرایط برای کشاندن ایران به میز #مذاکره و تحمیل توافق جامع در موضوعات هسته‌ای، نظامی و منطقه‌ای است. البته می‌گویند گزینه و چماق عملیات نظامی نیز همواره باید در طول مذاکرات بالای سر ایران نگه داشته شود. دستورکار توافق جامع در واقع همان ایده توافق قوی‌تر و بلندمدت‌تر است که ترامپ در دوره اول ریاست‌جمهوری خود و سپس بایدن به‌دنبال جایگزین کردن آن با برجام بودند. زیرساخت مذاکره مطلوب از نظر آمریکا بر پایه ۲ عنصر «ترس» و «یأس» است؛ همان راهبرد دو‌ستونی‌ای که رهبر معظم انقلاب در دیدار مداحان آن را افشا کردند. از دیدگاه نظریه‌پردازان آمریکایی، باید با ترساندن ایران از فروپاشی و ناامید‌کردن آن از بازسازی #قدرت_منطقه‌ای، آن را وادار به تن‌دادن به مذاکراتی کرد که تصور کند حفظ بقایش در گرو پذیرش آن است. 🔹 هم نفیو و هم هاس در مقالات خود به‌صراحت می‌گویند امکان نابودی کامل برنامه هسته‌ای ایران از طریق #عملیات_نظامی ممکن نیست. ضمن اینکه این کار خطر مضاعفی نیز دارد؛ یعنی ممکن است ایران را به برداشتن گام نهایی برای تولید بمب اتمی مصمم کند. همچنین در هر دو مقاله به این واقعیت اذعان شده است که سقوط نظام از طریق حمایت از #اغتشاشات و براندازان در دسترس نیست. ضمن اینکه تحریم و فشار اقتصادی نیز نه‌تنها نتوانسته منجر به مهار برنامه هسته‌ای و #نفوذ_منطقه‌ای و قدرت نظامی ایران شود، بلکه ایران در همه این عرصه‌ها برنامه‌های خود را توسعه داده است. 🔹 بنابراین تنها راه در دسترس برای مهار ایران چیدن میز #مذاکره برای تسلیم تهران و دستیابی به توافقی است که نتیجه آن #خلع_سلاح (عوامل قدرت ایران) به‌‌دست خودش باشد. 🔸 طرف آمریکایی در واقع به‌دنبال پیروزی بدون #جنگ و دستیابی به خواسته‌های خود از طریق #شبح_جنگ است. در این شرایط و با محاسبه شکل‌گرفته بین طرف‌های غربی، نشستن پای میز مذاکره با آمریکای بدعهد، جنایتکار و حامی جنایتکار (و حتی ارسال علائمی مبنی بر آمادگی برای توافق با آمریکا مانند مقاله دکتر ظریف در فارن افرز) اعلام آمادگی برای مهار تحت جعبه‌ابزار #تحریم و تهدید نظامی و امنیتی است. پیام پذیرش چنین مذاکره‌ای این است که #راهبرد_ترس و یأس و راهبرد دومسیره فشار- مذاکره معتبر است. مذاکره در این وضعیت تله‌ای است که به توهم اقتدار حریف اضافه می‌کند و او را برای تشدید فشارها و ادامه دادن به مسیری که از آن نتیجه گرفته است مصمم‌تر می‌سازد و به او می‌باوراند که اسلحه تحریم و تهدید کار می‌کند. 🔹 اما آیا عبور از #تله_مذاکره به ‌معنای بی‌گزینه ماندن کشور است؟ تجربه ۲ سال و ۹ ماه ریاست‌جمهوری #شهید_رئیسی نشان داد که می‌توان کشور را معطل و متوقف آمریکا نکرد و در همه بخش‌ها به رشد و #پیشرفت‌ اساسی دست یافت. بهبود شاخص‌های اقتصادی ازجمله افزایش #رشد_اقتصادی، کاهش تورم، کاهش نرخ بیکاری، کاهش رشد نقدینگی، کاهش فقر، کاهش ضریب جینی و نابرابری، رکوردزنی در تولید و صادرات نفت و اقدامات زیرساختی متعدد در بخش‌های مختلف انرژی، ارتباطات، فضایی، هسته‌ای و... گواه توفیق این راهبرد در آن دوره کوتاه مدیریتی است. 🔸 آثار آسیب‌های ناشی از ترشرویی با کشورهای خواهان همکاری و معطل کردن کشور به امید #آمریکا در دولت‌های یازدهم و دوازدهم هنوز به‌طور کامل از کشور رخت نبسته است. آزموده را آزمودن خطاست، به‌خصوص آزموده‌ای که نتیجه آن فقط از دست رفتن فرصت‌ها نیست، بلکه باعث تشدید #توهم_حریف و امیدواری او به پیشروی بیشتر می‌شود. @EmamJomeh_News