eitaa logo
سرباز ولایت
35 دنبال‌کننده
1هزار عکس
987 ویدیو
545 فایل
امام خمینی(ره)ریاخون
مشاهده در ایتا
دانلود
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️از قربانی کردن حیوان درون تا پرواز به ملکوت اعلی (بخش دوم و پایانی) 2⃣عقلانیت، بصیرت و هوشمندی 🔷یکی از ویژگیهای مهمی که موجب میشود انسان در مواجهه با به راحتی پیروز شود و هوای نفس خود را قربانی کند، مجهز شدن به شاخص ،  و است. انسانهایی که به خوبی از قوه تعقل و اندیشه ورزی استفاده میکنند به راحتی مغلوب هوای نفس خود نمیشوند؛ چرا که این دسته افراد به خوبی به جوانب و تبعات کارخود واقف هستند، از این رو برای لذات زود گذر مادی، آخرت خود را به دنیای ناپایدار نمیفروشند. 🔷در به خوبی به این نکته اشاره شده است که اگر انسانها در حیات مادی و دنیوی خود از قوه تعقل و اندیشه ورزی استفاده میکردند، گرفتار عذاب اخروی نمیشدند: «وَقَالُوا لَوْ کُنَّا نَسْمَعُ أَوْ نَعْقِلُ مَا کُنَّا فِی أَصْحَابِ السَّعِیرِ؛ [ملک،۱۰] و میگویند: «اگر ما گوش شنوا داشتیم یا میکردیم، در میان نبودیم!» خدا در قرآن کریم این چنین (ع) را با شاخص و ویژگی بصیرت و معرفی میفرماید: «وَ اذْکُرْ عِبادَنا إِبْراهیمَ وَ إِسْحاقَ وَ یَعْقُوبَ أُولِی الْأَیْدی وَ الْأَبْصارِ؛ [ص،۴] و به خاطر بیاور بندگان ما ابراهیم و اسحاق و یعقوب را، صاحبان دستها (ى نیرومند) و چشمها (ى بینا)!» 3⃣معاد باوری و خداترسی 🔷بطور قطع و یقین هستند افرادی که اعتقادی به معاد و خدای متعال ندارند و هیچگاه در برابر هوای نفس نمیتوانند قد علم کنند. به حیات ابدی و اعتقاد به حساب و کتاب روز جزا است که موجب میشود انسان در و کارهای خود بیاندیشد و خود را تسلیم و تابع هوای نفس خود نکند، در واقع اگر کسی به دنبال قربانی کردن نفس خود میگردد، و تلاش دارد که سعادت و را برای خود به ارمغان آورد، باید شناخت و معرفت خود را نسبت به تقویت نماید، و این علم و شناخت را به ایمان و باور تبدیل نماید. 🔷اگر اندکی در آیات وحیانی دقت و تأمل نمایید، متوجه خواهیم شد یکی از علل و عواملی که موجب جهنمی شدن افراد شده ضعف در ایشان بوده است. «مَا سَلَکَکُمْ فِی سَقَرَ، ... وَکُنَّا نُکَذِّبُ بِیَوْمِ الدِّینِ؛[مدثر، ۴۲ و ۴۶] چه چیز شما را در آتش [سقر] درآورد؛ ... و روز جزا را دروغ مى‏شمردیم.» 🔷خدا در قرآن کریم (ع) را به عنوان، شخصی که توانست به خوبی بر هوای نفس خود غلبه نماید را با ویژگی معرفی کرده و میفرماید: «إِنَّا أَخْلَصْناهُمْ بِخالِصَةٍ ذِکْرَى الدَّارِ؛ [ص،۴۶] ما آنها را با خلوص ویژه‏اى خالص کردیم، و آن یادآورى سراى آخرت بود!» مفسران قرآن کریم در ذیل این آیه شریف این چنین بیان داشته اند: «آرى آنها پیوسته به یاد جهان دیگر بودند، افق دید آنها در زندگى چند روزه این دنیا و لذات آن محدود نمیشد، آنها در ماوراى این زندگى زودگذر، با نعمتهاى بى‏پایانش را می‌دیدند، و همواره براى آن تلاش و کوشش داشتند.»