#در_محضر_امام_رضا_علیه‌السلام۳۳ 💠 *«نابینای حقیقی کیست؟»* ⬜️ روزی مأمون خدمت حضرت علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام عرض کرد: «مرا از حقیقت این آیۀ «الَّذِينَ كانَتْ أَعْيُنُهُمْ فِي غِطاءٍ عَنْ ذِكْرِي وَ كانُوا لا يَسْتَطِيعُونَ سَمْعاً» (آنان كه چشمانشان از ياد من در پرده‌ى غفلت بود و (از شدّت تعصّب و لجاجت) توان شنيدن (سخن حقّ) را نداشتند.) آگاه کن.» 🍃 حضرت پاسخ داد: 🔅 *«إِنَ‌ غِطَاءَ الْعَيْنِ‌ لَا يَمْنَعُ‌ مِنَ‌ الذِّكْرِ وَ الذِّكْرُ لَا يُرَى بِالْعَيْنِ وَ لَكِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ شَبَّهَ الْكَافِرِينَ بِوَلَايَةِ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ ع بِالْعُمْيَانِ‌ لِأَنَّهُمْ كَانُوا يَسْتَثْقِلُونَ قَوْلَ النَّبِيِّ ص فِيهِ فَلَا يَسْتَطِيعُونَ لَهُ سَمْعاً»* 🔅 *«چشم را بستن، مانع از فهمیدن ذکر نیست؛ زیرا ذکر چیزی است که با چشم ظاهری دیده نمی‌شود؛ ولی خدای سبحان کسانی که ولایت علی علی علیه‌السلام را انکار می‌کنند، به افراد نابینا تشبیه کرد؛ زیرا فرمایش پیامبر به نظرشان سنگین جلوه می‌کرد؛ به همین جهت نمی‌توانستند پیام پیامبر را بشنوند.»* 📘 عیون اخبارالرضا، ج۱، ص۱۳۶ ✍🏼 *با درایت در آیه و روایت درمی‌یابیم «ذکر»، ولایت اهل‌بیت است که کفار از این ولایت بی‌بهره‌اند. ولایت، ذکرِ خاصِّ خداست.* 🔸 از مفهوم مخالف آیه نیز چنین برداشت می‌شود که تنها محبّ اهل‌بیت چشم بینا و گوش شنوا دارد. 🔸 نکتۀ ظریف در فرمایش حضرت این است که «ذکر» نه صرفاً گفتنی، بلکه دیدنی است. خداوند در آیه نفرمود: زبان کفار از گفتن ذکر ناتوان است، بلکه فرمود: چشمان‌شان توان دیدن ذکر را ندارد. ⬅️ *این تعبیر نشان می‌دهد که ذکر، پیش از آن‌که لفظی بر زبان باشد، حقیقتی قابل رؤیت و شهود است؛* *پیش از آن‌که گفته شود، دیده و شنیده می‌شود. ذکر، جلوه‌ای است که نخست در ساحت دل و سپس بر زبان جاری می‌شود.* 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام

🔴🟢🔴🟢🔴🟢🔴 *باسلام واحترام روز همه شما کاربران گرامی بخیر* 🔻 *قابل توجه کاربران فضای مجازی* *با توجه به مشکل ایجاد شده از سوی شرکت اسکای روم برگزاری کلاس‌های امروز چهارشنبه ۲۸ ابان با اختلال روبرو شده است ،چنانچه مشكل پيش آمده مرتفع شود امروز در زمان هاي مقرر پخش مي شود اما در هر دو وجه كلاس ها صبح روز یکشنبه ۲ اذر در ساعت ١٢-١٠ برگزار مي شود* 🍃 *لطفا با ما همراه باشید * 🔶🔸 *همراهان گرامي الحمدالله اسكاي روم ظهر وصل شد باز پخش كلاس ها فقط صبح يكشنبه دوم آذر خواهد بود* 💠باتشکر پشتیبان فضای مجازی

