شرمنده‌ام كه دلم کمتر برای شما تنگ شد و کمتر غصّه‌دار و بي‌تاب دوري و غيبت‌تان بودم! شرمنده‌ام كه دعاهايم براي شما از روي سوز نبود و بیشتر از روی عادت بود و فقط لقلقه‌ی زبان!

شرمنده‌ام كه در خدمت به شما كم‌انگيزه بودم و اگر یادآوری دیگران نبود، چه بسا یاری‌تان را فراموش می‌کردم

شرمنده‌ام كه دشمنان‌تان را دست كم گرفتم و از آنان غفلت کردم تا دست‌شان براي گمراهی شیعیان‌تان باز تر باشد!

شرمنده‌ام كه در دام دنيا گرفتار شدم و اوقاتی که باید به شما می‌پرداختم را به غفلت گذراندم! شرمنده‌ام كه بهانه‌هاي متعدد و به ظاهر، موجهي را براي كم‌كاري و قصورهايم تراشيدم! شرمنده‌ام كه الطاف بيكران شما بر خودم را فراموش و حتي ناسپاسي و نمك‌نشناسي کردم و گاهی با کمترین ناملايمات و بي مهري، زبان به اعتراض گشودم!

شرمنده‌ام كه خود را به جهت دوستداری شما، تافته‌ی جدا بافته دانستم و ديگر ارادتمندان شما را فراموش کردم! شرمنده‌ام كه فرزندان و شاگرداني در خور خدمتگزاري آستان شما تربیت ننمودم و گاهی با رفتارهاي ناشايست الگوي نامناسبي برای آنان بودم! شرمنده‌ام كه از شناخت بيشتر شما و معارف‌تان باز مانده و كوتاهي نمودم! شرمنده‌ام كه جسم و روح خود را براي نصرت و ياري شما ورزيده نساختم و با تنبلي و كسالت، خودم را از شما و یاری‌تان دورتر کردم! شرمنده‌ام که در اعتلاي نام و ياد و راه شما تلاش شایسته‌ای نکردم و فرصت يك ساله‌ی دیگری را تباه ساختم!

اكنون در پايان سال، چاره‌اي ندارم كه مانند برادران خطاكار يوسف، به پدر خود عوض كنم: "يا أبانا استغفر لنا ذنوبنا إنّا كنا خاطئين" "ای پدر مهربان! برای ما طلب استغفار کنید! که ما گنهکاریم" و انتظار داريم شما پدر مهربان‌تر از يعقوب، ما را عفو نموده و بفرماييد: "سوف أستغفر لكم ربي إنه هو الغفور الرحيم" "بزودی برای‌تان طلب استغفار خواهم کرد، زیرا خدای‌تان غفور و مهربان است." امّا می‌دانم که خوب نيست كه گزارش پايان سال، فقط گزارش شرمندگي باشد و بهتر است با تجديد پيمان و قول به جبران و استدعاي توفيق براي انجام پيمان همراه باشد.

پس عرض مي كنم: مولاي من! قول مي‌دهم اگر خداوند فرصت يك ساله‌ی ديگري در اختيارم نهاد، لحظه لحظه‌ی آن را نثار شما كنم، تا يك قدم به ظهورتان نزديك‌تر شوم و نيز براي رفع غربت از شما تلاش کنم تا دوستان‌تان را زياد و دشمنان‌تان را كم  نمایم!

در معرفت شما  تلاش خواهم کرد و از سر خلوص به شما متوسّل و متمسّك شوم، در سفر و حضر، سلامتي و بيماري، غم و شادي، يادتان را فراموش نكرده، شما را طبيب و انيس و مونس و مغيث خود بدانم و به هر كس و ناكسي پناه نبرم! هر عمل مستحبی را به شما هديه كنم تا از ادعيه‌ی زاكيه شما بهره‌مند شوم!

در تحولات و تبدلات زمان، خود را نبازم و در فتنه‌ها راه را گم نكنم! تلاش وافر كنم كه مأموريت خود را پيروزمندانه به پايان برم تا شايسته‌ی لبخند رضايت آميز شما گردم و ان شاء الله از ياران‌تان شوم و البته يقين دارم اين پيمان نيز جز به عنايت شما به انجام نمي‌رسد و انتظار دارم شما نيز به همان رسم شاهانه و كريمانه‌ی يوسف، كيل گدايي و مسكنت ما را پر كنيد كه: "يا ايها العزيز، مسنا و اهلنا الضر و جئنا ببضاعة مزجاة و اوف لنا الكيل و تصدق علينا ان الله يجزي المتصدقين".