[۱] 4⃣صبر، تعهد و وفاداری 🔷برای بر و خواهشهای شیطانی، هیچ انسانی بی‌نیاز از عنصر نیست. در واقع این صبر و است که در سرزمین وجودی انسان میشود، انسانهای مقاوم و صبور هیچگاه در برابر سستی و ضعف از خود نشان نمیدهند و همچون کوهی استوار در برابر لذات زودگذر نفسانی میکنند. این دسته افراد زمانی که با خدای متعال عهدی را می‌ببندند بر خود ایستادگی میکنند و صداقت و درستی خود را به منصه ظهور میرسانند. خدای متعال این چنین (ع) را به رخ جهانیان میکشد: «وَ إِبْراهیمَ الَّذی وَفَّى؛[نجم،۳۷] و [نیز در نوشته‏هاى‏] همان ابراهیمى که کرد.»   5⃣توکل و پیوسته در مسیر خدا بودن 🔷برخی افراد برای مبارزه با هوای نفس تنها به نیرو و توان خود تکیه و اعتماد میکنند، این در حالی است که و در مواجهه با و هوای نفس بهترین پناهگاه را نه نیرو و توان خود، بلکه مدد و معرفی کرده اند، این موضوع به خوبی در داستان پیامبران و اولیای الهی مشهود است. 🔷بطور مثال داستان حضرت یوسف و زلیخا در قرآن کریم این چنین بیان شده است: «و من خود را تبرئه نمى‏کنم، چرا که نفس قطعاً به بدى امر مى‏کند، مگر کسى را که رحم کند، زیرا پروردگار من آمرزنده مهربان است.» [یوسف، ۵۳ - ترجمه آیه]، در سبک زندگی حضرت ابراهیم (ع) نیز به خوبی با عنصر و ویژگی و اعتماد بر خدا و در مسیر او بودن مواجه میشویم: «وَ قالَ إِنِّی ذاهِبٌ إِلى‏ رَبِّی سَیَهْدینِ؛[صافات، ۹۹] و [ابراهیم‏] گفت: «من به سوى پروردگارم رهسپارم، زودا که مرا راه نماید.»   پی‌نوشت: [۱] تفسیرنمونه ج‏۱۹ ص۳۰۸ منبع: وبسایت‌راسخون
🏳🏴🏳🏴🏳🏴🏳🏴🏳 🏴 ⭕️ (س) پرچمدار بصیر عاشورا 🔶خداوند پیامبرانش را برای هدایت انسانها مبعوث کرد و آنها پیام خداوند را ابلاغ کردند. در این میان در کسانی بودند که و اشاعه آن را به عهده گرفتند. آنها با حمایت از دین خدا جانانه تلاش کردند تا روی زمین نماند. همچنین بودند کسانی که نگذاشتند نام خداوند و پیامبران و ائمه اطهار را از ذهن انسانها پاک کنند و راه آنها را منحرف سازند. 💠مبلغ نهضت 🔷 (س) پس از شهادت (ع) را به دوش گرفت و به و مشغول شد. ایشان با و استدلال‌های محکم با مردم سخن می‌گفت. آنان را از راهی که (ع) در آن قدم گذاشت، مطلع می‌کرد و سعی داشت با (ع) آزادی‌خواهی را به انسان‌ها تعلیم دهد. (س) در مقاطع زمانی و مکانی مختلف با و حماسی خود آن‌چنان در راستای گام نهاد که همگان را به حیرت واداشت. سخنان این در مواجهه با عبیدالله‌بن‌زیاد و یزید‌بن‌معاویه و در دفاع از حرم رسول خدا (ص) بی‌نظیر است. این توانست با ابزارها و شیوه‌های گوناگون و و شناخت بی‌کران خود به از حرکت برادر خود (ع) دفاع کند، تا آنجا که (ع) زبان به مدح عقیله بنی‌هاشم گشوده است و می‌فرماید: «ای عمه، تو به حمد الهی هستی که نزد کسی تعلیم ندیده‌ای و هستی که نزد کسی نیاموختی». [احتجاج طبرسی، ص ۱۶۶] 🔷 (س) در غم از دست دادن برادر خود و فرزندان و خویشان کرد تا به و بصیرت‌افزایی‌اش لطمه وارد نشود. ایشان با اتکا به آیات قرآن و بیانات جد و پدرش می‌فرمود: «تا آنجا صبر می‌کنم که خود صبر نیز از نوع صبر من عاجز بماند». [خصائص زینبیه، ص ۲۴۶] خداوند نیز پیشاپیش به ایشان و رهروان راهش بشارت بهشت داد و فرمود: «إن الذین قالوا ربنا الله ثم استقاموا تتنزل علیهم الملائکة؛ آنان که گفتند پروردگار ما الله است و در این راه کردند فرشتگان بر آنان نازل می‌شوند». [فصلت، ۳۰] رحلت جانگذار (س) بنا بر اقوال قوی در روز پانزدهم رجب سال ۶۲ هجری، در سن ۵۶ سالگی و یک سال و نیم پس از شهادت امام حسین (ع) بود. ایشان به برادرش عرض کرد حسین جان، من بعد از تو نمی‌توانم زندگی کنم و همین اتفاق افتاد. در حالی که پیراهن خونین و چاک‌چاک برادر را در آغوش گرفته بود، از این دنیا هجرت کرد. ایشان از همسرش خواست لحظه مرگ اجازه دهد در زیر نور آفتاب جان دهد. 