#فاطمیه 🏴🏳️🏴🏳️🏴 💠 *«حسرت و فرصت»۱۸* 🟩 «میانِ حسرتِ دیروز و فرصتِ امروز» ⬜️ در میانه روایت باشکوه سورۀیوسف، آیه‌ای هست که از دل تاریخ، سخنی بسیار امروزی می‌زند؛ سخنی درباره نگاه ما به آدم‌ها، به گذشته‌شان و به امکان تغییرشان. پسران یعقوب بار دیگر نزد پدر می‌آیند و می‌گویند: 🔆 *«أرسِلْ مَعَنا أَخانا نَكتَلْ وَ إِنّا لَهُ لَحافِظون»* 🔆 *«پس برادرمان (بنيامين) را با ما بفرست تا سهميه و پيمانه خود را بگيريم وما حتماً نگهبان او خواهيم بود.»* 📗 سوره یوسف، آیه ۶۳ ▫️ از او می‌خواهند بنیامین را همراهشان روانه کند. اما یعقوب جوانانی را که سال‌ها پیش، با دستان لرزان یک پیراهن خون‌آلود و داستانی ساختگی از گرگ، قلبش را شکستند و یوسفِ عزیزش را از آغوش او ربودند. در پیش رو دارد! ▫️ داغ یوسف هنوز خاموش نشده؛ اما عجیب است، یعقوب به گذشته‌ قفل نمی‌شود. تمام ماجرا را می‌داند؛ اما نگاهش به امروزِ آنان است، نه دیروزی که در آن لغزیده‌اند. در این لحظه است که آیه ۶۴ می‌درخشد: 🔆 *«قالَ هَلْ آمَنُكُمْ عَلَیهِ إِلّا كَما أَمِنتُكُمْ عَلی أَخیهِ مِن قَبلُ؟ فاللهُ خَیرٌ حافظاً وَ هُوَ أرحَمُ الرّاحمين.»* 🔆 *«(يعقوب) گفت: آيا شما را بر او امين بدانم، همان طور كه شما را بر برادرش امين دانستم پس خداوند بهترين حافظ است و او مهربان‌ترين مهربانان است.»* ▫️ یعقوب حقیقت را یادآوری می‌کند؛ اما بلافاصله از گذشته عبور می‌کند و جمله‌ای می‌گوید که ستون تفسیر این ماجراست: *«فاللهُ خیرٌ حافظاً»، گویی می‌گوید: من شما را با پرونده دیروزتان نمی‌سنجم؛ اما نگاهبان حقیقی فراتر از توان انسان‌هاست.* ⬅️ در این ماجرا یک ظرافت اخلاقی بزرگ هست: پسران یعقوب، همان‌هایی که روزی برادر را فروختند، اکنون فهمیده‌اند آن خیانت، نخست دامان خودشان را گرفت. سال‌ها گذشت و این «فهم»، آنان را به آدم‌هایی دیگر تبدیل کرد. یعقوب این تغییر را می‌بیند. اگر قرار بود نسخه قدیمی‌شان را محاکمه کند، سپردن بنیامین محال بود. کدام پدری کودک خود را به دست کسانی می‌سپارد که روزگاری برادر را از آغوش او ربودند؟ ▫️ اما یعقوب پیامبر است؛ و پیامبران، انسان را فقط در «سطر گذشته» نمی‌خوانند. اینجاست که جمله او، معنای اجتماعی می‌گیرد: 🔷🔹 *ما حق نداریم انسان‌ها را در قفس گذشته‌شان زندانی کنیم.* اگر هر بار، لغزش دیروز را بر پیشانی امروزشان بچسبانیم، دیگر هیچ‌کس جرأت توبه و تغییر پیدا نخواهد کرد. آدم‌ها، همچون سلول‌های تن‌شان، تجدید می‌شوند؛ روزگار، فکر و قلبشان را متحول می‌کند؛ و خداوندی که «أرحم الراحمین» است، راه بازگشت را هرگز نمی‌بندد. ▫️ پسران گفتند: «ما نگهبانش هستیم.»؛ سال‌ها پیش هم همین را گفته بودند؛ اما این‌بار، پاسخ یعقوب با گذشته تفاوت دارد. به جای تکیه بر وعدۀ آنان، می‌گوید: «فاللهُ خیرٌ حافظاً» 🔷🔹 *این آیه، در پایان، یک درس نزدیک به زندگی امروز ما می‌گذارد: آدمی را با امروزِ او باید سنجید، و آینده را به خدایی سپرد که همیشه مهربان‌تر از ماست.* 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی، فاطمیه 1404» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام

