بهاءالدین محمد بن حسین عاملی، معروف به شیخ بهایی (۸ اسفند ۹۲۵ خورشیدی، بعلبک - ۸ شهریور ۱۰۰۰ خورشیدی، اصفهان) دانشمند نامدار قرن دهم و یازدهم هجری است که در فلسفه، منطق، هیئت و ریاضیات تبحر داشت و سرآمد خود بود. از شیخ بهایی در حدود 95 کتاب و رساله در سیاست، حدیث، ریاضی، اخلاق، نجوم، عرفان، فقه، مهندسی و هنر و فیزیک بر جای مانده است. به پاس خدمات شیخ بهایی به علم ستاره‌شناسی، یونسکو سال ۲۰۰۹ را به نام او سال «نجوم و شیخ بهایی» نامگذاری کرد. شیخ بهایی، این عالم و دانشمند شیعه، در بعلبک بزرگ متولد شد. شیخ بهایی دوران کودکی را در جبل عامل در ناحیه شام ​​و سوریه در روستایی به نام «جبع» یا «جباع» زیست، او از نژاد «حارث بن عبدالله اعور همدانی» بوده است (از شخصیت‌های برجسته اسلام، متوفی به سال ۶۴ خورشیدی) . خاندان شیخ بهایی از خانواده‌های معروف جبل‌عامل در قرن دهم و یازدهم خورشیدی بوده‌اند. پدر شیخ بهایی از شاگردان برجسته شهید ثانی بوده است. #شیخ_بهایی ‌🆔 @emamjomekhomeinishahr ┈••✾•🍃🌸🍃🌸•✾••┈