🔷در اینکه چرا ایشان به سفر کردند اقوال زیادی وجود دارد و دلیلی قطعی در کتب تاریخی دیده نمی‌شود؛ اما بیشترین احتمال برای رفتن ایشان به شام این بود که در مدینه با که داشت، در هر محفل و مجلسی علیه دستگاه خلافت سخنرانی و می‌فرمود. موالیان حکومتی که از شورش مردم هراس داشتند با کسب تکلیف از یزید، ایشان را از مدینه بیرون کردند و این احتمال وجود دارد که حضرت به تبعید شده باشند. بنا بر نظر برخی دیگر نیز ایشان به رسیدند. سراسر در و گذشت. او همواره در و سخت‌ترین حالات جز آنچه پسند خدا بود، نگفت و جز آنچه بود، نکرد. از (ع) نقل است: «عمه‌ام (س) با این همه مصیبت‌های از کربلا تا شام هیچ‌گاه نمازهای مستحبی را ترک نکرد، ولی در یکی از منازل دیدم که آن را نشسته می‌خواند. نگران شدم و سبب این کار را پرسیدم، گفت: سه شب است که سهم غذای خود را به اطفال خردسال می‌دهم و امشب از شدت گرسنگی، قدرت بر پای ایستادن ندارم». منبع: راسخون
💯 سی شب ، سی موعظه علوی 🇮🇷امام خامنه ای : 👈«باید کاری کنیم که نظام و کشور و جامعه‌ی ما، یک باشد»۱۳۶۹/۱۱/۱۰ ✅ شب بیست ونهم : بصیرت راه نجات در فتنه ها 🖐 ابتداى ظهور فتنه ها هواهايى است كه پيروى مىشود، و احكامى كه در چهره بدعت خودنمايى مىكند، در اين فتنه ها و احكام با كتاب خدا مخالفت مىشود، و مردانى مردان ديگر را بر غير دين خدا يارى و پيروى مىنمايند.(خطبه ۵۰) 🇮🇷امام خامنه ای : جوانان عزیز! هر چه میتوانید در افزایش خود، در عمق بخشیدن به بصیرت خود، تلاش کنید و نگذارید، نگذارید از بی‌بصیرتی ما استفاده کنند؛ دشمن به شکل دوست جلوه کند، به شکل باطل و باطل در لباس حقیقت. امیرالمؤمنین در یک خطبه‌ای از جمله‌ی مهمترین مشکلات جامعه همین را میشمارد: «انّما بدء الوقوع الفتن اهواء تتّبع و احکام تبتدع یخالف فیها کتاب اللَّه» (۱۳۸۸/۰۷/۱۵) دو عنصر مهم برای مواجهه با دشمنی‌ها لازم است -که بنده همیشه توصیه‌ کرده‌ام، باز هم توصیه میکنم- دو خصوصیّت در آحاد مردم لازم است: یکی عبارت است از بصیرت، و دوّمی عبارت است از صبر و استقامت، که اگر چنانچه این دو عنصر وجود داشت دشمن هیچ کاری نمیتواند بکند، هیچ لطمه‌ای نمیتواند بزند، هیچ توفیقی در مواجهه‌ و مقابله‌ی با نظام اسلامی به دست نمی‌آورد؛ بصیرت و صبر. این همان است که امیرالمؤمنین فرمود: «وَ لا یَحمِلُ هذَا العَلَمَ اِلّا اَهلُ البَصَرِ وَ الصَّبرِ وَ العِلمِ بِمَواضِعِ الحَقّ» که این در خطبه‌ی ۱۷۳ نهج‌البلاغه است. 👈بصیرت یعنی چه؟ بصیرت یعنی تیزبین بودن و راه درست را شناختن. انسان گاهی اشتباه میکند؛ حالا احتمال اشتباهِ انسانهای ابتدائی و تازه‌کار که بیشتر است، آدمهای قدیمی و مجرّب هم مواردی اشتباه میکنند راه درست را؛ بایستی مراقبت کرد که انسان در شناخت راهِ درست اشتباه نکند؛ در غبارآلودگی فتنه‌ها بتواند راه را پیدا کند و بفهمد راه درست چیست؛ به این معنا است. اگر این دو خصوصیّت وجود داشته باشد، دشمن غالب نمیشود. 