*پرسلاین سه‌شنبه ۲۷ آبان* *کلاس شرح مثنوی* 🔗 https://survey.porsline.ir/s/K8ibItW

#دعای_جوشن_کبیر۷۷ 💠 *​ «اسماء بخشندگی خدا؛ از واهب تا معطی» * ❇️ در ادامۀ بحث وکالت و اعتماد بر خدا، امروز با گروهی از نام‌های الهی آشنا می‌شویم که همگی در یک طیف قرار دارند؛طیفی که سخاوت، عطا و بخشندگی بی‌پایان خداوند را نشان می‌دهد. 🔰 در دعای جوشن کبیر، این نام‌ها در مواضع گوناگون آمده‌اند و هرکدام بُعدی از جود الهی را آشکار می‌سازند؛ از «واهِب» و «وَهّاب» گرفته تا «مُعطی» و «واسِعُ العطاء». 🍃 در فراز هشتاد و یکم می‌خوانیم: 🔅 *«یا طالِبُ، یا واهِبُ»* 🔶 طالب از ریشه‌ی «طلب» به معنای جوینده است؛ یعنی او خود به دنبال بندگانش می‌آید تا به آنان ببخشد، نه اینکه تنها منتظر درخواست‌شان بماند. سپس در ادامه، خود را واهِب معرفی می‌کند؛ یعنی بخشنده‌ای که *عطای او هدیه‌گونه است، نه در برابر استحقاق.* 🔅 *«یا واهِبَ الهدایا»* 🔅 *«ای بخشندۀ هدایا.»+ 🔶 در اینجا عطای خدا، نه به عنوان جبران و مزد، بلکه به عنوان تحفه و لطف مطرح است؛ یعنی خدا می‌بخشد، حتی وقتی بنده هنوز درخواستی نکرده است. در فراز صدم نیز تعبیر لطیف‌تری داریم: 🔅 *«یا وَهّاباً لایَمَلّ»* 🔅 *«ای بخشنده‌ای که هرگز از بخشیدن خسته نمی‌شود.»* 🔶 او منبعی است که هر چه از او ستانده شود، بر جوشش‌اش افزوده می‌شود. اسم دیگری که در همین گستره قرار دارد، «مُعطی» است. 🔅 *«یا مُعطی، یا مُغنی، یا مُقنی»* 🔶 او عطا می‌کند، بی‌نیاز می‌سازد و سرمایه می‌بخشد. به این ترتیب، عطای الهی تنها «بخشیدن چیزی» نیست، بلکه «توان و غنا و پایداری» نیز می‌بخشد. در بخش‌های دیگری از جوشن نیز، همین معنا با تعابیر متنوع‌تری آمده است: 🔅 *«یا ذَا المَنِّ وَالعَطاء»* 🔅 *«ای صاحب بخشش و عطا»* 🔶 لطفش نه‌تنها مادی بلکه معنوی است. عطایایش بی‌کران و بی‌حد است. 🔅 *«یا مَن عَطاؤُهُ شَریف»* 🔸 بخشش شریف و بلندمرتبه است، نه آلوده به منت، شرط یا محدودیت. 🔶🔸 *در همۀ این‌ها، یک حقیقت مشترک نهفته است: خدا عطا می‌کند، نه از سر نیاز، بلکه از سر جود. بخشیدن برای او لذت است، نه زحمت.* 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام

*پرس‌لاين چهارشنبه ۲۸ آبان* *کلاس «امام زمان شناسی»* 🔗 https://survey.porsline.ir/s/LSLNHPs *«کلاس هویت معنوی سالم»* 🔗 https://survey.porsline.ir/s/4BhGM6b

💢💢💢💢💢💢💢💢 *روز جمعه ٣٠/آبان موسسه تعطيل است ومراسم سخنراني استاد بروجردي برگزار نمي شود*. *باتشكر* 🌐 *روابط عمومي موسسه*

🔺🔺 🔹 *کلاس های روز دوشنبه ۲۶/آبان👇 در روز پنج شنبه ۲۹ /آبان ساعت ۱۰ تا ۱۱/۵۰ به ترتیب بازپخش می شود* ‌ 🟨🟧 🟨🟧 🟨🟧 *لینک کلیه کلاس‌های استاد بروجردی* https://emamraoof.com/?p=35167 💎واحد پشتيباني فضاي مجازي‌