👈یکی از راه‌هایی که این دو خصوصیّت را بتوان در جامعه حفظ کرد، عبارت است از «تواصی»، همان که در سوره‌ی والعصر هست: وَ تَواصَوا بِالحَقِّ ‌وَ تَواصَوا بِالصَّبر؛ مردم یکدیگر را تواصی کنند؛ این زنجیره‌ی تواصی و توصیه کردن به یکدیگر [برقرار باشد]؛ هم توصیه به حق کنند، راه حق را تأکید کنند، هم توصیه‌ی به صبر بکنند؛ این، همه را نگه میدارد. اگر چنانچه 👈 تواصی به صبر و 👈 تواصی به حق و بصیرت در جامعه وجود داشته باشد، این جامعه به‌آسانی دستخوش نخواهد شد؛ امّا اگر چنانچه این که زنجیره‌ی محافظت مؤمنان است، ‌قطع بشود قطعاً خواهد رسید: اِنَّ ‌الاِنسانَ‌ لَفی‌ خُسر، اِلَّا الَّذینَ ءامَنوا وَ عَمِلُوا الصّالِحٰتِ‌‌ وَ تَواصَوا بِالحَقِّ ‌وَ تَواصَوا بِالصَّبر؛(۲۴) 👈 اگر این تواصی نباشد، خسارت تحقّق پیدا خواهد کرد. خب، دشمن همین عامل مهم را هدف قرار میدهد.(۲۱,۱۲,۹۹)
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🇮🇷 🎥 | توصیه رهبر معظم انقلاب درباره در برابر مشکلات 🍃🌹🍃 🌺 رهبرمعظم انقلاب مدظله‌العالی: انتظار نداشته باشید بلافاصله همه چیز درست شود! باید صبر کنید... بی صبری را به مرز همکاری با دشمن نرسانید. | 🆔 eitaa.com/meyarpb
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🇮🇷 🎥 | توصیه رهبر معظم انقلاب درباره در برابر مشکلات 🍃🌹🍃 🌺 رهبرمعظم انقلاب مدظله‌العالی: انتظار نداشته باشید بلافاصله همه چیز درست شود! باید صبر کنید... بی صبری را به مرز همکاری با دشمن نرسانید. | 🆔 eitaa.com/meyarpb
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️معنی ايمان به فرمایش امیرالمؤمنین امام علی علیه السلام 🔹مردی به محضر (ع) آمد و درخواست کرد تا را برايش تشريح و بيان کند. اميرالمؤمنين (ع) فرمودند: «فردا نزد من بيا تا در حضور جمعيت، تو را به آن آگاه کنم که اگر تو گفتارم را فراموش کردی، ديگری برای تو حفظ و نگهداری کند. «فانَّ الکلامَ کالشّاردَة ينفقُها هذا و يخطئُها هذا؛ زيرا سخن، همچون شتر فراری است که بعضي آن را پيدا مى کنند و بعضی آن را نمی يابند». [۱] فردای آن روز حضرت در ميان جمعيت آمد و درباره ايمان چنين فرمودند: بر چهار پايه قرار دارد: صبر، يقين، عدالت و جهاد؛ ، چهار شعبه دارد: اشتياق، ترس، زهد و انتظار؛ نيز دارای چهار شعبه است: بينش در هوشياری، رسيدن به دقایق حکمت، پند گرفتن از حکمتها، توجّه به روش پيشينيان. ، نيز چهار شعبه دارد: دقت در فهم، غور در علم و دانش، قضاوت صحيح و حلم استوار و ثابت؛ ، نيز چهار شعبه دارد: امر به معروف، نهی از منکر، صدق و راستی در جبهه جنگ و کينه و دشمنی با فاسقان... [۲] به اين ترتيب، (ع) با کمال عنايت و توجه به سؤال افراد، و روشنگری و آگاهی‌ بخشی، همت می کردند، و بطور جدی، به مسائل جامعه، و رشد و ترقی اخلاقی و عقيدتی انسانها، اهميت می دادند. پی نوشت‌ها؛ [۱] نهج‌البلاغه، حکمت ۲۶۶ [۲] نهج‌البلاغه، حکمت ۳۱ ـ امام هر يک از شعبه ها را توضيح داد و سپس فرمود: کفر نيز بر چهار پايه قرار دارد و هر پايه آن دارای چهار شعبه است، همه شعبه‌ها را توضيح داد که در نهج‌ البلاغه، حکمت ۳۱ آمده است. منبع: وبسایت‌ مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات حوزه علميه قم